© Gunnar Tómasson

9. nóvember 2017

I. Upphaf Sturlunga

(Íslendinga saga, 1. kafli)

381327

29876 = Sturla, sonr Þórðar Gilssonar, bjó í Hvammi vel þrjá tigu vetra.

22943 = Hann andaðist, þá er hann hafði sjau vetr ins sjaunda tigar.

23480 = Þá var lokit deilum þeira Páls prests í Reykjaholti.

33458 = Hafði Jón Loftsson sætt þá ok boðit til fóstrs Snorra, syni Sturlu.

17838 = Hann var þá fimm vetra, er Sturla andaðist,

21546 = en Sighvatr þrettán vetra, Þórðr átján vetra, –

8493 = váru þeir heima báðir.

28997 = Þá höfðu enn eigi lokizt mál þau, er þeir Einarr Þorgilsson deildu

23037 = um fé Birnings Steinarssonar, er þar var þá í Hvammi,

23670 = en Guðbjörg ok sonr þeira, Þorleikr, bjuggu at Heinabergi.

27452 = Eftir andlát Sturlu vandi Ari inn sterki ferðir sínar í Hvamm,

19693 = ok gerðust með þeim Guðnýju kærleikar miklir.

12007 = Ari bjó at Stað á Snæfellsnesi.

22722 = Hann átti Kolfinnu, dóttur Gizurar Hallssonar.

9480 = Helga hét dóttir þeira.

16150 = Einum vetri eftir andlát Sturlu

22781 = andaðist Tumi Kolbeinsson í Skagafirði, mikill höfðingi.

17704 = Hann átti þá Þuríði Gizurardóttur.

381327

II. Alfa og Omega Kristniþáttar

(Túlkun G. T.)

128677

Alfa

105113 = Heimssál Platons

Heiðingi

-4000 = Myrkt Sverð – Mannskepna

Helgur ÞríhyrningurHeiðni

(Einar Pálsson)

7196 = Bergþórshváll

6067 = Miðeyjarhólmr

3027 = Helgafell

Omega

(Njála, 105. k.)

11274 = Fara menn við þat heim af þingi.

128677

III.  Armageddon að Örlygsstöðum

(Íslendinga saga, 138. kafli)

681279

18475 = Sturla vaknaði, þá er skammt var sól farin.

22791 = Hann settist upp ok var sveittr um andlitit.

17458 = Hann strauk hendinni um kinnina ok mælti:

9582 = „Ekki er mark at draumum.”

30322 = Síðan stóð hann upp ok gekk til salernis ok Illugi prestr með honum.

24977 = En er hann kom aftr, lá hann litla hríð, áðr maðr kom í skálann ok kallaði:

20672 = „Nú ríðr flokkrinn Sunnlendinga ok er herr manna.”

16494 = Hljópu menn þá þegar upp ok til vápna.  

23232 = En er Sturla kom út í dyrr ok sá lið þeira, þá mælti hann:

16632 = „Ekki er þat svá fátt, sem þat er smátt,

14038 = ok komum vér allvel liði at oss,

19230 = ok fari hestasveinar ok reki undan hrossin.”

17675 = Þau váru um allar mýrar ofan til árinnar.

26731 = Sturla gekk þá til kirkju ok tók rollu ór pússi sínu

17709 = ok söng Ágústínusbæn, meðan liðit bjóst.

26564 = Síðan gengu þeir upp ór garði ok stefndu til Víðivalla it efra.

16139 = Þá er Sunnlendingar riðu at Jökulsá,

16618 = fell maðr þeira af baki, er Þorleifr spaði hét, –

20781 = hann bjó suðr á Hrútsstöðum, – ok æptu menn at.

20577 = Gizurr bað þar óp eigi leggja, ok varð þat at herópi.

31006 = Þeir Sturla þögðu, þar til er Kolbeinn kom í móti þeim með sína sveit.

