© Gunnar Tómasson

7. nóvember 2016

Samskipti á Facebook

(7. nóvember 2016)

Ragnar Önundarson

„Samfélagslegt gildi Háskólans er gríðarlega mikið. Til dæmis er hugvísindasvið ein stærsta menningarstofnunin á Íslandi. Háskóli Íslands er að mestu leyti greiddur af íslenskum skattgreiðendum og getur því ekki verið einhver fílabeinsturn. Við rekum háskólann fyrir samfélagið.“ sagði Jón Atli Benediktsson þegar hann tók við stöðu Háskólarektors.

Ég hef verið að bjóða Miðaldastofu Háskólans að segja frá klassísku kristilegu táknmáli Egils sögu. Einnig sálfræði sögunnar, sem er byggð á forn-grískri þekkingu. Boðinu er svarað með þögn.

Gunnar Tómasson

Merkilegasta rannsóknarstarf á sviði íslenzkra fræða á 20. öld var unnið af Einari Pálssyni. Afstaða háskólasamfélagsins til vinnu hans bar af og til á góma í viðræðum okkar Einars og var afstaða mín til málsins einatt hin sama: Það skiptir engu því viðkomandi eru ekki viðræðuhæfir.

Ragnar Önundarson

Bræðurnir Skallagrímur og Þórólfur Kveldúlfssynir, bræðurnir Egill og Þórólfur Skallagrímssynir í Eglu og bræðurnir Gunnar og Kolskeggur í Njálu, eru látnir tákna ,,átök ljóss og myrkurs“ í ,,manninum“ með því að annar er ljôs og hinn dökkur. Þetta er klassískt kristilegt táknmál sem á rætur í platónismanum og komst inn í Ritninguna fyrir milligöngu kristnu nýplatónistanna.

Allar Íslendingasögurnar eru ritaðar af menntamönnum síns tíma , guðfræðinga mundum við kalla þá í dag. Íþrótt menntamannanna var að koma táknum. tölum og myndmáli fyrir í textanum. Aðeins hinir ,,upplýstu“ gátu ráðið í þessar launsagnir. Það hefur tekið mig 40 ára grúsk að finna lausa enda til að rekja áfram.

Í Egils sögu er að finna þriðja ,,settið“ af svona bræðrum, ljôsum og dökkum. Það kemur fram seint í sögunni og er vísbending frá höfundi um að ,,átök ljóss og myrkurs“ halda áfram í mönnunum. Getur einhver FB-vina minna upplýst hverjir þeir eru?

Gunnar Tómasson

Einfaldasta mynd ,,settsins“ eru tölurnar 432 og 666 – les: Rétt Mál Manns og Mannskepna. Þessar tölur eru felldar inn í arkitektúr allra helztu miðaldarkirkna í Evrópu. Að baki býr hugmyndin um MANN sem Guðshús eða Kristskirkju.

Hugtakið MAÐUR hefur hér þá merkingu sem Snorri setur fram í upphafi formála Eddu: Almáttigr Guð skapaði í upphafi himin ok jörð ok alla þá hluti, er þeim fylgja, ok síðast MENN tvá, er ættir eru frá komnar, Adam ok Evu, ok fjölgaðist þeira kynslóð ok dreifðist um heim allan.

Í huldum kveðskap Snorra og Sturlu er MAÐUR skilgreindur sem Snorri Sturluson, Egill Skallagrímsson, Jesús Kristr. Skv. táknmálslykli Reykholtsmáldaga eru tölugildi upphafssetningar formála Eddu og þrí-eins MANNS samtals 75724 + 28707 = 104431 – sem er tölugildi stafrétts texta yfirskriftar Eddu í Uppsalabók:

Bók þessi heitir Edda. Hana hevir saman setta Snorri Sturlo son eptir þeim hætti, sem hér er skipat. Er fyrst frá ásum ok Ymi, þar næst skalldskap ok heiti margra hluta. Síþaz Hatta tal er Snorri hevir ort um Hak Konung ok Skula hertug.

I. Gunnarr Hámundarson

(Njála, 19. k. – M)

317801

  20321 = Gunnarr Hámundarson bjó á Hlíðarenda í Fljótshlíð.

23437 = Hann var mikill maðr vexti ok sterkr, manna bezt vígr;

17301 = hann hjó með báðum höndum ok skaut, ef hann vildi,

28601 = ok hann vá svá skjótt með sverði, at þrjú þóttu á lopti at sjá.

10596 = Hann skaut manna bezt af boga

14422 = ok hæfði allt þat, er hann skaut til;

18462 = hann hljóp meir en hæð sína með öllum herklæðum,

15628 = ok eigi skemmra aptr en fram fyrir sik;

10481 = hann var syndr sem selr,

23565 = ok eigi var sá leikr, at nökkurr þyrfti við hann at keppa,

20774 = ok hefir svá verit sagt, at engi væri hans jafningi.

17612 = Hann var vænn at yfirliti ok ljóslitaðr,

16736 = réttnefjaðr ok hafit upp í framanvert,

16445 = bláeygr ok snareygr ok roði í kinnunum;

12639 = hárit mikit, gult, ok fór vel.

19824 = Manna kurteisastr var hann, harðgörr í öllu,

21519 = fémildr ok stilltr vel, vinfastr ok vinavandr;

    9438 = hann var vel auðigr at fé.

317801

I + III = 317801 + 373095 = 690896

II. Fögr er hlíðin – Líðr nú vetr ór garði

(Njála, 75. k. – M)

690896

  22718 = Gunnarr lætr flytja vöru þeira bræðra til skips.

