© Gunnar Tómasson

26 December 2014.

Greek-Roman Roots of Saga Writing – II of II

Introduction

Sturla Þórðarson’s account of Örlygsstaðabardagi is written in moderate language even when vicious and obscene brutality in the killing of his cousin Sturla Sighvatsson is being described.

The actions of the parties reveal inhumanity which, in myth, is an attribute of Man-Beasts and not Men.

The Cipher Value, 777077, includes the cipher values of Plato‘s World Soul, Horace‘s Monument and Ovid‘s Metamorphoses, plus Virgil‘s Invocation to the Muse at the beginning of The Aeneid, Book I.

There ‟a man noted for virtue“ has to ‟endure dangers and trials“ through the will of the gods, leaving the poet to ask if there ‟can be such anger in the minds of the gods“?

A poet might ask the like question in reflecting on the inhumanity displayed in Örlygsstaðabardagi.

***

I. Plato, Virgil, Horace, Ovid and the Cipher Value 777077.

           1 = Monad

105113 = Plato’s World Soul [1]

666 = Man-Beast

219907 = Invocation of the Muse [2]

262982 = Horace’s Monument [1]

                  A New Breed of Man Sent Down From Heaven

7000 = Microcosmos – Man in God’s Image

181408 = Ovid’s Metamorphoses [1]

777077

II. Sturla Þórðarson’s final years

(Sturlu þáttr, Ch. 3)

25900 = Þat er frá Sturlu sagt, at hann fór til Íslands með lögbók þá,

13578 = er Magnús konungr hafði skipat.

17800 = Var hann þá skipaðr lögmaðr yfir allt Ísland.

11754 = Váru þá lagaskipti á Íslandi.

21286 = Tók hann þá við búi um haustit í Fagradal af Skeggja bónda.

20331 = Þann vetr var með Sturlu Þórðr Narfason.

14695 = Þat var eitt sinn um vetrinn,

27438 = at þangat kom til Sturlu Bárðr, sonr Einars Ásgrímssonar.

6304 = Hann fór á skipi.

15913 = En þann dag eftir, er þeir fóru á brott,

13830 = laust á veðri miklu fyrir þeim,

15178 = ok uggðu menn, at þeir myndi týnast.

18754 = Þórðr gekk út ok inn, hugði at, ef veðr minnkaði.

18778 = Ok eitt sinn, er hann kom inn, mælti Sturla:

9586 = „Vertu kátr, Þórðr,

20412 = eigi mun Bárðr, frændi þinn, drukkna í þessari ferð.”

16414 = „Þat muntu aldri vita,” segir Þórðr.

19352 = En þat fréttist þá síðar, sem Sturla sagði.

19458 = Nökkuru síðar um várit tók Bárðr sótt.

13487 = Þá spurði Þórðr Sturlu,

21258 = hvárt Bárðr myndi upp standa ór sóttinni eða eigi.

11330 = „Skil ek nú,” segir Sturla,

21517 = „hví þú spyrr þessa, en fá mér nú vaxspjöld mín.”

8919 = Lék hann þar at um hríð.

12606 = Litlu síðar mælti Sturla:

16020 = „Ór þessari sótt mun Bárðr andast.”

5603 = Þat fór svá.

18556 = Sturla fór þá til Staðarhóls búi sínu

18391 = ok hafði lögsögn, þar til er hófust deilur

15807 = milli kennimanna ok leikmanna um staðamál.

13251 = Lét Sturla þá lögsögn lausa

22601 = ok settist hjá öllum vandræðum, er þar af gerðust.

16332 = Margir menn heyrðu Árna byskup þat mæla, –

11524 = ok þótti þat merkiligt, –

21134 = at Sturla myndi nökkurs mikils góðs at njóta,

11589 = er hann gekk frá þessum vanda.

22005 = Tók þá lögsögn Jón Einarsson ok Erlendr sterki.

9837 = Sturla gerði bú í Fagrey,

22273 = en fekk Snorra, syni sínum, land á Staðarhóli til ábúðar.

23388 = Sat Sturla þá í góðri virðing, þar til er hann andaðist

14525 = einni nótt eftir Óláfsmessudag.

16437 = Var hann ok Óláfsmessudag fyrst í heim

11099 = ok Óláfsmessudag síðast.

17523 = Hann var þá nær sjautugr, er hann andaðist.

13252 = Var líkami hans færðr á Staðarhól

18342 = ok jarðaðr þar at kirkju Pétrs postula,

21710 = er hann hafði mesta elsku á haft af öllum helgum mönnum.

777077

[1] See Greek-Roman Roots of Saga Writing – I of II

[2]

Invocation to the Muse

(Virgil, The Aeneid, Bk I:1-11)

21474 = ARMA virumque cano, Troiae qui primus ab oris

18533 = Italiam, fato profugus, Laviniaque venit

22763 = litora, multum ille et terris iactatus et alto

19582 = vi superum saevae memorem Iunonis ob iram;

23348 = multa quoque et bello passus, dum conderet urbem,

19764 = inferretque deos Latio, genus unde Latinum,

16896 = Albanique patres, atque altae moenia Romae.

18452 = Musa, mihi causas memora, quo numine laeso,

21121 = quidve dolens, regina deum tot volvere casus

18724 = insignem pietate virum, tot adire labores

19250 = impulerit. Tantaene animis caelestibus irae?

219907

I sing of arms and the man, he who, exiled by fate,

first came from the coast of Troy to Italy, and to

Lavinian shores – hurled about endlessly by land and sea,

by the will of the gods, by cruel Juno’s remorseless anger,

long suffering also in war, until he founded a city

and brought his gods to Latium: from that the Latin people

came, the lords of Alba Longa, the walls of noble Rome.

Muse, tell me the cause: how was she offended in her divinity,

how was she grieved, the Queen of Heaven, to drive a man,

noted for virtue, to endure such dangers, to face so many

trials? Can there be such anger in the minds of the gods?

***

A calculator for converting letters to cipher values is on the Internet at:

http://www.light-of-truth.com/ciphersaga.htm