Afstaða bændaforystunnar til Evrópusambandsins hefur yfir sér sterkan trúarlegan blæ. Trúarsetningin er „Ísland utan ESB“ og trúarbragðastríðið felst í því að berjast gegn aðildarviðræðum að Evrópusambandinu. Fyrir trúarleiðtogana skiptir engu hvert innihald aðildarsamnings verður. Aðildarsamningurinn er af hinu illa hvernig sem hann verður .
Trúarleiðtogarnir berjast gegn mögulegum jákvæðum niðurstöðum á sama hátt og í öðrum trúarbrögðum. Það séu einungis um að ræða blekkingar hins illa.
Þessi afstaða og hegðan bændaforystunnar skaðar hagsmuni bænda og hagsmuni Íslendinga almennt.
Það getur vel verið að niðurstaða aðildarviðræðna verði óásættanlega fyrir bændur og Íslendinga. Þá er einfalt að fella slíkan aðildarsamning í þjóðaratkvæðagreiðslu.
Trúarleg afstaða bændaforystunnar mun reyndar ekki hjálpa til í þjóðaratkvæðagreiðslu. Þjóðin vill haldbær rök – ekki trúarsetningar. Haldbær rök bændaforystunnar í aðdraganda þjóðaratkvæðagreiðslu gætu verið afgreidd sem trúarsetning – ekki rök.
En það getur einnig verið að aðildarsamningurinn verðu góður og styrki stöðu íslenskra bænda. Bændaforystan vill ekki láta reyna á það. Hún vill ekki nýta þau tækifæri sem aðildarviðræður geta orðið fyrir bændur. Enda nánast trúarhreyfing. Um trúnna má ekki efast.
Hallur Magnússon
Þetta hefur trúarlegan þjóðræknisblæ. Íslenskir bændur framleiða íslensk matvæli(þau bestu í heimi) handa íslenskum neytendum. Þetta er fæðuöryggi!! Auðvitað er þetta ekki svona og bændaforystan veit það vel. Málið snýst um völd og áhrif hennar sjálfrar. Þeim mun hástemdari sem orðanotkunin er þeim mun augljósari er hagsmunagæslan. Ísland er mjög opið hagkerfi og háð inn-og útflutingi. Þetta á einnig við um landbúnaðarvörur, og efni, vélar og tæki til framleiðslu. Því miður er bændaforystan að mála sig út í horn í þessu máli.
Bændaforystan gengur erinda harðsnúinna öfgasamtaka einsog Heimsýnar þar sem öfgaHægrið og öfgaVinstrið mætast. Það er klárt mál að þessa ályktun hefur enginn „venjulegur bóndi“ samið. Hún kemur margyfirlegin frá innstu koppum í búri Heimsýnar. Þetta er svipað og ef Kommúnistasamtök hefðu fengið að semja ályktanir ASÍ um atvinnu og efnahasmál.
Bændur virðast ekki átta sig á að flestir líta á þá sem forréttindastétt, burtséð frá réttmæti þeirrar skoðunar. Þessvegna eru baráttuaðferðir þeirra rangar og vekja upp grunsemdir um að hér séu 5000 menn að verja forréttindi sín án tillits til hinna 295000. Fæðuöryggisrökin hljóma dálítið mafíósalega; „Þú færð engan mat ef ég fæ ekki það sem ég vil“
Mikið eruð þið allir sammála enda allir úr sama söfnuðinum – Esb kirkjunni.
Bændaforystan er þjóðholl í þessu mati sínu og er ég þeim algerlega sammála.Best væri auðvitað, að fara ða dæmum Svisslendinga og segja skilið við EES.
Seint verður sagt um Sviss, að þeir nái ekki árangri og að þar séu einhverjir angurgapar sem múri sig inni í tengslaleysi.
ÞEssi ESB og EES undirlægja sumra lítt þjóðhollra manna er aumkunarverð og lítt til eftirbreytni. Þar fer ekki mikið fyrir trú á sjálfan sig eða þjóð sína.
ÞEtta lið er tréttnefnt kotungar og þýlind snefilmenni.
Ég er löngu hættur að líta á ykkur esb-sinna sem yfirleitt vitiborið fólk. Heilaþvottur og trúarofstæki eru orð sem koma upp í hugann. Svona blogg undirstrika þessa skoðun. Það er bara ekki í lagi með ykkur.
