Skuldavandi heimila jókst stórlega á árunum fram að hruni og verðbólgan á árunum 2008 til 2010 magnaði svo þann vanda, um leið og kaupmáttur ráðstöfunartekna féll um ríflega 20%.
Á hinum ágæta upplýsingavef Hagstofu Íslands má finna tölur um fjölda fjölskyldna sem skulda meira en þær eiga, þ.e. eru með neikvætt eigið fé.
Á myndinni hér að neðan má sjá hve stór hluti fjölskyldna var í þessari stöðu fyrir og eftir hrun – og hvernig staðan er nú.
Árið 2005 voru 19% fjölskyldna með neikvæða eiginfjárstöðu. Þeim fjölgaði svo stig af stigi til 2008, en þá nærri tvöfaldaðist fjöldi eignalausra fjölskyldna, fór í 36,7%.
Stökkið varð samhliða aukinni verðbólgu sem kom í kjölfar hruns krónunnar, sem hófst í byrjun ársins 2008 og tók svo mikla dýfu til viðbótar með hruni bankanna.
Áfram stækkaði sá hluti fjölskyldna sem skuldaði meira en þær áttu, allt til 2010, er hann náði hámarki í 41%.
Fjórar af hverjum tíu fjölskyldum voru þá með neikvæða eiginfjárstöðu, sem er afar mikið á alla mælikvarða.
Síðan þá hefur hlutfallið lækkað rólega og í lok árs 2013 var það rúmur þriðjungur fjölskyldna sem skuldaði meira en þær áttu.
Þrátt fyrir þennan bata er hlutfallið enn alltof hátt – eða meira en 50% hærra en var lengst af á árunum fyrir hrun.
Æskilegt hefði verið að skuldastaðan batnaði meira og örar.
Stefán Ólafsson
Fyrri pistlar