© Gunnar Tómasson

19. desember 2017

I. Síðustu ár og ævikvöld Sturlu Þórðarsonar

(Sturlu þáttr, 3. kafli)

777077

11406 = Þat er frá Sturlu sagt,

14494 = at hann fór til Íslands með lögbók þá,

13578 = er Magnús konungr hafði skipat.

17800 = Var hann þá skipaðr lögmaðr yfir allt Ísland.

11754 = Váru þá lagaskipti á Íslandi.

21286 = Tók hann þá við búi um haustit í Fagradal af Skeggja bónda.

20331  = Þann vetr var með Sturlu Þórðr Narfason.

14695 = Þat var eitt sinn um vetrinn,

27438 = at þangat kom til Sturlu Bárðr, sonr Einars Ásgrímssonar.

6304 = Hann fór á skipi.

15913 = En þann dag eftir, er þeir fóru á brott,

13830 = laust á veðri miklu fyrir þeim,

15178 = ok uggðu menn, at þeir myndi týnast.

18754 = Þórðr gekk út ok inn, hugði at, ef veðr minnkaði.

18778 = Ok eitt sinn, er hann kom inn, mælti Sturla:

9586 = „Vertu kátr, Þórðr,

20412 = eigi mun Bárðr, frændi þinn, drukkna í þessari ferð.”

16414 = „Þat muntu aldri vita,” segir Þórðr.

19352 = En þat fréttist þá síðar, sem Sturla sagði.

19458 = Nökkuru síðar um várit tók Bárðr sótt.

13487 = Þá spurði Þórðr Sturlu,

21258 = hvárt Bárðr myndi upp standa ór sóttinni eða eigi.

21614 = „Skil ek nú,” segir Sturla, “hví þú spyrr þessa,

11233 = en fá mér nú vaxspjöld mín.”

8919 = Lék hann þar at um hríð.

12606 = Litlu síðar mælti Sturla:

16020 = „Ór þessari sótt mun Bárðr andast.”

5603 = Þat fór svá.

18556 = Sturla fór þá til Staðarhóls búi sínu

18391 = ok hafði lögsögn, þar til er hófust deilur

15807 = milli kennimanna ok leikmanna um staðamál.

13251 = Lét Sturla þá lögsögn lausa

22601 = ok settist hjá öllum vandræðum, er þar af gerðust.

16332 = Margir menn heyrðu Árna byskup þat mæla, –

11524 = ok þótti þat merkiligt, –

21134 = at Sturla myndi nökkurs mikils góðs at njóta,

11589 = er hann gekk frá þessum vanda.

22005 = Tók þá lögsögn Jón Einarsson ok Erlendr sterki.

9837 = Sturla gerði bú í Fagrey,

22273 = en fekk Snorra, syni sínum, land á Staðarhóli til ábúðar.

23388 = Sat Sturla þá í góðri virðing, þar til er hann andaðist

14525 = einni nótt eftir Óláfsmessudag.

16437 = Var hann ok Óláfsmessudag fyrst í heim

11099 = ok Óláfsmessudag síðast.

17523 = Hann var þá nær sjautugr, er hann andaðist.

13252 = Var líkami hans færðr á Staðarhól

18342 = ok jarðaðr þar at kirkju Pétrs postula,

21710 = er hann hafði mesta elsku á haft af öllum helgum mönnum.

777077

II + III + IV = 573761 + 21908 + 181408 = 777077

V + VI + VII + VIII + IX = 428162 + 271148 + 25288 + 43746 + 8733 = 777077

II. Ráðgjöf Snorra og Heimkoma Ganglera

(Skáldskaparmál, 8. k., Gylfaginning, 54.k.)

573761

Ráðgjöf

16349 = En þetta er nú at segja ungum skáldum,

15868 = þeim er girnast at nema mál skáldskapar

16723 = ok heyja sér orðfjölða með fornum heitum

15251 = eða girnast þeir at kunna skilja þat,

8474 = er hulit er kveðit,

22969 = þá skili hann þessa bók til fróðleiks ok skemmtunar.