Ykkur getur auðvitað ekki hugnast að leyfa þjóðinni að ráða, fyrr en aðildarferlinu er lokið. Þessu ferli var komið af stað með lygum. Þið eruð hrokafullir heilaþvegnir lygarar án vitsmuna til að mynda sjálfstæðar skoðanir á nokkrum hlut.
Til skammar fyrir land og þjóð.
Maður getur aðeins vonað að þegar þjóðin segir stórt NEI í kosningu, vonandi fyrr en síðar, að það mögulega lækki aðeins rostann í ykkur og maður sleppi við þennan trúarofstækisáróður.
En það væri auvitað ekki alveg eftir ESB-lýðræðinu, þar sem kosið er aftur og aftur þar til rétt niðurstaða fæst.
Bjarni.
Sú minnimáttarkennd að treysta sér ekki í aðildarviðræður við Evrópusambandi með það að markmiði að styrkja stöðu lands og þjóðar – hvort sem það tekst eða tekst ekki í slíkum aðildarviðræðum – það er kotungsskapur.
Palli.
Lestu nú athugasemd þín yfir – æsingalaust – og leggðu svo hlutlægt mat á það hvar „heilaþvottur og trúarofstæðið“ liggur.
Það hefur ekkert með minnimáttarkennd að gera. Vits er þörf að hyggja fyrir búi, svo var sagt. Flandur í ,,samningaviðræður“ við ESB, valdablokk, sem sett var upp til að auka veg þriggja stórra ríkja, er ekkert annað en gersamlega óþarft flan og tímasóun.
Ég lít svo til, að okkur væri miklu betur borgið í TVÍHLIÐA samningaviðræðum við ESB , svona líkt og afar fróm og varfærin þjóð Svisslendingar gerðu. Þeir sögðu sig frá EES samningum, og létu EFTA duga en héldu svo í TVÍHLIÐA samningaviðræður við ESB þar sem EKKI er um ,,Fjórfrelsið“ að ræða enda telja Svissarar, af mikilli skynsemi og rósemi hugans, að þeir séu OF LÍTIL ÞJÓÐ til að standast slíkt frelsi innflutnings fjár, fólks, fyrirtækja og hugmynda.
ÞEtta er fjarri lagi, að telja mig haldinn minnimáttarkennd, að vilja TVÍHLIÐA samnigna við stórveldið ESB, öðru nærr, menn gætu talið mig oflátung.
Þessir 3 sem skrifa síðast Magnús Mosdal, Bjarni Kjartansson, og palli staðfesta akkúrat það sem Hallur skrifar í sínum pistli.
Í þeirra huga er öll ESB umræða út í hött og óþarfi að ræða hana. Og svo er þessi málflutningur undirstrikaður með einhverju skítkasti – en það dæmir sig auðvitað sjálft.
palli: „Ykkur getur auðvitað ekki hugnast að leyfa þjóðinni að ráða, fyrr en aðildarferlinu er lokið“
Það kemur einmitt fram í pistlinum að… „Það getur vel verið að niðurstaða aðildarviðræðna verði óásættanlega fyrir bændur og Íslendinga. Þá er einfalt að fella slíkan aðildarsamning í þjóðaratkvæðagreiðslu“
Góð greining hjá þér Hallur.
Það er eins og það deyji eitthvað innan í mér þegar yfirlýsingar sérhagsmunagæsluhópsins sem kallar sig Bændasamtökin verða á vegi mínum.
Bjarni.
Ef niðurstaða í aðildarviðræðum er ekki ásættanleg og bætir ekki stöðu Íslands þá er það niðurstaðan. Þá mun þjóðin fella aðildarsamninginn alveg eins og Norðmenn gerðu.
Þá munum við klárlega þurfa að taka upp viðræður við ESB annað hvort gegnum EFTA eða á grunni tvíhliða samninga. Það er einn þátturinn sem þjóðin þarf að meta hvort sé æskilegur eða ekki – þegar afstaða er tekin til aðildarsamningsins.
Málið er ekki afar flókið.
Hvers vegna ætti ég að lesa mín eigin ummæli sem ég skrifaði æsingalaust?
