Hér er mjög skýr og athyglisverður fyrirlestur frá lýðheilsufræðingnum Richard Wilkinson um meinsemdir ójafnaðarins. Wilkinson og Kate Pickett hafa skrifað tvær áhrifamiklar bækur og fjölda fræðigreina um efnið, sem vakið hafa mikla athygli um allan heim.

Hér sýnir Wilkinson hvernig félagsleg vandamál og verri virkni samfélagsins eru nátengd ójöfnuði í tekjuskiptingunni.

Í ójafnari samfélögum er heilsufar almennings verra, velferð barna minni, afbrot meiri, stærri hluti þjóðarinnar í fangelsi, menntastig almennings lægra, stress meira og lífsgæði fjöldans almennt lakari.

Norrænu velferðarsamfélögin koma vel út  úr öllum slíkum samanburði á lífsgæðum milli þjóða, enda lífskjaraskiptingin með jafnara móti þar.

Félagslegur hreyfanleiki er líka meiri í jafnari samfélögum, þar er auðveldara að vinna sig upp í samfélaginu.

Hér er fyrirlestur Wilkinsons, sem tekur aðeins um 15 mínútur.

Hér er svo mögnuð grein eftir Nóbelsverðlaunahafann í hagfræði, Joseph Stiglitz, um ójöfnuðinn í Bandaríkjunum, sem hann skrifar í New York Times dag. Tilefnið er að 50 ár eru nú liðin frá flutningi hinnar áhrifamiklu ræðu Martins Luther King, “I have a Dream” í Washington.

Stiglitz finnst lítt hafa miðað í að bæta bandaríska samfélagið á þessum tíma. Raunar hafi orðið afturför á sumum sviðum, ekki síst vegna aukins ójafnaðar eftir 1980, þegar frjálshyggjan var leidd til öndvegis. Staða svartra og spönskumælandi innflytjenda versnaði svo umtalsvert til viðbótar í kreppunni frá 2008.

Síðasti pistill: Sífellt fleiri neita sér um læknisþjónustu