Vindaspá - Af vefsetri Veðurstofu Íslands www.vedur.is

Nú geisar mikill stormur á Íslandi öllu. Björgunarsveitarfólk hefur verið kallað út. Mikið eigum við okkar björgunarsveitafólki að þakka að bregðast við vá og starfa við stórhættulegar aðstæður svo bjarga megi verðmætum almennings og koma fólki til hjálpar. Þar fara frjáls og óháð samtök einstaklinga sem vilja láta gott af sér leiða.

Gleymum þeim ekki og kaupum ,,Neyðarkallinn“ þeirra !

Í dag rekast bílar á sem aldrei fyrr, bárujárnsplötur fjúka af þökum og veðurhamurinn gerir fólki ekki kleift að komast út úr húsi, a.m.k. ekki með góðu móti.

Svo virðist sem þessi veðurhamur komi allur úr norðri og kuldakastið samfara getur varað ansi lengi. Það er ófærð fyrir norðan og foreldrum ráðlegt að ná í börn sín úr skóla eða að sleppa því að senda þau til náms næstu daga vegna veðurs.

Vinstri menn hafa nú hittst og fjallað um að þetta sé allt saman Sjálfstæðisflokknum að kenna og að frjálshyggjan í veðrinu hafi gengið of nærri fólkinu í landinu. Þessu verður því væntanlega harðlega mótmælt af hálfu fulltrúa VG og Samfylkingarinnar á næstu dögum.

Annars bíður pistlahöfundur spenntur eftir því hvort túlkun veðurfræðinganna hjá RÚV verði hlutlaus í kvöldfréttunum. Reikna má með að hart verði að þeim sótt innanhúss hjá RÚV.

Vonum bara að Veðurstofa Íslands og þeirra frábæra tæknifólk standi sig gagnvart stjórnendum RÚV á þessum síðustu og verstu tímum enda ekki vanþörf á að útsendingar þaðan endurspegli raunverulegt ástand í þessu landi, a.m.k. hvað veðrið varðar.

Vonandi fer Samfylkingin og VG eftir ráðgjöf sérfræðinga þó að þessi vinstri öfl hafi talið drög að ,,stjórnarskránni“ í fullkomnu lagi áður en þau fengu álit sérfræðingahóps ríkisstjórnarinnar.

RÚV mun örugglega reyna að klína óveðrinu sem og tjóninu, rétt eins eftir hrunið, á Sjálfstæðisflokkinn og allt það ágæta fólk sem þann flokk skipar og fylgir að málum sem er u.þ.b. 40% þjóðarinnar.

Hinn ágæti borgarstjóri Reykjavíkurborgar fór að tjá sig um öryggis- og varnarmál í dag. Hann hefur einnig komið fram nýlega og tjáð sig um fíkniefnaneyslu sína á árum áður og vildi vara börn og unglinga við því að fikta með fíkniefni eins og hann gerði sem ungur og saklaus drengur.

Þess ber að geta að helstu fíkniefnaframleiðendur heims eru m.a. í S-Ameríku og víða í Asíu sbr. Afganistan. Fíkniefni eru m.a. seld til að fjármagna hryðjuverk víða um heim. Þeir sem neyta fíkniefna og selja þau ala á ólöld í heiminum og geta valdið ómældu tjóni á heilu þjóðfélögunum eins og borgarstjóri Reykjavíkur hefur orðið var við og þurft að reyna sjálfur.

Nú stökk Gnarr enn og aftur upp á nef sér í þeirri viðleytni að vera meðvirkur með Lady Ga Ga sem boðar frið og réttindi til handa transfólki sem er hið besta mál.

Fundur NATO í Prag árið 2002

En hvað þarf til að halda frið og bjóða fólki upp á val í lífinu? Eitt af því er að mynda ekki eftirspurn eftir fíkniefnum og ala á ólögmætum og þjóðfélagslega hættulegum viðskiptum og hitt er að verja sig gegn slíku með öllum tiltækum ráðum, verja heimili sitt gegn vágestum og það samfélag sem t.d. býður upp á tjáningafrelsi svo menn eins og Jón Gnarr geti orðið borgarstjórar.

Nató er öflugasta friðarbandalag heims og hafa lýðræðisþjóðir á vesturlöndum stofnað þetta friðar- og varnarbandalag sem hefur ekki brugðist skyldu sinni til þessa og hefur m.a. komið Evrópusambandinu til hjálpar þegar þaðan fékkst engin lausn á meðan þjóðarmorð voru framin í Bosníu á sínum tíma.

Því má alveg til sannsvegar færa að hinn ágæti náungi, Jón Gnarr sé nú orðin alveg Ga Ga.

Vonandi þarf hann ekki nokkurn tíma að endurtaka varnaðarorð sín vegna eigin mistaka t.a.m. sem öldungur sem séð hefur eftir að hafa komið Íslandi úr Nató því hann var svo reiður út í allskonar eitt sinn og ekki náð sér eftir það.

Það yrði nú leitt að heyra ef svo bæri undir einn daginn.

Í þræði einum á Eyjunni náði Egill nokkur Helgason flugi. Egill Helgason hefur verið ríkisrekinn þáttastjórnandi um árabil eftir að hafa byrjað þátt sinn Silfur Egils á frjálsum fjölmiðli sem nefnist Skjár 1.

