© Gunnar Tómasson

5. febrúar 2016

I. Þrí-Einn Heimur Goðsagna

(Rómversk skáld f. Kr.)

20077

  6648 = Macrocosmos

6429 = Mesocosmos

  7000 = Microcosmos

20077

II. Goðsögn Landnáms – Haraldr hárfagri

(Landnáma Sturlu Þórðarsonar, 6. k.)

44633

22179 = Sumar þat, er þeir Ingólfr fóru til at byggja Ísland,

22454 = hafði Haraldr hárfagri verit tólf ár konungr at Nóregi.

44633

III. Haraldr hárfagri – Mesocosmos – Amlóði

(Skáldskaparmál, 94. v.)

78372

11285 = Hvatt kveða hræra Grótta

9506 = hergrimmastan skerja

10802 = út fyrir jarðar skauti

9348 = eylúðrs níu brúðir,

12121 = þær er, lungs, fyrir löngu,

8424 = líðmeldr, skipa hlíðar

10874 = baugskerðir rístr barði

  6012 = ból, Amlóða mólu.

78372

II + III = 44633 + 78372 = 123005

Umsögn

Amlóði, 2429, og Logandi Sverð, 4000 – tákn Skapandi Máttar – jafngilda Mesocosmos, 6429. Af þessu má ráða að Amlóði geymir innra með sér það Ljós sem í fyllingu tímans ummyndast í Logandi Sverð.

Í goðsögnum feðranna er Amlóði, 2429, EINN með þeim Nóregskonungi sem er Ólafr Tryggvason, 8309, sbr. 2429 + 8309 = 10738.

Sá er The Mightiest Julius, 10738, í 1611 útgáfu Hamlets – Julius Caesar.

Hér býr að baki útlaginn Grettir Ásmundarson, 10739, sem kom inn í íslenzka þjóðtrú sem tákn PENIS, sem plantar sæði nýs lífs, 1, við ‘upprisu’ og ‘falls’ The Mightiest Julius, 10738 sbr. 10738 + 1 = 10739.

Ólafr Haraldsson, 7436, er arftaki Ólafs Tryggvasonar, 8309, við ‘höfðingjaskipti í Nóregi’ sbr. upphaf Kristniþáttar Njálu.

Hjá Shakespeare ‘fellur’ Hamlet í leikslok, en segir Fortinbras Noregsprins hafa “[his] dying voice”.

Mesocosmos er ei meir, en SKÁLD SKAPAR MÁL þess Microcosmos sem gengur í garð.

IV. Heimssál Platons og Tveir Konungar Kristnitöku

(Goðsögn feðranna)

123005

105113 = Heimssál Platons – sjá færslu 28. janúar sl.

8309 = Ólafr Tryggvason

7436 = Ólafr Haraldsson

    2147 = SKÁLD

123005

V. För Dantes frá Vítiseldum til Paradísar

(Túlkun Dantes á goðsögnum feðranna)

123005

                  Alpha – Inferno: Canto I

15438 = Nel mezzo del cammin di nostra vita

15885 = mi ritrovai per una selva oscura

12588 = ché la diritta via era smarrita.¹

Omega – Paradiso: Canto XXXIII

13112 = A l’alta fantasia qui manco possa;

13458 = ma già volgeva il mio disio e ‘l velle,

14138 = sì come rota ch’igualmente è mossa,

15813 = l’amor che move il sole e l’altre stelle.²

Lífshlaup Leitandi Sálar

Heilagur Þríhyrningur Heiðins Íslands

7196 = Bergþórshváll

6067 = Miðeyjarhólmr

3027 = Helgafell

Upp skalt á Kjöl klífa o.s.frv.

2859 = KJÖLR

3321 = Dies Irae

-7 = Dráp Mannskepnu Sjöunda Dags

10 = Höfuð Mælir Tíu   

100 = Sögulok

123005

VI. Michelangelo – The Last Judgement

(Altarisveggur Péturskirkju í Róm)

197920

  20077 = Þrí-einn Heimur Goðsagna – I

123005 = Heimkoma Leitandi Sálar – IV

43746 = Brennu-Njálssaga³

-7 = Lok Sjöunda Dags

  11099 = Il Giudizio Universale – The Last Judgement

197920

VII. Heilræði Snorra til Ungra Skálda

(Skáldskaparmál, 8. kafli)

197920

  16349 = En þetta er nú at segja ungum skáldum,

15868 = þeim er girnast at nema mál skáldskapar

16723 = ok heyja sér orðfjölða með fornum heitum

15251 = eða girnast þeir at kunna skilja þat,

8474 = er hulit er kveðit,

22969 = þá skili hann þessa bók til fróðleiks ok skemmtunar.

19899 = En ekki er at gleyma eða ósanna svá þessar frásagnir

17985 = at taka ór skáldskapinum fornar kenningar,

14787 = þær er höfuðskáld hafa sér líka látit.

19481 = En eigi skulu kristnir menn trúa á heiðin goð

17358 = ok eigi á sannyndi þessa sagna annan veg en svá

  12776 = sem hér finnst í upphafi bókar.

197920

¹Halfway through the journey we are living

I found myself deep in a darkened forest,

For I had lost all trace of the straight path.

²Here powers failed my high imagination:

But by now my desire and will were turned,

Like a balanced wheel rotated evenly,

By the Love that moves the sun and the other stars.

³ 6257 = Mörðr hét maðr.

12685 = Höfðingjaskipti varð í Nóregi.

11274 = Fara menn við þat heim af þingi.

13530 = Ok lýk ek þar Brennu-Njálssögu.

***

Reiknivél sem umbreytir stöfum í tölugildi er á netinu:

http://www.light-of-truth.com/ciphersaga.htm

© Gunnar Tómasson

4. febrúar 2016

I. Landnám Ingólfs og Goðsögn Kristnitöku

(Landnáma – færsla 1. febrúar 2016)

1838505

  806981 = 6. kafli

481894 = 7. kafli

250712 = 8. kafli

  298918 = 9. kafli

1838505

II. Ætlunarverk Snorra Sturlusonar

1055490

  304805 = Mósesbækur –  Táknað með fjölda bókstafa í Torah.

721747 = Ætlunarverk Snorra – Að kristna Íslendinga, 22. desember 2015.

5979 = Girth House – Steinkirkja í Orkneyjum; eftirlíking af Grafhýsi Jesús.

– 1000 = Myrkur í Veröld

                Kristniþáttur Njálu – Alfa og Omega

12685 = Höfðingjaskipti varð í Nóregi.

    11274 = Fara menn við þat heim af þingi.

1055490

III. Hvernig skal Krist kenna?

(Skáldskaparmál, 65. k.)

654497

  11017 = Hvernig skal Krist kenna?

21714 = Svá, at kalla hann skapara himins ok jarðar, engla ok sólar,

15742 = stýranda heims ok himinríkis ok engla,

12377 = konung himna ok sólar ok engla

14733 = ok Jórsala ok Jórdánar ok Gríklands,

12859 = ráðandi postula ok heilagra manna.

20258 = Forn skáld hafa kennt hann við Urðarbrunn ok Róm,

12907 = sem kvað Eilífr Guðrúnarson:

20237 = Setbergs, kveða sitja sunnr at Urðarbrunni,

23264 = svá hefir rammr konungr remmðan Róms banda sig löndum.

13200 = Svá kvað Skafti Þóroddsson:

22516 = Máttr er munka dróttins mestr, aflar goð flestu.

24159 = Kristr skóp ríkr ok reisti Rúms höll veröld alla.

13419 = Himna konungr, sem Markús kvað:

22067 = Gramr skóp grund ok himna glyggranns sem her dyggvan,

18321 = einn stillir má öllu aldar Kristr of valda.

12482 = Svá kvað Eilífr kúlnasveinn:

20684 = Hróts lýtr helgum krúzi heims ferð ok lið beima.

23078 = Sönn er en öll dýrð önnur einn sólkonungr hreinni.

13172 = Máríu sonr, enn sem Eilífr kvað:

17816 = Hirð lýtr himna, dýrðar, hrein Máríu sveini,

23441 = mátt vinnr mildingr dróttar, maðr er hann ok goð, sannan.

13457 = Engla konungr, enn sem Eilífr kvað:

19900 = Máttr er en menn of hyggi mætr goðs vinar betri.

18410 = Þó er engla gramr öllu örr helgari ok dýrri.

16159 = Jórdánar konungr, sem kvað Sighvatr:

15320 = Endr réð engla senda Jórdánar gramr fjóra,

19323 = fors þó hans á hersi heilagt skoft, ór lofti.

14436 = Grikkja konungr, sem Arnórr kvað:

16968 = Bænir hefi ek fyr beini bragna falls við snjallan

17094 = Grikkja vörð ok Garða. Gjöf launak svá jöfri.

12482 = Svá kvað Eilífr kúlnasveinn:

21742 = Himins dýrð lofar hölða, hann er alls konungr, stilli.

17476 = Hér kallaði hann fyrst Krist konung manna

11273 = ok annat sinn alls konung.

10995 = Enn kvað Einarr Skúlason:

20216 = Lét, sá er landfolks gætir, líknbjartr himinríki

  19783 = umgeypnandi opna alls heims fyr gram snjöllum.

654497

II + III + IV = 1055490 + 654497 + 128518 = 1838505

IV. (a) Ragnarök að Örlygsstöðum

(Goðsögn feðranna)

128518

    1000 = Heimsljós

25920 = Stórár Platons
6994 = Örlygsstaðir

2106 = 21. ágúst – sjötti mánuður árs

1238 = 1238 A.D.

3321 = Dies Irae – Dagur Reiði

7141 = Þórir jökull

76047 = Upp skalt á kjöl klífa o.s.frv.¹

4000 = Logandi Sverð

      751 = EDDA

128518

IV. (b) Sturla Þórðarson, Dante og Michelangelo

(Arfleifð feðranna)

128518

           1 = Monad – Njáll

14660 = „Hugsat hefi ek málit ok mun þat duga.‟

Sturla

  19404 = Nú tók at batna með þeim Snorra ok Sturlu,

17397 = ok var Sturla löngum þá í Reykjaholti

16691 = ok lagði mikinn hug á at láta rita sögubækr

18305 = eftir bókum þeim, er Snorri setti saman.

Dante

  3144 = Commedia

14233 = Fjöldi lína í Commedia

13584 = Vergine Madre, figlia del tuo figlio – Virgin Mother, Daughter of your Son

Michelangelo

  11099 = Il Giudizio Universale – The Last Judgement

128518

IV. (c) Out damned spot: out I say.

(Macbeth, Act V, Sc. I – First folio)

128518

           1 = Monad

7000 = Microcosmos – Maður í Mynd Guðs

6960 = Jarðlig skilning – Earthly understanding

11907 = Out damned spot: out I say.

18146 = One: Two: Why then ‘tis time to doo’t:

6119 = Hell is murky.

Hell…

  13031 = International Monetary Fund

9948 = Harvard University

7146 = Seðlabanki Íslands

…is murky

   11587 = Character assassination

5881 = Níðingsverk

7750 = Psychiatric rape

6603 = Mannorðsmorð

  16439 = Criminal Obstruction of Justice

128518

IV. (d) Fye, my Lord, fie, a Souldier, and affear´d?

(Macbeth, Act V, Sc. I – First folio)

128518

  12691 = Fye, my Lord, fie, a Souldier, and affear’d?

