Nú um helgina standa Kýpurbúar í röðum við hraðbanka að taka út peningana sína en þeir eru ,,kröfuhafar“ bankanna sem innistæðueigendur. (Af fréttavef BBC – Mynd frá REUTERS)

Allt frá hruni íslenska hagkerfisins hefur verið fjallað um snjóhengju sem ætlað er að geti fallið yfir íslenskt hagkerfi og Íslendinga. Lýsingar af þessum toga hræða og skelfa en líklega er það markmið þeirra sem ætla að hræða og skelfa að nota þvílíkt orðalag.

Þetta er rangnefni á eðli vandans sem um er að ræða.

Snjóskaflinn

Við Íslendingar höfum oft lent í því að þurfa að moka okkur út úr snjóskafl þar sem fólk festir sig á bifreiðum sínum. Einnig hafa Íslendingar lent í snjóflóðum og þar deyja margir og sorglegar sögur má segja af því en samstaðan skiptir þá öllu og samtakamáttur þjóðarinnar.

Var ætlunin að virkja þennan samtakamátt undir fölskum formerkjum?

Svo virðist vera og hafa stjórnvöld hér á landi, núverandi ríkisstjórn, stuðlað að þessari hugsun og ranghugmyndum, gengið mjög svo nærri íslenskum heimilum og fyrirtækjum að vart þekkist þvílíkt og annað eins fordæmi í hinum vestræna heimi.

Þau virkilega reyndu en dómskerfið stóð þarna eins og klettur.

Hér er ekki um snjóhengju að ræða, hér er um snjóskafl að ræða sem ein bíldrusla stendur föst, rúta full af kröfuhöfum sem hafa aldrei áður til Íslands komið og lögðu sjálfir í þessa vegferð með vonlausa rútubílstjóra úr íslenska einkarekna bankakerfinu ásamt matsfyrirtækjum sem hafði prentað út vegahandbækur og veðurspákort.

Hvað er þetta?

Til að einfalda þetta er um að ræða að fjölmargar erlendar lánastofnanir lánuðu íslensku bönkunum í von um að fá ,,dúndur“ vexti á Íslandi sem og að erlendir einstaklingar lánuðu líka í formi innlána einnig í leit á ,,dúndur“ vöxtum.

Það vita allir að þeir sem leita eftir ,,dúndur“ ávöxtun (þ.e. mjög háum vöxtum m.v. sem dæmi þeirra eigin markaðssvæði) taka líka ,,dúndur“ áhættu. Þannig var það einmitt með Ísland rétt fyrir hrun og jafnvel strax í kringum 2004 og 2005 þegar íslensku bankarnir fóru í samkeppni við Íbúðarlánasjóð sem hafði þá boðið 90% lán með viðbóarlánum (svokölluðum félagslegum lánum sem áttu að koma í stað félagslega íbúðakerfisins sem var lagt niður). Um þetta ferli og þátttöku Samfylkingar og Framsóknar í því er hægt að skrifa margar doktorsritgerðir.

Þegar bankakerfið hrundi í október 2008 urðu peningar þeirra sem lánuðu bönkunum eftir á Íslandi eðli máls samkvæmt enda var lokað á útstreymi þessara peninga með neyðarlögunum sem samþykkt voru á Alþingi í kjölfar hrunsins.

Snjóskaflinn sem þessir erlendu kröfuhafar óku í á rútuferðalaginu er að ,,rúmmáli“ 1.141 milljarður króna og skiptist gróflega í eftirfarandi:

• 400 milljarðar króna í aflandskrónum – ríkistryggð skuldabréf og bankainnistæður
• 221 milljarður króna í eignahlutum í bönkunum
• 309 milljarður króna í erlendum skuldabréfum Landsbankans
• 211 milljarður króna í öðrum krónueignum

Hræðslan er sú að hinir erlendu kröfuhafar, sem eiga þessar eignir í krónum, felst í því að ef höftum á fjármagnsflutninga verði aflétt selji kröfuhafar þessar eignir fyrir t.d. evrur og dollara og fari með þá heim til Bretlands, Þýskalands eða Bandaríkjanna.

Það sem gerist við það er að krónan gefur eftir, innfluttar vörur hækka gríðarlega í verði og verðbólgan fer upp úr öllu valdi.