31977 = Þá æptu þeir allir ok sneru upp í gerði þat, er heitir á Örlygsstöðum.

11108 = Sauðahús stóð í gerðinu.

22154 = En garðrinn var lágr, svá at þat var með öllu ekki vígi.

28411 = Sturla nam staðar, er hann kom suðr um húsit á milli ok garðsins.

23922 = Hann var í blári ólpu, áðr en Hallr Arason steypti yfir hann

17665 = mórendri flekku – ok ermar á, ok litla brynju.

28311 = Menn Sturlu nökkurir gengu fram at garðinum ok námu þar stað,

23003 = ok var þar völlr í milli ok þess, er Sturla stóð.

25693 = Skildir váru bundnir í klyfjar, ok urðu þeir eigi leystir.

23213 = Einn skjöldr var lauss, er á var markaðr crucifixum.

18119 = Sá var Sturlu ætlaðr, en hann tók eigi við.

681279

INNSKOT

Crucifixum var Sturlu ætlaður

en hann tók eigi við

LOK INNSKOTS

I + II + III = 381327 + 128677 + 681279 = 1191283

IV = 1191283

V + VI + VIII = 379229 + 34977 + 777077 = 1191283

IV. Dráp Sturlu Sighvatssonar

(Íslendinga saga, 138. kafli)

1191283

17178 = Jafnfram þessu er at segja frá Sturlu.

18956 = Hann hafði mikla atsókn ok varðist alldrengiliga.

16261 = Markús Þorgilsson hét ungr maðr.

25859 = Hann hljóp ór flokki Sturlu ofan á garðinn snemma fundarins.

25384 = Hann var lagðr með spjóti í gegnum ok varðist síðan sem bezt.

25400 = Þá fekk hann annat lag í gegnum, svá at út fellu iðrin ok þá fell hann.

30558 = Sturla hörfaði upp ór kvínni fyrir neðan húsit ok svá vestr um.

25811 = Lauga-Snorri gekk fyrir Sturlu ok hlífði honum með buklara

25321 = ok hafði sverðit undir buklaranum, sem þá er menn skylmast.

18017 = Sturla hafði sinn buklara yfir höfði honum.

25117 = Þá var mikil atsókn at Sturlu, en Snorri hlífði honum,

27145 = en ekki sér sjálfum, ok fekk hann því mörg sár ok stór, áðr hann fell.

21196 = Sturla varðist með spjóti því, er Grásíða hét,

16683 = fornt ok ekki vel stinnt málaspjót.

20687 = Hann lagði svá hart með því jafnan, at menn fellu fyrir,

31246 = en spjótit lagðist, ok brá hann því undir fót sér nökkurum sinnum.

31588 = Húnröðr, sonr Magnúss Húnröðarsonar, lagði spjóti til Sturlu,

15415 = en hann lagði á móti, svá at Húnröðr fell.

22796 = Hann var lítill maðr ok hafði góða brynju ok varð ekki sárr.

32498 = Þá sótti Koðrán Svarthöfðason at Sturlu ok lagði til hans með spjóti.

19871 = Sturla mælti til hans: „Ertu þar enn, fjandinn.”

17091 = Koðrán svarar: „Hvar væri hans meiri ván?”

23760 = Þat segja fleiri menn, at Sturla skeindist eigi á því lagi.

26836 = Þá stóð Húnröðr upp ok lagði spjóti í hægri kinn Sturlu

6598 = ok nam í beini stað.

22768 = Þá mælti Sturla: „Ok nú vinna smádjöflar á mér” sagði hann.

18069 = Þá lögðu tveir menn senn til Sturlu.

21358 =Hjalti byskupsson lagði í vinstri kinn honum,

24956 = ok skar spjótit út ór tungu, ok var sárit beinfast.

17445 = Böðvarr kampi, sonr Einars nautbælings,

25626 = lagði spjóti í kverkr Sturlu ok renndi upp í munninn.

22407 = Sturla lagði til Hjálms á Víðivöllum, ok fell hann við.

