Í 3. gr. stjórnarskrárfrumvarpsins segir:

Íslenskt landsvæði er eitt og óskipt. Mörk íslenskrar landhelgi, lofthelgi og efnahagslögsögu skulu ákveðin með lögum.

Um þetta er lítið fjallað í gildandi stjórnarskrá þó að vikið sé að landi og landhelgi þar í öðru sambandi.

Fyrri málsliðurinn á m.a. að árétta einingu ríkisins þannig að tiltekinn hluti landsins verði ekki skilinn frá Íslandi. Þá gæti hluti íbúa ekki „lýst yfir sjálfstæði“ eins og fyrir kom á 20. öld í stærri og síður einsleitum ríkjum, t.d. í Evrópu. Til slíkra breytinga þyrfti m.ö.o. stjórnarsrkrárbreytingu.

Síðari málsliðurinn er ekki alveg tilefnislaus enda var fyrsta útfærsla landhelginnar fyrir um 60 árum formlega ákveðin í reglugerð af ráðherra en nú þykir það sjálfsögð regla í stjórnlagafræði að meiri háttar ákvarðanir handhafa ríkisvalds séu teknar með lögum – ef ekki stjórnarskrárbreytingu, sbr. fyrri málsliðinn.