26194 = Ok þá er öll föng Gunnars váru komin ok skip var mjök búit,

24896 = þá ríðr Gunnarr til Bergþórshváls ok á aðra bæi at finna menn

25548 = ok þakkaði liðveizlu öllum þeim, er honum höfðu lið veitt.

22348 = Annan dag eptir býr hann snemmendis ferð sína til skips

20046 = ok sagði þá öllu liði, at hann myndi ríða í braut alfari,

28716 = ok þótti mönnum þat mikit, en væntu þó tilkvámu hans síðar.

20367 = Gunnarr hverfr til allra manna, er hann var búinn,

13703 = ok gengu menn út með honum allir.

23288 = Hann stingr niðr atgeirinum ok stiklar í söðulinn,

13014 = ok ríða þeir Kolskeggr í braut.

12658 = Þeir ríða fram með Markarfljóti,

24502 = þá drap hestr Gunnars fæti, ok stökk hann ór söðlinum.

17412 = Honum varð litit upp til hlíðarinnar

13054 = ok bæjarins at Hlíðarenda ok mælti:

22833 = „Fögr er hlíðin, svá at mér hefir hon aldri jafnfögr sýnzk,

11702 = bleikir akrar ok slegin tún,

14946 = ok mun ek ríða heim aptr ok fara hvergi.”

18361 = „Ger þú eigi þann óvinafagnað,” segir Kolskeggr,

26006 = „at þú rjúfir sætt þína, því at þér myndi engi maðr þat ætla.

25380 = Ok máttú þat hugsa, at svá mun allt fara sem Njáll hefir sagt.”

13935 = „Hvergi mun ek fara,” segir Gunnarr,

11593 = „ok svá vilda ek, at þú gerðir.”

12596 = „Eigi skal þat,” segir Kolskeggr;

18129 = „hvárki skal ek á þessu níðask ok engu öðru,

11527 = því er mér er til trúat;

23118 = ok mun sjá einn hlutr svá vera, at skilja mun með okkr,

19592 = en seg þú þat frændum mínum ok móður minni,

11698 = at ek ætla mér ekki at sjá Ísland,

16839 = því at ek mun spyrja þik látinn, frændi,

13403 = ok heldr mik þá ekki til útferðar.”

22495 = Skilr þar með þeim, ok ríðr Gunnarr heim til Hlíðarenda,

16433 = en Kolskeggr til skips ok ferr utan.

17366 = Hallgerðr varð fegin Gunnari, er hann kom heim,

10992 = en móðir hans lagði fátt til.

22234 = Gunnarr sitr nú heima þetta haust ok vetrinn

11490 = ok hafði ekki mart manna um sik.

    9764 = Líðr nú vetr ór garði.

690896

III. Jesus Patibilis og Samspil 432 og 666

(Sköpunarmýta)

373095

Reykholtsmáldagi

  18278 = Skrín þat es stendr á altara meþ helgo domo

19936 = gefa þeir Magn oc Snorre at helfninge hvar þeirra

21953 = oc es þetta kirkio fé umb fram of þat es áþr es talet.

11931 = Táknmálslykill Reykholtsmáldaga

Skapadægur 666

  11359 = Snorri Sturluson

666 = Mannskepna

2307 = 23. september (7. mánuður árs til forna)

1241 = 1241 A.D.

Umbreyting Mannskepnu

Rétt Mál Manns 432

Alfa

  7864 = Jesus Patibilis – The Passible Jesus

-4000 = Myrkt Sverð – Mannskepna/Gunnarr á Hlíðarenda sem Kaupaheðinn

Omega

  9880 = Gunnarr Hámundarson

432 = Rétt Mál Manns

A New Breed of Men Sent Down from Heaven

(Virgil, Fourth Eclogue)

  16609 = Ultima Cumaei venit iam carminis aetas;

20087 = Magnus ab integro saeclorum nascitur ordo.

18681 = Iam redit et Virgo, redeunt Saturnia regna,

18584 = Iam nova progenies caelo demittitur alto.

20229 = Tu modo nascenti puero, quo ferrea primum

18431 = Desinet ac toto surget gens aurea mundo,

17698 = Casta fave Lucina: tuus iam regnat Apollo.

18480 = Teque adeo decus hoc aevi te consule, inibit,

18919 = Pollio, et incipient magni procedere menses;

22004 = Te duce, si qua manent sceleris vestigia nostri,

20495 = Inrita perpetua solvent formidine terras.

18330 = Ille deum vitam accipiet divisque videbit

20448 = Permixtos heroas et ipse videbitur illis

22153 = Pacatumque reget patriis virtutibus orbem.

      100 = Bókarlok

373095

* Now the last age by Cumae’s Sibyl sung has come and gone, and the majestic roll of circling centuries begins anew: justice returns, returns old Saturn’s reign, with a new breed of men send down from heaven.  Only do thou, at the boy’s birth in whom the iron shall cease, the golden race arise, befriend him, chaste Lucina; ‘tis thine own Apollo reigns.  And in thy consulate, this glorious age, O Pollio, shall begin, and the months enter on their mighty march.  Under thy guidance, whatso tracks remain of our old wickedness, once done away, shall free the earth from never-ceasing fear.  He shall receive the life of gods, and see heroes with gods commingling, and himself be seen of them, and with his father’s worth reign o’er a world of peace.

***

Reiknivél sem umbreytir bókstöfum í tölugildi er hér:

http://www.light-of-truth.com/ciphersaga.htm