Ormur – Var því haldið fram að þetta væri umsóknarferli eða aðildarferli, þegar þessu ferli var komið af stað?
Hvað segir sjálft ESB um þetta? Aðlögun eða umræður?
Til hvers annars að reyna rökræður við jafn ruglað fólk og ykkur?
Viljið þið ekki líka halda því fram að sjálfstæði Íslands aukist við ESB-aðild?
Að við höfum eitthvað um það að segja hvað gerist í Brussel?
Sjálfsblekkingin hjá ykkur er alveg ótrúleg, nema hjá ykkur sem vitið vel sannleikann og hreinlega ljúgið eins og þið mögulega getið.
Hroki, frekja og lygar. 3 orð sem lýsa ykkur best.
Til skammar fyrir land og þjóð. Sem betur fer er þjóðin ekki jafn geðbiluð og heimsk og þið.
Norðmenn voru ekki í aðlögunarferli, heldur umsóknarferli, þ.e. svona eins og þið hélduð fram með lygum.
Eftir að Norðmenn höfnuðu aðild þá breytti ESB taktíkinni.
HÆTTIÐ AÐ LJÚGA!!!
Palli.
Mér þykir sorlegt að þú hafir skrifað athugasemdirnar æsingarlaust. Gífuryrði geta verið skiljanleg þegar menn eru reiðir – en bera vott um allt annað ef menn skrifa þau æsingarlaust.
Mér hefði þótt vænt um að þú hefðir sett fram rök – en þar sem þú segir „Til hvers annars að reyna rökræður við jafn ruglað fólk og ykkur?“ – þá er ég ekki vongóður að fá haldbær rök frá þér.
„First, it is important to underline that the term “negotiation”
can be misleading. Accession negotiations
focus on the conditions and timing of the
candidate’s adoption, implementation and application
of EU rules – some 90,000 pages of them.
And these rules (also known as “acquis”, French for
“that which has been agreed”) are not negotiable.
For candidates, it is essentially a matter of agreeing
on how and when to adopt and implement EU rules
and procedures. For the EU, it is important to obtain
guarantees on the date and effectiveness of each
candidate’s implementation of the rules.“
Þetta er frá sjálfu ESB
http://ec.europa.eu/enlargement/pdf/publication/enl-understand_en.pdf
Bls 9
HÆTTIÐ AÐ LJÚGA!!!
Og já Hallur, ég er bálsjóðandi reiður. Þakkaðu fyrir að ég er samur friðsamur einstaklingur.
Þegar þið hættið að ljúga þá hætti ég að kalla ykkur lygara.
Mikið rétt Hallur en— ESB aðild mun ekki og getur ekki, samkvæmt skylirðum Lissabon sáttmála, veita okkur meira vald / áhrif en fólksfjöldi okkar segir til og þar er sérstaklega skýrt tekið fram, að allar ,,undanþágur“ sem gefnar kunna að verða, eru tímabundnar og ekki til langs tíma. Eftir það gilda ákvarðanir ESB ofar þingum aðildalandanna.
Að þessu komsut Portugalir með afar sárasaukafullum hætti eftir að þeir gegnu inn í klúbbinn og lendur sem áður var samið um, sem ,,hernaðarlega mikilvæg héruð“ og því ekki undir ,,Fjórfrelsinu“ hvað varðar kaup á landi /fasteignum, urðu að ,,vöru“ á frjálsum markaði. Þetta voru héruðin við Miðjarðarhafið þar sem flotinn var áður með hafnir og nú eru fjölsóttar strendur fyrir túrista.
Semsagt, við komum ekki til með að ráða nokkrum sköpuðum hlut EFTIR að búið væri að samþykkja inngöngu, við þetta er ég hræddur og ekki að ástæðu lausu. Systir mín er ekkja fyrrverandi Utanríkisráðherra Portugal og því hefur verið mér afar hæg heimatökin í upplýsingaöflun um alla þætti undanþága og líftíma þeirra.
Góð greining Hallur. Mér sýnist t.d. Bjarni K. (og fleiri) blanda saman tímabundum undanþágum og grunnundanþágum. Undanþágur vegna hvalveiða er td tímabundinn. Aftur á móti geta vissar aðstæður vegna landbúnaðarframleiðslu verið án tímatakmarkana. Td. heimskautslínu ákvæðið. Enda á það við í fleiri löndum.
