© Gunnar Tómasson

18. marz 2018

I. Dráp Snorra Sturlusonar

(Íslendingasaga, 151. kafli)

872813

  24923 = Þeir Kolbeinn ungi ok Gizurr fundust í þann tíma á Kili

16169 = ok gerðu ráð sín, þau er síðan kómu fram.

17253 = Þetta sumar var veginn Kolr inn auðgi.

12973 = Árni, er beiskr var kallaðr, vá hann.

22206 = Síðan hljóp hann til Gizurar, ok tók hann við honum.

22202 = Þá er Gizurr kom af Kili, stefndi hann mönnum at sér.

18989 = Váru þar fyrir þeir bræðr, Klængr ok Ormr,

14052 = Loftr byskupsson, Árni óreiða.

11988 = Helt hann þá upp bréfum þeim,

16109 = er þeir Eyvindr ok Árni höfðu út haft.

20569 = Var þar á, að Gizurr skyldi Snorra láta utan fara,

17397 = hvárt er honum þætti ljúft eða leitt,

16385 = eða drepa hann at öðrum kosti fyrir þat,

15013 = er hann hafði farit út í banni konungs.

20247 = Kallaði Hákon konungr Snorra landráðamann við sik.

25991 = Sagði Gizurr, at hann vildi með engu móti brjóta bréf konungs,

23272 = en kvaðst vita, at Snorri myndi eigi ónauðigr utan fara.

21724 = Kveðst Gizurr þá vildu til fara ok taka Snorra.

15578 = Ormr vildi ekki vera í þessi ráðagerð,

11324 = ok reið hann heim á Breiðabólstað.

10444 = Gizurr dró þá lið saman

21132 = ok sendi þá bræðr vestr til Borgarfjarðar á njósn,

8421 = Árna beisk ok Svart.

18469 = En Gizurr reið frá liðinu með sjau tigi manna,

28447 = en Loft byskupsson lét hann vera fyrir því liðinu, er síðar fór.

20530 = Klængr reið á Kjalarnes eftir liði ok svá upp í herað.

29224 = Gizurr kom í Reykjaholt um nóttina eftir Mauritíusmessu.

20587 = Brutu þeir upp skemmuna, er Snorri svaf í.

23045 = En hann hljóp upp ok ór skemmunni í in litlu húsin,

9688 = er váru við skemmuna.

19023 = Fann hann þar Arnbjörn prest ok talaði við hann.

17663 = Réðu þeir þat, at Snorri gekk í kjallarann,

17668 = er var undir loftinu þar í húsunum.

21242 = Þeir Gizurr fóru at leita Snorra um húsin.

28547 = Þá fann Gizurr Arnbjörn prest ok spurði, hvar Snorri væri.

8875 = Hann kvaðst eigi vita.

22694 = Gizurr kvað þá eigi sættast mega, ef þeir fyndist eigi.

15638 = Prestr kvað vera mega, at hann fyndist,

12692 = ef honum væri griðum heitit.

22884 = Eftir þat urðu þeir varir við, hvar Snorri var.

25600 = Ok gengu þeir í kjallarann Markús Marðarson, Símon knútr,

26492 = Árni beiskr, Þorsteinn Guðinason, Þórarinn Ásgrímsson.

13048 = Símon knútr bað Árna höggva hann.

12169 = „Eigi skal höggva,” sagði Snorri.

8594 = „Högg þú,” sagði Símon.

12169 = „Eigi skal höggva,” sagði Snorri.

16079 = Eftir þat veitti Árni honum banasár,

17385 = ok báðir þeir Þorsteinn unnu á honum.

872813

II + III + IV = 80343 + 687039 + 104431 = 872813

VII = 872813

II. Höfuðskáld – Forverar Sturlu Þórðarsonar

(Túlkun G. T.)

80343

Höfuðskáld

9178 = Gaukr Trandilsson

4946 = Socrates

1654 = ION

3412 = Platon

14209 = Quintus Horatius Flaccus

12337 = Publius Virgilius Maro

11999 = Sextus Propertius

11249 = Publius Ovidius Naso

11359 = Snorri Sturluson

80343

III. „Ekki er mark at draumum.”

(Íslendinga saga, 138. kafli)

687039

18475 = Sturla vaknaði, þá er skammt var sól farin.

22791 = Hann settist upp ok var sveittr um andlitit.

17458 = Hann strauk hendinni um kinnina ok mælti:

9582 = „Ekki er mark at draumum.”

17618 = Síðan stóð hann upp ok gekk til salernis

12704 = ok Illugi prestr með honum.

13626 = En er hann kom aftr, lá hann litla hríð,

11351 = áðr maðr kom í skálann ok kallaði:

20672 = „Nú ríðr flokkrinn Sunnlendinga ok er herr manna.”

16494 = Hljópu menn þá þegar upp ok til vápna.  

