I. Að vita meira en menn skilja.

Íslendingar vita of mikið um sögu sína í hlutfalli við það, sem þeir skilja. (Sigurður Nordal, Íslenzk menning, I. bindi, Mál og Menning, Reykjavík, 1942, bls. 35.)

II. Sigurður Nordal um Snorra Sturluson.

Hvað mundum vér þekkja til Snorra Sturlusonar, ef vér hefðum ekki aðrar heimildir um hann en frásagnir Sturlungu?  Af þeim vitum vér, að Snorri var ekki eftirbátur neins af jafnöldrum sínum að sækjast eftir meiri auði og völdum en samrýmdist skipulagi þjóðveldisins.  Í fari hans eru ýmsir aðrir brestir aldarháttar í berara lagi.  Þótt hann væri um sumt betur siðaður, vekur saga hans grun um, að meir hafi hann brostið til ofbeldisverka harðfengi en ranglæti.  Vér mundum hyggja hann hollan kirkju og kristni, því að hann var vel til Gvendar góða og flýði undan Sighvati og Sturlu með þeirri prýðilegu afsökun, að hann vildi ekki “fara að bróður sínum á þeim hátíðum, er þá fóru í hönd” (þ.e. dymbilviku og páskum).  Hann heitir því fyrstur Íslendinga að koma landi undir Noregshöfðingja og er síðar ekki sterkari á svellinu en svo, sextugur maður og margreyndur, að hann þiggur jarlsnafn af Skúla hertoga 1239 – í þeirri von, að uppreisn  Skúla heppnist í Noregi og höfðingjar á Íslandi verði talhlýðnari, eftir að ofsamaðurinn Sturla Sighvatsson sé af dögum ráðinn. (Op. cit., bls. 343-344)

III. Vilhjálmur Þ. Gíslason um Snorra Sturluson.

Lýsing Nordals [á Snorra Sturlusyni] er íslenzkum lesendum miklu kunnari [en lýsingar erlendra fræðimanna]. Snorri var að vísu laus við ýmsa lökustu galla samtíðarmanna sinna, segir Nordal.  Hann var ekki grimmur og ekki beint riðinn við hryðjuverk.  Hann lifði hinu fjölbreyttasta lífi.  En hann skorti skörungskap og röggsemi og brast persónulegt hugrekki.  Hann var ágengur og sínkur, en enginn maurapúki.  Í honum berjast andstæðar hvatir.  Viðleitni hans og hæfileikar stefna ekki í sömu átt.  Hann vill vera höfðingi, en hefur ekki hæfileika til þess.  Hann er marglyndur og tilfinningar hans grunnar og hverfular.  Hann vantar samkvæmni og þrautseigju.  Samt var hann of kaldur reikningsmaður.  Hann var metorðagjarn, en reikull í ráði og leiðitamur.  Hann gat látið sér nægja yfirskynið tómt, það að sýnast, en vera ekki.  Framkomu hans gat skort stórmennsku og drenglyndi. Marglyndið veikti vilja hans, en var ágætur jarðvegur fyrir fjölbreyttar gáfur og gerði honum auðvelt að lifa sig inn í annarra manna hugsanir.  Samt varð hann ekki mikið skáld, af því að hann orti eftir reglum listar, sem fyrir löngu hafði lifað sitt fegursta, og guðmóðurinn bregst honum, þegar hann talar frá eigin brjósti.  Honum er tamara að móta gersemar úr brotasilfri, en að sækja sjálfan málminn inn í bergið.  Hann er ekki brautryðjandi, heldur arfþegi.  Loks telur Nordal, að Sturlunga sé Snorra heldur vilhöll og beri honum vel söguna, eða sé heldur á hans bandi.

Margt í þessum Snorralýsingum [Nordals og annarra], sem nú voru nefndar, er skrifað af fróðleik, fjöri og mælsku.  En nú þurfa þær samt einnig sinnar endurskoðunar, þar sem þær virðast vera í ósamræmi við heimildir, eða lýsa ósanngjarnlega persónu og störfum Snorra. (Vilhjálmur Þ. Gíslason, Snorri Sturluson og Goðafræðin, Ísafoldarprentsmiðja, Reykjavík, 1941-1942, bls. 160-161.)

IV. „Heimild‟ S.N. – FORTÖLUR Sturlu Þórðarsonar

(Íslendinga saga, 38. k.)

30960 = Snorri Sturluson var tvá vetr með Skúla, sem fyrr var ritat.

27005 = Gerðu þeir Hákon konungr ok Skúli hann skutilsvein sinn.

17562 = En um várit ætlaði Snorri til Íslands.

21833 = En þó váru Nóregsmenn miklir óvinir Íslendinga

21084 = ok mestir Oddaverja – af ránum þeim, er urðu á Eyrum.

28575 = Kom því svá, at ráðit var, at herja skyldi til Íslands um sumarit.

20023 = Váru til ráðin skip ok menn, hverir fara skyldi.

29964 = En til þeirar ferðar váru flestir inir vitrari menn mjök ófúsir

9492 = ok töldu margar latar á.

19836 = Guðmundr skáld Oddsson var þá með Skúla jarli.

9518 = Hann kvað vísu þessa:

10580 = Hvat skalk fyr mik, hyrjar

10433 = hreggmildr jöfurr, leggja,

9371 = gram fregn at því gegnan,

10766 = geirnets, sumar þetta?

7230 = Byrjar, hafs, at herja,

8685 = hyrsveigir, mér eigi,

9377 = sárs viðr jarl, á órar

10173 = ættleifðir, svan reifðan.

