Skelfilegar fréttir berast nú frá Bandaríkjunum. Ríkjasambandið er við það að hætta að amast við notkun marijuana! Kólóradó, Kalifornía, Alaska, Nevada, Oregon og fleiri hafa stigið það óheillaskref. Talið er að flest ef ekki öll fylgi í kjölfarið á næstunni. Það má ekki gerast!

Ég vona svo sannarlega að engum detti í hug að hætta að amast við þessu skaðræðisefni hér á Íslandi. Það myndi hafa slæmar afleiðingar. Lögreglan hefði til dæmis miklu minna að gera við að leggja hald á pottaplöntur! Það þyrfti kannski að segja einhverjum heiðarlegum og duglegum lögreglumönnum upp! Ekki viljum við að það gerist. Og ríkið gæti þurft að bæta við starfsfólki í skattheimtunni vegna þess að þar sem þetta hræðilega efni er leyft eru innheimtir skattar af því. Skattar af eitri, oj!

Ef sú fáránlega hugmynd hefur læðst að einhverjum að efnið sé skaðlaust langar mig að birta hérna frábærlega góða grein sem ég rakst á í tímariti nýlega. Hún er skrifuð af miklu innsæi og skilningi á MARIJUANA — MORÐINGJA ÆSKULÝÐSINS:

Jazzgeggjarar eru geggjaðir vegna þess að þeir neyta marijuana.

Það er tiltölulega stutt síðan lík ungrar stúlku fanst sundurkramið á gangstétt einni í Chicago. Stúlkan hafði fallið út um glugga, og almenningur hélt, að hér væri um sjálfsmorð að ræða, en í raun og veru hafði stúlkan verið myrt, og morðinginn var enginn annar en eiturlyf nokkurt, sem Ameríkumenn nefna marijuana. Þeir neyta þess á þann hátt, að þeir reykja það í vindlingsformi. Sú neysluaðferð er þó tiltölulega ný í Bandaríkjunum, en skaðsemi lyfsins er líkt við það ógagn, sem skellinöðrur [lbr. mín] geta unnið mönnum.

Ekki verða með tölum talin öll þau sjálfsmorð, manndráp, rán og önnur skemdarverk, sem framin eru árlega vegna áhrifa þessa eiturlyfs, einkum af ungu fólki. Víða er ekkert gert til þess að sporna við verkunum eitursins, og er þar einkum um að kenna fullkomnu tómlæti yfirvaldanna.

Marijuana er allra eiturlyfja dularfylst. Enginn, sem neytir þess, veit fyrirfram, hvort það muni gera hann að heimspekingi, gáskafullum byltingarmanni, bandóðum fábjána eða morðingja.

Frásögnin um ungu stúlkuna í Chicago er ágætt dæmi um áhrif marijuana. Stúlkan hafði heyrt hljóðskrafið, sem gengur um þver og endilöng Bandaríkin, að nú væri hægt að fá dásamlega, áhrifamikla vindlinga, sem ekki hefðu nein skaðleg áhrif á neytendurna. Stúlkuna langaði vitanlega til að kynnast þessari nýjung, og skömmu seinna sat hún kvöld eitt í hópi glaðra vina, þar sem allir reyktu marijuana-vindlinga.

Áhrifin urðu fáránleg. Sumt fólkið fékk æðisgengin hlátursköst. Aðrir, sem ekki voru neinir verulegir söngmenn, urðu að söngsnillingum. Slagharpan dundi látlaust. En nokkrir í samkvæminu ræddu mikilsverð málefni af undursamlegum skilningi og innsæi. Stúlkan, sem áður er getið, dansaði alla nóttina ofsakát, án þess að hún fyndi til nokkurrar þreytu.

Nú gekk ekki á öðru en eilífum reykingarsamkvæmum hjá þessu fólki. En unga stúlkan okkar nálgaðist óðfluga skapadægur sitt. Í síðasta samkvæminu, sem hún tók þátt í, var hún döpur í bragði. Svo var mál með vexti, að hún hafði að undanförnu vanrækt skólanám sitt vegna reykingarástríðunnar og afleiðinga hennar. Allt í einu setti að henni megnan kvíða, þar sem hún sat og reykti. Eins og í leiftursýn opinberaðist henni örugg lausn á öllum vandamálum í sambandi við skólanámið. Án þess að hika við, skundaði hún út að glugganum, opnaði hann og — stökk út í opinn dauðann. Þannig leysir marijuana menn á svipstundu frá áhyggjum jarðlífsins. En áður varar það heila mannsins lítillega við því, sem í vændum er.

