Fyrri pistlar í þessari röð, sá nýjasti efst:
Kennivald kvenhyggjunnar
Hvernig veit ég hvað feministar hugsa? 

Hvernig veit ég að femnistar vilja stjórna umræðu um kynjamál? Ég veit það af því það er auðvelt að sjá í gegnum þá. Meira að segja „fræðimennska“ þeirra virðist hafa þann megintilgang að innleiða þá trú að konur séu allstaðar undirokaðar, einnig í vestrænum samfélgögum, hið óljósa „feðraveldi“ sé orsök alls ills og klámvæðingin helsta aðferð þess til að viðhalda sjálfu sér.

Gervivísindi

Kynjafræðin sem kennd er við HÍ fellur undir „feminist theory“ eða kvenhyggjukenningar. Um er að ræða gervivísindi sem eiga meira skylt við trúarbrögð en fræðimennsku. Það er til marks um hversu vel feministum gengur að festa kennivaldið í sessi, að pólitískri hreyfingu, sem virðir engar vísindalegar aðferðir, skuli vera leyft að predika hugmyndir sínar í háskólum. Það sama gildir auðvitað um prestaskóla HÍ, (sem er kallaður Guðfræðideild) enda er þetta tvennt náskylt. Að kenna greinar sem byggja beinlínis á hugmyndum sem standast enga vísindalega skoðun, svo sem Guði og þrá karla til að kúga konur, er álíka sjúkt og rangt og að gera „hugmyndafræði frjálshyggjunnar“ að sérstakri vísindagrein.

Kvenhyggjufræðimenn eru að því leyti ólíkir öðrum félagsvísindamönnum að starf þeirra byggir ekki á vísindum heldur á hugmyndafræði. Þannig er gengið út frá því sem óumdeilanlegum sannleika að konur séu alltaf í veikari stöðu en karlmenn í öllum samskiptum kynjanna og í öllum stofnunum samfélagsins. Oft er það tekið fram í inngangi   ritgerða (sem kallaðar eru rannsóknir) að gengið sé út frá þessari hugmyndafræði eða öðrum tengdum hugmyndum sem engin sátt ríkir um. Hér er eitt dæmi:

We began this work from the perspective that prostitution itself is violence against women.

Þetta er mjög langt frá því að vera einstakt. Algeng rannsóknaraðferð kynjafræðinga er sú að gefa sér niðurstöðurnar fyrst,  taka svo fullt af viðtölum við fólk sem er líklegt til að gefa svör sem styðja niðurstöðurnar og ef svörin standast ekki væntingar að túlka þær í pólitísku ljósi.

Í umfjöllun kvenhyggjusinna um kynjamál er slíkum „rannsóknum“ sem ekki standast vísindalegar kröfur, eða sniðganga jafnvel vísindalegar aðferðir með öllu, haldið á lofti. „Sérfræðingum“, sem eru aðallega sérfræðingar í þvælunni í hausnum á sjálfum sér, er hampað sem vísindamönnum og frelsishetjum og sótt í opinbera sjóði til að fá áróðursmeistara kvenhyggjuhreyfingarinnar til að predika gervivísindi yfir áhrifafólki.

Sjálffræðingurinn Gail Dines

Nýjasta dæmið um slíkan sjálffræðing, sem hampað er á Íslandi, er Gail Dines. Um er að ræða konu sem gefur sig út fyrir að vera vísindamaður en staðhæfir m.a:
– Að „dæmigert klám“ einkennist af hópnauðgunum og pyntingum. Hvernig hún metur hvað er „dæmigert“ er í meira lagi vafasamt.
– Að 36% alls efnis á internetinu sá klám. Hvernig í ósköpunum fær manneskjan þessa tölu?
– Að karlmenn sem alast upp við þá tísku kvenna að fjarlægja kynhár séu líklegir til að þróa með sér barnagirnd og í þessu myndbandi (mín 18:24-18:48) gefur hún í skyn að hætta sé á að ungir menn muni nauðga dætrum sínum ef þeir horfi á klám þar sem kynhár kvenna eru fjarlægð.
– Að karlar horfi á vægt klám aðallega í þeim tilgangi að fá konur til að stunda klámmyndakynlíf.  Þetta lætur hún út úr sér á sama tíma og tugir milljóna kvenna liggja í klámi af þeirri gerð sem Dines telur niðurlægjandi, svo fremi það er selt sem litteratúr. En Dines hefur auðvitað skýringu á því. Málið er ekki það að margar konur hafi bara smekk fyrir það sem henni finnst niðurlægjandi. Neinei, þær eru bara svo vitlausar greyin að þær trúa á öskubuskuævintýrið og fatta ekki hvað þetta er vond bók:

 And yet women of all ages are swooning over this guy and misreading his obsessive, cruel behavior as evidence of love and romance.  Part of the reason for this is that his wealth acts as a kind of up-market cleansing cream for his abuse, and his pathological attachment to Anastasia is reframed as devotion, since he showers luxury items on her.

Vísindi? Nei, djöflafræði er nær lagi. Sannleikurinn er sá að eftir 25 ára „vísindaferil“ Gail Dines, liggur lítið eftir hana annað en trúboð. Bók hennar Pornland er ásamt fleiri feminstarannsóknum gagnrýnd í þessari grein eftir Ronald Weitzer. Ég mæli sérstaklega með kaflanum The Evidence sem hefst á bls 670 en þar fjallar hann um aðferðafræði Dines.

Í umfangsmesta gagnagrunni heims yfir ritrýndar greinar, Web of Science, finnast aðeins þrjár greinar eftir Gail Dines. Aðeins ein þeirra virðist vera ritrýnd. Það er eldgömul grein um teiknimyndir. Hinar eru svör við réttmætri gagnrýni á verk hennar og aðferðafræði. Sjálf segist Dines byggja niðurstöður sínar á viðtölum, gögnum sem hvergi er hægt að rýna, í einni af þessum þremur greinum sínum sem birst hafa á vettvangi sem nýtur virðingar vísindasamfélagsins. Eins og sjá má er þessi grein, þriðjungurinn af vísindaafrekum hennar, engin rannsókn, heldur varnargrein sem hún skrifaði eftir að Ronald Weitzer var búinn að rassskella hana opinberlega.

Leikurinn FarmVille er óhemju vinsæll meðal facebook notenda. Dregin er upp glansmynd af landbúnaði, ímynd sem hver einasti bóndi getur staðfest að á sér enga stoð í veruleikanum. FarmVille bændur eru ekki bundnir yfir búskap á meðan annað fólk er í sumarfríi. Þeir þurfa ekki að umbera áburðarfnykinn, skíta sig út eða missa svefn vegna sauðburðar eða heyanna. Talið er að á næstu árum muni milljónir skrifstofufólks og iðnaðarmanna um allan heim leiðast út í búskap af völdum FarmVille spilunar.

Næsti pistill í þessari röð fjallar um það hvernig kennivaldið reynir að hasla sér völl innan skólakerfisins undir merkjum jafnréttisfræðslu.