Eftir að hafa notið frelsisins um hríð og flogið hátt flaug hann beint í hreiðrið, stóra hreiðrið sem flestir, er nenna ekki lengur að keppa á frjálsum markaði fjölmiðla, fljúga í þegar aldurinn segir til sín. Hann var keyptur yfir á RÚV með skattfé almennings. Frjálsi fjölmiðillinn sem ,,bjó“ Egil Helgason til og fjárfesti í honum með tilsvarandi áhættu eitt sinn gat ekki keppt við þetta ofurefli, ríkisrekna fjölmiðlinn RÚV sem fær alltaf fjármuni frá skattgreiðendum til að fylla uppí rekstrarhalla ársins í ár og svo ár eftir ár, eftir ár eftir það.

Í upphafi þráðarins, sem Egill Helgason setur undir frétt Eyjunnar varðandi Reykjavíkurbréf Davíðs Oddssonar, gefur að líta eftirfarandi yfirlýsingu:

Davíð Oddsson var og er fyrst og fremst áróðursmaður. Hann hefur alltaf hrærst í heimi þar sem áróður er númer eitt, tvö og þrjú. Hann er ekki hugsuður eða maður hugmynda. Fyrir honum er lífið samfellt áróðursstríð þar sem menn eru sífellt að reyna að hafa andstæðinga, meinta eða raunverulega, undir. Hann skilur einfaldlega ekki þá sem reyna að nálgast mál með gagnrýnu hugarfari og eru ekki alltaf í áróðursstríði. Þess vegna hefur hann til dæmis ekki hugmynd um hvernig fjölmiðlar starfa í rauninni – fyrir honum eru þeir áróðurstæki sem eru notuð til að hamast á andstæðingum eða til að búa til vígstöðu.

Þessi andans maður, Egill Helgason, hefur hér augljóslega löngu gleymt því að barátta Davíðs Oddsonar, sem og félaga hans og kynslóðar innan Sjálfstæðisflokksins, gerði það að verkum að frjálst útvarp varð að veruleika á Íslandi.

Shit ! Gleymdi því alveg…

Egill átti sinn frama í fjölmiðlum algjörlega undir því að frjáls fjölmiðlun yrði að veruleika á Íslandi undir stöðugum árásum frá vinstri öflum þessa lands sem nú emja eins og stungnir grísir undan orðum fyrrverandi formanns Sjálfstæðisflokksins.

Þetta er því öll hugsjón Egils Helgasonar en hún virðist nú ná eins langt og nef hans og nafli enda löngu búinn að gleyma uppruna sínum í fjölmiðlum þar sem frjáls fjölmiðlun gerði honum kleift að koma fram á Íslandi.

Nú er hið ,,guðlega“ vald fjölmiðlamanna fólgið í því að fá gamla vinstrimenn í þætti sína, jafnvel alla leið frá Frakklandi, til að segja okkur sauðsvörtum almúganum á Íslandi frá því að það sé mjög sniðugt að ganga til liðs við ESB.

Það að vera hugsjónamáður í dag, að mati Egils Helgasonar, virðist vera er að vera viljugur til að losa okkur við gjaldmiðilinn, tala illa um Sjálfstæðisflokkinn, skattleggja heimili og fyrirtæki og ganga í ESB samhliða framsali á fullveldi landsins.

Svo má ekki gleyma því að segja já, já, já…þegar maður skilur ekki neitt og getur því ómögulega gagnrýnt eða lagt orð í belg í beinni.

Það gleymist reyndar oft að það er frelsið sem gaf öllu þessu vinstra fólki, þ.e. hugsjónafólkinu hans Egils Helgasonar, tækifæri á því að tjá sig og tala illa um þá sem þeir ekki elska. Hinir sömu svo kunna lítt með að bera ábyrgð á því þegar annað kemur í ljós en þegar hugsjónaeldurinn brann og úttala sig engu að síður frjálslega um að ríkið sé betra og RÚV enn betra með tilsvarandi nefskatti og tilberarekstri.

Pistlahöfundur ritaði eitt sinn grein gegn fjölmiðlafrumvarpi því sem ríkisstjórn Davíðs Oddssonar lagði fram á sínum tíma og forseti Íslands neitaði að staðfesta sem lög frá Alþingi. Megin ástæðan var sú að Sjálfstæðisflokkurinn, vegna framgöngu Framsóknarflokksins í því efni innan ríkisstjórnar, neitaði að losa um einokun RÚV á auglýsingamarkaði og selja úr þeirri stöðnuðu stofnun einingar sem eru óarðbærar með öllu.

Telja má að Rás 1 sé alveg fullnægjandi til að öryggissjónarmiðum sé fullnægt m.a. vegna almannavarna og ætti því að nægja hvað það varðar enda afskaplega góð rás þar á ferðinni, bæði fræðandi og nærandi.

Öll einokun og skelfilegir tilburðir ríkismiðils í umræðunni nú um stundir, fyrir og eftir hrun, hafa skekkt umræðuna og ekki hleypt eðlilegri samkeppni að í fjölmiðlum á Íslandi.

Páll Magnússon og Egill Helgason. Þeir eru nú báðir flognir undir pilsið hjá ríkisvaldinu og geta þar við gælur sínar uppfyllt alla sínu villtustu drauma, ráðið til sín ættingja og vini eða fengið hina sömu til að tjá sig í ríkisreknum fjölmiðli að djúpri hugsjón um framtíð Íslands og velferð þjóðar undir vinstri stjórn.