20426 = Snorri latti mjök ferðarinnar ok kallaði þat ráð

18293 = at gera sér at vinum ina beztu menn á Íslandi

20845 = ok kallaðist skjótt mega svá koma sínum orðum,

10795 = at mönnum myndi sýnast

18139 = at snúast til hlýðni vid Nóregshöfðingja.

22649 = Hann sagði ok svá, at þá váru aðrir eigi meiri menn á Íslandi

10908 = en bræðr hans, er Sæmund leið,

20937 = en kallaði þá mundu mjök eftir sínum orðum víkja,

7201 = þá er hann kæmi til.

25243 = En við slíkar FORTÖLUR slævaðist heldr skap jarlsins,

9138 = ok lagði hann þat ráð til,

15892 = at Íslendingar skyldi biðja Hákon konung,

16818 = at hann bæði fyrir þeim, at eigi yrði herferðin.

18647 = Konungrinn var þá ungr, en Dagfinnr lögmaðr,

21877 = er þá var ráðgjafi hans, var inn mesti vinr Íslendinga.

22790 = Ok var þat af gert, at konungr réð, at eigi varð herförin.

15818 = En þeir Hákon konungr ok Skúli jarl

12768 = gerðu Snorra lendan mann sinn.

17608 = Var þat mest ráð þeira jarls ok Snorra.

15904 = En Snorri skyldi leita við Íslendinga,

20988 = at þeir snerist til hlýðni við Nóregshöfðingja.

17859 = Snorri skyldi senda utan Jón, son sinn,

15777 = ok skyldi hann vera í gíslingu með jarli,

11960 = at þat endist, sem mælt var.

721747

V. FORTÖLUR = VIÐMIÐ

Tölugildi frásagnar Sturlu af Snorra Sturlusyni í 38. k. Íslendinga sögu er viðmið fyrir aðra hluta frásagnar Sturlu í Íslendinga sögu þar sem er „hulit kveðit‟ um ætlunarverk Snorra Sturlusonar. Evrópskir andans menn, allt frá Dante til Fjölnismannsins Jónasar Hallgrímssonar, hafa kunnað öll skil á því ætlunarverki sem hefur verið nær öllum íslenzkum fræðimönnum sem lokuð bók.

Sir Francis Bacon skjalfesti skilning sinn á „huldum kveðskap‟ Sturlu m.a. með Tileinkun ritgerðasafns síns, Essayes (1625) með tölugildum texta og hugtaka samkvæmt Táknmálslykli Reykholtsmáldaga:

197920 + 7000 + 7086 + 509741 = 721747, þar sem:

197920 = ráðgjöf Snorra til „ungra skálda‟ í 8. k. Skáldskaparmála.

7000 = Microcosmos, sem er tákn Veraldar/Manns sem er Ímynd Guðs.

7086 = Brennu-Njálssaga, sem er sögubók Sturlu eftir bókum Snorra.

509741 = Tileinkun Essayes (1625)

VI. At kunna skilja þat, er hulit er kveðit.

(Skáldskaparmál, 8. kafli)

16349 = En þetta er nú at segja ungum skáldum,

15868 = þeim er girnast at nema mál skáldskapar

16723 = ok heyja sér orðfjölða með fornum heitum

23725 = eða girnast þeir at kunna skilja þat, er hulit er kveðit.

22969 = þá skili hann þessa bók til fróðleiks ok skemmtunar.

19899 = En ekki er at gleyma eða ósanna svá þessar frásagnir

17985 = at taka ór skáldskapinum fornar kenningar,

14787 = þær er höfuðskáld hafa sér líka látit.

19481 = En eigi skulu kristnir menn trúa á heiðin goð

17358 = ok eigi á sannyndi þessa sagna annan veg en svá

12776 = sem hér finnst í upphafi bókar.

197920

YII. Dedication, Essayes (1625)

16411 = TO THE RIGHT HONORABLE MY VERY GOOD LO.

21460 = THE DVKE of Buckingham his Grace, LO. High Admirall of England.          

5815 = EXCELLENT LO.

22090 = SALOMON saies; A good Name is as a precious oyntment;

8263 = And I assure my selfe,

22962 = such wil your Graces Name bee, with Posteritie.

21416 = For your Fortune, and Merit both, haue beene Eminent.

20248 = And you haue planted Things, that are like to last.

13223 = I doe now publish my Essayes;

25098 = Which, of all my other workes, haue beene most Currant:

15033 = For that, as it seemes, they come home,

13886 = to Mens Businesse, and Bosomes.

18429 = I haue enlarged them, both in Number, and Weight;

15649 = So that they are indeed a New Worke.

13471 = I thought it therefore agreeable,

18328 = to my Affection, and Obligation to your Grace,

13717 = to prefix your Name before them,

10975 = both in English, and in Latine.

20651 = For I doe conceiue, that the Latine Volume of them,

13148 = (being in the Vniuersall Language)

12837 = may last, as long as Bookes last.

16577 = My Instauration, I dedicated to the King:

14781 = my Historie of HENRY the Seuenth

21369 = (which I haue now also translated into Latine)

23643 = and my Portions of Naturall History, to the Prince:

13053 = And these I dedicate to your Grace;

20322 = Being of the best Fruits, that by the good Encrease,

21295 = which God giues to my Pen and Labours, I could yeeld.

10530 = God leade your Grace by the Hand.

20801 = Your Graces most Obliged and faithfull Seruant,

4260 = FR. St. ALBAN

509741

***

Reiknivél sem umbreytir stöfum í tölugildi er á netinu:

http://www.light-of-truth.com/ciphersaga.htm