© Gunnar Tómasson

20. september 2017

1. Guðrún Ósvífrsdóttir

Guðrún giftist fjórum sinnum en tilfinningar hennar eru ein mesta ráðgáta Íslendingasagnanna. Þegar hún er spurð að því í sögulok hvern hún hafi elskað mest svarar hún: „Þeim var ég verst er ég unni mest.“ Um þetta stutta svar hafa menn skrifað óteljandi ritgerðir. (islendingasogur.is)

2. Ráðgjöf Snorra til Ungra Skálda

(Edda, Skáldskaparmál, 8. kafli)

En þetta er nú at segja ungum skáldum, þeim er girnast at nema mál skáldskapar ok heyja sér orðfjölða með fornum heitum eða girnast þeir at kunna skilja þat, er hulit er kveðit, þá skili hann þessa bók til fróðleiks ok skemmtunar. En ekki er at gleyma eða ósanna svá þessar frásagnir at taka ór skáldskapinum fornar kenningar, þær er höfuðskáld hafa sér líka látit. En eigi skulu kristnir menn trúa á heiðin goð ok eigi á sannyndi þessa sagna annan veg en svá sem hér finnst í upphafi bókar.

3. Frásögn Laxdælu

Frá því er sagt, eitthvert sinn, at Bolli kom til Helgafells, því at Guðrúnu þótti ávallt gott, er hann kom at finna hana. Bolli sat hjá móður sinni löngum, ok varð þeim margt talat.    

Þá mælti Bolli, „Muntu segja mér þat, móðir, at mér er forvitni á at vita? Hverjum hefir þú manni mest unnt?” Guðrún svarar: „Þorkell var maðr ríkastr ok höfðingi mestr, en engi var maðr gerviligri en Bolli ok albetr at sér. Þórðr Ingunnarson var maðr þeira vitrastr ok lagamaðr mestr. Þorvalds get ek at engu.”

Þá segir Bolli: „Skil ek þetta gerla, hvat þú segir mér frá því, hversu hverjum var farit bænda þinna, en hitt verðr enn ekki sagt, hverjum þú unnir mest.  Þarftu nú ekki at leyna því lengr.” Guðrún svarar: „Fast skorar þú þetta, sonr minn,” segir Guðrún, „en ef ek skal þat nökkurum segja, þá mun ek þik helzt velja til þess.” Bolli bað hana svá gera.

Þá mælti Guðrún: „Þeim var ek verst, er ek unna mest.” „Þat hyggjum vér,” svarar Bolli, „at nú sé sagt alleinarðliga,” – ok kvað hana vel hafa gert, er hon sagði þetta, er hann forvitnaði.

 4.Hulit kveðit í frásögn Laxdælu

(Saga Cipher)

I.

25628 = Frá því er sagt, eitthvert sinn, at Bolli kom til Helgafells,

26086 = því at Guðrúnu þótti ávallt gott, er hann kom at finna hana.

25080 = Bolli sat hjá móður sinni löngum, ok varð þeim margt talat.

76794

Margtala – Margar tölur

76794

14209 = Quintus Horatius Flaccus

12337 = Publius Virgilius Maro

11999 = Sextus Propertius

11249 = Publius Ovidius Naso

5827 = Snorri goði

11359 = Snorri Sturluson

9814 = Sturla Þórðarson

76794

II.

 5900 = Þá mælti Bolli;

24194 = „Muntu segja mér þat, móðir, at mér er forvitni á at vita?

16074 = Hverjum hefir þú manni mest unnt?”

7471 = Guðrún svarar:

19810 = „Þorkell var maðr ríkastr ok höfðingi mestr,

20817 = en engi var maðr gerviligri en Bolli ok albetr at sér.

28835 = Þórðr Ingunnarson var maðr þeira vitrastr ok lagamaðr mestr.

10271 = Þorvalds get ek at engu.”

133372

Einhvers get ek at engu

133372

        1 = Monad

 4946 = Socrates

1654 = ION

3412 = Platon

105113 = Heimssál Platons

666 = Mannskepna

432 = Rétt Mál Manns

7000 = Microcosmos – Maður sem Ímynd Guðs

10148 = Snorri fólgsnarjarl

133372

III.

 5900 = Þá segir Bolli:

19927 = „Skil ek þetta gerla, hvat þú segir mér frá því,

16722 = hversu hverjum var farit bænda þinna,

23706 = en hitt verðr enn ekki sagt, hverjum þú unnir mest.

14582 = Þarftu nú ekki at leyna því lengr.”

7471 = Guðrún svarar:

22423 = „Fast skorar þú þetta, sonr minn,” segir Guðrún,

13163 = „en ef ek skal þat nökkurum segja,

15629 = þá mun ek þik helzt velja til þess.”

7079 = Bolli bað hana svá gera.

7529 = Þá mælti Guðrún:

14930 = „Þeim var ek verst, er ek unna mest.”

13126 = „Þat hyggjum vér,” svarar Bolli,

10604 = „at nú sé sagt alleinarðliga,” –

24340 = ok kvað hana vel hafa gert, er hon sagði þetta, er hann forvitnaði.

217131

ALL-EIN – FORVITNAÐ

VITA ÁÐUR

217131

OVID – Metamorphoses – Omega¹

  20809 = Iamque opus exegi, quod nec Iovis ira nec ignis

20812 = nec poterit ferrum nec edax abolere vetustas.

23327 = Cum volet, illa dies, quae nil nisi corporis huius

18460 = ius habet, incerti spatium mihi finiat aevi:

19235 = parte tamen meliore mei super alta perennis

20738 = astra ferar, nomenque erit indelebile nostrum,

22001 = quaque patet domitis Romana potentia terris,

17657 = ore legar populi, perque omnia saecula fama,

18369 = siquid habent veri vatum praesagia, vivam.

Sbr.

    7729 = Jesús Kristr

-1000 = Myrkur

25920 = Stórár Platons

    3074 = SANN ARA

217131

***

Reiknivél sem umbreytir bókstöfum í tölugildi er hér:

http://www.light-of-truth.com/ciphersaga.htm

¹Translated by Horace Gregory:

And now the measure of my song is done:

The work has reached its end; the book is mine,

None shall unwrite these words: nor angry Jove,

Nor war, nor fire, nor flood,

Nor venomous time that eats our lives away.

Then let that morning come, as come it will,

When this disguise I carry shall be no more,

And all the treacherous years of life undone,

And yet my name shall rise to heavenly music,

The deathless music of the circling stars.

As long as Rome is the Eternal City

These lines shall echo from the lips of men,

As long as poetry speaks truth on earth,

That immortality is mine to wear.

(The Metamorphoses, Mentor Books, 1960, p. 441)