© Gunnar Tómasson

29. desember 2016

I. Ætlunarverk Snorra Sturlusonar

(Íslendinga saga, 38. kafli)

721747

  30960 = Snorri Sturluson var tvá vetr með Skúla, sem fyrr var ritat.

27005 = Gerðu þeir Hákon konungr ok Skúli hann skutilsvein sinn.

17562 = En um várit ætlaði Snorri til Íslands.

21833 = En þó váru Nóregsmenn miklir óvinir Íslendinga

21084 = ok mestir Oddaverja – af ránum þeim, er urðu á Eyrum.

28575 = Kom því svá, at ráðit var, at herja skyldi til Íslands um sumarit.

20023 = Váru til ráðin skip ok menn, hverir fara skyldi.

29964 = En til þeirar ferðar váru flestir inir vitrari menn mjök ófúsir

9492 = ok töldu margar latar á.

19836 = Guðmundr skáld Oddsson var þá með Skúla jarli.

9518 = Hann kvað vísu þessa:

10580 = Hvat skalk fyr mik, hyrjar

10433 = hreggmildr jöfurr, leggja,

9371 = gram fregn at því gegnan,

10766 = geirnets, sumar þetta?

7230 = Byrjar, hafs, at herja,

8685 = hyrsveigir, mér eigi,

9377 = sárs viðr jarl, á órar

10173 = ættleifðir, svan reifðan.

20426 = Snorri latti mjök ferðarinnar ok kallaði þat ráð

18293 = at gera sér at vinum ina beztu menn á Íslandi

20845 = ok kallaðist skjótt mega svá koma sínum orðum,

10795 = at mönnum myndi sýnast

18139 = at snúast til hlýðni vid Nóregshöfðingja.

22649 = Hann sagði ok svá, at þá váru aðrir eigi meiri menn á Íslandi

10908 = en bræðr hans, er Sæmund leið,

20937 = en kallaði þá mundu mjök eftir sínum orðum víkja,

7201 = þá er hann kæmi til.

25243 = En við slíkar fortölur slævaðist heldr skap jarlsins,

9138 = ok lagði hann þat ráð til,

15892 = at Íslendingar skyldi biðja Hákon konung,

16818 = at hann bæði fyrir þeim, at eigi yrði herferðin.

18647 = Konungrinn var þá ungr, en Dagfinnr lögmaðr,

21877 = er þá var ráðgjafi hans, var inn mesti vinr Íslendinga.

22790 = Ok var þat af gert, at konungr réð, at eigi varð herförin.

15818 = En þeir Hákon konungr ok Skúli jarl

12768 = gerðu Snorra lendan mann sinn.

17608 = Var þat mest ráð þeira jarls ok Snorra.

15904 = En Snorri skyldi leita við Íslendinga,

20988 = at þeir snerist til hlýðni við Nóregshöfðingja.

17859 = Snorri skyldi senda utan Jón, son sinn,

15777 = ok skyldi hann vera í gíslingu með jarli,

  11960 = at þat endist, sem mælt var.

721747

II + III + IV = 483124 + 218950 + 19673 = 721747

V + VI = 529042 + 192705 = 721747

II. Sturlunguformáli Skarðverja

Þórðar Narfasonar (d. 1308)

(Internet. Guðni Jónsson)

483124

  13184 = MARGAR sögur verða hér samtíða,

11189 = ok má þó eigi allar senn rita:

26449 = saga Þorláks byskups ins isa ok Guðmundar ins góða Arasonar,

17192 = þar isar hann var vígðr til prests,

30222 = – saga Guðmundar ins dýra hefst þrimr vetrum eftir andlát Sturlu

14531 = ok lýkr þá, er Brandr byskup er andaðr,

19656 = en Guðmundr inn góði er þá vígðr til byskups,

26390 = – saga Hrafns Sveinbjarnarsonar ok Þorvalds Snorrasonar

14887 = er samtíða sögu Guðmundar ins góða,

18074 = ok lýkst hon eftir andlát Brands byskups,

24129 = svá sem Sturla Þórðarson segir í Íslendinga sögum.
21263 = Flestar allar sögur, þær er hér hafa gerzt á Íslandi,

23325 = áðr Brandr byskup Sæmundarson andaðist, váru ritaðar,

22856 = en þær sögur, er síðan hafa gerzt, váru lítt ritaðar,

25691 = áðr Sturla skáld Þórðarson sagði fyrir Íslendinga sögur,

19137 = ok hafði hann þar til vísendi af fróðum mönnum,

15815 = þeim er váru á öndverðum dögum hans,

19586 = en sumt eftir bréfum þeim, er þeir rituðu,

18456 = er þeim váru samtíða, er sögurnar eru frá.

16914 = Marga hluti mátti hann sjálfr sjá ok heyra,

18920 = þá er á hans dögum gerðust til stórtíðenda.

28921 = Ok treystum vér honum bæði vel til vits ok einurðar at segja frá,

21500 = því at hann vissa ek alvitrastan ok hófsamastan.

  14837 = Láti guð honum nú raun lofi betri.

483124

III. Aftr hverfr lygi, þá er sönnu mætir

(Hrafns saga Sveinbjarnarsonar, 1. k.)