19899 = En ekki er at gleyma eða ósanna svá þessar frásagnir

17985 = at taka ór skáldskapinum fornar kenningar,

14787 = þær er höfuðskáld hafa sér líka látit.

19481 = En eigi skulu kristnir menn trúa á heiðin goð

17358 = ok eigi á sannyndi þessa sagna annan veg en svá

12776 = sem hér finnst í upphafi bókar.

Upphaf Bókar

(Edda, Formáli)

24844 = Almáttigr Guð skapaði í upphafi himin ok jörð ok alla þá hluti,

24337 = er þeim fylgja, ok síðast menn tvá, er ættir eru frá komnar,

4148 = Adam ok Evu,

22395 = ok fjölgaðist þeira kynslóð ok dreifðist um heim allan.

Bókarlok

(Gylfaginning)

14393 = Því næst heyrði Gangleri dyni mikla

16178 = hvern veg frá sér ok leit út á hlið sér.

11191 = Ok þá er hann sést meir um,

16190 = þá stendr hann úti á sléttum velli,

10406 = sér þá enga höll ok enga borg.

21510 = Gengr hann þá leið sína braut ok kemr heim í ríki sitt

19469 = ok segir þau tíðendi, er hann hefir sét ok heyrt,

24372 = ok eftir honum sagði hverr maðr öðrum þessar sögur.

18465 = En æsir setjast þá á tal ok ráða ráðum sínum

15279 = ok minnast á þessar frásagnir allar,

20862 = er honum váru sagðar, ok gefa nöfn þessi in sömu,

17295 = er áðr eru nefnd, mönnum ok stöðum þeim,

22246 = er þar váru, til þess, at þá er langar stundir liði,

10930 = at menn skyldu ekki ifast í,

26231 = at allir væri einir þeir æsir, er nú var frá sagt, ok þessir,

13744 = er þá váru þau sömu nöfn gefin.

21356 = Þar var þá Þórr kallaðr, ok er sá Ása-Þórr inn gamli.

573761

III. Frásögn og Nöfn Manna

(Túlkun G. T.)

21908

Frásögn

       1 = Monad

1000 = Heimsljós

666 = Mannskepna

Umbreyting

-6960 = Jarðlig skilning

5596 = Andlig spekðin

432 = Rétt Mál Manns

Nöfn Manna

11359 = Snorri Sturluson

9814 = Sturla Þórðarson

21908

IV. Eilífur Höfundur – Monad – Afhjúpaður¹

(Ovid, Metamorphoses, Omega)

181408

20809 = Iamque opus exegi, quod nec Iovis ira nec ignis

20812 = nec poterit ferrum nec edax abolere vetustas.

23327 = Cum volet, illa dies, quae nil nisi corporis huius

18460 = ius habet, incerti spatium mihi finiat aevi:

19235 = parte tamen meliore mei super alta perennis

20738 = astra ferar, nomenque erit indelebile nostrum,

22001 = quaque patet domitis Romana potentia terris,

17657 = ore legar populi, perque omnia saecula fama,

18369 = siquid habent veri vatum praesagia, vivam.

181408

V. Allir váru þeir einir, Bárðr…

(Sturlu þáttur, 3. k.)

428162

20331  = Þann vetr var með Sturlu Þórðr Narfason.

14695 = Þat var eitt sinn um vetrinn,

27438 = at þangat kom til Sturlu Bárðr, sonr Einars Ásgrímssonar.

6304 = Hann fór á skipi.

15913 = En þann dag eftir, er þeir fóru á brott,

13830 = laust á veðri miklu fyrir þeim,

15178 = ok uggðu menn, at þeir myndi týnast.

18754 = Þórðr gekk út ok inn, hugði at, ef veðr minnkaði.

18778 = Ok eitt sinn, er hann kom inn, mælti Sturla:

9586 = „Vertu kátr, Þórðr,

20412 = eigi mun Bárðr, frændi þinn, drukkna í þessari ferð.”

16414 = „Þat muntu aldri vita,” segir Þórðr.

19352 = En þat fréttist þá síðar, sem Sturla sagði.