Í þessu er hver sjálfum sér næstur og því verðum við að gæta að hinum ,,litla“ kröfuhafa sem og hinum ,,stóra“ sem getur nýtt sín tæki og tól, fjármuni og styrk til að fara fyrr út en ,,litli“ kröfuhafinn. Að þessu verður einnig að gæta og því helst sama yfir alla kröfuhafa að ganga á leið sinni út.

Hræðslan, áróðurinn og ESB pakkinn

Nú er búið að vera að hræða almenning á Íslandi og hafa flestir ef ekki allir fjölmiðlar tekið þátt í því eins og meðvirkir fylgisveinar kröfuhafa. Það er afar undarlegt háttarlag enda ljóst að það eru kröfuhafar sem hafa ekið, allir enn uppáklæddir í jólasveinabúninga eftir skemmtanir fyrir Jólin 2008, beint og blindandi í íslenskan snjóskafl á Hellisheiðinni enda var rútubílstjórinn og farastjórarnir allir innanbúðamenn í bankakerfinu, þ.e. hinu einkavædda bankakerfi.

Nú um helgina berast slæmar fregnir frá miðjarðarhafseyjunni Kýpur, sem árið 2004 gekk í Evrópusambandið (ESB). Nú fá Kýpurbúar brátt að ,,kíkja í“ björgunarpakka sambandsins sem felst í 9,9 % skatti á allar innistæður yfir 100 þúsund evrum en 6,75% sem eiga fjármuni á bankabók undir þeirri fjárhæð. Ætlunin er því að skattleggja innistæður gríðarlega nú strax eftir helgi. Ekki að furða að Kýpurbúar standi nú í biðröðum við hraðbanka á Kýpur og taka út peninga sína.

Sjá nýlega frétt frá BBC: BBC frétt

Aðgerðir og leiðir út úr skaflinum fyrir kröfuhafa

Það sem á að gera fyrir þessa ágætu kröfuhafa er að kalla út okkar ástkæru björgunarsveitir og aðstoða þá út úr þessum skafli á heiðinni.

Það hangir engin snjóhengja yfir okkur heldur eru þessir kröfuhafar að frjósa í hel í þessari rútu þarna uppá Hellisheiði og rétt að koma þeim til hjálpar sem fyrst og lofa þeim að fara heim. Þeir verða þá að þiggja hjálpina.

Því lengur sem þeir dveljast þarna uppfrá því meiri áhætta fyrir þá. Sem dæmi má benda á fjölgun fordæma innan ESB sem geta leitt til þess að kjörin, sem þeir fá á þessum fjármunum, verði öllu verri á morgun en þau voru fyrir helgi. Það breytist allt vegna ,,markaðsaðstæðna“ ef svo má að orði komast.

Gætu því kjörin ráðist á ,,markaði úrlausna“ sambærilegra mála sem í boði er hjá alþjóðastofnunum eins og ESB og AGS (Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn – e. IMF).

Það er af mörgu að taka en hér koma fáeinir punktar inní vænta aðgerðaráætlun:

• Bjóða kröfuhöfum lausnir til 5, 10 og 20 ára varðandi fjárfestingar innanlands;
• innheimta a.m.k.. 50% ábyrgðargjald vegna ríkisábyrgðar sem lögð var fram þegar bankarnir voru framseldir til kröfuhafa (legðist t.a.m. á eignahlut í íslensku bönkunum);
• krónueignir sem yrðu greiddar skulu greiddar innanlands og miðast við álandsgengi;
• nýta fordæmi ESB og Kýpur að einhverjum hluta við að skattleggja fjármuni sem leita úr landi en ganga ekki eins hart fram og ESB og Kýpur þessa dagana. Hér yrði um tímabundna aðgerð að ræða og með undanþágum til þeirra sem eru í rekstri;
• kalla eftir kjörum á hlutum bankanna sem myndi uppfylla ávöxtunarkröfu íslenskra lífeyrissjóða og selja bankana til þeirra að fullu eða að lang stærstum hluta.

Hér er aðeins um fáein atriði að ræða sem hvert og eitt getur verið sniðið að hverjum og einum kröfuhafa.

Hjálpum þeim

Við Íslendingar erum ekki að gera þetta af einhverjum skepnuskap, þ.e. að bjarga þessum kröfuhöfum úr sínum skelfilegu aðstæðum uppi á Hellisheiði. Þeir komu sér sjálfir í þessar aðstæður og við ætlum að hjálpa þeim.

