Inngangsorð

Jónas Hallgrímsson, Fjölnismaðurinn og ljóðskáldið góða, birti kvæði sitt Gunnarshólmi í Fjölni árið 1838 með Orðsendingu til lesenda, sem er birt hér að neðan með upphaflegri stafsetningu og augljósri ritvillu (óbrotinu í staðinn fyrir óbrotinn). Evrópsk skáld og rithöfundar fyrri alda, sem þekktu til táknmálslykils Reykholtsmáldaga, notuðu ritvillur sem vísbendingu um áhugaverða staði í textum. Þar sem Jónas var mikill áhugamaður um íslenzkar fornbókmenntir, þá er spurning hvort hann, og e.t.v. allir Fjölnismenn, hafi þekkt táknmálslykil Reykholtsmáldaga og beitt honum að hætti þeirra Snorra og Sturlu.

Orðsendingin samanstendur af tveimur setningum. Sú fyrri er löng og inniheldur alla efnislega umfjöllun Jónasar um kvæðið Gunnarshólma og lýkur á orðunum „eins og alkunnugt er af Njálu”. Síðari setningin er stutt og tölugildi hennar smellpassar við summu tölugilda lykilhugtaka sem eru mér alkunnug af Njálu!

Orðsendingin

24031 = „Sunnan á Íslandi, í hjeraði því, sem gjeingur upp af Landeíum

23629 = millum Eiafjalla og Fljótshlíðar, er allmikjið sljettlendi,

14607 = og hefir firrum verið grasi gróið,

23275 = enn er nú nálega allt komið undir eirar og sanda, af vatnagángji;

39739 = á einum stað þar á söndum, firir austan Þverá, stendur efptir grænn reitur óbrotinu,

21501 = og kallaður Gunnarshólmi, því það er enn sögn manna,

33837 = að þar hafi Gunnar frá Hlíðarenda snúið aptur, þegar þeir bræður riðu til skjips,

12340 = eins og alkunnugt er af Njálu.

28379 = Þetta er tilefni til smákvæðis þess, sem hjer er prentað neðan við.”

221338

Tölugildi seinni setningarinnar, 28379, samsvarar kjarna hugmyndaheimsins að baki Njálu:

4714 = Völuspá

1000 = Heimsljós

22565 = Viðmiðunargildi táknmálslykilsins – sjá bloggfærslu 16. okt.

100 = Ragnarök

28379

Það er að segja:

1. Völuspá er samantekt Snorra og Sturlu á goðsögn Njálu.
2. Goðsögnin varðar Kristnitöku við umbreytingu Mannssálar.
3. Viðmiðunargildi táknmálslykilsins vísar til ætlunarverks Krists.
4. Verklok verða við Ragnarök Mannssálar á Gunnarshólma.

Í Egilssögu verða Ragnarök í þessum skilningi við Sonamissi Egils.

Tölugildi efnislegrar umfjöllunar Jónasar, 221338 – 28379 = 192959, vísar til Gunnarshólma, sem kallast Miðeyjarhólmr í hugmyndaheimi feðranna samkvæmt túlkun Einars Pálssonar, í samhengi sem ég túlka sem hér greinir: 6067 + 1 + 4385 + 666 + 432 + 181408 = 192959.

Miðeyjarhólmr, 6067, er endastöð andlegs þroskaferils Manns að boði Guðs, 1, og með leiðsögn Guðlegrar vizku/Hagia Sophia, 4385, frá Mannskepnu, 666, við Alfa Sjöunda Dags Sköpunar til Rétts Máls Manns, 432, við Dagslok.

181408 er tölugildi síðustu vísuorðanna í ritverkinu Metamorphoses (Myndbreytingar) eftir rómverska höfuðskáldið Ovíð – sjá upphaflegan texta og enska þýðingu að neðan.  Umbreyting (e. transformation) verður á ‘innri manni’ Hamlets Danaprins á fundi hans með Anda Föður. Í Gylfaginningu leggur Gylfi konungur af stað í þekkingarleit og kynnir sig sem Ganglera við komu í Háva höll.

Af líkum má ráða að koma Gylfa til Háva hallar sé tákn umbreytingar ‘innri manns’ hans og að sama hugmynd liggi að baki frásagnar Njálu af Gunnari á Miðeyjarhólmi/Gunnarshólmi.

Gunnar snýr aftur á Gunnarshólma eftir að hestur hans ‘drepur fæti’. Í goðsögnum er hestur merkisberi sköpunarmáttar og í því samhengi getur ákveðin tvíræðni falist í hugtakinu að ‘drepa fót’. Ef svo er hér, þá liggur beinast við að jafna sinnaskiptum Gunnars á Gunnarshólma til umbreytingar Sauls á veginum til Damaskus í Nýja testamentinu.

Lokalínur Ovíðs í Metamorphoses eru eftirfarandi:

20809 = Iamque opus exegi, quod nec Iovis ira nec ignis

20812 = nec poterit ferrum nec edax abolere vetustas.

