© Gunnar Tómasson
2. febrúar 2017
I. Höskuldr Dala-Kollsson og Sturla Þórðarson
(Túlkun)
20707
10893 = Höskuldr Dala-Kollsson
9814 = Sturla Þórðarson
20707
Upphaf
2307 = 23. September
1241 = 1241 A.D.
Endir
4000 = Logandi Sverð – Sköpunarmáttur Alheims
13159 = Ártíð Snorra fólgsnarjarls
20707
II. Hrútr Herjólfsson og Sturla Sighvatsson
(Túlkun)
21464
10210 = Hrútr Herjólfsson
11154 = Sturla Sighvatsson
100 = Ragnarök/Örlygsstaðabardagi
21464
Ragnarök
1 = Monad
6994 = Örlygsstaðir
2106 = 21. ágúst – 6. mánuður fyrra tímatals
1238 = 1238 A.D.
1000 = ELDUR
10125 = Sannr Maðr ok Sannr Guð
21464
III. Örlygsstaðabardagi
(Íslendinga saga, 138. k.)
146454
18475 = Sturla vaknaði, þá er skammt var sól farin.
22791 = Hann settist upp ok var sveittr um andlitit.
19635 = Hann strauk fast hendinni um kinnina ok mælti:
9582 = „Ekki er mark at draumum.”
8794 = Síðan stóð hann upp
8824 = ok gekk til salernis
12704 = ok Illugi prestr með honum.
13626 = En er hann kom aftr, lá hann litla hríð,
11351 = áðr maðr kom í skálann ok kallaði:
20672 = „Nú ríðr flokkrinn Sunnlendinga ok er herr manna.”
146454
IV + VI + VII = 32285 + 82273 + 31896 = 146454
IV + VI + VIII = 32285 + 82273 + 31896 = 146454
IV + VI + IX = 32285 + 82273 + 31896 = 146454
X = 146454
IV. Alfa – Orðræða Höskuldar Dala-Kollssonar¹
(Njála, 1. k. – M)
32258
9130 = „Far þú hingat til mín.‟
12947 = „Hversu lízk þér á mey þessa?
10208 = þykki þér eigi fögr vera?‟
32285
V. Alfa – Orðræða Hrúts Herjólfssonar
(Njála, 1. k. – M)
47358
8668 = „Ærit fögr er mær sjá,
11693 = ok munu margir þess gjalda;
8049 = en hitt veit ek eigi,
18948 = hvaðan þjófsaugu eru komin í ættir várar.‟
47358
VI. Omega – Orðræður Sturlu Þórðarsonar og Þórðar²
(Sturlu þáttr. 3. k.)
82273
Sturla
9586 = „Vertu kátr, Þórðr,
20412 = eigi mun Bárðr, frændi þinn, drukkna í þessari ferð.”
Þórðr
10269 = „Þat muntu aldri vita,”
Sturla
4469 = „Skil ek nú,”
10284 = „hví þú spyrr þessa,
11233 = en fá mér nú vaxspjöld mín.”
16020 = „Ór þessari sótt mun Bárðr andast.”
82273
VII. Omega – Glasir og Tveir Bræður við Ragnarök
(Túlkun)
31896
Lundrinn Glasir
(Skáldsk.mál, 42. k.)
6706 = Glasir stendr
7031 = með gullnu laufi
10218 = fyrir Sigtýs sölum.
Ragnarök
6994 = Örlygsstaðir
2106 = 21. ágúst – 6. Mánuður fyrra tímatals
1238 = 1238 A.D.
Fall Sturlu
-11154 = Sturla Sighvatsson
Sættir Tveggja Bræðra
(Rómversk landnámsmýta)
5321 = Romulus
3436 = Remus
31896
VIII. Sturla fell en hélt velli að Örlygsstöðum
(Túlkun)
31896
Ragnarök
6994 = Örlygsstaðir
2106 = 21. ágúst – 6. Mánuður fyrra tímatals
1238 = 1238 A.D.
