Þann 14. janúar 2009 sendi ég Rannsóknarnefnd Alþingis erindi varðandi hugsanlega „umbreytingu gjaldeyrismarkaðarins í nokkurs konar svikamyllu“ 2004-2008.
Svikamyllu hugsanlegs peningaþvættis og/eða fjármagnsflótta.
Rannsóknarnefnd Alþingis viðurkenndi móttöku erindisins en virðist hafa látið þar við sitja.
—
Ágætu nefndarmenn.
Frá hagfræðilegu sjónarmiði eru helztu rætur bankahrunsins þessar:
* Vanhæfni yfirstjórnar íslenzkra peningamála.
* Óhamin útlánaþensla lánakerfisins.
* Glórulaus stýrivaxtastefna Seðlabanka Íslands.
* Okurvextir innlenda lánakerfisins.
Sjá nánar grein hér að neðan sem ég sendi Fréttablaðinu í gær.
Ég sendi greinina einnig til Alþingismanna með eftirfarandi umsögn:
„Vanhæfni yfirstjórnar peningamála ógnar nú sjálfstæði Íslands.
Ábyrgðin var ykkar.
Og ábyrgðin er ykkar að standa vörð um sjálfstæði Íslands.”
Virðingarfyllst,
Gunnar Tómasson, hagfræðingur
Atlaga að almannahag
Upplýsingar á vefsíðu Seðlabanka Íslands um greiðslujöfnuð þjóðarbúsins gagnvart útlöndum frá 2004 til septemberloka 2008 endurspegla stórfellda aukningu vaxtatekna og vaxtagjalda á þessu tímabili. Vaxtatekjur 2004 námu 8.8 milljörðum og jafngiltu 0.9% af vergri landsframleiðslu (VLF) en kunna að hafa hækkað í 210 milljarða og14.8% árið 2008. Eins má ætla að vaxtagjöld hafi hækkað úr 35.5 milljörðum 2004 (3.8% af VLF) í um 486 milljarða og jafngilt 34.1% af VLF 2008. Með öðrum orðum, hrein vaxtagjöld þjóðarbúsins hafa hækkað úr 2.9% af VLF 2004 í 19.3% á nýliðnu ári, og hafa liðlega þrefaldast frá 2005. Frá 2006 til 2008 jafngilti hækkunin um 11% af VLF.
Ljóst er að hlutdeild Seðlabanka Íslands í auknum vaxtatekjum og gjöldum er lítil; gjaldeyrissjóður seðlabankans var aðeins $1,1 milljarður í lok 2004 og 2005 og hækkaði árlega um $0,3 milljarða 2006-2008. Aukningin endurspeglar því væntanlega viðbrögð markaðsaðila við hávaxtastefnu seðlabankans og innlenda lánakerfisins sem færði þeim auðfenginn gróða í mynd vaxtamunar á erlendum og innlendum lánsfjármörkuðum. Margt er enn á huldu um viðskiptakerfi þessara aðila (lífeyrissjóða, sjávarútvegs- og fjárfestingafyrirtækja) en af síðustu fréttum má ráða að umbreyting gjaldeyrismarkaðarins í nokkurs konar svikamyllu hafi verið veigamikill hluti kerfisins.
Á tímabilinu 2006-2008 voru vaxtagjöld þjóðarbúsins 945 milljarðar, tekjur 422 milljarðar og nettó vaxtakostnaður 523 milljarðar – og jafngilti nær fjórum Kárahnjúkavirkjunum (133 milljarðar). Hér er að miklu leyti um að ræða fórnarkostnað samfélagsins vegna vanhæfni yfirstjórnar íslenzkra peningamála í mynd óhaminnar útlánaþenslu lánakerfisins, glórulausra stýrivaxta seðlabankans og meðfylgjandi okurvaxta innlenda lánakerfisins. Í Mbl. grein höfundar 30. maí 2006 („Hvar liggur ábyrgðin?”) var fjallað um umsögn sendinefndar Alþjóðagjaldeyrissjóðsins, sem heimsótti Ísland fyrr í mánuðinum og taldi útlánaþensluna vera „hrikalega” (e. staggering). Stjórnvöld létu reka á reiðanum enn um sinn. Lokaorð höfundar voru eftirfarandi: „Þetta er verra en grunnfærni – þetta er atlaga að almannahag.”
Hér eru tölfræðilegu gögnin sem greinin byggir á (I-III milljónir IKR; IV milljarðar IKR):
I. Vaxtatekjur þjóðarbúsins: % af VLF
2004 = 8.795 0.9%
2005 = 21.491 2.1%
2006 = 73.114 6.3%
2007 = 138.955 10.9%
2008 = 210.360* 14.8%
*Hagtölur SÍ sýna 150.360 fyrir jan-sept. – spá mín fyrir okt-des.
II. Vaxtagjöld þjóðarbúsins:
2004 = -35.478 3.8%
2005 = -61.407 6.0%
2006 = -166.673 14.3%
2007 = -292.772 22.9%
2008 = -485.864* 34.1%
*Hagtölur SÍ sýna -335.864 fyrir jan-sept. – spá mín fyrir okt-des.
III. Nettó vaxtagjöld þjóðarbúsins (I – II):
2004 = -26.683 2.9%
2005 = -39.916 3.9%
2006 = -93.559 8.0%
2007 = -153.817 12.0%
2008 = -275.504 19.3%
IV. Verg landsframleiðsla (Gross domestic product)*
2004 = 928.7
2005 = 1.026.3
2006 = 1.167.7
2007 est. = 1.279.4
2008 proj. = 1.424.0
*Skýrsla AGS, 25. nóv 2008, bls. 26.
Table 1. Iceland: Selected Economic Indicators, 2000-09.