17954 = En er Sturla kom út í dyrr ok sá lið þeira,

5278 = þá mælti hann:

16632 = „Ekki er þat svá fátt, sem þat er smátt,

14038 = ok komum vér allvel liði at oss,

19230 = ok fari hestasveinar ok reki undan hrossin.”

17675 = Þau váru um allar mýrar ofan til árinnar.

26731 = Sturla gekk þá til kirkju ok tók rollu ór pússi sínu

17709 = ok söng Ágústínusbæn, meðan liðit bjóst.

12646 = Síðan gengu þeir upp ór garði

13918 = ok stefndu til Víðivalla it efra.

16139 = Þá er Sunnlendingar riðu at Jökulsá,

16618 = fell maðr þeira af baki, er Þorleifr spaði hét, –

20781 = hann bjó suðr á Hrútsstöðum, – ok æptu menn at.

20577 = Gizurr bað þar óp eigi leggja, ok varð þat at herópi.

9645 = Þeir Sturla þögðu,

21361 = þar til er Kolbeinn kom í móti þeim með sína sveit.

19831 = Þá æptu þeir allir ok sneru upp í gerði þat,

12146 = er heitir á Örlygsstöðum.

11108 = Sauðahús stóð í gerðinu.

22154 = En garðrinn var lágr, svá at þat var með öllu ekki vígi.

8361 = Sturla nam staðar,

20050 = er hann kom suðr um húsit á milli ok garðsins.

8590 = Hann var í blári ólpu,

22487 = áðr en Hallr Arason steypti yfir hann mórendri flekku

10510 = – ok ermar á, ok litla brynju.

21135 = Menn Sturlu nökkurir gengu fram at garðinum

7176 = ok námu þar stað,

23003 = ok var þar völlr í milli ok þess, er Sturla stóð.

25693 = Skildir váru bundnir í klyfjar, ok urðu þeir eigi leystir.

23213 = Einn skjöldr var lauss, er á var markaðr crucifixum.

18119 = Sá var Sturlu ætlaðr, en hann tók eigi við.

Vernd hins Krossfesta…

1000 = Heimsljós

…afneitað…

-11154 = Sturla Sighvatsson

…og þegin

 9814 = Sturla Þórðarson

Maður sem Ímynd Guðs

 7000 = Microcosmos

    100 = Kvæðislok

687039

IV. Bók þessi heitir Edda

(Stafréttur texti – Uppsalabók)

104431

8542 = Bók þessi heitir Edda.

20156 = Hana hevir saman setta Snorri Sturlo son

15735 = eptir þeim hætti, sem hér er skipat.

10539 = Er fyrst frá ásum ok Ymi

18224 = þar næst skalldskap ok heiti margra hluta.

17723 = Síþaz Hatta tal er Snorri hevir ort

13512 = um Hak Konung ok Skula hertug.

104431

IV. Fjórar fyrstu vísur Háttatals

(Skv. tilvísun í Uppsalabók¹)

326562

# 1

10181 = Lætr sá, er Hákun heitir,

8257 = hann rekkir lið, bannat,

9845 = jörð kann frelsa, fyrðum

10674 = friðrofs, konungr ofsa.

10196 = Sjalfr ræðr allt ok Elfar

10531 = ungr stillir sá milli,

8731 = gramr á gift at fremri,

9593 = Gandvíkr jöfurr landi.

78008

# 2

9092 = Fellr of fúra stilli

8454 = fleinbraks, limu axla, var

10662 = Hamðis fang, þar er hringum

11471 = hylr ættstuðill skylja.

8661 = Holt felr hildigelti

6656 = heila bæs, ok deilir

9848 = gulls í gelmis stalli

12621 = gunnseið, skörungr, reiðir.

77465

# 3

7987 = Ulfs bága verr ægis

7623 = ítr báls hati málu.

11250 = Sett eru börð fyr bratta

10985 = brún Míms vinar rúnu.

7726 = Orms váða kann eiðu

8269 = allvaldr göfugr halda.

11649 = Menstríðir, njót móður

8850 = mellu dolgs til elli.

74339

# 4

13785 = Stinn sár þróask stórum,

11684 = sterk egg frömum seggjum

15291 = hvasst skerr hlífar traustar.

8610 = Hár gramr lifir framla.

9852 = Hrein sverð litar harða

13027 = hverr drengr, göfugr þengill,

11972 = ítr rönd furask undrum,

12529 = unir bjartr snöru hjarta.

96750

Samtals: 78008 + 77465 + 74339 + 96750 = 326562

V. Torah – Rómversk Landnámsmýta – Njála

(Túlkun G. T.)

