Með því að skipa Gústaf Níelsson í mannréttindaráð Reykjavíkur er Framsóknarflokkurinn að hæðast að minnihlutahópum og gefa skít í áhyggjur fólks af vaxandi uppgangi öfgafólks í samfélaginu.
Hins vegar er sagt við rasista og hatursmenn samkynhneigðra:
„Komið til okkar og við skulum gefa ykkur skjól.“
Þetta er kannski ekki stórmál í sjálfu sér, en þetta er samt eitthvað það dapurlegasta sem ég hef séð til íslensks stjórnmálaflokks – frá upphafi.
Ekki af því Gústaf sé endilega óalandi að öllu leyti.
Hann gæti kannski komið að gagni í samgöngunefnd eða einhvers staðar, hvað veit ég?
En maður með heimskulegar, vondar og fordómafullar skoðanir á ekki heima í mannréttindaráði.
Það veit Framsóknarflokkurinn en skipar hann samt – eingöngu til að ögra og til að daðra við öfgamennina.
Sem betur fer hafa nokkrir frammámenn í Framsóknarflokknum mótmælt þessari svívirðu skorinort.
Gott hjá þeim.
En skaðinn er skeður.
Og hlýtur ekki Sigmundur Davíð að hafa verið með í ráðum? Framsóknarflokkurinn skipar varla sjálfstæðismann í trúnaðarstöðu nema formaðurinn hafi gefið blessun sína.
Þetta er fyrirlitleg ákvörðun og skammarleg.
Og fyrst og fremst sorgleg.