„Hroki, frekja og lygar. 3 orð sem lýsa ykkur best. “ segir palli, enda eru andmælendur oftast nafnlausir. Ekki er gerlegt að rökræða við slíka heimsækjendur.
Það er sérkennilegt að forystumenn bænda telji sig vera í framvarðarsveit hvað fæðuöryggi varðar. Fæðuöryggi og matvælaöryggi varða alla ekki eingöngu bændur. Þessi mál hafa eðlilega verið í umræðunni hjá Bændasamtökunum undanfarin ár. Forseti landsins flutti ræðu 2008 sem bar yfirskriftina Sáttmáli um fæðuöryggi þjóðarinnar á þingi bænda. Með auknni ræktun á grænmeti geta bændur aukið fæðuframboð. En Ísland er eyja með opið hagkerfi. Við eru háð innflutningi vöru í öllum greinum. 50% af orkuþörf er innflutt með erlendum landbúnaðarvörum. Hefðbundin innlend framleiðsla er háð innfluttum vörum; vélar, tæki, eldsneyti, áburður og svo framvegis.Hrun krónunnar og bankakerfisins var mikil lexía. birgðir á mikilvægum vörutegundum voru ekki nema til nokkurra vikna. verð innfluttra vara stígur í samræmi við hrun krónunnar. Það tókst að tryggja greiðslukerfis bankakerfisins. Ef flutningar til landsins truflast blasir við hætta á fjölmörgum sviðum. Margvíslegar hættur geta valdið slíkum truflunum. Það er eðlilegt að allir velti fyrir sér fæðuöryggi og matvælaöryggi ekki eingöngu bændur. Það að hafna ESB á þessum forsendum er langsótt.
Gísli, af hverju viltu vita hvað ég heiti?
Gísli, ég blanda alls ekki neinu saman í þeim efnum.
Portugalir sömdu um þessar tilteknu undanþágur, sem ekki voru tímasettar í samningunum. Eftir að þrýtingur jókst frá ,,fjárfestum“ að fá að kaupa lendur við Miðjarðahafið svo stofnsetja mætti túristasvæði, voru settar reglur, sem tók yfir þessar undanþágur.
Það er í lófa lagið fyrir þá sem valdið hafa, að breyta ,,grunnundanþágum“ í engar undanþágur, þetta fengu bæði Spánverjar og þá sérlega Portugalir að finna á sínu skinni.
Fiskveiði undanþágur verða afar fallvaltar ef Spánski flotinn vantar veiðilendur, svo mikið veit ég.
Aðildarviðræður að ESB fela í sér að menn greina a) hvað er nú þegar samþykkt og aðlagað að bandalaginu og b) hvað þarf að samþykkja og breyta til að geta aðlagast bandalaginu þegar í það er komið. – Hvernig sem á þetta er litið skuldbindur aðild allar þjóðirnar til að fara að sömu reglum og gildum einsog framast er unnt. Líka Íslendinga. Það er samt um margt að semja því aðildarsamningar hafa sama gildi og stofnskrá ESB. Ef Portugalir og Spánverjar halda ekki sínu gagnvart ESB hafa þeir einfaldlega haft vondan aðildarsamning. Danir hafa ennþá ekki kvikað frá því að banna þjóðverjum að kaupa sumarhús í Danmörku. Svíar höfðu engar slíkar hömlur og þar kaupa þjóðverjar upp mikinn hluta af slíkum eignum á Skáni. Svíar kvarta ekki yfir því enda greinilega gert með þeirra vitund og vilja. Ætli þetta sé ekki einsog svo margt annað að svo veldur sem á heldur. Þess vegna er grátlegt að bændur setji fyrirfram afarkosti og hóti því að draga sinn fulltrúa útúr viðræðunum. Það verða þá einhverjir aðrir sem semja fyrir þeirra hönd sem getur verið áhættuspil ef þjóðin kýs að taka ekki mark á áhyggjum bænda þegar á reynir. Það getur vel gerst.
Ef þessir 5000 bændur neita að taka þátt í samningaferlinu og samningurinn verður slæmur fyrir bændur er líklegt að hinir 295.000 Íslendingarnir kæri sig kollótta um það og samþykki aðild.
Hvað gera bændur þá?