17263 = what need we feare? who knowes it,

19800 = when none can call our powre to accompt:

14904 = yet who would haue thought

16585 = the olde man to haue had so much blood in him.

The Old Man’s Blood

  20087 = Magnus ab integro saeclorum nascitur ordo – Virgil´s Christ Prophecy²

1000 = Heimsljós

10125 = Sannr Maðr ok Sannr Guð

10148 = Snorri fólgsnarjarl

    5915 = Blóð Krists

 128518

¹ 9007 = Upp skalt á kjöl klífa,

8028 = köld es sjávar drífa,

10034 = kostaðu hug þinn herða,

10215 = hér muntu lífit verða.

9445 = Skafl beygjattu, skalli,

10205 = þótt skúr á þik falli,

7662 = ást hafðir þú meyja.

11451 = Eitt sinn skal hverr deyja.

76047

²The great order of the ages is born afresh.

***

Reiknivél sem umbreytir stöfum í tölugildi er á netinu:

http://www.light-of-truth.com/ciphersaga.htm

© Gunnar Tómasson

3. febrúar 2016

I. Landnám Ingólfs¹

(Landnáma, 6.-9. k.)

1838505

  806981 = 6. kafli

481894 = 7. kafli

250712 = 8. kafli

  298918 = 9. kafli

1838505

II + III + IV = 1658168 + 75906 + 104431 = 1838505

II. Adue, adue, Hamlet, remember me.

(Hamlet, Act I, Sc. v. First folio)

1658168

      9462 = Enter Ghost and Hamlet.

Hamlet

22112 = Where wilt thou lead me?  speak; Ile go no further.

Ghost

2883 = Marke me.

Hamlet

3756 = I will.

Ghost

11748 = My hower is almost come,

22142 = When I to sulphurous and tormenting Flames

10942 = Must render up my selfe.

Hamlet

7778 = Alas poore Ghost.

Ghost

19231 = Pitty me not, but lend thy serious hearing

10823 = To what I shall unfold.

Hamlet

9425 = Speake, I am bound to heare.

Ghost

21689 = So art thou to revenge, when thou shalt heare.

Hamlet

3270 = What?

Ghost

10539 = I am thy Fathers Spirit,

19489 = Doom’d for a certaine terme to walke the night;

15474 = And for the day confin’d to fast in Fiers,

19868 = Till the foule crimes done in my dayes of Nature

18694 = Are burnt and purg’d away?  But that I am forbid

18785 = To tell the secrets of my Prison-House,

20467 = I could a Tale unfold, whose lightest word

25179 = Would harrow up thy soule, freeze thy young blood,

27383 = Make thy two eyes like Starres, start from their Spheres,

16795 = Thy knotty and combined locks to part,

15570 = And each particular haire to stand an end,

20558 = Like Quilles upon the fretfull Porpentine:

17082 = But this eternall blason must not be

10384 = To eares of flesh and bloud;

9178 = list Hamlet, oh list,

16884 = If thou didst ever thy deare Father love.

Hamlet

3459 = Oh Heaven!

Ghost

22153 = Revenge his foule and most unnaturall Murther.

Hamlet

4660 = Murther?

Ghost

18629 = Murther most foule, as in the best it is;

20891 = But this most foule, strange, and unnaturall.

Hamlet

11813 = Hast, hast me to know it,

15426 = That with wings as swift

17684 = As  meditation, or the thoughts of Love,

11099 = May sweepe to my Revenge.

Ghost

5591 = I finde thee apt;

20490 = And duller should’st thou be then the fat weede

18672 = That rots it selfe in ease, on Lethe Wharfe,

26342 = Would’st thou not stirre in this. Now Hamlet heare:

19608 = It’s given out, that sleeping in mine Orchard,

21032 = A Serpent stung me: so the whole eare of Denmarke,

13077 = Is by a forged processe of my death

18982 = Rankly abus’d:  But know thou Noble youth,

18951 = The Serpent that did sting thy Fathers life,

13593 = Now weares his Crowne.

Hamlet

15252 = O my Propheticke soule: mine Uncle?

Ghost

19142 = I that incestuous, that adulterate Beast

29730 = With witchcraft of his wits, hath Traitorous guifts.

21415 = Oh wicked Wit, and Gifts, that have the power

22656 = So to seduce?  Won to to this shamefull Lust

22351 = The will of my most seeming vertuous Queene.

17021 = Oh Hamlet, what a falling oft was there,

18901 = From me, whose love was of that dignity,

21371 = That it went hand in hand, even with the Vow

13881 = I made to her in Marriage; and to decline

25184 = Upon a wretch, whose Naturall gifts were poore

24348 = To those of mine. But Vertue, as it never wil be moved,

21122 = Though Lewdnesse court it in a shape of Heaven:

17577 = So Lust, though to a radiant Angell link’d,

20657 = Will sate it selfe in a Celestiall bed & prey on Garbage.

20310 = But soft, me thinkes I sent the Mornings Ayre;

18535 = Briefe let me be:  Sleeping within mine Orchard,

17248 = My custome alwayes in the afternoone;

19016 = Upon my secure hower thy Uncle stole

17466 =  With iuyce of cursed Hebenon in a Violl,

16672 = And in the Porches of mine eares did poure

18685 = The leaperous Distilment; whose effect

17290 = Holds such an enmity with bloud of Man,

25233 = That swift as Quick-silver, it courses through

15783 = The naturall Gates and Allies of the Body;

19585 = And with a sodaine vigour it doth posset

16801 = And curd, like aygre droppings into Milke,

18159 = The thin and wholsome blood: so did it mine;

15969 = And a most instant tetter bak’d about,

22687 = Most Lazar-like, with vile and loathsome crust,

7531 = All my smooth Body.

16992 = Thus was I, sleeping, by a Brothers hand,

19671 = Of Life, of Crowne, and Queene at once dispatcht;

18043 = Cut off even in the Blossomes of my Sinne,

16349 = Unhouzzled, disappointed, unnaneld,

18018 = No reckoning made, but sent to my account

15902 = With all my imperfections on my head;

16946 = Oh horrible, Oh horrible, most horrible;

17164 = If thou hast nature in thee beare it not;

13314 = Let not the Royall Bed of Denmarke be

15607 = A Couch for Luxury and damned Incest.

22022 = But howsoever thou pursuest this Act,

22240 = Taint not thy mind; nor let thy Soule contrive

19204 = Against thy Mother ought; leave her to heaven,

19764 = And to those Thornes that in her bosome lodge,

19266 = To pricke and sting her.  Fare thee well at once;

22305 = The Glow-worme showes the Matine to be neere,

15555 = And gins to pale his uneffectuall Fire:

    12486 = Adue, adue, Hamlet; remember me.    Exit.

1658168

III. Hamlet´s Revenge – Hefnd Hamlets

(Act I, Sc. v. – Saga-Shakespeare Myth)

75906

                Hamlet

18729 = Oh all you host of heauen!  Oh Earth; what els?

8730 = And shall I couple Hell?

7127 = Oh fie:  hold my heart

21200 = And you my sinnewes, grow not instant Old;

9827 = But beare me stiffely vp.

Stiff rod – Valfreyju stafr – Literally: Staff of Battle-field Goddess

7657 = Valfreyju stafr

                Metamorphosis

4000 = Flaming Sword

5596 = Andlig spekðin – Spiritual wisdom

 -6960 = Jarðlig skilning – Earthly understanding

75906

IV. Bók þessi heitir Edda – This book is named Edda

(Yfirskrift/Heading Uppsala Edda)

104431

    8542 = Bók þessi heitir Edda.

35891 = Hana hevir saman setta Snorri Sturlo son eptir þeim hætti, sem hér er skipat.

28763 = Er fyrst frá ásum ok Ymi þar næst skalldskap ok heiti margra hluta.

  31235 = Síþaz Hatta tal er Snorri hevir ort um Hak Konung ok Skula hertug.

104431

¹ Landnám Ingólfs – Goðsögn Kristnitöku, 1. feb. 2016.

***

Reiknivél sem umbreytir stöfum í tölugildi er á netinu:

http://www.light-of-truth.com/ciphersaga.htm

© Gunnar Tómasson

2 February 2016

Introduction

Many years ago I saw an exhibition of paintings by Francisco Goya in the Prado Museum in Madrid. I had never seen any of his paintings before but they struck me as familiar. For they appeared to have been selected to show Goya‘s visual construction of concepts from ancient creation myths which I knew  well. Thus, I could explain to my late wife the ideas which seemed to be reflected in almost every painting.

In summer of 2014 I re-visited the Prado Museum with my sister-in-law and related to her my impression of Goya‘s paintings at the first visit. On our return to Iceland she gave me an excellent Icelandic edition of Goya‘s Los Caprichos – The Monsters – which are described by Wikipedia as follows:

Los Caprichos is a set of 80 prints in aquatint and etching created by the Spanish artist Francisco Goya in 1797 and 1798, and published as an album in 1799. The prints were an artistic experiment: a medium for Goya’s condemnation of the universal follies and foolishness in the Spanish society in which he lived. The criticisms are far-ranging and acidic; he speaks against the predominance of superstition, the ignorance and inabilities of the various members of the ruling class, pedagogical short-comings, marital mistakes and the decline of rationality. Some of the prints have anticlerical themes. Goya described the series as depicting „the innumerable foibles and follies to be found in any civilized society, and from the common prejudices and deceitful practices which custom, ignorance or self-interest have made usual“.

***

I.  Snorra Sturluson’s Mission

(Landnám Ingólfs – Goðsögn Kristnitökum 1 Feb. 2016)

1055490  

II + III = 583353 + 472137 = 1055490

II. Francisco Goya – 80 prints – Corruption and Depravity

(Los Caprichos)

583353

  14017 = 1 Fran co Goya y Lucientes, Pintor.

21442 = 2 El si pronuncian y la mano alargan Al primero que llega.

7296 = 3 Que viene el Coco.

5553 = 4 El de la rollona.

5446 = 5 Tal para qual.

5659 = 6 Nadie se conoce.

7930 = 7 Ni asi la distingue.

7956 = 8 Que se la llevaron.

3725 = 9 Tantalo.

7521 = 10 El amor y la muerte.

7454 = 11 Muchachos al avio.

5709 = 12 A caza de dientes.

6984 = 13 Estan calientes.

6855 = 14 Que sacrificio.

7691 = 15 Bellos consejos.

11478 = 16 Dios la perdone. Y era su madre.

5998 = 17 Bien tirada esta.

6911 = 18 Ysele quema la Casa.

5577 = 19 Todos Caeran.

7970 = 20 Ya van desplumados.

7184 = 21 Qual la descanonan.

5274 = 22 Pobrecitas.

8103 = 23 Aquellos polbos.

6459 = 24 Nohubo remedio.

9165 = 25 Si quebro el Cantaro.

7214 = 26 Ya tienen asiento.

7605  = 27 Quien mas rendido.

3402 = 28 Chiton.

8880 = 29 Esto si que es leer.

10247 = 30 Porque esconderlos.

5869 = 31 Ruega por ella.

9435 = 32 Por que fue sensible.

6618 = 33 Al Conde Palatino.

7775 = 34 Las rinde el Sueno.

4474 = 35 Le descanona.

3474 = 36 Mala noche.

10759 = 37 Si sabra mas el discipulo.

4074 = 38 Brabisimo.

6340 = 39 Asta su abuelo.

6861 = 40 De que mal morira.

