Enn á ný erum við í versluninni sökuð um að „vera í stríði við bændur„.
Ítrekað höfum við leiðrétt þessar rangfærslur en það virðist henta málfutningi sumra að halda þessum klisjum á lofti.
Staðreynd málsins er hins vegar að íslenska landbúnaðarkerfið er dýrt fyrir skattgreiðendur og neytendur en þrátt fyrir það eru bændur láglaunastétt – atvinnutekjur þeirra eru einar þær lægstu í landinu.
Þeir aðilar sem vilja halda dauðahaldi í óbreytt landbúnaðarkerfi eru varla með hag bænda í huga.
Það vilja allir sjá öflugan íslenskan landbúnað en mjög margir í breyttu kerfi þar sem við sjáum kostnað skattgreiðenda lækka – verð til neytenda lægra og að bændur fái meira í sinn hlut.
Að leggja til breytingar á landbúnaðarkerfinu þýðir ekki að viðkomandi efni sjálfkrafa til stríðs við bændur – enda voru þeir aðilar sem vildu breytingar á sjávarútvegskerfinu aldrei sakaðir um að vera í stríði við sjómenn.
Bændur eru þjóðinni mikilvægir, alveg eins og og sjómenn, og þeir eiga einfaldlega betra skilið en að vera haldið í gíslingu óbreytts kerfis.