Þvílík og önnur eins hræsni!

Á næstu dögum ganga fulltrúar stærstu stjórnmálahreyfingar Íslands að kjörborðinu og kjósa sér fólk sem skipa mun sæti á lista í kjördæmum landsins fyrir næstu alþingiskosningar. Það er fagnaðarefni að þessi fjöldahreyfing sé að ná vopnum sínum eftir hremmingar síðustu ára, rangfærslna og jafnvel lygar og sögufölsun fárra en hávaðasamra fjölmiðla og falskra félagshyggjuafla.

Margir hafa nú séð í gegnum þetta.

Forysta Sjálfstæðisflokksins

Ótvíræð stefna Sjálfstæðisflokksins undir styrkri stjórn Bjarna Benediktssonar er eini valkostur Íslendinga hvað atvinnumál varðar. Sjálfstæðisflokkurinn mun enn á ný bjóða nýjum einstaklingi sæti í forystusveitinni þegar Ólöf Nordal víkur úr sæti varaformanns á næsta landsfundi flokksins. Einnig mun vænta mikillar endurnýjunar á listum flokksins og mikil gróska er um allt land innan hans. Bæði konur og karlar hafa komið fram sem munu endurnýja flokkinn og mynda nýjan og öflugan þingflokk eftir næstu kosningar. Það er sá þingflokkur sem mun verða sá stærsti á þingi og koma málum landsins á hreyfingu í rétta átt að betra og lífvænlegra samfélagi. Þessi þingflokkur mun verða sá sem litið verður til þegar Ísland verður byggt upp á næstu árum og áratugum.

Það sem mestu máli skiptir nú er að Bjarni Benediktsson hefur hvergi gefið eftir þegar stjórnarandstaðan og ýmsir anarkistar hafa tröllriðið húsum á Alþingi og m.a. sent hvern skattareikninginn á fætur öðrum út til almennings og fyrirtækja án þess að fólk hafi innistæðu til að borga slíkt. Það er sorglegt þegar einstakir alþingismenn skilja ekki atvinnulífið, hvernig það virkar og hvaða kraftar það eru sem verka á almenning þegar viljinn dvínar vegna óhóflegrar skattpíningar. Sumir þessara þingmanna beinlínis vinna gegn atvinnulífinu innan nefnda þingsins sem er skelfilegt.

Hvar sem litið er má sjá að almenningur lítur til Sjálfstæðisflokksins um þessar mundir þegar velta á ríkisstjórninni úr sessi og koma hjólum atvinnulífsins af stað.

Hagsmunir heimila og þjóðar

Eftir að Hæstiréttur Íslands hefur beitt þriðja valdinu og dæmt í málum er varða ólögmæt gengistryggð lán rennur betur upp fyrir almenning hvernig allt þetta kom til hér fyrir hrun þegar ákveðnir einstaklingar, fyrirtæki og einstök fjármálafyrirtæki gengu beinlínis gegn peningastefnu Seðlabanka Íslands og lánuðu þessi lán þvert á lög og reglur sem settar voru undir stjórn Sjálfstæðisflokksins árið 2001.

Þeir tímar eru liðnir þegar Framsóknarflokkurinn plataði landsmenn með falsvæntingar um fíkniefnalaust Íslandi fyrir árið 2000 og 100% lán fyrir alla sem síðar stefndu í að yrðu yfir 100% af brunabótamati. Þá var það Jóhanna sem steig í ræðustól Alþingis ásamt Steingrími J. Sigfússyni og kallaði eftir því að þar sem bankarnir lánuðu 100% lán árið 2004 að Íbúðarlánasjóði yrði gert að lána einnig fyrir enn hærra veðmarki en eðlilegt þótti. Þarna fór núverandi og fráfarandi leiðtogi Samfylkingarinnar sem stuðlaði að því að ganga gegn verðbólgumarkmiðum sem sett voru í lög á sínum tíma. Hún stuðlaði að því að verðbólgan varð hærri en ella og át upp eignir almennings. Það var nú meiri fyrirhyggjan.

Það voru Samfylkingin, VG og Framsóknarflokkurinn og vinstri vængir þessara flokka sem gátu þvingað fram óeðli í íslenskt fjármálalíf. Sjálfstæðisflokkurinn mun ekki láta þetta endurtaka sig, þ.e. að láta félagshyggjuöflin rústa fjármálastöðugleika með það eina að markmiði að eyðileggja gjaldmiðil þjóðarinnar og tala hann, sem og stjórnarskránna, niður aðeins til að getað gengið í alþýðulýðveldið ESB.

Þetta er stefna þeirra sem vilja sjálfstæði þjóðarinnar feigt.

Þáverandi ráðherra félagsmála (ath. félagsmála !) sem framsóknarráðherra knúði þessi ósköp fram á sínum tíma, þ.e. fyrir Jóhönnu og Steingrím. Þetta brenndi heimilin upp ásamt ólögmætum lánum og eyðilagði peningastefnuna, rústaði krónunni nánast því sem þó hefur staðið þetta af sér fyrir tilstuðlan velviljaðra.

Því er ótækt fyrir heimilin í landinu annað en að Sjálfstæðisflokkurinn komist aftur til valda og efli atvinnulíf, sjái til að auka gildi krónunnar en tali hana ekki niður eins og núverandi fjármálaráðherra. Er þetta allt viljandi eða af vitleysu mælt?