6394 = 41 Ni mas ni menos.

8257 = 42 Tu que no puedes.

19212 = 43 El sueno de la razón produce monstruos.

4187 = 44 Hilan delgado

9148 = 45 Mucho hay que chupar.

5082 = 46 Correcion.

9652 = 47 Obsequio a el maestro.

5096 = 48 Soplones.

5777 = 49 Duendecitos               .

7106 = 50 Los Chinchillas.

5106 = 51 Se repulen.

10779 = 52 Lo que puede un Sastre.

6758 = 53 Que pico de Oro.

7594 = 54 El Vergonzoso.

6609 = 55 Hasta la muerte.

5140 =56 Subir y bajar.

4392 = 57 La filiacion.

6005 = 58 Tragala perro.

5960 = 59 Y aun no se van.

3747 = 60 Ensayos.

6625 = 61 Volaverunt.

7150 = 62 Quien lo creyera.

6991 = 63 Miren que grabes.

3862 = 64 Buen Viage.

4159 = 65 Donde va mama.

3960 = 66 Alla va eso.

8875 = 67 Aguarda que te unten.

5352 = 68 Linda maestra.

2816 = 69 Sopla.

8285 = 70 Devota profesion.

8728 = 71 Si amanece, nos Vamos.

6572 = 72 No te escaparas.

6559 = 73 Mejor es holgar.

7995 = 74 No grites, tonta.

9742 = 75 No hay quien nos desate.

16473 = 76 Està Um..pues, Como digo..eh! Cuidado! Si no… 

7107 = 77 Unos à otros

10218 = 78 Despacha, que dispiertan.

7947 = 79 Nadie nos ha visto.

    3552 = 80 Ya es hora.¹

583353

III. The Second Coming – Bearing Witness to Truth 

(Contemporary events)

472137

    7524 = The Second Coming

6892 = Los Caprichos

438097 = Corruption, Crimes and Depravity²

16450 = Snorri Sturluson í annat sinn

3074 = SANN ARA – Truth of Ari/Mythical Father of Saga Literature

      100 = The End

472137

***

Calculator for converting letters to cipher values is at:

http://www.light-of-truth.com/ciphersaga.htm

Footnotes

¹

1. Francisco Goya y Lucientes, painter.
2. They say yes and give their hand to the first comer.
3. Here comes the bogeyman.
4. Nanny´s boy.
5. Two of a kind.
6. Nobody knows himself.
7. Even thus he cannot make her out.
8. So they carried her off.
9. Tantalus.
10. Love and death.
11. Lads making ready.
12. Out hunting for teeth.
13. They are hot.
14. What a sacrifice!
15. Good advice.
16. For heaven‘s sake: and it was her mother.
17. It is nicely stretched.
18. And the house is on fire.
19. Everyone will fall.
20. There they go plucked.
21. How they pluck her.
22. Poor little girls.
23. Those specks of dust.
24. There was no help.
25. He broke the pitcher.
26. Now they are sitting well.
27. Who more is surrendered?
28. Hush.
29. Now that‘s reading.
30. Why hide them?
31. She prays for her.
32. Because she was susceptible.
33. To the count palatine.
34. Sleep overcomes them.
35. She fleeces him.
36. A bad night.
37. Might not the pupil know more?
38. Bravissimo!
39. And so was his grandfather.
40. Of what ill will he die?
41. Neither more nor less.
42. Thou who cannot.
43. The sleep of reason produces monsters.
44. They spin finely.
45. There is plenty to suck.
46. Correction.
47. A gift for the master.
48. Big gusts.
49. Hobgoblins.
50. The Chinchillas.
51. They spruce themselves up.
52. What a tailor can do!

53.What a golden beak!

54. The shameful one.
55. Until death.
56. To rise and to fall.
57. The filiation.
58. Swallow it, dog.
59. And still they don‘t go.
60. Trials.
61. They have flown.
62. Who would have thought it!
63. Look how solemn they are!
64. Bon voyage.
65. Where is mommy going?
66. There it goes.
67. Wait till you‘ve been anointed.
68. Pretty teacher.
69. Gust the wind.
70. Devout profession.
71. When day breaks we will be off.
72. You will not escape.
73. It is better to be lazy.
74. Don‘t scream, stupid.
75. Can‘t anyone unleash us?
76. You understand?… Well, as I say… eh! Look out! Otherwise…
77. What one does to the other.
78. Be quick, they are waking up.
79. No one has seen us.
80. It is time.

²Of Corruption, Crimes and Depravity

438097

On 26 February 2014, I posted the following message to [friends] – expressly for future reference:

While visiting Iceland last August, I met with Pétur Halldórsson over coffee at the Cafe Milano in Reykjavík.

We discussed matters of mutual interest, including what my Saga Cipher work might possibly “mean“.

I took a napkin and, for emphasis, wrote down the number 438097, which I have posted [to same friends] on occasions.

This is the final cumulative sum of a very large number of names of individuals, institutions, dates and events, including two famous murder cases, a sex scandal in high places, and presumptive lies told in connection therewith.

As I recall it, I first put this number on record in a message [to same friends], explaining that I would not be providing any further details on it. That remains my position for the time being.

I told Pétur (what I had long surmised) that I believed that this number was associated with a watershed event in human history whose final phase was upon our world.

An earth-shaking culmination of human and spiritual evolution.

³ Snorri Sturluson a second time.

This phrase is in the Uppsala Edda Manuscript, at the very end of a listing of Icelandic Law Speakers.

© Gunnar Tómasson

1. febrúar 2016

I. Landnáma, Fyrsti hluti, 6. kafli

(Sturla Þórðarson)

806981

  22179 = Sumar þat, er þeir Ingólfr fóru til at byggja Ísland,

22454 = hafði Haraldr hárfagri verit tólf ár konungr at Nóregi.

26370 = Þá var liðit frá upphafi þessa heims sex þúsundir vetra

13391 = ok sjau tigir ok þrír vetr,

28095 = en frá holdgan dróttins átta hundruð ok sjau tigir ok fjögur ár.

26584 = Þeir höfðu samflot, þar til er þeir sá Ísland. Þá skilði með þeim.

34231 = Þá er Ingólfr sá Ísland, skaut hann fyrir borð öndvegissúlum sínum til heilla.

27782 = Hann mælti svá fyrir, at hann skyldi þar byggja, er súlurnar kæmi á land.

20209 = Ingólfr tók þar land, er nú heitir Ingólfshöfði,

22654 = en Hjörleif rak vestr fyrir land, ok fekk hann vatnfátt.

27522 = Þá tóku þrælarnir írsku þat ráð at knoða saman mjöl ok smjör

24696 = ok kölluðu þat óþorstlátt. Þeir nefndu þat minþak.

30529 = En er þat var tilbúit, kom regn mikit ok tóku þeir þá vatn á tjöldum.

25416 = En er minþakit tók at mygla, köstuðu þeir því fyrir borð,

20186 = ok rak þat á land, þar sem nú heitir Minþakseyrr.

24788 = Hjörleifr tók land við Hjörleifshöfða, ok var þar þá fjörðr,

13970 = ok horfði botninn inn at höfðanum.

13404 = Hjörleifr lét þar gera skála tvá,

20121 = ok er önnur tóftin átján faðma, en önnur nítján.

14229 = Hjörleifr sat þar um vetrinn.

10563 = En um várit vildi hann sá.

20397 = Hann átti einn uxa, ok lét hann þrælana draga arðrinn.

24354 = En er þeir Hjörleifr váru at skála, þá gerði Dufþakr þat ráð,

26236 = at þeir skyldi drepa uxann ok segja, at skógarbjörn hefði drepit,

25316 = en síðan skyldu þeir ráða á þá Hjörleif, ef þeir leitaði bjarnarins.

17272 = Eftir þat sögðu þeir Hjörleifi þetta.

25611 = Ok er þeir fóru at leita bjarnarins ok dreifðust í skóginn

31226 = þá settu þrælarnir at sérhverjum þeira ok myrðu þá alla jafnmarga sér.

24324 = Þeir hljópu á brott með konur þeira ok lausafé ok bátinn.

25500 = Þrælarnir fóru í eyjar þær, er þeir sá í haf til útsuðrs,

13949 = ok bjuggust þar fyrir um hríð.

16056 = Vífill ok Karli hétu þrælar Ingólfs.

24668 = Þá sendi hann vestr með sjó at leita öndvegissúlna sinna.

26146 = En er þeir kómu til Hjörleifshöfða, fundu þeir Hjörleif dauðan.

20532 = Þá fóru þeir aftr ok sögðu Ingólfi þau tíðendi.

  16021 = Hann lét illa yfir drápi þeira Hjörleifs.

806981

II. Landnáma, Fyrsti hluti, 7. kafli

(Sturla Þórðarson)

481894

  21864 = Eftir þat fór Ingólfr vestr til Hjörleifshöfða,

14834 = ok er hann sá Hjörleif dauðan, mælti hann:

26856 = „Lítit lagðist hér fyrir góðan dreng, er þrælar skyldu at bana verða,

17988 = ok sé ek svá hverjum verða, ef eigi vill blóta.‟

31656 = Ingólfr lét búa gröf þeira Hjörleifs ok sjá fyrir skipi þeira ok fjárhlut.

25978 = Ingólfr gekk þá upp á höfðann ok sá eyjar liggja í útsuðr til hafs.

22994 = Kom honum þat í hug, at þeir mundu þangat hlaupit hafa,

12337 = því at bátrinn var horfinn.

29247 = Fóru þeir at leita þrælanna ok fundu þá þar, sem Eið heitir í eyjunum.

21468 = Váru þeir þá at mat, er þeir Ingólfr kómu at þeim.

23120 = Þeir urðu felmtsfullir, ok hljóp sinn veg hverr.

7541 = Ingólfr drap þá alla.

17026 = Þar heitir Dufþaksskor, er hann lézt.

25002 = Fleiri hljópu þeir fyrir berg, þar sem við þá er kennt síðan.

25695 = Vestmannaeyjar heita þar síðan, er þrælarnir váru drepnir,

13386 = því at þeir váru Vestmenn.

27488 = Þeir Ingólfr höfðu með sér konur þeira, er myrðir höfðu verit.

16301 = Fóru þeir þá aftr til Hjörleifshöfða.

31768 = Var Ingólfr þar vetr annan, en um sumarit eftir fór hann vestr með sjó.

29187 = Hann var inn þriðja vetr undir Ingólfsfelli fyrir vestan Ölfusá.

28180 = Þau missari fundu þeir Vífill ok Karli öndvegissúlur hans

  11978 = við Arnarhvál fyrir neðan Heiði.

481894

III. Landnáma, Fyrsti hluti, 8. kafli

(Sturla Þórðarson)

250712

  14794 = Ingólfr fór um várit ofan um Heiði.

29477 = Hann tók sér bústað þar sem öndvegissúlur hans höfðu á land komit.

7457 = Hann bjó í Reykjavík.

19650 = Þar eru enn öndvegissúlur þær í eldhúsi.

29630 = En Ingólfr nam land milli Ölfusár ok Hvalfjarðar fyrir útan Brynjudalsá,

13317 = milli ok Öxarár, ok öll nes út.

5963 = Þá mælti Karli:

30396 = „Til ills fórum vér um góð heruð, er vér skulum byggja útnes þetta.‟

15457 = Hann hvarf á brott ok ambátt með honum.

