© Gunnar Tómasson
26. ágúst 2015.
I. Að vita meira en menn skilja.
Íslendingar vita of mikið um sögu sína í hlutfalli við það, sem þeir skilja. (Sigurður Nordal, Íslenzk menning, I. bindi, Mál og Menning, Reykjavík, 1942, bls. 35.)
II. Sigurður Nordal um Snorra Sturluson.
Hvað mundum vér þekkja til Snorra Sturlusonar, ef vér hefðum ekki aðrar heimildir um hann en frásagnir Sturlungu? Af þeim vitum vér, að Snorri var ekki eftirbátur neins af jafnöldrum sínum að sækjast eftir meiri auði og völdum en samrýmdist skipulagi þjóðveldisins. Í fari hans eru ýmsir aðrir brestir aldarháttar í berara lagi. Þótt hann væri um sumt betur siðaður, vekur saga hans grun um, að meir hafi hann brostið til ofbeldisverka harðfengi en ranglæti. Vér mundum hyggja hann hollan kirkju og kristni, því að hann var vel til Gvendar góða og flýði undan Sighvati og Sturlu með þeirri prýðilegu afsökun, að hann vildi ekki “fara að bróður sínum á þeim hátíðum, er þá fóru í hönd” (þ.e. dymbilviku og páskum). Hann heitir því fyrstur Íslendinga að koma landi undir Noregshöfðingja og er síðar ekki sterkari á svellinu en svo, sextugur maður og margreyndur, að hann þiggur jarlsnafn af Skúla hertoga 1239 – í þeirri von, að uppreisn Skúla heppnist í Noregi og höfðingjar á Íslandi verði talhlýðnari, eftir að ofsamaðurinn Sturla Sighvatsson sé af dögum ráðinn. (Op. cit., bls. 343-344)
III. Vilhjálmur Þ. Gíslason um Snorra Sturluson.
Lýsing Nordals [á Snorra Sturlusyni] er íslenzkum lesendum miklu kunnari [en lýsingar erlendra fræðimanna]. Snorri var að vísu laus við ýmsa lökustu galla samtíðarmanna sinna, segir Nordal. Hann var ekki grimmur og ekki beint riðinn við hryðjuverk. Hann lifði hinu fjölbreyttasta lífi. En hann skorti skörungskap og röggsemi og brast persónulegt hugrekki. Hann var ágengur og sínkur, en enginn maurapúki. Í honum berjast andstæðar hvatir. Viðleitni hans og hæfileikar stefna ekki í sömu átt. Hann vill vera höfðingi, en hefur ekki hæfileika til þess. Hann er marglyndur og tilfinningar hans grunnar og hverfular. Hann vantar samkvæmni og þrautseigju. Samt var hann of kaldur reikningsmaður. Hann var metorðagjarn, en reikull í ráði og leiðitamur. Hann gat látið sér nægja yfirskynið tómt, það að sýnast, en vera ekki. Framkomu hans gat skort stórmennsku og drenglyndi. Marglyndið veikti vilja hans, en var ágætur jarðvegur fyrir fjölbreyttar gáfur og gerði honum auðvelt að lifa sig inn í annarra manna hugsanir. Samt varð hann ekki mikið skáld, af því að hann orti eftir reglum listar, sem fyrir löngu hafði lifað sitt fegursta, og guðmóðurinn bregst honum, þegar hann talar frá eigin brjósti. Honum er tamara að móta gersemar úr brotasilfri, en að sækja sjálfan málminn inn í bergið. Hann er ekki brautryðjandi, heldur arfþegi. Loks telur Nordal, að Sturlunga sé Snorra heldur vilhöll og beri honum vel söguna, eða sé heldur á hans bandi.
Margt í þessum Snorralýsingum [Nordals og annarra], sem nú voru nefndar, er skrifað af fróðleik, fjöri og mælsku. En nú þurfa þær samt einnig sinnar endurskoðunar, þar sem þær virðast vera í ósamræmi við heimildir, eða lýsa ósanngjarnlega persónu og störfum Snorra. (Vilhjálmur Þ. Gíslason, Snorri Sturluson og Goðafræðin, Ísafoldarprentsmiðja, Reykjavík, 1941-1942, bls. 160-161.)