Hagmunir heimila munu því best tryggðir undir þeim flokki sem setti varnir í lög sem eru nú að koma til góða eftir að hafa staðist tímans tönn og tryggt þannig leiðréttingu lána undir sjálfstæðum dómstólum Íslands. Sá flokkur er Sjálfstæðisflokkurinn.

Sjálfstæðisflokkurinn er sameiningartákn

Sjálfstæðisflokkurinn eflir atvinnulíf, tryggir stöðugleika og byggir á því að lægri skattar efli áhuga fólks og fyrirtækja til að byggja upp og skapa atvinnu til lengri tíma. Þetta þekkir fólk sem starfar sjálfstætt eða fyrir stærri fyrirtæki.

Bjarni Benediktsson er traustur og öflugur leiðtogi sem höfðar til yngri kynslóða og þeirrar eldri sem er hryggjarstykkið í flokknum, hryggjarstykkið í samfélaginu og það fólk sem man tímanna tvenna. Ung kynslóð fólks sér eignir sína brenna upp. Þingmenn vinstrimanna vinna gegn ungu fólki í dag og fyrirtækjum sem það vinnur hjá. Fólkið veit sem víst að ekkert betra tekur við nema að Sjálfstæðisflokkurinn komist til valda eftir næstkomandi kosningar.

Þingmenn vinstrimanna tala niður gjaldmiðil þjóðarinnar, tala niður atvinnulífið og stjórnarskrá þjóðarinnar, gera svo ekkert til að leiðrétta lán almennings né tryggja stöðugleika. Þetta eru ekki þeir sem eiga að fá framgöngu í næstu kosningum til Alþingis, eða hvað?

Því og þess vegna er Sjálfstæðisflokkurinn sameiningartákn sem þjóðin getur treyst á að byggi upp land og þjóð á erfiðum tímum. Flokkurinn hefur sannað það.

Því geta aðrir stjórnmálaflokkar ekki unnið sér sæti í ríkisstjórn eftir næstu alþingiskosningar nema þá og því aðeins að þeir leiti á náðir stærstu stjórnmálahreyfingar Íslands, Sjálfstæðisflokksins.

Góða helgi.

Í Morgunblaðinu í dag, blaði allra landsmanna, er fjallað um stöðu þjóðarbúsins og hve greiðan aðgang körfuhafar hinna föllnu banka og umboðsmenn þeirra, m.a. lögmenn sem sumir hafa fjallað fjálglega um gengistryggð ólögmæt lán í fjölmiðlum og fá stjarnfræðilegar fjárhæðir til að ,,lobbíast“ hér heima, hafa að stjórnmálamönnum á Íslandi. Þeir geta gengið beint inn á Helga Hjörvar, Mörð Árnason, Álfheiði Ingadóttur og eru svo auðvitað heimagangar hjá Jóhönnu og Steingrími.

Eru þetta ekki m.a. vogunarjóðir og umboðsmenn þeirra hér á landi?

Vogunarsjóðir eiga bankana, bankarnir ráða til sín öfluga lögmenn sem svo er sigað á fólk sem og fyrirtæki, jafnvel útgerðarfyrirtæki. Svo hjálpar vinstri stjórnin, hreina vinstri stjórnin rétt eins og sú franska forðum, til og hækkar skatta á almenning og fyrirtæki eins og ekkert sé svo dæla megi meira blóði úr þjóðinni. Þvílíkt og annað eins.

Svona var ráðist á Maríu Jónsdóttur sem nýlega vann mál fyrir Héraðsdómi Reykjavíkur. Hún höfðaði málið gegn Landsbanka Íslands. Starfsmenn bankans breyttust sumir hverjir, gagnvart viðskiptavini sínum til fjölmargra ára og trúnaðarvini, í bölvaðar skepnur sem ætluðu að rífa í sig einstæða móður sem átti smápeninga, lagði þá inná bankann þar sem bankinn átti að sinna starfi sínu, þ.e. greiða upp gengistryggt ólögmætt lán í upphafi árs 2008 er hvíldi á eign hennar. Þeir töfðu það þangað til lánið rauk upp og frysti svo eign hennar. Menn hafa verið settir inn fyrir lás og slá minni sakir en þetta.

Ísland breyttist í upphafi árs 2008 þegar menn áttuðu sig á að allt væri að hrynja. Ný hreyfing fór að láta á sér kræla á Íslandi og fáeinir listamenn og vinstrihreyfingar þeirra ,,co-uðu“ með.

Lögmannafélag Íslands hefur heilmikið um þetta að segja þar sem þar ríkir skylduaðild. Á meðan hluti lögmanna, sem fá hæst greitt fyrir framlag sitt á ,,frjálsum“ markaði í dag (,,elíta“ félagsins), ræður þar ríkjum og sumir hverjir aðrir þar innandyra, sem ekki eru við kjötkatla vogunarsjóðanna, liggja við dyrnar má efast um hlutleysi margra lögmanna og heilindi. Hér skal áréttað að langflestir lögmenn eru afar vandaðir og vel gerðir einstaklingar. Hins vegar geta slíkir einstaklingar orðið undir í óeðli þess markaðar sem nú ríkir innan þessarar stéttar.

Þetta minnir mann um sumt á kvikmyndina Stríðsstelpur sem sýnd var nýlega í Bíó Paradís á Riff hátíðinni þar sem sakleysið dó og varð undir í heimi nýnazista.