Síðastliðið ár var ungur marijuananeytandi hengdur í Baltimore fyrir glæpsamleg mök við tíu ára gamla telpu. Í Chicago myrtu tveir drengir, sem voru undir áhrifum eiturlyfsins, lögregluþjón. Á Flórídaskaga kom lögreglan að pilti einum, sem breytt hafði heimili sínu í eins konar sláturhús. Hafði hann þá drepið, með öxi, foreldra sína, tvo bræður og eina systur. Þegar af honum rann móðurinn, mundi hann ekki til þess, að hann hefði gert neitt fyrir sér. Þetta var mesti stillingarpiltur og dagfarsgóður. Hann hafði orðið bandóður af marijuanareykingum. Auðvelt væri að nefna milli 20 og 30 dæmi um morð og glæpsamlega ástleitni manna af völdum þessa eiturlyfs. Hópur af unglingspiltum í Ohio ruddust eitt sinn þar um bæinn með marghleypur á lofti og rændu og rupluðu búðir. Svipaðir atburðir gerðust í ýmsum öðrum borgum í Bandaríkjunum ekki alls fyrir löngu.

Í Ohio var hópur drengja tekinn fastur, eftir að þeir höfðu ráðist inn í 38 verslanir með marghleypur á lofti og gert þar tilraunir til rána. Piltarnir höfðu keypt marijuanavindlinga af sölukörlum í nánd við skólann, þar sem þeir stunduðu nám, og eftir að þeir höfðu reykt stundarkorn, urðu þeir svo sljóir, að þeir mundu síðar ógerla, hvort þeir höfðu verið heima hjá sér eða að heiman, meðan þeir frömdu fyrrnefnd glæpaverk.

í Los Angeles drap 17 ára gamall piltur lögregluþjón, sem hafði verið vildarvinur hans. Af 37 morðingjum, sem handteknir voru í New Orleans, voru 17 marijuananeytendur.

Jurtin, sem þetta eiturlyf er unnið úr, er það gamalkunn, að Forn-Grikkir þekktu hana. Hómer sagði, að hún kæmi mönnum til að gleyma heimkynnum sínum og gerði þá að svínum. Árið 1090 var myndaður glæpamannafélagsskapur austur i Persíu, og er saga hans öll einn samfelldur blóðferill. Meðlimir þessa félagsskapar neyttu eiturlyfs þess, er að framan greinir, og unnu hryðjuverk sín undir áhrifum þess. Af sömu ástæðum er amok-æði Malayja talið stafa.

Enda þótt eiturlyfið sé þetta gamalt, er neysla þess tiltölulega ung í Bandaríkjunum. Eitrið barst þangað frá Mexíkó og breiddist út með ofsalegum hraða. Nú orðið er neysla þess orðin meiri en nokkurn grunar, og er talið, að nemendur æðri skóla falli einkum í freistni af völdum eitursins.

Hljóðfæraleikarar í Ameríku kváðu reykja marijuana, til þess að verða sem ákafastir jazz-spilarar. Og fólkið á skemtistöðunum hlær að þessum vesalingum, þar sem þeir hamast við hljóðfærin eins og óðir menn, ranghvolfa augunum og finst þeir aldrei geta leikið nógu hart og ofboðslega.

Maður, sem hefir reykt þetta eiturlyf, getur, án þess að láta sér slíkt fyrir brjósti brenna, lagst á fjóra fætur í augsýn fjölda ókunnugra manna og skriðið og gelt eins og hundur. Þess háttar framferði er ekki nema eðlilegt og sjálfsagt í augum þessara reykingamanna. En höfuðnautnin er í því fólgin, að marijuana-fólkinu finnast allir vegir færir, undir áhrifum eitursins. Því var þetta kveðið um eiturlyfið í Bandaríkjunum:

Have you seen
That funny reefer man?
He says he swam to China;
Any time he takes a notion,
He can walk across the ocean.

Samtíðin 1938

Þar höfum við það. Skellinöðrur eru sannarlega mesti skaðvaldur ungmenna næst á eftir marijuana. Áfengi og önnur eiturlyf, lögleg og ólögleg, komast ekki í hálfkvisti við MARIJUANA — MORÐINGJA ÆSKULÝÐSINS.