Sá mæti, ungi maður, Finnbogi Vikar Guðmundsson, sjómaður og laganemi að Bifröst var einn gesta Egils í Silfrinu í dag. Finnbogi Vikar situr í nefnd um breytingar á fiskveiðistjórnun fyrir hönd Hreyfingarinnar. Þó – eins og Finnbogi Vikar tekur fram – hefur hann ekki starfað með Hreyfingunni og situr ekki í nefndinni sem hagsmunaaðili eða pólitíkus heldur almennur borgari. Hann hefur aftur á móti kynnt sér kvótamálin mjög vel, þekkir þau af eigin reynslu og veit um hvað málin snúast. Miðað við málflutning hans hér og annars staðar er honum fyllilega treystandi til að vera einn þeirra sem gæta hagsmuna þjóðarinnar í þessu mikilvæga auðlindamáli. Hér er Finnbogi Vikar.
Silfur Egils 21. febrúar 2010
Hér eru síðan tillögur Finnboga Vikars sem hann lagði fyrir nefndina fyrir örfáum dögum. Gaman væri að heyra hvað fólki finnst um tillögurnar. Eins of Finnbogi Vikar tók fram í viðtalinu er þetta málamiðlunartillögur, því sjálfur vill hann ganga lengra. Það vil ég líka. Áhugavert væri að fá að vita meira um störf hópsins, hvaða hugmyndir eru þar uppi og hvort hagsmunagæsla útgerðaraðalsins og kvótakónganna á þar marga fulltrúa – og þá hverjir það eru.
Tillögur fyrir starfshóp um endurskoðun á fiskveiðistjórnun.
Lagt fram á fundi starfshópsins 19. febrúar 2010 af fulltrúa Hreyfingarinnar
– Fiskveiðistjórnunarkerfið verði stokkað upp og núllstillt 1. september 2010. Allur vafi tekinn af að aflaheimildir eru tímabundinn nýtingarréttur.
– Útgerðum boðið að gera nýtingarréttarsamning til 15 ára sem byggir á veiðireynslu síðustu 3 fiskveiðiára.
– Vannýttar aflaheimildir síðustu 3 fiskveiðiára skulu verða gerðar aðgengilegar sem 15 ára nýtingarsamningur eða leigðar út innan fiskveiðiársins á Kvótaþingi.
– Til að byrja með verður 3 ára reynslutími á kerfinu og síðan verður gerður 15 ára nýtingarsamningur.
– Á 10 ára fresti skal útgerðum standa til boða að endurnýja nýtingarréttinn og skulu ströng skilyrði gilda um nýtinguna.
– Útgerðin greiði 10% gjald fyrir nýtingarréttinn í Sjávarauðlindasjóð sem miðast við aflaverðmæti upp úr sjó og skal gjaldið greitt óháð því hvort aflaheimildirnar eru nýttar eða ekki.
– Sjávarauðlindasjóður mun greiða út árlega. Miðað skal við að 50% renni til sveitarfélaga og 50% til ríkis. Sjávarbyggðir skulu hafa sérstakan forgang umfram aðrar byggðir sem ekki byggja afkomu sína á sjávarútvegi við úthlutunina.
– Hagnaður af sölu aflaheimilda skal skattlagður um 75%.
– Veiðiskylda verði 75%.
– Kvótaþing endurvakið og verði opinber miðstöð miðlunar á aflaheimildum.
– Heimilt verði að leigja eða skipta frá sér 25% aflaheimilda innan fiskveiðiársins og skal gilda hámarksverð á leiguverði. Útgerðir sem hyggjast leigja frá sér eða skipta, leggja aflaheimildir inn til Kvótaþings og fá í staðinn aðrar heimildir ef áhugi er fyrir hendi og aflaheimildir á lausu.
– Þegar útgerð leggur inn aflaheimildir til Kvótaþings, þá skal útgerð losna undan þeirri kvöð að greiða Sjávarauðlindasjóðsgjald af þeim. Engin hagnaðarvon skal vera fyrir útgerð til að vera með nýtingarréttarsamning á aflaheimildum frá ríkinu og leigja þær út til þriðja aðila til nýtingar.
– Útgerð sem leigir aflaheimildir á Kvótaþingi skal því einungis greiða 10% Sjávarauðlindasjóðsgjaldið fyrir leigu á aflaheimildunum.
– Fjárhagslegur aðskilnaður fiskvinnslu og útgerðar.
– Allur fiskur verði seldur á innlendum fiskmarkaði eða greitt markaðsverð fyrir afla sem landað er beint til vinnslu. Það er gert til að tryggja sjómönnum rétt verð fyrir aflann og efla fullvinnslu á Íslandi með auknu aðgengi að hráefni.
– Sjómenn á frysti- og vinnsluskipum skulu fá uppgert miðað við söluverðmæti afla frá síðasta tengda aðila útgerðarinnar.
– Bann við veðsetningu aflaheimilda með skipi jafnt sem án.
– Bann við eignaskráningu aflaheimilda í bókhaldi fyrirtækja.
– Heimild til að flytja aflaheimildir á milli fiskveiðiára verði takmarkaður við 5%.
– Aflaheimildir sem falla niður ónýttar og ekki hægt að flytja yfir á næsta fiskveiðiár, skulu verða boðnar til leigu á Kvótaþinginu, strax á næsta fiskveiðiári.
– Hámarks aflahlutdeild í einstökum tegundum verði minnkuð til að skapa betra samkeppnisumhverfi í sjávarútvegi og koma í veg fyrir fákeppni.
– Frjálsræði við strandveiðar verði stóraukið og afli verði seldur á innlendum fiskmarkaði.
– Tegundatilfærslur verði þrengdar verulega.
– Línuívilnun verður aukin og látin ná til beitningarvélabáta líka og þannig stuðlað að umhverfisvænum veiðum. Skilyrt verði að línuívilnun nái einungis til afla sem landað er á innlendan fiskmarkað.
– Bátar og skip sem stunda netaveiðar á grálúðu, ufsa og skötusel skulu fá ívilnun upp að 10% í viðkomandi tegundum af þeim afla sem seldur er á innlendum fiskmarkaði.
– Meðafli við rækju- og humarveiðar verði heimilaður upp að 10%, sem ekki reiknast af aflaheimildum skips eða útgerðar samkvæmt nýtingarsamningi og er seldur á innlendum fiskmarkaði. Útgerðum er ekki er skylt að leigja aflaheimildir sem rúmast innan þessara marka á Kvótaþingi.
– Heimilaður verði 5% meðafli í löngu, keilu og skötusel við almennar veiðar og seldur er á innlendum fiskmarkaði.
– Sveitarstjórnum verði veittar auknar heimildir til að stöðva flutning á aflaheimildum frá byggðalagi, ef fyrirséð er að 50% eða meira af heildar aflaheimildum byggðalags, verði fluttar frá byggðalagi.
Virðingarfyllst,
Finnbogi Vikar
 ); ?>)