Upp skalt á kjöl klífa
7141 = Þórir jökull
Myndbreyting á Kili
-11154 = Sturla Sighvatsson
9814 = Sturla Þórðarson
Sættir Tveggja Bræðra
(Rómversk landnámsmýta)
5321 = Romulus
3436 = Remus
Nýr Maður
7000 = Míkrókosmos – Maður sem Ímynd Guðs
31896
IX. Þá kná Hænir hlautvið kjósa
(Völuspá, 63. v.)
31896
11506 = Þá kná Hænir hlautvið kjósa
11535 = ok burir byggja bræðra tveggja
5980 = vindheim víðan.
Alfa
6500 = Þríhyrningr
-4000 = Myrkt Sverð – Mannskepna
Omega
Þá kná Hænir hlautvið
1739 = Baldr
Kjósa
5596 = Andlig spekðin
-6960 = Jarðlig skilning
31896
X. Glasir – Hví er gull kallat barr eða lauf Glasis?
(Skáldskaparmál, 42. k.)
146454
14894 = Hví er gull kallat barr eða lauf Glasis?
20133 = Í Ásgarði fyrir durum Valhallar stendr lundr,
8760 = sá er Glasir er kallaðr,
23799 = en lauf hans allt er gull rautt, svá sem hér er kveðit, at
6706 = Glasir stendr
7031 = með gullnu laufi
10218 = fyrir Sigtýs sölum.
17373 = Sá er viðr fegrstr með goðum ok mönnum.
Glasir, 3044 + Monad, 1 =
3045 = LOGOS
3045 = LOGOS
345 = Grunnflötur Sálar
216 = Upprisa Sálar
4000 = Logandi Sverð – Sköpunarmáttur Alheims
5596 = Andlig spekðin
-6960 = Jarðlig skilning
11359 = Snorri Sturluson
9814 = Sturla Þórðarson
10125 = Sannr Maðr ok Sannr Guð
146454
***
Reiknivél sem umbreytir bókstöfum í tölugildi er hér:
http://www.light-of-truth.com/ciphersaga.htm
¹Úr 1. kafla Njálu:
Þat var einu hverju sinni, at Höskuldr hafði vinaboð ok þar var Hrútr, bróðir hans, ok sat it næsta honum. Höskuldr átti sér dóttur, er Hallgerðr hét. Hon lék sér á gólfinu við aðrar meyjar; hon var fríð sýnum ok mikil vexti ok hárit svá fagrt sem silki ok svá mikit, at þat tók ofan á belti. Höskuldr kallar á hana: „Far þú hingat til mín.” Hon gekk þegar til hans. Hann tók undir kverkina ok kyssti hana; síðan gekk hon í braut. Þá ræddi Höskuldr til Hrúts: „Hversu lízk þér á mey þessa? þykki þér eigi fögr vera?” Hrútr þagði við. Höskuldr innti til annat sinn. Hrútr svaraði þá: „Ærit fögr er mær sjá, ok munu margir þess gjalda; en hitt veit ek eigi, hvaðan þjófsaugu eru komin í ættir várar.” Þá reiddisk Höskuldr, ok var fátt með þeim bræðrum nökkura hríð.
²Úr 3. kafla Sturlu þáttar:
Þat var eitt sinn um vetrinn, at þangat kom til Sturlu Bárðr, sonr Einars Ásgrímssonar.
Hann fór á skipi.
En þann dag eftir, er þeir fóru á brott, laust á veðri miklu fyrir þeim, ok uggðu menn, at þeir myndi týnast. Þórðr gekk út ok inn, hugði at, ef veðr minnkaði.
Ok eitt sinn, er hann kom inn, mælti Sturla: „Vertu kátr, Þórðr, eigi mun Bárðr, frændi þinn, drukkna í þessari ferð.”
„Þat muntu aldri vita,” segir Þórðr. En þat fréttist þá síðar, sem Sturla sagði.
Nökkuru síðar um várit tók Bárðr sótt. Þá spurði Þórðr Sturlu, hvárt Bárðr myndi upp standa ór sóttinni eða eigi.
„Skil ek nú,” segir Sturla, „hví þú spyrr þessa, en fá mér nú vaxspjöld mín. Lék hann þar at um hríð.
Litlu síðar mælti Sturla: „Ór þessari sótt mun Bárðr andast.”
Þat fór svá.