25789 = Þá er Sturla var sárr þremr sárum, mælti hann til Hjalta:

7953 = „Grið, frændi,” sagði hann.

13016 = „Grið skaltu af mér hafa,” sagði Hjalti.

18150 = Sturla var þá þrotinn af mæði ok blóðrás.

16056 = Hann studdi þá höndunum á herðar Hjalta,

13592 = ok gengu þeir svá út af gerðinu.

27040 = Hjalti tók þá annarri hendi aftr á bak Sturlu ok studdi hann svá.

24644 = Sturla kastaði sér þá niðr, er hann kom skammt frá gerðinu.

10046 = Mál hans var þá óskýrt,

20526 = ok þótti Hjalta sem hann beiddist prestfundar.

23626 = Hjalti gekk þá í braut, en yfir honum stóð Óláfr tottr,

8626 = mágr Flosa prests.

14799 = Hann skaut skildi yfir Sturlu,

26219 = en Játgeirr Teitsson, mágr Gizurar, kastaði buklara yfir hann.

30705 = Þá kom Gizurr til ok kastaði af honum hlífunum ok svá stálhúfunni.

11887 = Hann mælti: „Hér skal ek at vinna.”

18034 = Hann tók breiðöxi ór hendi Þórði Valdasyni

24447 = ok hjó í höfuð Sturlu vinstra megin fyrir aftan eyrat

14971 = mikit sár ok hljóp lítt í sundr.

12886 = Þat segja menn þeir, er hjá váru,

26396 = at Gizurr hljóp báðum fótum upp við, er hann hjó Sturlu,

17811 = svá at loft sá milli fótanna ok jarðarinnar.

23858 = Þá lagði Klængr Bjarnarson í kverkr Sturlu í þat sár,

13869 = er þar var áðr, ok upp í munninn.

26436 = Var allt sárit svá mikit, at stinga mátti í þremr fingrum.

1191283

V. Sturla Þórðarson að Örlygsstöðum

(Íslendinga saga, 138. kafli)

379229

25947 = Þá er Gizurr kom til kirkjunnar, váru mönnum grið boðin,

8569 = fyrst Eyfirðingum.

25825 = Þeir Gizurr ok Klængr buðu Sturlu Þórðarsyni grið.

21966 = En hann skildi Ásgrím Bergþórsson til griða með sér,

11942 = ok var því skjótt játat.

30986 = Dufgússonum váru grið gefin, fyrir flutning Óláfs Svartssonar.

29911 = Þeir váru á kirkju uppi Svarthöfði Dufgússon ok Kolbeinn grön.

24101 = En þar kom, at öllum váru grið gefin ok játat friði nema sex.

32498 = Sturla spurði Kolbein Sighvatsson, hvárt hann vildi, at þeir gengi út.

21868 = En Kolbeinn bað þá út ganga ok sagði þat helzt til hjálpar,

28561 = ef nökkut rýmdist í kirkjunni, því at fólkinu helt við spreng.

17043 = Kolbeinn bað þá biðja sér griða, er þeir kæmi út,

25331 = ok bjóða þat allt fyrir hann, er honum sómdi til lífs at vinna.

15739 = Hann bauð utanferð sína ok koma aldri út.

9383 = En ekki var á þat litit.

22234 = Þeir heituðust at brenna kirkjuna ok kváðu óvígða,

8057 = ef þeir gengi eigi út.

19268 = Þar váru þeir til sólarfalls um kveldit.

379229

VI. Prisca Theologia og Sólsetur í Dagslok

(Túlkun G. T.)

