Ragnheiður Elín Árnadóttir, ferðamálaráðherra, lætur ekki segjast og vill troða “náttúrupassa” sínum ofan í kok þjóðarinnar.

• Hirðir ekki um andstöðu í ferðamálageiranum.

• Hirðir ekki um aldagamla hefð fyrir frjálsu aðgengi almennings að náttúru Íslands.

• Hirðir ekki um dýran framkvæmdamáta.

• Hirðir ekki um andstöðu almennings.

En hvers vegna?

Svo virðist sem ráðherrann vilji ganga erinda hóteleigenda sem ekki vilja gistináttaskatt eða hærra þrep virðisaukaskatts á ferðaþjónustu (þó hvoru tveggja sé algengt í grannríkjunum).

Ráðherrann virðist líka ætla að leyfa landeigendum að vera sjálfir með gjaldtöku, eins og fitjað var uppá í fyrra.

Kanski er megin markmið ráðherrans með “náttúrupassanum” að lögmæta gjaldtöku landeigenda. Ríkið verði með gjaldtöku í formi náttúrupassa á sínum svæðum – og þá megi landeigendur rukka hver á sinni þúfu.

Fyrir almenning og erlenda ferðamenn verður gjaldtakan þá fljótt miklu meiri en nemur einungis gjaldi fyrir passa ráðherrans.

Náttúra Íslands gæti öll á skömmum tíma orðið einn allsherjar súpumarkaður – þar sem fjöll, lækir og berjamó verða verðlögð eins og „vara“ í hillum búðanna.

Niðurstaða ráðherrans beinist þannig í átt víðtækrar gjaldtökuvæðingar á landinu öllu. Verður það spennandi ásýnd fyrir ferðamenn – íslenska sem erlenda?

Þetta væri hins vegar mjög í anda þeirrar auðhyggju og peningagildismats sem flokksmenn ráðherrans boða með róttækri frjálshyggju sinni.

Skítt með frelsi almennings til að njóta Íslands. Frelsi landeigenda og fjármagns er miklu mikilvægara í Sjálfstæðisflokknum.

Kanski almenningur sýni ráðherranum þann passa sem hér hæfir:  reisupassann – rauða spjaldið!