Það er margt skrítið og skemmtilegt í kýrhausnum í Noregi. Nú er það þannig að „átakanlegur“ smjörskortur fyrir jólin 2011 varð til þess að namibískar kýr flæða nú yfir Noreg. Ekki lifandi þó heldur bútaðar niður í neytendapakkningar.

Það þótti fréttnæmt þegar Norðmenn voru teknir í stórum stíl við að smygla smjöri til Noregs síðasta vetur vegna þess að norskar kýr mjólkuðu ekki nóg til að trygga þetta hefðbundna viðbit. Reyndar hækkuðu Norðmenn innflutningskvóta á smjöri tímabundið til að tryggja jólagleðina og draga úr smjörsmygli og svartamarkaðsbraski. En eins og flestir vita eru Norðmenn með ólíkindum háa og mikla tolla á innfluttar landbúnaðarvörur.

Norskir bændur brugðust við ástandinu með því að slátra færri kúm og setja á fleiri kálfa. Alfeiðing þess í afar tollvörðu landi var að sjálfsögðu skortur á „stórfjárkjöti“  þar sem kálfar og kýr sem ekki hefur verið slátrað eru ekki étin…

Og já! Norðmenn eru ekki eins og Íslendingar sem selja kýrkjöt sem nautakjöt. Kjöt af fullorðnum nautpeningi er einfaldlega kallað „storfekjøtt“.

En hvað hefur þetta með namibískar kýr að gera?

Jú, Norðmenn eru nú farnir að kaupa namibískt nauta og kálfakjöt í stórum stíl. Slík viðskipti eru hagkvæm í kjötskorti í  Noregi þrátt fyrir langar vegalengdir þar sem namibískt kjöt fellur undir sérstaka innflutningskvóta sem komst á eftir GATT samninga árið 1995.

Namibískir bændur eru himinlifandi enda greiða Norðmenn hærra verð fyrir namibískt nautakjöt en aðrir!  Ástæðan. Niðurgreitt norskt stórfjárkjöt er miklu dýrara en óniðurgreitt namibískt nauta og kálfakjöt.

Á meðan innflutningur á namibísku nautakjöti er innan innflutningskvóta og norskir verndartollar bíta því ekki svo sárt sem venjulega, þá er namibískt nautakjöt sem greitt er vel fyrir á namibískan mælikvarða, vel samkeppnisfært í verði í Noregi þrátt fyrir kostnað við skipaflutning frá syðri hluta Afríku!

… og hvernig ætli namibísku beljurnar séu á bragðið?

Kanske maður láti á það reyna um helgina …