19458 = Nökkuru síðar um várit tók Bárðr sótt.

13487 = Þá spurði Þórðr Sturlu,

21258 = hvárt Bárðr myndi upp standa ór sóttinni eða eigi.

21614 = „Skil ek nú,” segir Sturla, “hví þú spyrr þessa,

11233 = en fá mér nú vaxspjöld mín.”

8919 = Lék hann þar at um hríð.

12606 = Litlu síðar mælti Sturla:

16020 = „Ór þessari sótt mun Bárðr andast.”

5603 = Þat fór svá.

…og Höfuðskáld

4946 = Sókrates

1654 = ION

3412 = Platon

14209 = Quintus Horatius Flaccus

12337 = Publius Virgilius Maro

11999 = Sextus Propertius

11249 = Publius Ovidius Naso

11359 = Snorri Sturluson

9814 = Sturla Þórðarson

428162

VI. Höfuðskáld

Ný Manngerð Send af Himni Ofan²

(Virgil, Fourth Eclogue)

271148

16609 = Ultima Cumaei venit iam carminis aetas;

20087 = Magnus ab integro saeclorum nascitur ordo.

18681 = Iam redit et Virgo, redeunt Saturnia regna,

18584 = Iam nova progenies caelo demittitur alto.

20229 = Tu modo nascenti puero, quo ferrea primum

18431 = Desinet ac toto surget gens aurea mundo,

17698 = Casta fave Lucina: tuus iam regnat Apollo.

18480 = Teque adeo decus hoc aevi te consule, inibit,

18919 = Pollio, et incipient magni procedere menses;

22004 = Te duce, si qua manent sceleris vestigia nostri,

20495 = Inrita perpetua solvent formidine terras.

18330 = Ille deum vitam accipiet divisque videbit

20448 = Permixtos heroas et ipse videbitur illis

22153 = Pacatumque reget patriis virtutibus orbem.

271148

VII. Dread the passing by of Jesus, He does not return

(Medieval warning)

25288

21288 = Time Jesum transeuntem, et non revertentem.

Jesus Passes By

4000 = Flaming Sword – Cosmic Creative Power – Kristskoma

25288

VIII. Ávöxtur Kristskomu

(Brennu-Njálssaga – M)

43746

Alfa

6257 = Mörðr hét maðr.

12685 = Höfðingjaskipti varð í Nóregi.

Omega

11274 = Fara menn við þat heim af þingi.

13530 = Ok lýk ek þar Brennu-Njálssögu.

43746

IX. Hver er þar?

Vituð ér enn – eða hvat?

8733

***

Reiknivél sem umbreytir bókstöfum í tölugildi er hér:

http://www.light-of-truth.com/ciphersaga.htm

¹Translated by Horace Gregory:

And now the measure of my song is done:

The work has reached its end; the book is mine,

None shall unwrite these words: nor angry Jove,

Nor war, nor fire, nor flood,

Nor venomous time that eats our lives away.

Then let that morning come, as come it will,

When this disguise I carry shall be no more,

And all the treacherous years of life undone,

And yet my name shall rise to heavenly music,

The deathless music of the circling stars.

As long as Rome is the Eternal City

These lines shall echo from the lips of men,

As long as poetry speaks truth on earth,

That immortality is mine to wear.

(The Metamorphoses, Mentor Books, 1960, p. 441)

² Ný Manngerð Send af Himni Ofan

Now the last age by Cumae’s Sibyl sung has come and gone, and the majestic roll of circling centuries begins anew: justice returns, returns old Saturn’s reign, with a new breed of men send down from heaven.  Only do thou, at the boy’s birth in whom the iron shall cease, the golden race arise, befriend him, chaste Lucina; ‘tis thine own Apollo reigns.  And in thy consulate, this glorious age, O Pollio, shall begin, and the months enter on their mighty march.  Under thy guidance, whatso tracks remain of our old wickedness, once done away, shall free the earth from never-ceasing fear.  He shall receive the life of gods, and see heroes with gods commingling, and himself be seen of them, and with his father’s worth reign o’er a world of peace.