Steingrímur J. Sigfússon er snöggur að hugsa.
Fallegt dæmi um það mátti sjá í fréttum Stöðvar 2 fyrir helgina þegar hann var spurður um þá beiðni Evrópusambandsins að eiga aðild að dómsmálinu gegn Íslendingum sem sprottið er vegna Icesave-málsins.
Steingrímur er ósáttur við þá beiðni eins og fleiri andstæðingar aðildar Íslands að Evrópusambandinu, þó erfitt sé að tengja þau tvö mál saman í reynd.
En lítið nú á hvað Steingrímur er fljótur að hugsa.
Evrópusambandið er sem sagt gengið í lið með –
Já, hverjum?
Þarna mætti búast við að Steingrímur héldi áfram og segði „… í lið með Bretum og Hollendingum …“ eða „… óvinum Íslendinga …“ eða jafnvel „… andskotanum sjálfum!“
En í miðri setningu rennur upp fyrir Steingrími að Evrópusambandið var í raun að biðja um að ganga í lið með Eftirlitsstofnun EFTA.
Því það er sú stofnun sem ákvað að fara í mál við okkur.
Það var ekki Evrópusambandið.
Það voru ekki Bretar og Hollendingar.
Það voru ekki sérstakir froðufellandi fjandmenn vorir!
Það var EFTA – klúbbur sem í eru þrjár þjóðir: Norðmenn, Liechtensteinar og … við!
Í æðstu stjórn Eftirlitsstofnunar EFTA, sem hóf málareksturinn, situr – ef marka má heimasíðuna – fólk sem ber kunnugleg nöfn eins og Sverrir Haukur Gunnlaugsson, Ólafur Aðalsteinsson, Hafsteinn Þór Einarsson, Hólmar Örn Finnsson, Sif Konráðsdóttir …
Það rann sem sagt upp fyrir Steingrími í miðri setningu að það var þetta fólk í ESA og okkar góðu vinir í EFTA – Norðmenn og Liechtensteinar – sem Evrópusambandið „gekk þarna formlega í lið með“.
Og honum fannst það greinilega ekki hljóma nógu sterkt.
Ekki nógu hættulegt.
Svo hann greip leiftursnöggt fram í fyrir sjálfum sér.
Ákvað að sleppa því að taka fram hverjir óvinirnir væru, en setja bara fram fullyrðingu um að þarna væri tekin afstaða gegn Íslandi!
Svona var framhaldið: