Hvergi hefur hugmyndin um samvinnu Evrópuríkja risið hærra en í Eurovision söngvakeppninni.

Það er einn stærsti sjónvarpsviðburður heims.

Þar koma saman ólíkar Evrópuþjóðir og sýna getu sína á sviði popptónlistar – á sameiginlegu sviði Evrópu, fyrir framan augu og eyru hundruða milljóna Evrópubúa.

Þátttakendur í keppninni eru “tákn sameiningar Evrópuþjóða um fjölbreytileika” (sem var kjörorð Evrópusambandsins um tíma).

Þjóðverjar greiða stærstan hluta kostnaðarins – eins og í Evrópusambandinu.

Athygli hefur vakið hversu mikla áherslu þjóðir Austur Evrópu lögðu á þátttöku sína í Eurovision eftir fall Berlínarmúrsins. Þátttaka í Eurovision var fyrir sumar þessara þjóða fyrsta skrefið að inngöngu í ESB. Tækifæri þeirra til að sýna að þær væru “alvöru Evrópuþjóðir” – en ekki eitthvert austrænt dót aftan úr forneskju!

Aðildarríkjum og áhugasömum umsóknarþjóðum Eurovision og ESB stórfjölgaði í framhaldinu.

Munið þið hversu mikið var lagt í keppnina í Bakú í fyrra? Þetta var fyrir Azera eins og að fá að hýsa heimsmeistarakeppnina í fótbolta eða Ólympíuleikana. Byggðu sérstaka höll undir keppnina og sýndu að þeir voru menn með mönnum – á vettvangi Evrópu.

Þátttaka með glæsibrag er tækifæri til að vera þjóð meðal þjóða – fullgildir meðlimir í Evrópu. „Alla leið…“

Framhjá því verður sem sagt ekki horft að Eurovision keppnin er mikilvægur þáttur í mótun evrópskrar sjálfsmyndar og sameiningar.

Nú þegar Jón Bjarnason og liðið á sauðskinnsskónum hefur náð yfirhöndinni í sjálfstæðis- og einangrunarbaráttunni á Íslandi gætu orðið breytingar á sjónvarpsdagskránni.

Menn heimta nú lokun Evrópustofu og menningarsamskipta við ESB-ríkin.  Vilja banna Ungsinfóníu Evrópusambandsins og Evrópsku óperustofnunina, sem Evrópustofa flutti hingað til lands og bauð uppá ókeypis tónleika  í Hörpu. Hvílík ósvinna!

Frethólkarnir á Evrópuvaktinni hrósa samt sigri og segja þetta svanasöng Evrópustofu á Íslandi.

Einnig skal banna svokallaða “mútustyrki” frá ESB, sem þó var meira en ásættanlegt að þiggja í mun stærri skömmtum frá Bandaríkjunum á gullárum hermangsins og helmingaskiptanna á Keflavíkurflugvelli. Og hjá Íslenskum aðalverktökum og Menningarstofnun Bandaríkjanna.

Stöðvun aðildarviðræðna skal það vera og ekkert meira daður við Evruna eða annan ósóma sem tíðkast í Evrópu. Við ætlum bara að vera fullvalda vísundar á þessum útnára túndrunnar – laus við yfirgang Evrópu. Hamingjusöm með okkar hlægilegu krónu.

Bráðum munu svo almannatenglar afturhaldsins fara að benda talsmönnum forneskjunnar á þetta mikilvægi Eurovision fyrir mótun evrópskrar sjálfsmyndar. Þá getur dregið til tíðinda fyrir Eurovision aðdáendur á Íslandi.

Söngvakeppnin er náttúrulega farvegur fyrir miðlun sameiginlegra evrópskra gilda og úrkynjunar – hvað sem menn vilja kalla þetta allt saman.

Liggur þá ekki beint við að banna næst þátttöku Íslands í söngvakeppninni?

Síðasti pistill: Íslenska efnahagsundrið var engin bóla!