23318 = Vífli gaf Ingólfr frelsi, ok byggði hann at Vífilstóftum.

11978 = Við hann er kennt Vífilsfell.

16059 = Þar bjó hann lengi ok var skilríkr maðr.

12700 = Ingólfr lét gera skála á Skálafelli.

  20516 = Þaðan sá hann reyki við Ölfusvatn ok fann þar Karla.

250712

IV. Landnáma, Fyrsti hluti, 9. kafli

(Sturla Þórðarson)

298918

  17129 = Ingólfr var frægastr allra landnámsmanna,

23613 = því at hann kom hér at óbyggðu landi ok byggði fyrstr landit.

19346 = Gerðu þat aðrir landnámsmenn eftir hans dæmum.

28416 = Ingólfr átti Hallveigu Fróðadóttur, systur Lofts ins gamla.

34476 = Þeira sonr var Þorsteinn, er þing lét setja á Kjalarnesi, áðr alþingi var sett.

22808 = Sonr Þorsteins var Þorkell máni lögsögumaðr,

18063 = er einn heiðinna manna hefir bezt verit siðaðr,

11965 = at því er menn vita dæmi til.

19622 = Hann lét sik bera í sólargeisla í banasótt sinni

18336 = ok fal sik á hendi þeim guði, er sólina hafði skapat.

23254 = Hafði hann ok lifat svá hreinliga sem þeir kristnir menn,

8498 = er bezt eru siðaðir.

21599 = Sonr hans var Þormóðr, er þá var allsherjargoði,

9973 = er kristni kom á Ísland.

  21820 = Hans sonr var Hamall, faðir Más ok Þormóðar ok Torfa.

298918                                                                                 

I + II + III + IV = 806981 + 481894 + 250712 + 298918 = 1838505

Sbr. 1055490 + 783015 = 1838505

Ætlunarverk Snorra Sturlusonar

1055490

  304805 = Mósesbækur –  Táknað með fjölda bókstafa í Torah.

721747 = Ætlunarverk Snorra – Að kristna Íslendinga, 22. desember 2015.

5979 = Girth House – Steinkirkja í Orkneyjum; eftirlíking af Grafhýsi Jesús.

– 1000 = Myrkur í Veröld

                Kristniþáttur Njálu – Alfa og Omega – Samtals 23959

12685 = Höfðingjaskipti varð í Nóregi.

    11274 = Fara menn við þat heim af þingi.

1055490

Ætlunarverk Sturlu Þórðarsonar

783015

  777077 = Svanasöngur Sturlu, 25. janúar 2016.

-4627 = Sekkr fold í mar – Rúm, 2312, og Tími, 2315.

    10565 = JHWH – Heilagt Nafn JHWH risið á ný í Veröld¹

  783015

¹ Einar Pálsson: Sköpunarsögn Hebrea og landnámssagnir Íslendinga

(Steinkross, Mímir 1976, 70. kafli – Úrdráttur)

Við vitum nú að mörg höfuðatriði Kabbalaspeki samsvara niðurstöðum þessa ritsafns um grundvallarhugtök heiðinna trúarbragða íslenzkra. Þar ber hæst þríhyrninginn 3, 4, 5, sextánskipt ummál hrings sem tákn konu, nískipt þvermál hrings sem tákn manns, og síðast en ekki sízt, sjálfa sköpunartöluna 216. Bein ástæða er þannig til að ætla að landnámsmenn Íslands hafi kunnað SÖMU speki ok helztu Kabbalistar fornaldar.

Friedrich Weinreb setur nú fram fróðleik sem felur í sér einkennilegri möguleika til samanburðar á speki íslenzkra landnámsmanna og fornmanna Miðjarðarhafslanda en nokkur annar lærdómur sem birzt hefur á bókum. Þessi fróðleikur varðar ginnheilaga talnaröð Kabbala, 10-5-6-5. Talnaröð þessi er sjálft nafn hins æðsta, JHWH, sem enginn mátti taka sér í munn nema æðsti prestur Gyðinga, einu sinni á ári, inn tíunda dag ins sjöunda mánaðar. Sá dagur var talinn sköpunardagur Gyðingaþjóðar, Yom Kippur, stund friðþægingarinnar.

Sú stund er JHWH sté niður á Sinaifjalli merkir, að sögn Weinrebs, BYRJUN eða UPPHAF Gyðingaþjóðar. Nafnið JHWH er meginhugtak þessara tímamóta […] Allar líkur benda til að megintákn Kabbala eigi sér hliðstæður í landnámssögnum Íslendinga, sjálfgert er því að athuga hvort framangreint höfuðatriði innar hebresku sköpunarsagnar komi heim og saman við frásagnir af landnámi.

Meginatriði þeirrar speki sem felst í ginnheilögu nafni JHWH er að talan 10 deilist í tvennt, í 5 og 5. Þessi skipting merkir leyndardóm gagnstæðna í heimi hér, einkum klofningu frumvættar í kynin tvö. Röðin öll merkir „hugmynd tímans, þess sem gerist á jarðnesku plani, í rúmi og tíma …‟

Heilagt nafn JHWH klofnar ekki aðeins um 10 og 5, það klofnar um miðju, í 10-5 annars vegar, 6-5 hins vegar. Skipting þessi fylgir tímaskilum: fyrri samstæðan, 10-5, er bundin fyrstu sex sköpunardögunum, sú síðari, 6-5, fylgir sjöunda degi sköpunar. Þessi skipting er grundvöllur einnar torskýrðustu meginsetningar Gyðingdóms: „Það sem Manni sjöunda dags ber að gera er að tengja 6-5 við 10-5 hins sjötta dags. Honum ber að sameina báða hlutana, skapa eina heild, svo að „einingin‟ 10-5-6-5 rísi á ný.‟ Í samræmi við tölur JHWH greinir Kabbala ættliði Gyðinga svo: 10 fyrir Nóaflóð, 5-6-5 í hinni nýju veröld. Þessi skipting er nánar skýrð svo: „Endursameining tveggja 5 sem skildir eru að með 6 er tilgangur veraldar vorrar.‟ Mun þá víst ýmsum fara að þykja spekin torskilin

***

Jesús/Maður Sjöunda Dags

Kristniþáttur Njálu

23959

  3394 = Jesús

7141 = Þórir jökull

2859 = Kjölr

10565 = Tvö 5 endursameinuð á Kili

23959

Bók Sett Saman af Snorra

Íslendingabók

  9953 = Schedae Araprestsfroda

8542 = Bók þessi heitir Edda

  5464 = Íslendingabók

23959

Samantekt Dantes – I

         1 = Monad

3144 = Commedia

1000 = Heimsljós

4000 = Logandi Sverð

3263 = Beatrice

2859 = Kjölr

7000 = Microcosmos – Maður í Mynd Guðs

  2692 = Ísland

23959

Samantekt Dantes – II

  3045 = Logos

1000 = Heimsljós

4000 = Logandi Sverð

3263 = Beatrice

2859 = Kjölr

7000 = Microcosmos – Maður í Mynd Guðs

2692 = Ísland

  100 = Bókarlok

23959

***

Reiknivél sem umbreytir stöfum í tölugildi er á netinu:

http://www.light-of-truth.com/ciphersaga.htm

© Gunnar Tómasson

30. janúar 2016

I. …ok er þat ávallt fyrir stórtíðendum.“

(Njála, 125. kafli – M)

497453

  22898 = At Reykjum á Skeiðum bjó Runólfr Þorsteinsson.

10662 = Hildiglúmr hét son hans.

29896 = Hann gekk út dróttinsnótt, þá er tólf vikur váru til vetrar.

28027 = Hann heyrði brest mikinn,  ok þótti honum skjálfa bæði jörð ok himinn.

30003 = Síðan leit hann í vestrættina, ok þóttisk hann sjá hring ok eldslit á

12970 = ok í hringinum mann á grám hesti.

24936 = Hann bar skjótt yfir, ok fór hann hart; hann hafði loganda brand í hendi.

20824 = Hann reið svá nær honum, at hann mátti görla sjá hann;

19316 = honum sýndisk hann svartr sem bik ok heyrði,

15429 = at hann kvað vísu með mikilli raust:

19248 = Ek ríð hesti hélugbarða, úrigtoppa, ills valdanda.

12202 = Eldr er í endum, eitr er í miðju;

13156 = svá er um Flosa ráð sem fari kefli,

14265 = ok svá er um Flosa ráð sem fari kefli.

25837 = Þá þótti honum hann skjóta brandinum austr til fjallanna,

19577 = ok þótti honum hlaupa upp eldr svá mikill,

18431 = at hann þóttisk ekki sjá til fjallanna fyrir.

26181 = Honum sýndisk sjá maðr ríða austr undir eldinn ok hvarf þar.

33421 = Síðan gekk hann inn ok til rúms síns ok fekk langt óvit ok rétti við ór því.

27336 = Hann munði allt þat, er fyrir hann hafði borit, ok sagði föður sínum,

23244 = en hann bað hann segja Hjalta Skeggjasyni; hann fór ok sagði honum.

5421 = Hjalti mælti:

  26211 = „Þú hefir sét gandreið, ok er þat ávallt fyrir stórtíðendum.“

497453

II. „Ek var ung gefin Njáli…‟

(Njála, 129. kafli – M)

351263

  14497 = Flosi gekk þá at dyrunum ok mælti,

27818 = at Njáll skyldi ganga til máls við hann ok svá Bergþóra; þau gerðu svá.

30267 = Flosi mælti: „Útgöngu vil ek þér bjóða, því at þú brennr ómakligr inni.”

11965 = Njáll mælti: „Eigi vil ek út ganga,

23689 = því at ek em maðr gamall ok lítt til búinn at hefna sona minna,

10730 = en ek vil eigi lifa við skömm.”

21678 = Flosi mælti til Bergþóru: „Gakk þú út, húsfreyja,

18610 = því at ek vil þik fyrir engan mun inni brenna.”

26646 = Bergþóra mælti: „Ek var ung gefin Njáli, ok hefi ek því heitit honum,

13186 = at eitt skyldi ganga yfir okkr bæði.”

9159 = Síðan gengu þau inn bæði.

21107 = Bergþóra mælti: „Hvat skulu vit nú til ráða taka?”

27975 = Njáll svarar: „Ganga munu vit til hvílu okkarrar ok leggjask niðr.”

18887 = Síðan mælti hon við sveininn Þórð Kárason:

18422 = „Þik skal bera út, ok skalt þú eigi inni brenna.”

19111 = „Hinu hefir þú mér heitit, ” segir sveinninn,

18599 = „at vit skyldim aldri skilja, ok skal svá vera,

  18917 = því at mér þykkir miklu betra at deyja með ykkr.”

351263

III. Sonatorrek – Ummyndun Egils

(Goðsögn Sturlu Þórðarsonar)

146190

    9619 = Egill Skalla-Grímsson

24262 = Seggr sparir sverði at höggva. Snjóhvítt es blóð líta.

10436 = Skæruöld getum skýra.

21628 = Skarpr brandr fekk mér landa, skarpr brandr fekk mér landa.¹

                Sonarmissir-Sonatorrek

-3665 = Böðvarr

6100 = Sonatorrek

26140 = Mjök erum tregt tungu at hræra eða loftvætt ljóðpundara.

