Ég var stödd á fimleikaæfingu með syni mínum þegar ég varð vitni að eftirfarandi samtali milli móður og sonar: „Mamma ég er þreyttur má ég ekki bara fara núna?“ Móðirin svarar: „Nei, viltu ekki klára æfinguna, þú verður ekki sterkur eins og fimleikaþjálfararnir nema með því að vera duglegur á æfingum. Sjáðu þjálfarana þína, sérðu hvað þeir eru með stóra vöðva. Vilt þú ekki líka fá svona stóra vöðva?“

Á þessum tímapunkti  átti ég erfitt með að hemja mig og svara ekki móðurinni fullum hálsi. Myndir þú hvetja stelpuna þína til að halda út æfingu svo hún gæti orðið jafn grönn og þjálfararnir?

Hvað við segjum við börnin okkar og hvað við segjum fyrir framan þau mótar þau. Barn sem elst upp við sífellt útlitstal foreldra sinna, foreldri sem stendur fyrir framan spegilinn og klípur í maga sinn með ógeðissvip eða spyr makann sinn „er ég feit í þessu“ fær skýr skilaboð um að ákveðið útlit sé óásættanlegt.

Í rannsókn sem unnin var í Háskólanum í Minnesota kom í ljós að það hvernig við ræðum við börnin okkar um líkama þeirra sem og okkar eigin getur haft mikil áhrif á líkamsmynd þeirra. Samtöl um kíló, líkamsútlit, vöðva og fleira getur ýtt undir óheilbrigðar matarvenjur og vanda með líkamsmyndina.

Börn fæðast ekki með hugmyndir um hvað þykir fallegt og hvað ekki, þau læra það af umhverfi sínu. Börn taka oft upp hugmyndir foreldra sinna og því ber að varast að stimpla ákveðið vaxtarlag sem betra eða verra. Að ræða um kosti þess að vera vöðvastæltur við drengi getur haft mikil áhrif á líkamsmynd þeirra. Verum dugleg að fagna fjölbreytileikanum, forðumst að hylla undir ákveðið vaxtarlag og einbeitum okkur frekar að öllu því góða sem líkaminn gerir okkur kleift að gera, hlaupa, ganga, lyfta hlutum, dansa og melta mat.