IV. Sturla Þórðarson um Snorra Sturluson
(Íslendinga saga, 143. k.)
16506 = Um vetrinn eftir Örlygsstaðafund
16980 = váru þeir með Skúla hertoga í Niðarósi
31481 = Snorri Sturluson ok Órækja sonr hans, ok Þorleifr Þórðarson,
19322 = en Þórðr kakali var í Björgyn með Hákoni konungi.
12685 = En um várit fengu þeir skip,
21426 = er átti Guðleikr á Skartastöðum, vinr Snorra,
17009 = ok bjuggu þat til hafs með ráði hertogans.
22287 = En er þeir váru búnir ok höfðu lagt út undir Hólm,
19299 = þá kómu menn sunnan frá konungi ok með bréfum,
24127 = ok stóð þat á, at konungr bannaði þeim öllum Íslendingum
10123 = at fara út á því sumri.
19992 = Þeir sýndu Snorra bréfin, ok svarar hann svá:
4427 = „Út vil ek.”
11223 = Ok þá er þeir váru búnir,
21393 = hafði hertoginn þá í boði sínu, áðr þeir tóku orlof.
22689 = Váru þá fáir menn við tal þeira hertogans ok Snorra.
27044 = Arnfinnr Þjófsson ok Óláfr hvítaskáld váru með hertoganum,
14137 = en Órækja ok Þorleifr með Snorra.
26811 = Ok var þat sögn Arnfinns, at hertoginn gæfi Snorra jarlsnafn,
17159 = ok svá hefir Styrmir inn fróði ritat:
13159 = „Ártíð Snorra fólgsnarjarls,” –
17910 = en engi þeira Íslendinganna lét þat á sannast.
407189
V. Snorra gefið jarlsnafn
410736
(Túlkun G.T.)
407189 = Við víg Snorra að Reykholti…
2307 = 23. sept.
1241 = 1241
-1 = …fellur Eilífur Monad/Guð „ok heldur velli‟ – lifir sem Fólgsnarjarl/Hulinn Lífgjafi
410736
VI. Bríann fell ok helt velli – Kristnitaka á Írlandi
(Njála, 157. k.)
12300 = Var EK þar, er bragnar börðusk;
7146 = brandr gall á Írlandi;
14930 = margr, þar er mættusk törgur,
8905 = málmr gnast í dyn hjálma;
10015 = sókn þeira frá ek snarpa;
10220 = Sigurðr fell í dyn vigra;
5052 = áðr téði ben blæða;
9844 = Briann fell ok helt velli.
78412
VII. Snorri fell ok helt velli – Kristnitaka á Íslandi
(Túlkun G.T.)
11359 = Snorri Sturluson
2307 = 23. sept.
1241 = 1241
-4192 = Snorri …fellur
Dreymt fyrir daglátum
Eyjólfr forni = 6108 = Almáttigr Guð
(Íslendinga saga, 136. k.)
6108 = Eyjólfr forni
7614 = Skytja í Skagafirði
12857 = „Sefr þú úti. Sék eld yfir þér.‟ – Draumkona Eyjólfs forna
Kristnitaka á Íslandi
(Alfa og Omega Kristniþáttar Njálu)
12685 = Höfðingjaskipti varð í Nóregi.
13159 = Ártíð Snorra fólgsnarjarls
4000 = Logandi Sverð
11274 = Fara menn við þat heim af þingi.
78412
VIII. Engi Íslendinganna – Örlygsstaðir
410736
(Túlkun G.T.)
401006 = Víg Snorra – sjá Isaiah’s Prophecy, lið II, 12. ágúst 2015.
6994 = Örlygsstaðir – þar sem…
4000 = Logandi Sverð – Fólgsnarjarl ‘sannast’ þegar…
5596 = Andlig spekðin – og…
-6960 = Jarðlig skilning – heyja lokabaráttu Kristnitöku við…
100 = Kvæðis lok/Ragnarök
410736
***
Reiknivél sem umbreytir orðum í tölugildi er að:
http://www.light-of-truth.com/ciphersaga.htm
Gunnar Tómasson