26186 = Esa nú vænligt of Viðurs þýfi né hógdrægt ór hugarfylgsni.²

                Ummyndun Egils

4000 = Logandi Sverð

10125 = Sannr Maðr ok Sannr Guð

  11359 = Snorri Sturluson

146190

II + III = 351263 + 146190 = 497453

IV + V = 37731 + 459722 = 497453

IV. Þá er kristni kom á Ísland

(Goðsögn Sturlu Þórðarsonar

37731

  9619 = Egill Skalla-Grímsson

8753 = Jesus Kristus

1000 = Kristnitaka

11359 = Snorri Sturluson

  7000 = Microcosmos – Maður í Mynd Guðs

37731

V. En fleir váru Mýramenn manna ljótastir.

(Egilssaga, 87. kafli)

459722

  26678 = Þorsteinn Egilsson tók skírn, þá er kristni kom á Ísland,

10647 = ok lét kirkju gera at Borg.

16237 = Hann var maðr trúfastr ok vel siðaðr.

14141 = Hann varð maðr gamall ok sóttdauðr

21607 = ok var jarðaðr at Borg at þeiri kirkju, er hann lét gera.

24661 = Frá Þorsteini er mikil ætt komin ok margt stórmenni

21761 = ok skáld mörg, ok er þat Mýramannakyn ok svá allt þat,

11313 = er komit er frá Skalla-Grími.

30703 = Lengi helzt þat í ætt þeiri, at menn váru sterkir ok vígamenn miklir,

11495 = en sumir spakir at viti.

28928 = Þat var sundrleitt mjök, því at í þeiri ætt hafa fæðzt þeir menn,

13286 = er fríðastir hafa verit á Íslandi,

23011 = sem var Þorsteinn Egilsson ok Kjartan Óláfsson,

24387 = systursonr Þorsteins, ok Hallr Guðmundarson,

17422 = svá ok Helga in fagra, dóttir Þorsteins,

23715 = er þeir deildu um Gunnlaugr ormstunga ok Skáld-Hrafn.

17522 = En fleiri váru Mýramenn manna ljótastir.

27011 = Þorgeirr, sonr Þorsteins, var þeira sterkastr bræðra,

9273 = en Skúli var mestr.

21078 = Hann bjó at Borg eftir dag Þorsteins, föður síns.

10684 = Skúli var lengi í víking.

18958 = Hann var stafnbúi Eiríks jarls á Járnbarðanum,

16217 = þá er Óláfr konungr Tryggvason fell.

  18987 = Skúli hafði átt í víking sjau orrostur.

459722

VI. Heimsbrestr – Þeir sváfu of daginn – I

(Njála, 156.kafli – M)

438097

  22312 = Þat var eina nótt, at gnýr kom mikill yfir þá Bróður,

29999 = svá at þeir vöknuðu allir ok spruttu upp ok fóru í klæði sín;

11726 = þar með rigndi á þá blóði vellanda.

23419 = Hlífðu þeir sér þá með skjöldum, ok brunnu þó margir.

27157 = Undr þetta helzk allt til dags. Maðr hafði látizk af hverju skipi.

9676 = Sváfu þeir þá of daginn.

24098 = Aðra nótt varð enn gnýr, ok spruttu þá enn allir upp.

34934 = Renndu þá sverð ór slíðrum, en örar ok spjót flugu í lopt upp ok börðusk.

37448 = Sóttu vápnin svá fast at þeim, at þeir urðu at hlífa sér, ok urðu þó margir sárir,

25377 = en lézk maðr af hverju skipi; helzk undr þetta allt til dags.

14668 = Sváfu þeir þá enn um daginn eptir.

16578 = Þriðju nótt varð gnýr með sama hætti.

27769 = Þá flugu at þeim hrafnar, ok sýndisk þeim ór járni nefin ok klærnar;

26530 = hrafnarnir sóttu þá fast, en þeir vörðu sik með sverðum,

19991 = en hlífðu sér með skjöldum; gekk því fram til dags.

15859 = Hafði þá enn látizk maðr af hverju skipi.

11261 = Þeir sváfu þá enn fyrst.

Heimsbrestr – Þeir sváfu of daginn – II

(Íslendinga saga, 136-137. Kafli)

    6108 = Eyjólfr forni

7614 = Skytja í Skagafirði

12857 = Sefr þú úti. Sék eld yfir þér.

6994 = Örlygsstaðir

2106 = 21. ágúst – sjötti mánuður

1238 = 1238 – Dagsetning bardaga

Heimsbrestr – Þeir sváfu of daginn – III

(Saga-King James Bible Spásögn)

    4714 = Völuspá

7436 = Ólafr Haraldsson – Konungr Kristni

-4000 = Myrkt Sverð – Í hendi Manns í Myrku Jarðhúsi á Írlandi

7128 = Let there be light! – Genesis 1:3

7000 = Microcosmos – Örheimur – Maður í Mynd Guðs

      100 = Bókarlok

438097

VII. Ísland – Brave New World – Brennu-Njálssaga

(Spásögn Augustan-Saga-Shakespeare Höfunda)

438097

105113 = Heimssál Platons

1 = Mónad/Guð

1000 = Heimsljós

4000 = Logandi Sverð

7000 = Microcosmos – Örheimur/Maður í Mynd Guðs

Ný Jörð Risin Úr Ægi

2692 = Ísland

Brave New World

(The Tempest, Act V, Sc. i – First folio)

 26742 = Here Prospero discouers Ferdinand and Miranda, playing at Chesse.

Miranda

12858 = Sweet Lord, you play me false.

Ferdinand

7931 = No my dearest love,

14214 = I would not for the world.

Miranda

21768 = Yes, for a score of Kingdomes, you should wrangle,

11923 = And I would call it faire play.

Alonso

6671 = If this proue

15270 = A vision of the Island, one deere Sonne

9649 = Shall I twice loose.

Sebastian

7638 = A most high miracle.

Ferdinand

19151 = Though the Seas threaten they are mercifull,

16209 = I have curs’d them without cause.

Alonso

10590 = Now all the blessings

13754 = Of a glad father, compasse thee about:

15310 = Arise, and say how thou cam’st heere.

Miranda

5061 = O wonder!

18309 = How many goodly creatures are there heere?

12357 = How beauteous mankinde is?

9650 = O brave new world

11213 = That has such people in’t.

Prospero

8277 = ‘Tis new to thee.

Brennu-Njálssaga

(Alfa og Omega – M)

    6257 = Mörðr hét maðr.

12685 = Höfðingjaskipti varð í Nóregi.

11274 = Fara menn við þat heim af þingi.

  13530 = Ok lýk ek þar Brennu-Njálssögu.

438097

VIII. Fyrirheitna Landið

(Spásögn Snorra og King James Bible, 1611)

438097

Ólafr Tryggvason við Skírn Ólafs Haraldssonar

(Ólafs saga helga)

  26668 = Þessi sveinn, Óláfr, er nú er nýskírðr ok einkanliga Guði gefinn,

25046 = sýnist mér sem vera muni mikillar ok margfaldrar hamingju,

21526 = ok þat hygg ek, at hinn hæsti himnasmiðr hafi hann valit

32238 = ok skipat bæði konung ok kennara heilagrar trúar, því at svá segir mér hugr,

27823 = at hann muni verða einvaldskonungr æðstr eftir mik yfir Nóregi.

13797 = Ok svá sem vit höfum eitt nafn,

23280 = svá munum vit hafa einn konungdóm yfir þessu ríki,

28819 = ok sú Guðs kristni, sem ek grundvalla hér í Nóregi ok á þeim löndum,

28184 = sem þessum konungdómi heyrir til, mun framganga ok fullgerast

30265 = með valdi ok vilja almáttigs Guðs, því at þessi hans þjónustumaðr

25799 = ok hinn ágæti konungr, Óláfr, mun þó miklar mótgörðir þola

19263 = af sínum undirmönnum ok óvinum, svá þó,

27042 = at honum mun þat snúast til sigrs ok sæmdar þessa heims,

  18759 = en annars heims til fagnaðar með almáttigum Guði.

Fyrirheitna Landið

 – 2692 = Ísland

Kristur Krossfestur

(King James Bible, 1611)

  16777 = THIS IS IESVS THE KING OF THE IEWES – Matt. 27:37

9442 = THE KING OF THE IEWES – Mark 15:26

13383 = THIS IS THE KING OF THE IEWES – Luke 23:38

17938 = IESVS OF NAZARETH, THE KING OF THE IEWES – John 19:19

 Logandi Sverð Krists

(Matt. 10:4, KJB)

  19148 = Thinke not that I am come to send peace on earth:

  15592 = I came not to send peace, but a sword.

438097

***

An earth-shaking culmination of human and spiritual evolution.

On 26 February 2014, I posted the following message to [friends] – expressly for future reference:

While visiting Iceland last August, I met with Pétur Halldórsson over coffee at the Cafe Milano in Reykjavík.

We discussed matters of mutual interest, including what my Saga Cipher work might possibly “mean“.

I took a napkin and, for emphasis, wrote down the number 438097, which I have posted to bibal on occasions.

This is the final cumulative sum of a very large number of names of individuals , institutions, dates and events, including two famous murder cases, a sex scandal in high places, and presumptive lies told in connection therewith.

As I recall it, I first put this number on record in a message [to same friends], explaining that I would not be providing any further details on it. That remains my position for the time being.

I told Pétur (what I had long surmised) that I believed that this number was associated with a watershed event in human history whose final phase was upon our world.

An earth-shaking culmination of human and spiritual evolution.

¹ Íslendinga saga, 16 .k.

² Egilssaga, 78. K.

***

Reiknivél sem umbreytir orðum í tölugildi er að:

http://www.light-of-truth.com/ciphersaga.htm

© Gunnar Tómasson

28 January 2016

I. This we have to tell, for this is history

(Les Misérables, Book Twelve, Ch. VI)

1137823

In these hours of waiting what did they do?  This we have to tell, for this is history. While the men were making cartridges and the women lint, while a large pot, full of melted pewter and lead destined for the bullet mold was smoking over a hot stove, while the lookouts were watching the barricades with weapons in hand, while Enjolras, whom nothing could distract, was watching the lookouts, Combeferre, Courfeyrac, Jean Prouvaire, Feuilly, Bossuet, Joly, Bahorel, a few others besides, sought each other out and got together, as in the most peaceful days of their student conversations, and in a corner of this bistro turned into a pillbox, within two steps of the redoubt they had thrown up, their carbines primed and loaded resting on the backs of their chairs, these gallant young men, so near their last hour, began to recite a love poem. What poem?  Here it is: [English translation below*]

18536 = Vous rappelez-vous notre douce vie,

22067 = Lorsque nous étions si jeunes tous deux.

20060 = Et que nous n’avions au coeur d’autre envie

16389 = Que d’être bien mis et d’être amoureux.

16669 = Lorsqu’en ajoutant votre âge à mon âge,

19767 = Nous ne comptions pas à deux quarante ans,

17075 = Et que, dans notre humble et petit ménage,

19714 = Tout, même l’hiver, nous était printemps?

16004 = Beaux jours!  Manuel était fier et sage,

16565 = Paris s’asseyait à de saints banquets,

16315 = Foy lançait la foudre, et votre corsage

14404 = Avait une épingle où je me piquais.

21940 = Tout vous contemplait.  Avocat sans causes,

15178 = Quand je vous menais au Prado dîner,

19952 = Vous étiez jolie au point que les roses

14717 = Me faisaient l’effet de se retourner.

13207 = Je les entendais dire:  Est-elle belle!

