© Gunnar Tómasson

16. maí 2018

Inngangsorð

(Úr vinnuplaggi frá 5. febrúar 2005.)

Í upphafi formála að útgáfu hans á Völuspá (1923) kemst Sigurður Nordal svo að orði:

Völuspá er eitt þeirra verka, sem hver íslenzkur ritskýrandi verður fyr eða síðar að glíma við.  Hún er, eins og Sonatorrek, Íslendingabók, Heimskringla, Njála, Lilja, Passíusálmarnir o.s.frv., meðal hátinda íslenzkrar menningar.  Enginn fær útsýn og yfirlit yfir menningu vora, nema hann mæli hana af þeim tindum.  Við þetta bætist, að Völuspá er allra þessara verka torskildust.  Sá sem vill kosta afls síns og máttar ritskýringarinnar og finna, hver takmörk hvorutveggja eru sett, getur ekki fundið hentugra viðfangsefni.

Einn vandi ritskýrenda er sá, sem felst í mismunandi textum Völuspár í helztu handritum og þá sérstaklega að spá í eyðurnar varðandi samband – eða sambandsleysi – tveggja helztu handrita verksins, Konungsbók, sem talin er hafa verið rituð „seint á 13. öld,” og Hauksbók, sem talin er hafa verið rituð „á miðri 14. öld”.  Um þann vanda kemst Sigurður svo að orði:

„Langerfiðast er að gera sér grein fyrir, hvernig texti H er til orðinn.  En það er alveg fráleitt, að hann sé runninn frá sama frumriti og K.  Jafnvel þótt H-textinn væri ritaður eftir minni af manni, sem lært hafði kvæðið á bók, væri erfitt að skýra mismuninn.  […]  Af því að handritin eru ekki runnin frá sameiginlegu frumriti, er erfitt að gera sér grein fyrir skyldleik þeirra.” (bls. 3)

Það sem Sigurði sýnist vera „fráleitt” að gefnum ákveðnum forsendum þarf ekki nauðsynlega að liggja í hlutarins eðli, heldur í þeim forsendum sem hann og aðrir ritskýrendur hafa gengið út frá sem vísum og óumdeilanlegum að því er varðar ætlaðan aldur Völuspár og stöðu verksins í þeim hugmyndaheimi, sem endurspeglast í Eddu Snorra Sturlusonar og Íslendingasögum 13. aldar.

***

I. Gylfaginning

(Túlkun G. T.)

36994

4819 = Gylfaginning

Þrí-Einn Maðr

1000 = Heimsljós

1964 = Gylfi

3270 = Gangleri

Upplýsing

13254 = „ok stattu fram, meðan þú fregn;

9377 = sitja skal sá er segir. ”

Upplýstur Maður

3310 = Fróðari

36994

II + III/IV/V = 7973 + 29021 = 36994

INNSKOT

Þá kná Hænir hlautvið kjósa

(Vinnuplagg G.T., 2005)

 „Þessi vísa [v. 63] er mjög myrk og mætti vel missa sig úr kvæðinu, þótt ekki verði sannað með neinum gildum rökum, að hún sé síðari viðbót,‟ ritaði Sigurður Nordal í skýringum sínum við vísur Völuspár (Völuspá, fylgirit Árbókar Háskóla Íslands, 1922-23, bls. 104). Texti vísunnar í Konungsbók er eftirfarandi:

Þá kná Hænir

hlautvið kjósa

ok burir byggja

bræðra tveggja

vindheim víðan.

Vituð ér enn, eða hvat?

Stef Völuspár – Vituð ér enn, eða hvat? – er hér endurtekið í níunda og síðasta sinn og rekur smiðshöggið á vísuna. Af því virðist mega ráða að „myrkur‟ texti vísunnar hafi ekki verið slíkur frá sjónarhóli höfundar og ritara Konungsbókar, og þá einnig að áfellisdómur Sigurðar Nordal hafi byggst á því einu að hann hafi engan veginn getað fengið botn í hugsanlega merkingu hennar.

LOK INNSKOTS

II. Grettir inn sterki og Landnám Íslands

(Túlkun G. T.)

7973

Alfa

 9771 = Grettir inn sterki

-4000 = Myrkt Sverð – Mannskepna

Landnám

2692 = Ísland

874 = 874 A.D.

Omega

Fróðari

-6960 = Jarðlig skilning

 5596 = Andlig spekðin

 7973

III. Vituð ér enn – eða hvat?

(Völuspá, 63. v. – K)

29021

4579 = Þá kná Hænir

6927 = hlautvið kjósa

5930 = ok burir byggja

5605 = bræðra tveggja

5980 = vindheim víðan.

29021

IV. Dread the passing by of Jesus, He does not return.

(Medieval warning – Contemporary history)

29021

11879 =Time Jesum transeuntem,

9409 = et non revertentem.

Satan

 -1000 = Myrkur

Völuspá

8733 = Vituð ér enn – eða hvat?

29021

V. Íslendingabók Fróðara

(Túlkun G. T.)

29021

Alfa

11359 = Snorri Sturluson

1000 = Heimsljós

1964 = Gylfi

Omega

-6960 = Jarðlig skilning

5596 = Andlig spekðin

Faðir Sagnaritunar

7998 = Ari  Þorgilsson

Bók Föður

5464 = Íslendingabók

Bókarlok

2600 = FINIS

29021

***

Reiknivél sem umbreytir bókstöfum í tölugildi er hér:

http://www.light-of-truth.com/ciphersaga.htm