326562

Torah

304805 = Fjöldi bókstafa

Rómversk Landnámsmýta

5321 = Rómúlus

-1000 = Myrkur

3436 = Remus

Ný Manngerð send af Himni ofan

4000 = Logandi Sverð – Sköpunarmáttur Alheims

Njála

11364 = Þorgeirr skorargeirr

-6960 = Jarðlig skilning

5596 = Andlig spekðin

326562

VII. Þroskaferill Mannskepnu

(Túlkun G. T.)

872813

326562 = Torah – Rómversk Landnámsmýta – Njála

Þroskaferill Mannskepnu

1000 = Heimsljós

345 = Grunnflötur Sálar

666 = Mannskepna

Vernd hins Krossfesta þegin

 216 = Upprisa Sálar – 3³+4³+5³=27+64+125=216

432 = Rétt Mál Manns

Ný Manngerð send af Himni ofan

8525 = Gunnar Tómasson

-6960 = Jarðlig skilning

5596 = Andlig spekðin

Heimsaldur Úrkynjunar

432000 = Kali Yuga

Edda

104431 = Bók þessi heitir Edda o.s.frv.

872813

***

Reiknivél sem umbreytir bókstöfum í tölugildi er hér:

http://www.light-of-truth.com/ciphersaga.htm

¹Uppsalabók og 56. v. Háttatals

(Sigurður Nordal)

Í vörzlu Háskólabókasafnsins í Uppsölum er íslenzk skinnbók frá því um 1300 með svolátandi fyrirsögn (rauðletraðri):  „Bók þessi heitir Edda.  Hana hefuir saman setta Snorri Sturlu sonur, eftir þeim hætti, sem hér er skipað.  Er fyrst frá Ásum og Ými, þar næst Skáldskaparmál og heiti margra hluta, síðast Háttatal, er Snorri hefir ort um Hákon konung og Skúla hertoga.”  Eðlilegast er að skilja upphaf fyrirsagnarinnar: „Bók þessi heitir Edda”, á þá leið, að svo hafi höfundur sjálfur nefnt bókina.  […]

Því miður er það of sjaldgæft í íslenzkum fornritum, að kostur sé slíkrar fræðslu um nafn og höfund bókar.  Væri því eðlilegt, að Uppsalabók nyti þess og væri metin umfram önnur handrit Eddu.  Handritið er líka „heilt” ´þeim skilningi, að ekkert hefur glatazt úr því, síðan það var skrifað.  Af Háttatali eru reyndar ekki nema 56 vísur framan af kvæðinu.  En það má sjá af síðasta blaðinu, sem er að mestu autt, að meira hefur ekki verið skrifað.

Eigi að síður gerir samanburður Uppsalabókar við önnur handrit Eddu, og þá sérstaklega Konungsbók, torvelt að trúa því, as Snorri Sturluson hafi sett bókina saman „eftir þeim hætti, sem hér er skipað”.  Það lætur nærri, jafnvel þótt ekkert annað Edduhandrit væri til samanburðar og engar hugmyndir um skýrleik Snorra réðu dómi vorum, að samt væri erfitt að trúa honum eða reyndar nokkrum höfundi til þess að skiljast við bók, sem hann væri að setja saman, í því ástandi, sem Edda er í Uppsalabók.  Því betur sem texti hennar er athugaður og um hann hugsað, því meiri ráðgáta verður skrifarinn og öll vinnubrögð hans – hvað fyrir honum hefur vakað upphaflega og hvers vegna er eins og hann sé sífellt að sjá sig um hönd og brjóta upp á nýjum tiltækjum í vali og skipun efnisins.  En um þetta skal ekki fjölyrt hér.  Eina prentun Eddu eftir Uppsalabók er í fárra manna höndum, og lýsing hennar og frekari rökræður um hana yrðu of langt mál.  Einstaka fræðimenn, sem hafa reynt að berja í bresti hennar, hafa yfirleitt ekki getað greitt úr þessu máli.

Samt er ástæða til þess að hafa hugfast, að fyrirsögn Uppsalabókar er ekki einungis fremst í handritinu, heldur má gera ráð fyrir því, að hún sé skrifuð áður en ritarinn sjálfur hafði nokkra hugmynd um, hvernig hann ætlaði að leika bókina.  En annars mundu svo mörg rök hníga að því að eigna Snorra Eddu, að sá vitnisburður er varla nauðsynlegur, þótt hann sé engu að síður kærkominn.”  (Sigurður Nordal, Ritverk I, Mannlýsingar, bls. 34-35.)

56. vísa Háttatals

Nú er Egils háttr:

Hverr ali blóði byrsta

bents rauðsylgjum ylgi,

nema svá at gramr of gildi

gráð dag margan vargi?

Gefr oddviti undir

egg nýbitnar vitni.

Herr sér fenris fitjar

framkló loðna roðna.

Hér er í fyrsta ok þriðja vísuorði háttlausa, en í öðru ok inu fjórða aðalhendingar ok riðhent.