Ríkisstjórn Samfylkingar, Framsóknar og starfhæfs hluta VG virðist hafa verið slegin af nánast í beinni útsendingu á vefmiðlunum í gær. Málið var greinilega ekki nægilega þroskað til þess að möguleg ný ríkisstjórn gæti staðið af sé atgang fjölmiðlamanna – enda hefði þurft að gera upp mál innan VG áður en næstu skref yrðu tekin.

Nú hafa formenn allra þessara flokka vísað stjórnarmyndunarviðræðum á bug – auk þess sem einstakir þingmenn hafa afneitað slíkri ríkisstjórn – þótt sumir hafi tekið vel í hana.

Það stefnir því í kosningar í vor – illu heilli – því þjóðin þarf starfhæfa ríkisstjórn strax til að takast á við verkefni komandi vikna.  Núverandi ríkisstjórn er ekki starfhæf.

Við skulum rifja upp hver þau verkefni eru:

Brotthvarf AGS og lok efnahagsáætlunar sjóðsins og ríkisstjórnarinnar á vormánuðum.

Aðildarviðræður við Evrópusambandið sem hefjast munu fyrir alvöru í marsmánuði þegar fyrstu kaflar samnings verða opnaðir.

Ríkisstjórnin þarf að móta nýja peningamálastefnu og efnahagsstefnu til framtíðar og tryggja slíkum áætlunum breiðan stuðning.  Um það fjallaði ákall Árna Páls Árnasonar efnahags- og viðskiptaráðherra í grein sinni   „Framfarastoð eða skálkaskjól“ í Fréttablaðinu í gær.

Góð grein og tímabær.

Þá þarf  ríkisstjórnin að mynda breiða pólitíska samstöðu um samningsáherslur í viðræðum við Evrópusambandið. Þær samningsviðræður hefjast hvort sem mönnum líkar betur eður verr. Spurningin er einungis hver pólitískar áherslur Íslands verða í þeim viðræðum.

Reyndar er vika langur tími í pólitík. Við skulum sjá hvort leiðtogarnir tali ekki eitthvað saman upp úr áramótunum – áður en við boðum til kosninga!