18731 = Comme elle sent bon!  quels cheveux à flots!

15531 = Sous son mantelet elle cache une aile;

16006 = Son bonnet charmant est à peine éclos.

\

20463 = J’errais avec toi, pressant ton bras souple.

19195 = Les passants croyaient que l’amour charmé

17538 = Avait marié, dans notre heureux couple,

15508 = Le doux mois d’avril au beau mois de mai.

21687 = Nous vivions cachés, contents, porte close,

15454 = Dévorant l’amour, bon fruit défendu;

13985 = Ma bouche n’avait pas dit une chose

14735 = Que déja ton coeur avait répondu.

17073 = La Sorbonne était l’endroit bucolique

13888 = Où je t’adorais du soir au matin.

18853 = C’est ainsi qu’une âme amoureuse applique

12832 = La carte du Tendre au pays latin.

12374 = O place Maubert!  O place Dauphine!

17760 = Quand, dans le taudis frais et printanier,

15225 = Tu tirais ton bas sur ta jambe fine,

15892 = Je voyais un astre au fond du grenier.

17688 = J’ai fort lu Platon, mais rien ne m’en reste

16065 = Mieux que Malebranche et que Lamennais;

14533 = Tu me démontrais la bonté céleste                                                                       

14238 = Avec une fleur que tu me donnais.

15746 = Je t’obéissais, tu m’étais soumise.

13243 = O grenier doré!  te lacer!  te voir!

13433 = Aller et venir dès l’aube en chemise,

20650 = Mirant ton front jeune à ton vieux miroir!

17582 = Et qui donc pourrait perdre la mémoire

15087 = De ces temps d’aurore et de firmament,

14466 = De rubans, de fleurs, de gaze et de moire,

14699 = Où l’amour bégaye un argot charmant?

16877 = Nos jardins étaient un pot de tulipe;

16922 = Tu masquais la vitre avec un jupon;

12306 = Je prenais le bol de terre de pipe,                                     

13172 = Et je te donnais la tasse en japon.

21432 = Et ces grands malheurs qui nous faisaient rire!

13915 = Ton manchon brûlé, ton boa perdu!

17521 = Et ce cher portrait du divin Shakspeare

22530 = Qu’un soir pour souper nous avons vendu!

13671 = J’étais mendiant, et toi charitable;

17467 = Je baisais au vol tes bras frais et ronds.

15232 = Dante in-folio nous servait de table

17278 = Pour manger gaîment un cent de marrons.

17244 = Le première fois qu’en mon joyeux bouge

13613 = Je pris un baiser à ta lèvre en feu,

15375 = Quand tu t’en allas décoiffée et rouge,

17401 = Je restais tout pâle et je crus en Dieu!

19249 = Te rappeles-tu nos bonheurs sans nombre,

17190 = Et tous ces fichus changés en chiffons?

21244 = Oh!  que de soupirs, de nos coeurs pleins d’ombre,                      

19465 = Se sont envolés dans les cieux profonds!

1137823

II. Victor Hugo – Shakespeare (1864)

(End of Chapter 1)

323517

  15595 = Let us return to Marine Terrace.

29701 = One morning at the end of November, two of the inhabitants of the place,

33986 = the father and the youngest of the sons, were seated in the lower parlour.

25810 = They were silent, like ship-wrecked ones who meditate.

17233 = Without, it rained; the wind blew.

20586 = The house was as if deafened by the outer roaring.

10983 = Both went on thinking,

18922 = absorbed perhaps by this coincidence between

18726 = a beginning of winter and the beginning of exile.

21682 = All at once the son raised his voice and asked the father, –

16935 = “What thinkest thou of this exile?”

9376 = “That it will be long.”
18003 = “How dost thou reckon to fill it up?”

9171 = The father answered, –

9786 = “I shall look on the ocean.”

25686 = There was a silence. The father resumed the conversation: –

2901 = “And you?”

5696 = “I,” said the son, –

  12739 = “I shall translate Shakespeare.”

323517 

I + II = 1137823 + 323517 = 1461340

As in a Summary of

Saga-Shakespeare Myth

  401006 = The “murder” of Snorri Sturluson

4627 = Francisco – “sicke-at-heart” Sentinel in Hamlet’s Opening scene

25920 = Platonic Great Year

5596 = Andlig spekðin – Spiritual wisdom

-6960 = Jarðlig skilning – Earthly understanding

1031151 = Omega Page of the First Folio (1623)

1461340

* The Love Song

Do you remember our sweet life

When were so young, we two,

And had in our hearts no other desire

Than to be well dressed and be in love.

When by adding your age to mine,

We couldn’t reach forty years between us,

And, in our humble little home,

Everything, even in winter, seemed spring?

Beautiful days!  Manuel was proud and wise,

Paris sat down to incredible banquets,

Foy was waxing eloquent, and your blouse

Had a pin that pricked me.

Everyone gazed at you.  A lawyer without a case,

When I took you to The Prado for dinner,

You were so pretty that the roses

Seemed to turn away.

I heard them say: Isn’t she beautiful!

How lovely she smells!  What flowing hair!

Under her cape she’s hiding wings;

Her charming hat has scarcely bloomed.

I wandered with you, squeezing your lissome arm.

People passing thought that charmed love

Had married in us, the happy couple,

The sweet month of April with the handsome month of May.

We lived hidden away, happy, the door closed,

Devouring love, good forbidden fruit;

My mouth had not said one thing

When already your heart had answered.

The Sorbonne was the bucolic spot

Where I adored you from dusk to dawn.

That is how a loving soul applies

The map of Tenderness to the Quartier Latin.

O Place Maubert!  O Place Dauphine!

When, in the meager springlike room,

You drew your stocking up over your slim leg,

I saw a star in a garret nook.

I’ve read a lot of Plato, but remember nothing

Better than Malebranche and Lammenais;

You showed me celestial kindness

With the flower you gave me.

I obeyed you, you were in my power.

O gilded garret!  To lace you up!  To see you

Coming and going from daybreak in a chemise,

Gazing at your young forehead in your old mirror!

And who could ever lose the memory

Of those times of dawn and sky,

Of ribbons, of flowers, of muslin and watered silk,

When love stammers a charmed argot?

Our gardens were a pot of tulips;

You screened the window with your slip;

I would take the pipe clay bowl,

And I gave you the porcelain cup.

And those great calamities that made us laugh!

Your muff burnt, your boa lost!

And that beloved portrait of the divine Shakespeare

That we sold one evening for our supper!

I was a beggar, and you charitable;

I gave fleeting kisses to your cool round arms.

Dante in-folio was our table

For gaily consuming a hundred chestnuts.

The first time, in my joyful hovel,

I stole a kiss from your fiery lips,

When you went off disheveled and pink,

I stayed there pale and believed in God!

Do you remember our countless joys,

And all those shawls turned to rags?

Oh!  From our shadow-filled hearts what sighs

Flew off into the limitless skies!

***

Calculator for converting letters to cipher values is at:

http://www.light-of-truth.com/ciphersaga.htm

© Gunnar Tómasson

28 January 2016

 I. Victor Hugo – Shakespeare (1864)

(End of Chapter 1)

  15595 = Let us return to Marine Terrace.

29701 = One morning at the end of November, two of the inhabitants of the place,

33986 = the father and the youngest of the sons, were seated in the lower parlour.

25810 = They were silent, like ship-wrecked ones who meditate.

17233 = Without, it rained; the wind blew.

20586 = The house was as if deafened by the outer roaring.

10983 = Both went on thinking,

18922 = absorbed perhaps by this coincidence between

18726 = a beginning of winter and the beginning of exile.

21682 = All at once the son raised his voice and asked the father, –

16935 = “What thinkest thou of this exile?”

9376 = “That it will be long.”

18003 = “How dost thou reckon to fill it up?”

9171 = The father answered, –

9786 = “I shall look on the ocean.”

25686 = There was a silence. The father resumed the conversation: –

2901 = “And you?”

5696 = “I,” said the son, – ¹

  12739 = “I shall translate Shakespeare.”

323517  

¹ As in:

5596 = Andlig spekðin – Spiritual wisdom

  100 = The End

5696

II. Hefnd vegna Njálsbrennu – I

(Njála, 158. kafli)

96818

29593 = Þenna morgin gekk Kolr Þorsteinsson í borg ok skyldi kaupa silfr;

17823 = hann hafði mest hæðiyrði við af brennumönnum.

25065 = Kolr hafði talat mart við frú eina ríka, ok var mjök í gadda slegit,

15103 = at hann mundi fá hennar ok setjask þar.²

365 = One Year

3781 = The Pope

4988 = The Vatican

     100 = The End

96818

II. Revenge for Burning of Njáll – II

(Njála, Chapter 158, cont.)

96818

12337 = Þenna morgin gekk Kári í borgina.

15963 = Hann kom þar at, er Kolr talði silfrit;

5820 = Kári kenndi hann.

24323 = Síðan hljóp Kári til hans með sverð brugðit ok hjó á hálsinn,

24866 = en hann talði silfrit, ok nefndi höfuðit tíu, er af fauk bolnum.³

6067 = Miðeyjarhólmr

3027 = Helgafell

4315 = VERITAS

    100 = The End

96818

Revenge – The Last Pope – III

(Malachy’s Prophecy)

96818

13831 = In persecutione extrema S.R.E.

12051 = sedebit Petrus Romanus,

22136 = qui pascet oues in multis tribulationibus:

26227 = quibus transactis ciuitas septicollis diruetur,

22573 = & Iudex tremêdus iudicabit populum suum. Finis.

96818

In extreme persecution, the seat of the Holy Roman Church

will be occupied by Peter the Roman,

who will feed the sheep through many tribulations;

when they are over, the city of seven hills will be destroyed,

and the terrible or fearsome Judge will judge his people. The End.

III. Translating “Shakespeare”

(Gunnar Tómasson)

323517

    9322 = “Shakespeare”

2568 = Alföðr – Father of All – Gylfaginning, Ch. 3.

11359 = Snorri Sturluson

9814 = Sturla Þórðarson

96818 = Hefnd vegna Njálsbrennu – I

96818 = Revenge for Burning of Njáll – II

  96818 = Revenge – The Last Pope – III

323517

² That morning Kol Thorsteinsson went in to the town to buy some silver; he had always been the most loud-mouthed of all the Burners. Kol had been keeping close company with a rich lady, and it was all but arranged that he should marry her and settle in Wales.

³ Kari went to the town that same morning. He arrived at the place where Kol was counting out the silver and recognized him at once. Kari rushed at him with his sword drawn and slashed at Kol‘s neck. Kol kept on counting, and his head said Ten as it flew from his shoulders. (Njals Saga, Penguin Classics, 1960. Translation by Magnus Magnusson and Hermann Palsson.)

***

Calculator for converting letters to cipher values is at:

http://www.light-of-truth.com/ciphersaga.htm

© Gunnar Tómasson

27. janúar 2016

I. Lágum hlífir hulinn verndarkraptur

hólmanum þar sem Gunnar snjeri aptur.

(Upphaflegur ritháttur)

1234586

  718569 = Fyrri hluti – sbr. færsla í gær

Síðari hluti

15992 = Nú er á brautu borinn vigur skjær

14533 = frá Hlíðarenda hám, því Gunnar ríður,

15383 = atgjeirnum beitta búinn – honum nær

18156 = dreirrauðum hesti hleipir gumi fríður

14078 = og bláu sagsi gjirður yfir grund;

17052 = þar mátti kjenna Kolskjegg allur líður.