Í partý þessara aðila mæta margvíslegar fígúrur en vinstrimenn á Alþingi fjármagna ruglið, taka þátt í partýum þessum og vakna svo allir krotaðir í framan í dögun. Þetta er nú ekki beint björt framtíð. Sama gerðist á árum áður, m.a. í Florida. Þar fóru partýin fram um borð í skútum og skemmtu menn sér vel á meðal glæstra kvenna á lágmarkslaunum.

Það gæti þurft ný neyðarlög m.t.t. fjármálastöðugleika landsins og hættu á útstreymis gjaldeyris. Íslenska ríkið verður að ná utanum þessa gríðarlegu áhættu og það STRAX!

Pistlahöfundur væntir að í framtíðinni ríki eðlileg lögmál í fjármálum, að velsæmis verði gætt gagnvart almenningi og að eðlileg markaðslögmál ríki í stöðugu efnhagsástandi.

Ísland er okkur allt og íslensk þjóð án þjónkunar

Höfnum vogunarsjóðum á Íslandi !

Frá því að Davíð Oddsson lét af embætti sem borgarstjóri Reykjavíkur hefur höfuðborg landsins ekki verið söm. Borgin hefur breyst mikið og skuldar nú mun meira illu heilli. Davíð tók við borgarstjóraembættinu árið 1982, þá 34 ára að aldri, og lét af því 1991. Hann skilaði af sér góðu búi en eftir það hefur verið óstjórn í Reykjavík.

Sveitarstjórnarmál almennt eru annars eðlis en landsmálapólitík. Maðurinn í brúnni skiptir öllu máli og samskipin við nærumhverfið er algjört grundvallaratriði. Í landsmálapólitík takast á ólík sjónarmið víða af að landinu, utanríkismál og innanríkismál af margvíslegum toga.

Þetta hefur Ingibjörg Sólrún reynt. Henni tókst reyndar að drekkja Reykjavíkurborg í skuldum á sínum ferli sem borgarstjóri Reykjavíkur. Það var miður enda töldu menn að þarna færi mikill leiðtogi sem ætlaði að spara og gera betur en Davíð. Ingibjörg Sólrún er engu að síður velviljuð kona sem studdi aðild að evrópska efnahagssvæðinu (EES) og varð fræg fyrir það á vinstri vængnum. Það útspil gerði hana að leiðtoga vinstrimanna. Hún er rótækur vinstrimaður og því hallar Samfylkingin svona langt til vinstri enn í dag. Það er miður en Merði Árnasyni líkar það vel enda nærist hann á þrætubókalist og þrasi.

Sama töldu menn með Jóhönnu sem hefur ekkert gert nema láta Steingrím stjórna aðför að heimilum landsins þar sem gamall Maóisti í Seðlabankanum, með hjálp Trotskíista á sína vinstri hönd, gengur samhliða Dróma að innheimta ólögmæt lán, leggja til lagasetningar sem var stjórnarskrárbrot og plata þannig Árna Pál eðalkrata í tóma vitleysu. Svo rak Jóhanna Árna Pál úr ríkisstjórninni í stað þess að segja af sér sjálf eftir skelfilega aðförð að jafnréttismálum á Íslandi.

Komið gott af landsmálapólitík í bili og aftur í blessuðu höfuðborgina.

Í kringum Davíð Oddsson og Ingibjörgu Sólrúnu söfnuðust margir ,,wannabes“ sem aldrei náðu nokkrum hæðum eins og leiðtogar þessara afla á vinstri og hægri væng stjórnmálanna. Sumir þeirra reyndar keyrðu nánast því Orkuveituna um koll (sbr. REI málið) og eyddu um efni fram.

Ekki er að sjá í dag nokkurn jafn ákveðinn og einarðann leiðtoga og Davíð eða eyðslukló eins og Ingibjörgu koma fram á næstu árum. Sumir gætu sagt: ,,Sem betur fer!“.

Hins vegar er ljóst að Bjarni Benediktsson er að verða ótvíræður leiðtogi á landsvísu og verður örugglega næsti forsætisráðherra landsins.

En það er þetta með hann Jón Gnarr.

Mér líkar Jón Gnarr afskaplega vel. Ekki kemur það til vegna fjölmargra þáttaraða sem hann lék í eða Tvíhöfða. Hann er einhvern vegin mjög svo ,,likeable“.

Hann er reyndar með einn ,,wannabe-again-guy“ valhoppandi á eftir sér. Það er læknir sem virðist vilja ná fóstfestu í stjórnmálum og er nú líklega fráfarandi varaformaður Samfylkingarinnar. Sá er ágætur einstaklingur og sjálfsagt afburða læknir en er samt að flækjast fyrir og reyna að stjórna Reykjavík eftir að hafa verið borgarstjóri í fáeina daga og náði að bruðla miklu, m.a. sem borgarfulltrúi um árabil.

Ég tel Jón Gnarr heiðarlegan og velviljaðan borgarstjóra. Jón Gnarr er með gott hjartalag og vill borgurum sínum vel. Hann tekur af skarið í viðkvæmum málum og nær sambandi við kjósendur sína. Hann er talinn óvinsæll af mörgum en gefur ekki eftir.