23327 = Cum volet, illa dies, quae nil nisi corporis huius

18460 = ius habet, incerti spatium mihi finiat aevi:

19235 = parte tamen meliore mei super alta perennis

20738 = astra ferar, nomenque erit indelebile nostrum,

22001 = quaque patet domitis Romana potentia terris,

17657 = ore legar populi, perque omnia saecula fama,

18369 = siquid habent veri vatum praesagia, vivam. *

181408

*

And now the measure of my song is done:

The work has reached its end; the book is mine,

None shall unwrite these words: nor angry Jove,

Nor war, nor fire, nor flood,

Nor venomous time that eats our lives away.

Then let that morning come, as come it will,

When this disguise I carry shall be no more,

And all the treacherous years of life undone,

And yet my name shall rise to heavenly music,

The deathless music of the circling stars.

As long as Rome is the Eternal City

These lines shall echo from the lips of men,

As long as poetry speaks truth on earth,

That immortality is mine to wear.

***

I. Umbreyting Gunnars á Gunnarshólma

                Skv. túlkun minni á goðsögn Njálu

221338 = Sunnan á Íslandi o.s.frv. – sjá Orðsendingu hér að ofan.

7000 = Microcosmos – Maður sem Ímynd Guðs

10125 = Sannr Maðr ok Sannr Guð – 13. aldar umsögn um Jesús Krist.

238463

***

Kvæðislok Jónasar

Í síðustu átta vísuorðum Gunnarshólma –

Þar sem að áður akrar huldu völl

ólgandi Þverá veltur yfir sanda;

sólroðin líta enn hin öldnu fjöll

árstrauminn harða fögrum dali granda;

flúinn er dvergur, dáinn hamratröll,

dauft er í sveitum, hnipin þjóð í vanda;

en lágum hlífir hulinn verndarkraftur

hólmanum, þar sem Gunnar sneri aftur.

– má lesa trúarjátningu skálds sem skilur Njálu og treystir á fyrirheit Völuspár um betri tíð og Nýja Jörð.

***

II. Þrjár vísur Kára við Sonarmissi Síðu-Halls

                Njála, 145. k. – M

Ljótr ok þeir Hallr gengu þá austan yfir á með allan flokk sinn.  Ok þá er hann kom á hraunit, var skotit ór liði Guðmundar ríka, ok kom þat á Ljót miðjan; fell hann þegar dauðr niðr, ok varð aldri uppvíst, hverr þetta víg hafði vegit. (Sjá nánar um aðdraganda þriggja vísna Kára Sölmundarsonar í 145. k.)

Kári kvað þá vísu þessa:

16082 = Hvat skaltú, runnr, þótt rynni,

10131 = randlinns, of sök minni

10908 = hagl dreif skarpt á Sköglar

9163 = skýjum, oss at frýja,

9438 = hinn er helt, þá er hjalta

10749 = hátungur mjök sungu,

9582 = brynju meiðr til búðar

9395 = blauðr með skeggit rauða.

85448

[Hvað skalt þú, maður, frýja mér, þó að ég flýði, – mikil

vopnaflaug hefur orðið um minni sök, – þú ragmennið, sem

hélzt til búðar með rauða skeggið, þegar menn börðust.]

Kári kvað vísu aðra:

10076 = Varð þá, er víga Njörðum

9833 = vilja þraut at skilja,

13258 = lítt gekk skáld fyrir skjöldu,

8932 = Skapta mart at hapti,

7187 = er matsjóðar Móða

9770 = málmrógs flatan drógu,

8904 = slíkt er allt af æðru,

8086 = inn í búð at trúðar.

76046

[Margt varð til að hefta Skafta, þegar menn tóku dauflega

undir að skilja bardagamennina, – ekki gekk hann, skáldið,

mjög fyrir skjöldu, – þegar soðkarlar drógu kappann flatan

inn í búð trúðarins.  Allt stafar þetta af hugleysi.]

Kári kvað ina þriðju vísu:

8434 = Höfðu Gríms at gamni

7561 = græðis elgs ok Helga,

10545 = rangt unnu þá runnar,

9749 = rennendr Níals brennu;

10659 = nú mun börgs í björgum

10741 = baugs hnykkjöndum þykkja

9513 = lyngs at loknu þingi.

9767 = ljóts annan veg þjóta.

76969

[Menn hentu gaman að brennu Njáls, Gríms og Helga; þá

gerðu þeir ekki rétt; nú ma vera, að mönnum þyki þjóta

nokkuð öðru vísi í björgum  að þingi loknu.]

Tölugildi þriggja vísna Kára (85448 + 76046 + 76969 = 238463) koma heim og saman við tölugildi Orðsendingar Jónasar Hallgrímssonar að viðbættum tölugildum betri tíðar fyrir hnípna þjóð í vanda.

***

Reiknivél sem umbreytir stöfum í tölugildi er á netinu:

http://www.light-of-truth.com/ciphersaga.htm