14120 = So fara báðir bræður enn um stund;

15025 = skjeiðfráir jóar hverfa fram að fljóti,

15300 = Kolskjeggur starir út á Eiasund.

16046 = Enn Gunnar horfir hlíðar brekku móti,

13667 = hræðist þá ekkji frægðarhetjan góða

13860 = óvina fjöld, þó hörðum dauða hóti.

12771 = “Sá eg ei firr so fagran jarðargróða,

13602 = fjenaður dreifir sjer um græna haga,

14218 = við bleikan akur rósin blikar rjóða.

10578 = Hjer vil eg una æfi minnar daga,

13533 = alla sem guð mjer sendir – Farðu vel,

15940 = bróðir og vinur!“ So er Gunnars saga.

13181 = Því Gunnar vildi heldur bíða hel

19699 = enn horfinn vera fósturjarðar ströndum.

18384 = Grimmleigir fjendur, flárri studdir vjel,

15170 = fjötruðu góðan dreng í heljarböndum.

15560 = Hugljúfa samt eg sögu Gunnars tel,

17101 = þar sem eg undrast, enn á köldum söndum,

10532 = lágan að sigra ógna bilgju ólma

17456 = algrænu skrauti príddan Gunnars hólma.

13408 = Þar sem áður akrar huldu völl

13941 = ólgandi Þverá veltur ifir sanda;

14706 = sólroðin líta enn hin öldnu fjöll

15124 = árstrauminn harða fögrum dali granda;

15257 = flúinn er dvergur, dáin hamra tröll,

16435 = dauft er í sveitum, hnípin þjóð í vanda;

18392 = enn lágum hlífir hulinn verndarkraptur

     17817 = hólmanum þar sem Gunnar snjeri aptur.

1234586

IV + V = 203435 + 1031151 = 1234586

II. Orðsending Jónasar og Hulið Smákvæði

(Fjölnir, 4. árg., 1838 – stafréttur texti)

239276

24031 = „Sunnan á Íslandi, í hjeraði því, sem gjeingur upp af Landeíum

23629 = millum Eiafjalla og Fljótshlíðar, er allmikjið sljettlendi,

14607 = og hefir firrum verið grasi gróið,

23275 = enn er nú nálega allt komið undir eirar og sanda, af vatnagángji;

39739 = á einum stað þar á söndum, firir austan Þverá, stendur efptir grænn reitur óbrotinu,

21501 = og kallaður Gunnarshólmi, því það er enn sögn manna,

33837 = að þar hafi Gunnar frá Hlíðarenda snúið aptur, þegar þeir bræður riðu til skjips,

12340 = eins og alkunnugt er af Njálu.

28379 = Þetta er tilefni til smákvæðis þess, sem hjer er prentað neðan við.”

Hulið Smákvæði

7 = Maður Sjöunda Dags

11931 = Táknmálslykill Reykholtsmáldaga

-1000 = Myrkur – Trúleysi

Ummyndun Manns Sjöunda Dags

    7000 = Microcosmos – Maður í mynd Guðs

239276

III. Dómsdagsspá Sir Francis Bacon

(Omega ritgerðar, Of Truth)

239276

  22422 = Surely the Wickednesse of Falshood, and Breach of Faith,

17402 = cannot possibly be so highly expressed,

13942 = as in that it shall be the last Peale,

24494 = to call the Iudgements of God, vpon the Generations of Men,

20293 = It being foretold, that when Christ commeth,

15732 = He shall not finde faith vpon the earth.

Peace, the peale begins.

(Love’s Labour’s Lost, Act V, Sc. I – First folio)

                Boy:

15678 = They haue beene at a great feast of Languages,
9992 = and stolne the scraps.

Clown:
21528 = O they haue liu’d long on the almes-basket of words.

19431 = I maruell thy M. hath not eaten thee for a word,

16196 = for thou art not so long by the head as
14034 = honorificabilitudinitatibus:

20669 = Thou art easier swallowed then a flapdragon.

Page:
    7463 = Peace, the peale begins.

239276

IV. Go, bid the souldiers shoot.

(Hamlet, Final Command, First folio)

203435

105113 = Platonic World Soul¹

14034 = honorificabilitudinitatibus:

                Eight Augustan-Saga-Shakespeare Authors/Souldiers

14209 = Quintus Horatius Flaccus

12337 = Publius Virgilius Maro

11999 = Sextus Propertius

11274 = Publius Ovidius Naso

11359 = Snorri Sturluson

9814 = Sturla Þórðarson

5385 = Francis Bacon

    7936 = Edward Oxenford

203435

V. The First Folio of William Shakespeare’s Plays

(Omega page – Cymbeline)

1031151

                [Posthumus]

16581 = Make no collection of it.  Let him shew

15289 = His skill in the construction.

Lucius

6498 = Philarmonus.

Soothsayer

6928 = Heere, my good lord.

Lucius

9000 = Read, and declare the meaning.

2471 = Reades.

24167 = When as a Lyons whelpe, shall to himselfe vnknown,

11006 = without seeking finde,

11809 = and bee embrac’d by a peece of tender Ayre:

21082 = And when from a stately Cedar shall be lopt branches,

18501 = which being dead many yeares shall after reuiue,

20237 = bee iyonted to the old Stocke, and freshly grow,

18503 = then shall Posthumus end his miseries,

22220 = Britaine be fortunate, and flourish in Peace and Plentie.

18025 = Thou Leonatus art the Lyons Whelpe,

18080 = The fit and apt Construction of thy name

16575 = Being Leonatus, doth import so much:

20848 = The peece of tender Ayre, thy vertuous Daughter,

17353 = Which we call Mollis Aer, and Mollis Aer

19924 = We terme it Mulier; which Mulier I diuine

22895 = Is this most constant Wife, who euen now

16165 = Answering the Letter of the Oracle,

24035 = Vnknowne to you vnsought, were clipt about

13804 = With this most tender Aire.

Cymbeline

9907 = This hath some seeming.

Soothsayer

12593 = The lofty Cedar, Royall Cymbeline

19881 = Personates thee: And thy lopt branches point

23355 = Thy two Sonnes forth: who by Belarius stolne

19175 = For many yeares thought dead, are now reuiu’d

19300 = To the Maiesticke Cedar ioyn’d; whose Issue

14591 = Promises Britaine, Peace and Plenty.

Cymbeline

3134 = Well,

17579 = My Peace we will begin:  And Caius Lucius,

20040 = Although the Victor, we submit to Cæsar,

15143 = And to the Romane Empire; promising

21441 = To pay our wonted Tribute, from the which

20009 = We were disswaded by our wicked Queene,

20001 = Whom heauens in Iustice both on her, and hers,

9168 = Haue laid most heauy hand.

Soothsayer

18314 = The fingers of the powres aboue, do tune

15670 = The harmony of this Peace;  the Vision

21926 = Which I made knowne to Lucius ere the stroke

21601 = Of yet this scarse-cold-Battaile, at this instant

16814 = Is full accomplish’d. For the Romaine Eagle

22300 = From South to West, on wing soaring aloft

16956 = Lessen’d her selfe, and in the Beames o’th’Sun

22102 = So vanish’d: which foreshew’d our Princely Eagle,

16441 = Th’Imperiall Cæsar, should againe vnite

17178 = His Fauour, with the Radiant Cymbeline,

15261 = Which shines heere in the West.

Cymbeline

7510 = Laud we the Gods,

24502 = And let our crooked Smoakes climbe to their Nostrils

21051 = From our blest Altars.  Publish we this Peace

20587 = To all our Subiects.  Set we forward:  Let

14971 = A Roman, and a Brittish Ensigne waue

23065 = Friendly together: so through Luds-Towne march,

14265 = And in the Temple of great Iupiter

20329 = Our Peace wee’l ratifie:  Seale it with Feasts.

18177 = Set on there:  Neuer was a Warre did cease

20903 = (Ere bloodie hands were wash’d) with such a Peace.

      3915 =             Exeunt.

1031151 

¹ The numerical value of Plato’s World Soul is defined as the sum of 34 numerical values which are derived from the tonal scale according to what is known as the Traditional Construction of the World Soul. (See p. 229, Plato´s Mathematical Imagination by Robert Brumbaugh. Accessible on the Internet.

***

Calculator for converting letters to cipher values is at:

http://www.light-of-truth.com/ciphersaga.htm

© Gunnar Tómasson

26. janúar 2016

Orðsending frá Jónasi til lesenda

(Fjölnir, 4. árg., 1838 – stafréttur texti)

„Sunnan á Íslandi, í hjeraði því, sem gjeingur upp af Landeíum millum Eiafjalla og Fljótshlíðar, er allmikjið sljettlendi, og hefir firrum verið grasi gróið, enn er nú nálega allt komið undir eirar og sanda, af vatnagángji; á einum stað þar á söndum, firir austan Þverá, stendur efptir grænn reitur óbrotinu, og kallaður Gunnarshólmi, því það er enn sögn manna, að þar hafi Gunnar frá Hlíðarenda snúið aptur, þegar þeir bræður riðu til skjips, eins og alkunnugt er af Njálu. Þetta er tilefni til smákvæðis þess, sem hjer er prentað neðan við.”

Í fyrri setningu orðsendingarinnar rekur lesandi sig á augljósa ritvillu, þar sem „óbrotinu” stendur þar sem rétt væri „óbrotinn”. Ritstjóri King James Bible (1611) og höfundar First folio verka William Shakespeares (1623) notuðu gjarnan vísvitandi „ritvillur” til að draga athygli lesenda að textum sem við nánari skoðun tölugilda reynast gefa mikilvægar vísbendingar um rétta túlkun þess sem þar kann að vera „hulit kveðit” eins og Snorri komst að orði í 8. K. Skáldskaparmála Eddu.

Þegar ég sá upphaflegan texta Gunnarshólma árið 2014 staldraði ég við „ritvilluna” en fyrst í dag ran upp fyrir mér ljós um hlutverki hennar með hliðsjón af „huldum kveðskap”  Jónasar um þá Snorra Sturluson, 11359 (nf.), og Sturlu Þórðarson, 9814 (nf.) sbr. 11359 + 9814 = 21173. Túlkum mín er eftirfarandi:

5123 = „óbrotinu”

1000 =  Heimsljós

7864 = Jesus Patibilis¹

7086 = Brennu-Njálssaga

    100 = Bókarlok

21173

Síðari setningu orðsendingarinnar – „Þetta er tilefni til smákvæðis þess, sem hjer er prentað neðan við,” 28379 – túlka ég sem tilvísun til „smákvæðis” sem prentað er „hér neðan við” undanfarandi  setningu, sbr. eftirfarandi:

1 = Monad/Guð

1000 = Heimsljós

17252 = Gulielmus filius Johannes Shakspere – skírnarnafn Will Shakspere frá Stratford

10026 = Will Shakspere, gent. – greftrunarnafn sama

    100 = Bókarlok

28379

Eins og kemur fram hér að neðan – Sir Francis Bacon, Knight í lok færslunnar – þá hefur Jónas kunnað öll skil á svarinu við gátunni um Höfund Njálu, annars vegar, og Höfund Shakespeares, hins vegar.

Að öðru leyti læt ég texta og tölugildi tala sínu máli.

I. Gunnarr hét maðr.

(Njála, k. XIX)

490008

  16352 = Gunnarr hét maðr; hann var frændi Unnar.