Sú leið sem hann fór, t.d. með afar erfitt mál sem varðar Orkuveitu Reykjavíkur, var afar torsótt. Það sem hann gerði þar, ásamt Bjarna Bjarnasyni núverandi forstjóra, er kraftaverki næst. Verkefnið var ekki öfundsvert.

Ef Sjálfstæðisflokkurinn ætlar að ná tökum á Reykjavíkurborg á ný verður að gerast eitthvað mjög sérstakt og afdrifaríkt. Þar verður að veljast leiðtogi með jarðsamband og hann eða hún verður að vera í góðum tengslum við fólkið.

Jón Gnarr er ágætur borgarstjóri en hann mætti samt alveg taka aðeins betur til í borginni og slá grasið.

Jón Gnarr er fínn náungi.

Jón Gnarr og Lady Gaga (mynd af vefnum visir.is 23. okt. 2012)

Fram á sjónarsviðið hafa stokkið hinar ýmsu mannvitsbrekkur og tjáð sig um lýðræði og mikilvægi þeirra kosninga sem afstaðnar eru.

Áhugaverðasti pistillinn, sem mest vit er í og hefur birst lengi varðandi þetta efni, má ætla að hafi birst í Fréttablaðinu í morgun eftir Sigurð Líndal lagaprófessor. Hann sagði kosningarnar hafa verið merkingalausar enda hefur starfshópur lögfræðinga á vegum ríkisstjórnarinnar ekki enn skilað af sér áliti varðandi tillögur Stjórnlagaráðs.

Smella á mynd til að stækka

En hvað sögðu Jóhanna og Steingrímur eftir síðustu kosningar þar sem forseti lýðveldisins var kjörinn?

Jóhanna á orðið:

Það var náttúrulega dræm kosningaþátttaka og ég held að menn verði nú aðeins að  horfa til þess og líta til þess að þarna eru mjög léleg kosningaþátttaka, sennilega  sú  næstversta sem þarna er fengin og menn verða auðvitað að horfa til þess.

Steingrímur á orðið:

Lítil kosningaþátttaka og þar með augljóslega mjög lágt hlutfall kosningabærra  manna í landinu sem í reynd hefur kosið þann sem gegnir embættinu, þetta er allt umhugsunarefni.

Ágætu lesendur, þið vitið betur, mun betur enda hefur þjóðinni ávallt vegnað vel þegar Sjálfstæðisflokkurinn er við völd og það mun lítið breytast á þessari öld en á þeirri fyrri þegar Viðreisnarstjórnin komst til valda 1959. Þá var lýðræðið virkt og virt.

Nú þurfum við nýja viðreisn og hvetjum eðalkrata til að taka við Samfylkingunni af kommúnistum !

Hver vill ekki taka þátt í því?

Tæplega helmingur kosningabærra manna sóttu kjörstað í gær og rúmlega helmingur sat heima, líklega til að mótmæla því að það væri ætlun núverandi stjórnvalda að hringla með stjórnarskránna. Um þetta verður deilt lengi. Þessi niðurstaða verður líklega brunnur fræðigreinar innan stjórnmálafræðinnar á Íslandi, jafnvel víðar. Það er líklega helsta fréttin varðandi þessar kosningar.

Þetta þýðir að ef miðað er við fjölda kosningabærra manna eru úrslitin þessi (fyrirvari um nákvæmari tölur síðar við lok talningar í öllum kjördæmum) í þessari ráðgefandi þjóðaratkvæðagreiðslu:

Spurning 1: Á að taka mark á tillögum stjórnlagaráðs?

Já: 32,4% kosningabærra manna á Íslandi (66,1% x 0,49 )

Nei: 16,6% kosningabærra manna á Íslandi (33,9% x 0,49 )

Sátu heima: 51% kosningabærra manna á Íslandi ákvað að skila auðu og sitja heima

Spurning 2: Að náttúruauðlindir í eigu ríkis verði þjóðareign?

Já: 39,8% kosningabærra manna á Íslandi (81,2% x 0,49)

Nei: 9,2% kosningabærra manna á Íslandi (18,8% x 0,49)

Sátu heima: 51% kosningabærra manna á Íslandi ákvað að skila auðu og sitja heima

Spurning 3: Á ákvæði um þjóðkirkju heima í stjórnarskrá?

Já: 28,1% kosningabærra manna á Íslandi (57,3% x 0,49)

Nei: 20,9% kosningabærra manna á Íslandi (42,7% x 0,49)

Sátu heima: 51% kosningabærra manna á Íslandi ákvað að skila auðu og sitja heima

Spurning 4: Persónukjör í stjórnarskrá?

Já: 37,4% kosningabærra manna á Íslandi (76,4% x 0,49)

Nei: 11,6% kosningabærra manna á Íslandi (23,6% x 0,49)

Sátu heima: 51% kosningabærra manna á Íslandi ákvað að skila auðu og sitja heima

Spurning 5: Jöfnun atkvæða í stjórnarskrá?

Já: 27,2% kosningabærra manna á Íslandi (55,6 x 0,49)

Nei: 21,8% kosningabærra manna á Íslandi (44,4% x 0,49)

Sátu heima: 51% kosningabærra manna á Íslandi ákvað að skila auðu og sitja heima

Spurning 6: Tiltekið hlutfall kosningabærra geti krafist þjóðaratkvæðisgreiðslu.

Já: 34,7% kosningabærra manna á Íslandi (70,8% x 0,49)

Nei: 14,3% kosningabærra manna á Íslandi (29,2% x 0,49)

Sátu heima: 51% kosningabærra manna á Íslandi ákvað að skila auðu og sitja heima

Ljóst þykir útfrá þessu að það er kosningaþátttakan sem er mjög dræm og það veikir niðurstöðu þessarar þjóðaratkvæðisgreiðslu umtalsvert.

Þar sem mun meiri þátttaka er í kosningum til Alþingis má ætla að í næstu kosningum til Alþingis verði kosið nýtt þing sem gæti breytt umtalsverðu hvað varðar þessa niðurstöðu í krafti þess hve kosningaþátttakan var dræm í gær en mikil fyrir Alþingiskosningar.

Næstu skref verða stigin í leit að málamiðlun um þetta efni.

Það er rétt að skoða þarf fjölmarga þætti í stjórnarskrá Íslands og virða úrslit þjóðaratkvæðisgreiðslu um ráðgefandi álit eins langt og það nær.

Um slíkar breytingar verður þó að ríkja sátt og alltof snemmt er nú, fyrir þá sem telja þetta sigur, að telja að allt verði tekið upp sem Stjórnlagaráð lagði fram. Mikilvægt er að bestu sérfræðingar þessa lands í lögum verði fengnir að borðinu þegar fram líður sem og alþingismenn með þekkingu á efninu.

Með nýjum dómi Hæstaréttar , Borgarbyggðardómnum, er ein enn stoðin rekin undir þau rök að bankarnir reiknuðu alla tíð, allt frá útgáfu svonefndra gengistryggðra skuldabréfa, lán sín rangt, ógnuðu fjármálastöðugleika og skertu miðlunargetu stýrivaxta Seðlabanka Íslands um hagkerfið fyrir hrun hagkerfisins.

Á þessa hættu benti Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn (AGS) árið 1998 þegar stefnt var að því að fleyta krónunni og gerði það að verkum að óheimilt var að verðtryggja skuldbindingar í krónum með því að binda þær gengi erlendra mynta. Það gerði ríkisstjórn Davíðs Oddssonar og er niðurstaða þeirrar aðgerðar að koma í ljós þessa dagana.

Hér er lesendum gefinn kostur á að líta yfir raunverulegt lán á fasteigna að Drómafelli í Reykjavík. Upphafleg fjárhæð lánsins var kr. 10,6 milljónir króna (A). Í miðju hruni reiknaði Frjálsi fjárfestingarbankinn lánið upp í krónur 26 milljónir (B). Endurskoðaði KPMG ársreikninga félagsins miðað við þetta og sá m.a. um að gjaldeyrisjöfnunarskýrslur, sem sendar voru Seðlabanka Íslands, sýndu þessa röngu tölu um gjaldeyrisstöðu bankans. Það allt saman skekti stórgreiðslukerfi Íslands sem og gaf út rangar tölur til matsfyrirtækja á erlendum vettvangi um árabil.

Eftir óbilaða baráttu almennings og síðar niðurstöðu Hæstaréttar að hausti 2010 voru sett svokölluð Árnalög í desember 2010. Gekk mikið á og sjaldan hafa lög náð að þjóta svo hratt í gegnum Alþingi og Árnalögin. Í kjölfar setningu þeirra laga voru lánin endurreiknuð langt aftur fyrir síðustu greiddu gjalddaga, nú með vöxtum Seðlabanka Íslands fyrir tilstilli núverandi seðlabankastjóra og þv. forstjóra Fjármálaeftirlitsins. Voru lánin sem hvíldu á Drómafelli reiknuð í kr. 15,9 milljónir (C) og þar við sat.

Smelltu á mynd til að stækka

Dómar Hæstaréttar Íslands frá því í febrúar 2012 (Elviru-Sigurðar dómurinn) og sá er féll í gær, Borgarbyggðardómurinn,  benda ótvírætt til þess að bönkum ber að endurreikna og það strax.

Þetta dregur fjármála- og efnahagsráðherra, formaður VG, reyndar í efa og telur að almenningur verði að bíða mun lengur eftir úrskurði annarra 11 mála sem lögð verða fyrir dómstóla en aðeins 2 hafa verið dómtekin. Ekkert nýtt á þeim bæ nema það einna helst að vanvirða úrskurð Hæstaréttar varðandi kosningu til Stjórnlagaþings á sínum tíma með kosningum á morgun, laugardag.

Og í hverju stendur þá lánið að Drómafelli í Reykjavík?

Ljóst er að ef lántakandi hafi greitt afborganir og vexti alla tíð, nú eða vexti í umsamdri frystingu tímabundið, á hann rétt að fá allt leiðrétt frá upphafi, þ.e. frá fyrsta vaxtadegi lánsins og gjalddaga, allt eftir því sem við getur átt. Í tilfelli Drómafells var lánið fryst í eitt ár og á þeim tíma aðeins greiddir vextir.

Samkvæmt því og ef miðað er við febrúar 2012 (þegar Elviru-Sigurðar dómurinn féll) stendur lánið, sem hvílir á Drómafelli í Reykjavík, í krónum 9,4 milljónum (1). Það ætti að vera staðan í dag.

Ef viðmiðið er tilkoma Árnalaga í desember 2010 (sem Borgarbyggðardómurinn virðist ekki miða við) stæðu eftirstöðvarnar í krónum  10,2 milljónum (2).

Ef hins vegar yrði miðað við að viðkomandi hafi hætti að borga í desember 2009 vegna erfiðleika stendur lánið í krónum 10,7 milljónum (3) með dráttarvöxtum inniföldum.

Verður að gæta að jafnræði í þessum málum og eðli máls þar sem bæði fólki og fyrirtækjum hefur verið stillt upp við vegg og jafnvel gert að missa allt sitt t.a.m. á nauðungarsölum. Mörg fyrirtæki hafa misst tæki sín sem seld voru á spottprís til útlanda og fólk hefur glatað lífsviðurværi sínu samhliða miklum harmleik.

Ef lántakandi hafi ekki greitt frá hruni, september 2008, stæði lánið væntanlega í krónum 12,8 milljónum (4) og gildir þá hið sama og varðandi (sbr. 3) vexti og dráttavexti.

Hér er því ljóst að þetta ber að leiðrétta strax enda óréttlætið hrópandi.

Fréttir herma að Hallgrímur hirðskáld útrásarvíkinga á Íslandi hafi nú stigið út úr kastalanum og komið sér vel fyrir á meðal almennings utan hans, gengið á milli kráa og spilað þar á flautu svo múgurinn gæti glaðst. Fyrsta skrefið var stigið þegar hjörð Samfylkingarfólks ruddist inní Þjóðleikhúskjallarann og braut þar allt og bramlaði fyrir eðalkokknum Sigga Hall á sínum tíma, óð síðan með illa sniðna ályktun af þeim fundi sínum og réðst svo á lögreglu landsmanna niður við Austurvöll.

Árið 1939 fór fram síðasta opinbera aftakan í Frakklandi þar sem hinn þýski Weidmann var leiddur út úr fangelsi sínu og afhöfaður í Versölum. Var almenningi boðið að horfa á og svala þorsta sínum þar. Meðal áhugasamra voru m.a. listamenn og má þar nefna skáldkonuna frönsku Colette og breska leikarann Christopher Lee sem lék m.a. í Star Wars og Lord of the Rings myndunum.

Nú virðist sem að prófessor Stefán Ólafsson og lárviðarskáld Samfylkingarinnar, Hallgrímur Helgason, séu farnir að undirbúa opinberar aftökur ef vísað er í síðustu færslur þeirra í fjölmiðlum á Íslandi. Lárviðarskáld ríkisstjórnarinnar fjallar um fólkið sem safnast saman í kringum hann á krám utan hallarmúranna.

Skáldið segir fólkið farið að ókyrrast vegna kosninga um nýja stjórnarskrá sem ekki er til. Þau vilja að þeir sem eiga kastala verði nú borin út úr þeim á Íslandi og fái örlög við hæfi og þá helst opinberlega þar sem almúgurinn gæti glaðst. Hugsanlegt að skáldið ímyndi sér að í kjölfar slíkrar aftökuhrinu væri hægt að skrifa fleiri bækur um fólk við 1000 gráður nú eða fá geðveika hugmynd að bókinni ,,1000 hnífa nóttin í Reykjavík“.

Það yrði sko geggjað … he, he, he …  Annan bjór?

Prófessorinn hefur án nokkurra heimilda stigið fram og reynt ómælt að skrifa menn útaf sakramentinu. Samhliða steingleymir hann því að í stjórn Seðlabanka Íslands sat m.a. æðstu dætur og drengir Samfylkingarinnar sem engar athugasemdir gerðu við aðgerðir bankans fyrir hrun, í miðju hruni og þar á eftir. Skýrslusmiðir er nýlega rituðu eftirávisku sína um fjármálastöðugleika virðast hafa gleymt þessu þegar fjallað er um aðgerðir Seðlabankans fyrir hrun.

Þetta ágæta fólk virðist ekki hafa áttað sig á því að vaxtastefna Seðlabankans miðlaðist ekki um hagkerfið árin fyrir hrun vegna ólögmætra lána og aðgerða fjármálastofnanna sem unnu gegn peningastefnunni. Um þetta má lesa í fjölmörgum eintökum Peningamála bankans sem og í fréttum og í viðtölum við þáverandi seðlabankastjóra árin fyrir hrun. Allt annað er blekking frá vinstri og flautuleikur slöngutemjarans.

Þessi flautuleikur er ekki allur á meðal almennings á knæpum bæjarins. Hann á sér einnig stað innan múra kastalans sem nú hefur verið hertekinn af vinstri öflum þessa lands. Efst trónir þar forysta VG með taglhnýting sem eltist við ESB.

Hið nýjasta nýtt sem nú er verið að flauta er eymdarlegur ómur einn í tengslum við nýlega yfirlýsingu forsætisráðherra. Hún gaf út þá yfirlýsingu í dag á Alþingi að þó svo að þjóðin segi NEI á laugardaginn þá verður stjórnarskránni samt breytt eftir be hag.

Það er í lagi að breyta einstökum þáttum í núgildandi stjórnarskrá en hættan er bara sú að það verði gert í óþökk þjóðarinnar og gegn hagsmunum hennar.

Það eru þessi orð forsætisráðherra sem benda til þess að við öll séum á hraðferð aftur í aldir. Við erum að stefna í átt að nýjum stjórnarháttum á Íslandi þar sem slöngutemjarar spila á flautur fyrir aftökur og mála ómálaðar myndir af þeim sem taka skal af lífi fyrir þá sem aftökurnar fjármagna í fjölmiðlum.