Forsenda þess að sveitarfélög geti rækt lögbundnar skyldur sínar við íbúana er að stjórn á fjármálum þeirra sé markviss og stefnuföst. En er það svo í Reykjavík? Er verið að ná bestun við fjármálastjórn borgarinnar? Útsvarið er í hæstu álagningu sem lög leyfa eða 14,52%. Í hvað fara peningarnir og eru þeir að skila sér í lögbundið hlutverk Reykjavíkur?
Við frambjóðendur Miðflokksins ætlum að endurskoða rekstrarumhverfi Reykjavíkurborgar á fyrstu þremur mánuðunum eftir borgarstjórnarkosningar fáum við til þess afl. Skilgreint verður hvert er lögbundið hlutverk borgarinnar og fjármunum síðan forgangsraðað í grunnstoðir eins og lög mæla fyrir um. Ólögbundin verkefni verða skoðuð sérstaklega og það metið upp á nýtt hvernig þeim verður forgangsraðað eða þau jafnvel tekin af dagskrá. Í þessum aðgerðum liggur mikið „fundið fé“.
Á árunum 2009 – 2010 var Reykjavíkurborg býsna vel rekin. Borgin var réttu megin við núllið ólíkt ríkinu sem á þessum tíma var rekið með botnlausum hallarekstri undir stjórn Samfylkingar og Vinstri grænna. Það stóð heima að þegar Dagur B. og Jón Gnarr komust í borgarstjórn um mitt ár 2010 byrjaði skuldasöfnun borgarinnar sem ekki sér fyrir endann á og skuldar Reykjavíkurborg nú langt yfir 100 milljarða. Þessari alvarlegu stöðu þarf að snúa við og leggjum við í Miðflokknum fleira til í þeim efnum en að forgangsraða í lögbundin verkefni.

Í fyrsta lagi ætlum við að innleiða ráðningarstopp eins og gert var á árunum 2009-2010 hjá borginni. Um mitt ár 2010 hafði starfsmönnum borgarinnar fækkað um 1.000 á rúmu ári einungis með því að ráða ekki í þær stöður sem losnuðu. Til að taka af allan vafa er hér ekki átt við starfsmenn í lögbundinni grunnþjónustu. Eftir þessar aðgerðir/fækkun voru starfsmenn um 7.000. Í byrjun árs 2018 eru starfsmenn Reykjavíkur rúmlega 9.000 samkvæmt svari til sjálfstæðismanna í borgarstjórn. Sveitarfélögin hafa ekki tekið að sér ný lögbundin hlutverk sem neinu nemur sem réttlætir þessa fjölgun starfsmanna. Áætla má miðað við fyrri reynslu að auðvelt verði að fækka starfsmönnum borgarinnar á ný án þess að skerða lögbundna þjónustu og í leiðinni að draga úr útgjöldum upp á fleiri milljarða. Dæmi: 1.000 stöðugildi, 7 milljóna árslaun = 7 milljarðar á ársgrundvelli.

Í öðru lagi ætlum við að besta vöru- og þjónustu innkaup Reykjavíkur. Innkaupastefna borgarinnar er mjög óskýr og lítið gert til að ná besta verði í innkaupum. Við vitum að með því að taka upp nýja verkferla í innkaupum með verkfærum sem veita yfirsýn, gagnsæi og greiningarhæfni sparar það borginni umtalsverða fjármuni. Sú sem þetta ritar hefur reynt síðustu vikur að fá sundurliðað hjá Reykjavíkurborg hversu hátt hlutfall af tekjum borgarinnar fari í innkaup á vörum og þjónustu, en ekki er hlaupið að því að fá slíkar upplýsingar þrátt fyrir fyrirheit um gagnsæi. Skóla- og frístundarsvið Reykjavíkurborgar fékk nýsköpunarverðlaun 2014 sem snéru að innleiðingu bestunar á innkaupum mötuneyta í skólum í Grafarvogi. Náði verkefnið til innkaupa, næringarútreiknaðra matseðla, kostnaðarvitundar starfsfólks og minni sóunar. Þrátt fyrir þessar kröfur náði verkefnið fram 10% peningalegu hagræði. Á þessu má sjá að útsvarsgreiðendur eiga mikið undir við rekstur borgarinnar og spyrja má hvers vegna þetta nýsköpunarverkefni var ekki strax árið 2014 speglað yfir á öll innkaup borgarinnar.

Í þriðja lagi ætlum við að draga úr utanlandsferðum á vegum borgarinnar og herða eftirlit með þeim svo ekki verði farið nema nauðsyn beri til.
Með þessari forgangsröðun í fjármálastjórnun borgarinnar ætti reksturinn að vera kominn í gott horf á tveimur árum. Miðflokkurinn ætlar í framhaldinu að lækka útsvar á seinni hluta kjörtímabilsins án skerðingar á grunnþjónustu. Traust fjármálastjórnun er forsenda góðrar þjónustu við borgarbúa.

Þessi grein birtist fyrst í Morgunblaðinu