33587 = Rannveig hét móðir hans ok var Sigfússdóttir, Sighvats sonar ins rauða;

14178 = hann var veginn við Sandhólaferju.

26591 = Faðir Gunnars hét Hámundr ok var sonr Gunnars Baugssonar;

13638 = við hann er kennt Gunnarsholt.

31284 = Móðir Hámundar hét Hrafnhildr; hon var Stórólfsdóttir, Hæingssonar.

37335 = Stórólfr var bróðir Hrafns lögsögumanns; son Þórólfs var Ormr inn sterki.

21244 = Gunnarr Hámundarson bjó at Hlíðarenda í Fljótshlíð.

23437 = Hann var mikill maðr vexti ok sterkr, manna bezt vígr;

17301 = hann hjó báðum höndum ok skaut, ef hann vildi,

28601 = ok hann vá svá skjótt með sverði, at þrjú þóttu á lopti at sjá.

25018 = Hann skaut manna bezt af boga ok hæfði allt þat, er hann skaut til;

18462 = hann hljóp meir en hæð sína með öllum herklæðum,

15628 = ok eigi skemmra aptr en fram fyrir sik;

18232 = hann var syndr sem selr, ok eigi var sá leikr,

15814 = at nökkurr þyrfti við hann at keppa,

20774 = ok hefir svá verit sagt, at engi væri hans jafningi.

34348 = Hann var vænn at yfirliti ok ljóslitaðr, réttnefjaðr ok hafit upp í framanvert,

29084 = bláeygr ok snareygr ok roði í kinnunum; hárit mikit, gult, ok fór vel.

30640 = Manna kurteisastr var hann, harðgörr í öllu, fémildr ok stilltr vel,

  18460 = vinfastr ok vinavandr; hann var auðigr at fé.

490008  

II. Síðan var hann kallaðr Hjörleifr.

(Landnáma Sturlu Þórðarsonar, 5.k.)

375470

  21559 = Eftir þat varði Ingólfr fé þeira til Íslandsferðar,

14927 = en Leifr fór í hernað í vestrvíking.

17801 = Hann herjaði á Írland ok fann þar jarðhús mikit.

11290 = Þar gekk hann í, ok var myrkr,

18904 = þar til er lýsti af sverði því, er maðr helt á.

23400 = Leifr drap þann mann ok tók sverðit ok mikit fé af honum.

12812 = Síðan var hann kallaðr Hjörleifr.

20512 = Hjörleifr herjaði víða um Írland ok fekk þar mikit fé.

16385 = Þar tók hann þræla tíu, er svo hétu:

24958 = Dufþakr ok Geirröðr, Skjaldbjörn, Halldórr ok Drafdrittr.

9211 = Eigi eru nefndir fleiri.

33065 = En eftir þat fór Hjörleifr til Nóregs ok fann þar Ingólf, fóstbróður sinn.

24659 = Hann hafði áðr fengit Helgu Arnardóttur, systur Ingólfs.

31379 = Þenna vetr fekk Ingólfr at blóti miklu ok leitaði sér heilla um forlög sín,

12194 = en Hjörleifr vildi aldri blóta.

15800 = Fréttin vísaði Ingólfi til Íslands.

25838 = Eftir þat bjó sitt skip hvárr þeira mága til Íslandsferðar.

24404 = Hafði Hjörleifr herfang sitt á skipi, en Ingólfr félagsfé þeira,

  16372 = ok lögðu til hafs, er þeir váru búnir.

375470

I + II = 490008 + 375470 = 865478

III + IV + V = 718569 + 72098 + 74811 = 865478

III. Gunnarshólmi

(Upphaflegur texti)

718569

  14085 = Skjein ifir landi sól á sumarvegi,

10932 = og silfurbláan Eiafjallatind

15094 = gullrauðum loga glæsti seint á degi.

15905 = Við austur gnæfir sú hin mikla mind

17838 = hátt yfir sveit, og höfði björtu svalar

12705 = í himinblámans fagurtæru lind.

13334 = Beljandi foss við hamrabúann hjalar

15630 = á heingjiflugji undir jökulrótum,

15907 = þar sem að gullið gjeima Frosti og Fjalar.

16572 = Enn hinumeigin föstum standa fótum

14752 = blásvörtum feldi búin Tindafjöll

12931 = og grænu belti gjirð á dala mótum;

16439 = með hjálminn skjignda, hvítri líkan mjöll,

13180 = horfa þau ifir heiðavötnin bláu,

13539 = sem falla niður fagran Rángárvöll;

12181 = þar sem að una biggðar bílin smáu,

17957 = dreifð ifir blómguð tún og grænar grundir.

14799 = Við norður rísa Heklu tindar háu.

16063 = Svell er á gnípu, eldur gjeisar undir

12954 = í ógna djúpi, hörðum vafin dróma,

16565 = Skjelfing og Dauði dvelja lángar stundir.

15388 = Enn speigilskjignd í háu lopti ljóma

18179 = hrafntinnuþökjin ifir svörtum sal.

13265 = Þaðan má líta sælan sveitarljóma;

15906 = því Markarfljót í fögrum skógardal

12093 = dunar á eirum, breiða þekur bakka

15901 = fullgróinn akur, fegurst eingja val

12870 = þaðan af breiðir hátt í hlíðar slakka

12232 = glitaða blæu, gróna blómum smám.

13633 = Klógulir ernir ifir veiði hlakka;

12806 = því fiskar vaka þar í öllum ám.

16229 = Blikar í laufi birkjiþrasta sveimur,

17666 = og skógar glimja, skreittir reinitrjám.

16549 = Þá er til ferðar fákum snúið tveimur

16347 = úr rausnargarði hæstum undir Hlíð,

14690 = þángað sem heirist öldufalla eimur;

13835 = því hafgáng þann ei hepta veður blíð,

13344 = sem voldug reisir Rán á Eiasandi,

16843 = þar sem hún heiir heimsins lánga stríð.

19108 = Um trausta streingji liggur firir landi

15804 = borðfögur skjeið, með bundin segl við rá;

17071 = skjínandi trjóna gjín mót sjávar grandi.

14527 = Þar eiga tignir tveir að flitjast á

19730 = bræður af fögrum fósturjarðar ströndum,

13053 = og lánga stund ei litið aptur fá,

13780 = fjarlægum ala aldur sinn í löndum,

13471 = útlagar verða vinaraugum fjær;

  14887 = so hafa forlög fært þeim dóm á höndum.

718569

V. Gunnarr var auðigr at fé

(Reykholtsmáldagi, 13. öld)

72098

18278 = Skrín þat es stendr á altara meþ helgo domo                                                   

19936 = gefa þeir Magn oc Snorre at helfninge hvar þeirra                                         

21953 = oc es þetta kirkio fé umb fram of þat es áþr es talet.

11931 = Táknmálslykill Reykholtsmáldaga falinn í texta fram „at fé”

72098

VI. LOGOS-Ari-Pythagoras-Francis Bacon²

(Túlkun mín á „huldum kveðskap” J.H.)

74811

  3045 = LOGOS

9953 = Schedae Araprestsfroda – Yfirskrift Íslendingabókar Ara fróða

15756 = Pythagoras-Lysis-Archippus – Þrí-einn Pýþagóras

16290 = Bergþórshváll-Miðeyjarhólmr-Helgafell – Helgur Þríhyrningur Íslands í Heiðni

                Hólmrinn þar sem Gunnarr sneri aftr…  

6709 = Gunnarshólmi

                …sem Maður í Mynd Guðs…

7000 = Microcosmos – Örheimur

                …betur þekktur sem William Shakespeare fyrir tilstilli…

10594 = Sir Francis Bacon, Knight

                …og þar með lýkur ritun bókar Ara fróða:

  5464 = Íslendingabók

74811

***

¹Jesus Patibilis – Gnostic Christ

Jesus is here the god with the mission of revelation to man, […] That it is he who makes Adam eat from the Tree of Knowledge explains the Christian accusation that the Manichaeans equated Christ with the serpent in Paradise. Of the content of his revelation, the doctrine concerning „his own self cast into all things” requires comment. It expresses the other aspect of this divine figure: in addition to being the source of all revelatory activity in the history of mankind, he is the personification of the Light mixed into matter; that is, he is the suffering form of Primal Man. This original and profound interpretation of the figure of Christ was an important article of the Manichaean creed and is known as the doctrine of the Jesus patibilis, the „passible Jesus” who „hangs from every tree,” „is served up bound in every dish,” „every day is born, suffers and dies.” He is dispersed in all creation, but his most genuine realm and embodiment seems to be the vegetable world, that is, the most passive and the only innocent form of life. Yet at the same time with the active aspect of his nature he is transmundane Nous [an intelligent purposive principle of the world] who, coming from above, liberates this captive substance and continually until the end of the world collects it, i.e. himself, out of the physical dispersal. (Hans Jonas, The Gnostic Religion – The message of the alien God and the beginnings of Christianity, Second edition, enlarged, Bacon Press, Boston, 1963, bls. 228-229.)

  ²Background on Sir Francis Bacon

Loren Eiseley

(The Man Who Saw Through Time)

Not all men are fated like Sir Francis Bacon, to discover an unknown continent, and to find it not in the oceans of this world but in the vaster seas of time.  Few men would seek through thirty years of rebuff and cold indifference a compass to lead men toward a green isle invisible to all other eyes.  “How much more,” he wrote in wisdom, “are letters to be magnified, which as ships pass through the vast seas of time, and make ages so distant to participate of the wisdom, illumination, and inventions, the one of the other…..”  “Whosoever shall entertain high and vaporous imaginations,” he warned, “instead of a laborious and sober inquiry of truth, shall beget hopes and beliefs of strange and impossible shapes.”  It is ironic that Bacon, a sober propounder of the experimental method in science – Bacon, who sought so eloquently to give man control of his own destiny – should have contributed, nevertheless, to that world of “impossible shapes” which surrounds us today.

Appropriately there lingers about this solitary time voyager a shimmering image of fable, an atmosphere of mystery, which frequently closes over and obscures the great geniuses of lost or poorly documented centuries.  Bacon, who opened for us the doorway of the modern world, is an incomparable inspiration for such myth-making proclivities. Rumors persist that he did not die in the year 1626 but escaped to Holland , that he was the real author of Shakespeare’s plays, that he was the unacknowledged son of Queen Elizabeth.  Rumor can go no further; it is a measure of this great discoverer’s power to captivate the curiosity of men – a power that has grown century by century since his birth in 1561. In spite of certain mystifying aspects of his life, there is no satisfactory evidence sufficient to justify these speculations, though a vast literature betokens their fascination and appeal. (The Man Who Saw Through Time, Revised and enlarged edition of Francis Bacon and the Modern Dilemma, Charles Scribner’s Sons, New York, 1973, pp. 49-50)

Dr. William Rawley

(Resuscitatio)

I have been induced to think, that if there were a Beam of Knowledge derived from God upon any Man in these Modern Times, it was upon him; for though he was a great Reader of Books, yet he had not his Knowledge from Books, but from some Grounds and Notions within himself.” (1670, Ed. P. 9.  Dr. W. Rawley, for many years his chaplain, secretary and confidant. (Alfred Dodd, Francis Bacon’s Personal Life-Story, Rider & Company, London , 1986, p . 89.)

***

Reiknivél sem umbreytir orðum í tölugildi er að:

http://www.light-of-truth.com/ciphersaga.htm