218950

  24251 = Atburðir margir, þeir er verða, falla mönnum oft ór minni,

17498 = en sumir eru annan veg sagðir en verit hafa,

26415 = ok trúa því margir, er logit er, en tortryggja þat satt er.

22828 = En fyrir því, at aftr hverfr lygi, þá er sönnu mætir,

16953 = þá ætlum vér at rita nökkura atburði,

21095 = þá er gerzt hafa á várum dögum á meðal vár kunnra manna,

13017 = sem vér vitum sannleik til.

26981 = Í þeim atburðum mun sýnast mikil þolinmæði guðs almáttigs,

14233 = sú er hann hefir hvern dag við oss,

17746 = ok sjálfræði þat, er hann gefr hverjum manni,

  17933 = at hverr má gera þat, sem vill, gott eða illt.

218950

IV. Witness: Spiritus Sanctus

(Túlkun)

19673

10773 = Spiritus Sanctus

Truth – Jesus

  1000 = Light of the World

  3394 = Jesus

432 = Right Measure of Man

Lie – Satan

  2534 = Satan

666 = Man-Beast

Satan Gone

    874 = Settlement of Iceland 874 A.D.

19673

V. The temptation of Jesus by Satan

(Matthew, Ch. 4:1-11, King James Bible 1611)

529042

4:1

28613 = Then was Iesus led vp of the Spirit into the Wildernesse,

11214 = to bee tempted of the deuill.

4:2

20530 = And when hee had fasted forty dayes and forty nights,

13181 = hee was afterward an hungred.

4:3

16482 = And when the tempter came to him, hee said,

10566 = If thou be the Sonne of God,

15281 = command that these stones bee made bread.

4:4

18472 = But he answered, and said, It is written,

11833 = Man shall not liue by bread alone,

26509 = but by euery Word that proceedeth out of the mouth of God.

4:5

20924 = Then the deuill taketh him vp into the holy Citie,

16520 = and setteth him on a pinacle of the Temple,

4:6

8004 = And saith vnto him,

20580 = If thou bee the Sonne of God, cast thy selfe downe:

28489 = For it is written, He shall giue his Angels charge concerning thee,

15292 = & in their handes they shall beare thee vp,

22323 = lest at any time thou dash thy foote against a stone.

4:7

19606 = Iesus said vnto him, It is written againe,

17802 = Thou shalt not tempt the Lord thy God.

4:8

25356 = Againe the Deuill taketh him vp into an exceeding high mountaine,

20642 = and sheweth him all the kingdomes of the world

8143 = and the glory of them:

4:9

22688 = And saith vnto him, All these things will I give thee

19710 = if thou wilt fall downe and worship me.

4:10

12627 = Then saith Iesus vnto him,

17837 = Get thee hence, Satan: for it is written,

18110 = Thou shalt worship the Lord thy God,

13398 = and him onely shalt thou serue.

4:11

11082 = Then the deuill leaveth him,

  17228 = and behold, Angels came and ministred vnto him.

529042

VI. Original Sin – The Incarnation

(Construction)

192705

    1000 = Light of the World

432 = Right Measure of Man

3563 = Nature

666 = Man-Beast

Redemption

    5596 = Andlig spekðin – Spiritual Wisdom

-6960 = Jarðlig skilning – Earthly Understanding

New Man

    7000 = Microcosmos – Man in God’s Image

Ovid’s Metamorphoses

Kvæðislok

  20809 = Iamque opus exegi, quod nec Iovis ira nec ignis

20812 = nec poterit ferrum nec edax abolere vetustas.

23327 = Cum volet, illa dies, quae nil nisi corporis huius

18460 = ius habet, incerti spatium mihi finiat aevi:

19235 = parte tamen meliore mei super alta perennis

20738 = astra ferar, nomenque erit indelebile nostrum,

22001 = quaque patet domitis Romana potentia terris,

17657 = ore legar populi, perque omnia saecula fama,

  18369 = siquid habent veri vatum praesagia, vivam.*

192705

*Og nú hef ég lokið verki sem hvorki bræði Júpíters né eldur né járn né tönn tímans munu fá grandað. Hvenær sem er má sá dagur, er hefur vald yfir líkama mínum, binda endi á ótryggt æviskeið mitt. En í betra hluta mínum mun ég lifa áfram og hefja mig ofar stjörnum, nafn mitt mun aldrei verða gleymskunni að bráð. Hvar sem undirokaðar þjóðir lúta valdi Rómaborgar mun nafn mitt vera á vörum manna, og ef mark er takandi á spám skálda, mun ég um allan aldur lifa. (Kristján Árnason íslenzkaði.)

*And now the measure of my song is done: The work has reached its end; the book is mine, None shall unwrite these words: nor angry Jove, Nor war, nor fire, nor flood, Nor venomous time that eats our lives away. Then let that morning come, as come it will, When this disguise I carry shall be no more, And all the treacherous years of life undone, And yet my name shall rise to heavenly music, The deathless music of the circling stars. As long as Rome is the Eternal City These lines shall echo from the lips of men, As long as poetry speaks truth on earth, That immortality is mine to wear. (Transl. by Horace Gregory,  Ovid – The Metamorphoses, Mentor Books, 1960, p. 441)

***

Reiknivél sem umbreytir bókstöfum í tölugildi er hér:

http://www.light-of-truth.com/ciphersaga.htm