34977

7521 = Prisca Theologia¹

Svefn Skynsemi Skapar Skepnur

(Los Caprichos)

Tveir Bræður

666 = Mannskepna

-1 = Sofandi Monad/Skynsemi

432 = Rétt Mál Manns/Við Njálsbrennu

Helgur Þríhyrningur Heiðni

7196 = Bergþórshváll

6067 = Miðeyjarhólmr

3027 = Helgafell

Crucifixum

Hafnað og Þeginn

4335 = Kristr

-11154 = Sturla Sighvatsson

9814 = Sturla Þórðarson

Koma Krists

4000 = Logandi Sverð

Sannleikurinn

3074 = Sann Ara

 34977

VII. Ævikvöld Sturlu Þórðarsonar

(Sturlu þáttr, 3. kafli)

777077

11406 = Þat er frá Sturlu sagt,

14494 = at hann fór til Íslands með lögbók þá,

13578 = er Magnús konungr hafði skipat.

17800 = Var hann þá skipaðr lögmaðr yfir allt Ísland.

11754 = Váru þá lagaskipti á Íslandi.

21286 = Tók hann þá við búi um haustit í Fagradal af Skeggja bónda.

20331  = Þann vetr var með Sturlu Þórðr Narfason.

14695 = Þat var eitt sinn um vetrinn,

27438 = at þangat kom til Sturlu Bárðr, sonr Einars Ásgrímssonar.

6304 = Hann fór á skipi.

29743 = En þann dag eftir, er þeir fóru á brott, laust á veðri miklu fyrir þeim,

15178 = ok uggðu menn, at þeir myndi týnast.

18754 = Þórðr gekk út ok inn, hugði at, ef veðr minnkaði.

18778 = Ok eitt sinn, er hann kom inn, mælti Sturla:

9586 = „Vertu kátr, Þórðr,

20412 = eigi mun Bárðr, frændi þinn, drukkna í þessari ferð.”

16414 = „Þat muntu aldri vita,” segir Þórðr.

19352 = En þat fréttist þá síðar, sem Sturla sagði.

19458 = Nökkuru síðar um várit tók Bárðr sótt.

13487 = Þá spurði Þórðr Sturlu,

21258 = hvárt Bárðr myndi upp standa ór sóttinni eða eigi.

21614 = „Skil ek nú,” segir Sturla, “hví þú spyrr þessa,

11233 = en fá mér nú vaxspjöld mín.”

8919 = Lék hann þar at um hríð.

12606 = Litlu síðar mælti Sturla:

16020 = „Ór þessari sótt mun Bárðr andast.”

5603 = Þat fór svá.

18556 = Sturla fór þá til Staðarhóls búi sínu

18391 = ok hafði lögsögn, þar til er hófust deilur

15807 = milli kennimanna ok leikmanna um staðamál.

13251 = Lét Sturla þá lögsögn lausa

22601 = ok settist hjá öllum vandræðum, er þar af gerðust.

16332 = Margir menn heyrðu Árna byskup þat mæla, –

11524 = ok þótti þat merkiligt, –

21134 = at Sturla myndi nökkurs mikils góðs at njóta,

11589 = er hann gekk frá þessum vanda.

22005 = Tók þá lögsögn Jón Einarsson ok Erlendr sterki.

9837 = Sturla gerði bú í Fagrey,

22273 = en fekk Snorra, syni sínum, land á Staðarhóli til ábúðar.

23388 = Sat Sturla þá í góðri virðing, þar til er hann andaðist

14525 = einni nótt eftir Óláfsmessudag.

16437 = Var hann ok Óláfsmessudag fyrst í heim

11099 = ok Óláfsmessudag síðast.

17523 = Hann var þá nær sjautugr, er hann andaðist.

13252 = Var líkami hans færðr á Staðarhól

18342 = ok jarðaðr þar at kirkju Pétrs postula,

21710 = er hann hafði mesta elsku á haft af öllum helgum mönnum.

777077

***

Reiknivél sem umbreytir bókstöfum í tölugildi er hér:

http://www.light-of-truth.com/ciphersaga.htm

¹Prisca Theologia

(Wikipedia)

Prisca theologia is the doctrine that asserts that a single, true theology exists, which threads through all religions, and which was given by God to man in antiquity.