Vandinn með ,,markaðssetninguna“ hingað til er að íslenskir fjölmiðlar hafa rætt um snjóhengju sem gæti fallið á íslenska þegna. Það er bara ekki rétt. Við erum með krónuna, við ráðum okkur sjálf og hvernig við stýrum þessu ferli. Einnig verðum við að gæta fyrst og fremst að eigin þegnum og fyrirtækjum sem rækta hér á landi sitt korn.

Hefur því krónan verið að styrkja samningsstöðu okkar á meðan Kýpurbúar verða skattlagðir uppfyrir rjáfur í því sjónarmiði að borga þar kröfuhöfum inn í framtíðina.

Því er fullvíst að raddir um snjóhengju koma úr ranni þeirra hér innanlands sem virðast vilja evruna, tala niður krónuna og það stýritæki sem nú kemur okkur vel sem varnarveggur og hitaveita á meðan kröfuhöfum kólnar á ferðalagi sínu um óbyggðir í óveðri sem spáð hafði verið.

Við erum velviljað og hjálpsamt lýðræðisríki sem ætlast til þess að verða virt sem slíkt. Því ber okkur að aðstoða þessa kröfuhafa eins og kostur er við að búa til verðmæti úr eignum þeirra án þess þó að brenna íslenska akra og bæi.

Hjálpum þeim !

Þegar RÚV rekur trippi ríkisstjórnarflokkana og heldur þeim á beit situr fjósamaður einn heima í hlaði og bíður eftir einni stuttri og tveimur löngum.

__ ______ ______

Þessi fjósamaður hefur enn ekki mætt til mjalta, ekki mokað flórinn og lætur þess í stað RÚV sjá um ómakið enda stofnun rekin af sveitarsjóði þar sem hinir bæirnir í sveitinni og bændur borga brúsann.

Vegna meðfæddrar forvitni og frekjugangs vill fjósamaðurinn á Bakka fá að vita hvað Davíð í Drangsnesi og Geir á Gilsbakka voru að ræða varðandi afdrif sveitarsjóðs eftir að honum hafði verið eytt í uppkaup á tuskubúðum í London. Höfðu fáir bændur í þessari sveit komið til London en einhverjir pörupiltar frá Bakka höfðu keypt sér flugmiða þangað og skrifað allt á blessaðan sveitarsjóðinn.

Hvað ætli að bændur eigi þá til bragðs að taka?

Fjósamaðurinn á Bakka hefur lengi beðið eftir þessu símtali og á stundum rokið til að hlera en aðeins fengið sögur af framhjáhaldi innan VG og Samfylkingarinnar og öðrum slíkum undirmálum sem algeng hafa verið síðustu 4 ár.

Kýrnar á Bakka hafa verið afskiptar um árabil eða þar til að Matvælastofnun taldi RÚV henta betur til mjalta og reka trippi fyrir hjúin á bænum enda synir þar á bæ og dætur hálfgerðir ónytjungar og gerpi. Reynslan hefur sýnt fram á slíkt síðustu 4 ár og það vita allir í uppsveitunum þó svo að sumir tali í hljóði eða ofan í bollan sinn og neftóbaksbauk.

Frá þessum bæ hefur einnig afar lítið kjöt borist og mjólkin uppfull af gerlum langt umfram þau mörk sem teljast almenningi heilsusamleg enda flestar kýrnar hrjáðar af langvarandi júgurbólgu.

Á meðan skrifar RÚV uppá búskapinn sem eigin væri.

Nú þegar vorar og sauðburður hefst munu bændur í uppsveitum Atlandshafs ganga til kosninga og vonandi í kjölfarið taka yfir búreksturinn á Bakka enda um að ræða skelfilegan rekstur þar sem hjúin á bænum hafa hvorki náð að sinna búfénaði né börnum. Sem betur fer virðist sem sveitarsjóður sé að ná sér þó svo að talsvert sé óunnið varðandi uppgjörið eftir uppkaupin á tuskubúðunum í London.

Líkur eru því á að fjósamaðurinn verði að sitja í hlaðinu þar til sauðburði er lokið. Fullreynt er að fjósamaðurinn látið eitthvað verða að verki á Bakka annað en hanga í hlaðinu eins og liðið á Hrísbrú hér í Mosfellsdal á öldum áður og nóbelskáldið lýsti svo vel í Innansveitakróníku.

Nú skal ganga til verka og gera bændum og búaliði kleift að fá frið fyrir þessum ólátabelgjum á Bakka.

Kjósum rétt, eigi órétt !

Vörumerki hjúkrunarheimilisins EIR

Í dag, fimmtudaginn 7. mars 2013, fer fram 1. umræða á Alþingi um nýtt lagafrumvarp (mál 636 – sjá slóð) velferðarráðherra varðandi lífeyrisréttindi almannatrygginga og félagslegs stuðnings m.a. við aldraða Íslendinga.

Samhliða þessari umræðu á hinu háa Alþingi hefur vistmönnum hjúkrunarheimilisins EIR (sem greitt hafa milljarða fyrir búseturétt) og erfingjum þeirra verið að berast tilboð frá stjórn heimilisins. Þetta tilboð er tilboð um endurgreiðslu vegna búseturéttar í formi skuldabréfs, bréfs sem ekki er vitað hver mun ábyrgjast greiðslur á né vitað hvaða tryggingar standa því að baki.

Einhverjir hafa komið fram í fjölmiðlum sem virðast sætta sig við þessi kjör en fleiri virðast ósáttir með hvernig er í pottinn búið. Heyrst hefur að á erfingja, sem átt hafa rétt á endurgreiðslu frá þessu hjúkrunarheimili, hafi nú verið lagður erfðafjárskattur sem fallinn er í gjalddaga en ekki bólar á þeim skattstofni sem þessi skattur er miðaður við, þ.e. endurgreiðslunni fyrir búseturéttinn.

Fjármunir og sparnaður gamla fólksins er horfinn út í veður og vind því EIR er í raun gjaldþrota eftir fáránlega meðferð á fjármálum heimilisins um árabil. Hver átti eiginlega að gæta að gamla fólkinu og fjármunum þess?

Rétt í þessu fór Pétur Blöndal, þingmaður Sjálfstæðisflokksins, í pontu á Alþingi og bar upp athugasemdir við umræðu 2. varaformanns velferðarnefndar, Jónínu Rósu Guðmundsdóttur (þingm. Samfylkingarinnar). Þar benti hann á að í grunninn skiptist þetta kerfi í ellilífeyri, uppbót og heimilisuppbót. Hafði Jónína Rósa áður fullyrt að með þessu frumvarpi væri ætlunin að einfalda kerfið en Pétur benti réttilega á að sú einföldun er einföldun á flækju sem ríkisstjórnin setti sjálf inn með tilkomu framfærsluuppbótarinnar árið 2009. Að auki benti Pétur á að tekið sé tillit til allra tekna jafnt utan fjármagnstekna og tekna í tengslum við bætur sveitarfélaga eins og barnabætur. Varðandi fjármagnstekjur benti hann einnig réttilega á að þó svo að fjármagnstekjur séu að raunvirði neikvæðar mynda þær grunn til frádráttar lífeyris.

Að því búnu kom Jónína Rósa upp í pontu og sagðist vera jafnaðarmanneskja og sagði orðrétt:

Við ætlum núna að vinna þetta eins og fólk.

Fyrr má nú rota en dauðrota !

Vel þekkt er að blessuðu jafnaðarmennirnir viti lítið sem ekkert um atvinnumál og hvernig á að bæta hag og efla störf í landinu en maður gerði því lengi skóna að jafnaðarmenn viti eitthvað um félagslegt réttlæti í landinu.

Jónína Rósa fjallaði fjálglega um að með þessu frumvarpi væri verið að hvetja til sparnaðar en sagði að vegna þess hve tekjustreymi vegna fjármuna væri flókið væri ekki hægt að reikna út hvort fólk hafi raunfjármagnstekjur eða ekki. Ég sem hélt að við búum á 21. öldinni þar sem skattkerfið er tölvukeyrt og stýrt.

Hún fullyrti að fjármagnstekjur kæmu inn eins og aðrar tekjur en svaraði því ekki að þær tekjur gætu verið neikvæðar tekjur og eyddi umræðunni enda ljóst að hún missti þráðinn og skildi bara ekki meira í þessu.

Það er rétt sem Pétur sagði að þetta frumvarp gerir það eitt að taka upp kerfið eins og það var fyrir 2008 þar sem sama óréttlætið er enn fólgið í kerfinu, órökrétt sem hvetur alls ekki til sparnaðar innanlands í þessu kerfi enda fjöldi ungs fólks að semja við erlend félög sem ávaxtar nú lífeyrir þeirra. Hvers vegna? Jú, það er vegna þess að fólk treystir þessu rugli ríkisvaldsins ekki og tekjuskerðingum þess.

Svo skulum við aftur koma að málefnum hjúkrunarheimilisins EIR. Hví er þetta mál ekki sett í opinbera rannsókn? Þarna er einkaaðili, sem er í raun á vegum sveitarfélaga, er fólk átti að geta treyst. Nei, þarna fór allt á hliðina og ekkert var aðhaldið, engin ábyrgðin. Svikin eru svo augljós að það er sorglegt hve lítið er látið með þetta mál. Hvar eru rannsóknarblaðamennirnir núna?

Hér að framan er getið tveggja megin þátta sem valda því að almenningur er hættur að treysta aðilum hér innanlands fyrir sparnaði sínum. Annars vegar er um að ræða ríkisvaldið og hins vegar sveitarstjórnarstigið (sem samdi við EIR sem dæmi – ath. á ekki við öll sveitarfélög sem mörg stand vel að málum) sem hefur gjörsamlega brugðist. Það er m.a. vegna þesskonar háttalags sem fólk flýr þetta kerfi og það er ekkert krónunni að kenna, það er þeim sem stýra þessu að kenna. Þarna eru stjórnmálamenn í fararbroddi, fylgisveinar þeirra bæði innan embætta og t.a.m. innan byggingafyrirtækja sem fá verkefnin nánast því án útboðs.

Þetta er rotið og treysti ég á að dómstólar taki á þessu og skapi fordæmi sem tryggir að subbuskapur af þessu tagi verði ekki við lýði til framtíðar á Íslandi. Þetta kerfi étur undan sér sjálft og skammsýni getur þarna orðið til þess að grafa undan sparnaði á Íslandi til frambúðar.

Þetta vandamál eiga allir flokkar á þingi skuldlaust !

Ljóst er að vörumerkið EIR er nú handónýtt.

Af vef www.visir.is í dag miðvikudaginn 6. mars 2013 - Vesturlandsvegur

Í dag hefur fólk kvartað talsvert yfir því að skólar hafi ekki tilkynnt að þeir yrðu lokaðir í dag. Hins vegar brugðust stjórnendur skóla þannig við á höfuðborgarsvæðinu að vara foreldra við og hvöttu þau að meta ástandið.

Fyrir hrun hvöttu fjölmargir almenning til að vara sig á hvað framundan var og að gæta sín í fjármálum, trúa ekki gylliboðum og tryggja sig og fjölskyldu sína fyrir áföllum.

Nú er allt orðið vitlaust vegna veðurs rétt eins og í hruninu og eftir það. Allir kenna einhverjum öðrum um og ætlast til þess að platónskar uppeldisstofnanir gefi út leiðbeiningar til foreldra sem virðast ekki geta lengur farið á vef Veðurstofu Íslands og leitað sér upplýsinga um hvað framundan er. Veðurstofan hefur einmitt varað við óveðrinu. Hið sama á við þegar fjölmargir vöruðu almenning við þeirri vá sem framundan var á árabilinu frá 2004 til hruns.

Fáir hlustuðu en urðu svo snælduvitlausir þegar í óefni var komið.

Nú eru fjölmargir sjálfboðaliðar að aðstoða fólk út úr ógöngum sem það hefur komið sér í bæði vegna skorts á upplýsingum og þekkingu á veðurfari á Íslandi. Einnig hefur einhver ferðaskrifstofa boðið e.k. sólalandaferðir til Íslands og einn sárasaklaus Breti farinn að tjalda undir Stóra Dímon rétt við Eyjafjöll þar sem spáð er nú versta veðrinu á landinu í dag. Minnir þetta okkur ekki aðeins á ICESAVE? Líkur eru því nú á að ekki verði aðeins fjármunaeignir Breta frystar hér á landi á næstunni.

Svo er það ríkisstjórn Íslands sem virðist alveg frosin inni með þetta stjórnarskrárfrumvarp sitt á Alþingi og hann Stefán blessaður Ólafsson hlýtur bara að geta reiknað það út að þetta óveður sé krónunni að kenna. Á meðan Stefán mærir ríkið og rekstur þess horfir íslenska þjóðin út í sortann í leit sinni að nýrri ríkisstjórn.

Er þetta allt krónunni að kenna? Hafnarfjarðarvegur 6. mars 2013 - Fengið af www.visir.is

Þeir sem vonast eftir skjótri lausn varðandi veður og vá er bent á hinar ýmsu vúdú leiðir Stefáns Ólafssonar sem virtist bjóða upp á sína þjónustu í pistli sínum í dag.

Vonum nú að þessu veðri sloti og fólk komist allt heilu og höldnu heim.

Þakkir til björgunarsveita landsins og lögreglu – frábært fólk þar á ferð !

Sr. Halldór Gunnarsson

Af Suðurlandi er það helst að frétta er að sr. Halldór Gunnarsson, kenndur við kirkjusetrið Holt undir Eyjafjöllum, sagði af sér öllum trúnaðarstörfum fyrir Sjálfstæðisflokkinn. Jafnframt skráði hann sig úr flokknum.

Það hef ég nú líka gert nema aðeins í rétt tæpa tvo mánuði þegar ég óttaðist að ,,vinstriöflin“ tækju völdin þar og vildu fella núverandi leiðtoga flokksins, Bjarna Benediktsson. Ég óttaðist að þá væri verið að eyðileggja Sjálfstæðisflokkinn en því var bjargað fyrir horn með kjöri Bjarna og gekk ég ,,med det samme“ í flokkinn og var mjög sáttur. Gat ég þá ekki sótt landsfund Sjálfstæðisflokksins, því miður. Svona getur mönnum greint á.

Svo er það reynslan þegar maður er kominn út úr flokki eins og Sjálfstæðisflokknum og farinn að sækja fundi samtaka út um borg og bý. Kemur þá berlega í ljós að þar er flestu snúið á haus og manni óar við því hve tætt samfélagið getur verið. Þá borgar sig að finna þann hóp er maður getur unað við að vera innan þrátt fyrir að vera ekki ávallt sammála.

Í þessu samhengi verð ég að benda á að risaeðlurnar í Sjálfstæðisflokknum verða að fara bakka svo þeir kæfi ekki umræðuna. Fremur ætti að hvetja ungt fólk til að tjá sig í blöðum og tímaritum.

Ný forysta flokksins verður að fá frið og ráðrúm til að koma málefnum sínum að í stað þess að svara endalaust fyrir hina og þessa greinastúfa. Þessar risaeðlur eru of fyrirferðamiklar og hafa of mikil áhrif t.a.m. varðandi ESB. Þar er hálfgerður Stalínbragur á en í dag eru nákvæmlega 60 ár síðan að Stalín lést og talið er að það hafi verið n.k. sjálfsmorð því enginn þorði að hlúa að karlinum af ótta við hann. Þann ótta skapaði hann sjálfur með athöfnum sínum. Ekki er verið að líkja mönnum við þennan ógnvald heldur aðeins benda á valdið, óttann og tjónið sem af getur hlotist.

Verður Bjarni Benediktsson, formaður Sjálfstæðisflokksins, að stíga fram fyrir skjöldu og ýta þessum risaeðlum til hliðar og keyra áfram í kosningar og fá þar ótvírætt umboð til stjórnarmyndunar. Hann er formaður nýrrar kynslóðar og þess kjarna sem ber Sjálfstæðisflokkinn uppi en hinn venjulegi flokksmaður má ekki finna til smæðar vegna fárra risaeðla í allri umræðu.

Sr. Halldór Gunnarsson er mikill öndvegismaður og leitt að hann taki þessa ákvörðun. Tel bara svei mér þá að fyrsta embættisverk hans undir Eyjafjöllum hafi verið að skíra pistlahöfund undir Eyjafjallajökli. Var þar um mikla Guðs blessun að ræða og óhætt að segja að ógnarkraftar hafi verið þar að verki. Hér skal fullyrt að sr. Halldór er búinn öllum þeim kostum sem prýða á góðan sjálfstæðismann. Hann er gott íhald og góðhjartaður maður sem vill vel. Leiðist mér því óskaplega þegar einhverjir kasta nú grjóti á eftir honum en þeir eru sem betur fer afar fáir.

Það sem máli skiptir er að þegar góðir menn yfirgefa góðan flokk er að taka slíku sem áhugaverðu verkefni til framtíðar. Yngri kynslóðir eru að taka við Sjálfstæðisflokknum og þær vilja oft fara aðra vegferð en þeir sem eldri eru. Það er hið besta mál en það er enn í gildi að ungur nemur, gamall temur. Þannig þróast stjórnmálasamtök og aðlaga sig að ungu fólki, fólki sem tekur við og mun aðlagast aðstæðum. Það má samt sem áður  ekki gleyma burðarvirkinu en á því stendur flokkurinn.

Nú eru aðstæður þannig að það þarf fremur að auka aðgengi ungs fólks að Sjálfstæðisflokknum og leita leiða til að veita öllu fólki aðgengi til að starfa innan hans. Það hefur Sjálfstæðisflokkurinn, umfram aðra flokka á Íslandi, gert vel og lengi en lengi má gott bæta. Það þarf að hlúa að eldri borgurum og sýna það í verki. Það þarf að hlúa að fólki í verkamannastétt og einstaklingum sem stunda atvinnurekstur. Sú vinna fórst alveg fyrir á risaeðlutímabilinu en Bjarni Benediktsson hefur blásið nýju lífi í þetta starf. Þökk sé honum.

Vil ég nota tækifærið og þakka sr. Halldóri Gunnarssyni allt gamalt og gott innan vébanda Sjálfstæðisflokksins. Hann vann þar gott og óeigingjarnt starf til fjölda ára. Það á að virða menn ekki fyrir vel unnin verk er dónaskapur.

Við sr. Halldór munum fá tækifæri til að rabba saman fljótlega. Því verður ekki hætt hvað sem á gengur.

Góðar stundir vinur og Guð blessi þig !

Alþingishúsið við Austurvöll

Við Íslendingar erum með stjórnarskrá, stjórnarskrá lýðveldisins Íslands nr. 33 frá 1944.

Margir hafa rætt fjálglega um ,,aðra“ stjórnarskrá en það er bara ekki til önnur stjórnarskrá en þessi. Svo er nú málum háttað og því verður ekki breytt nema samkvæmt stjórnarskránni. Þar eiga ekki einhver hókus-pókus hrossakaup eða klækjastjórnmál að eiga hlut að máli eins og manni virðist sem formaður Samfylkingarinnar og e.k. varaforsætisráðherra hafi verið að fullyrða í Kastljósi nú rétt í þessu.Maður er nýlega búinn að þurfa að hlusta á talsmann neytenda í Silfri Egils í gær og svo þessi ósköp því til viðbótar í dag.

Gerir þetta blessaða fólk sér ekki grein fyrir því að þjóðin er þeim bara alls ekki öll sammála. Í hvaða heimi eru þessir blessuðu ríkissstjórnarþingmenn eiginlega og talsmenn þeirra?

Þar segir í 1. mgr. 79. gr:

Tillögur, hvort sem eru til breytinga eða viðauka á stjórnarskrá þessari, má bera upp bæði á reglulegu Alþingi og auka-Alþingi. Nái tillagan samþykki skal rjúfa Alþingi þá þegar og stofna til almennra kosninga af nýju. Samþykki Alþingi ályktunina óbreytta, skal hún staðfest af forseta lýðveldisins, og er hún þá gild stjórnskipunarlög.

Í 2. mgr. 79. gr segir:

Nú samþykkir Alþingi breytingu á kirkjuskipun ríkisins samkvæmt 62. gr., og skal þá leggja það mál undir atkvæði allra kosningarbærra manna í landinu til samþykktar eða synjunar, og skal atkvæðagreiðslan vera leynileg.

Ríkisstjórnarflokkarnir, VG og Samfylkingin, settu á oddinn fyrir síðustu kosningar að breyta stjórnarskrá lýðveldisins Íslands hvað sem það kostaði.

Nú er þetta allt í uppnámi en einhverjir hafa hreyft við því að nú sé (m.a. vegna tafanna, klúðursins og lögbrota) bara ekkert mál að samþykkja þingsályktunartillögu þess efnis að næsta þing geti keyrt breytingarnar í gegn.

Enn og aftur þarf að tyggja ofan í þetta ágæta fólk að þetta virkar bara ekki svona. Það þýðir ekki að fara sífellt gegn lögum í þessu landi eða finna hjáleiðir. Það er búið að brjóta jafnréttislög á þessu kjörtímabili, lög á fólki sem tók lán hjá bönkum, kosningalög og svo má lengi telja. Nú á að freista þess að fara að semja um það á milli formanna flokka á Alþingi, fyrir atbeina ,,nýja“ varaforsætisráðherrans, hvernig eigi nú að fara á skjön við gildandi stjórnarskrá svo hægt verði að breyta henni og binda næsta þing í báða skó hvað það varðar.

Það var og. Þessi endaleysa virðist ekki ríða við einteyming.

Auðvitað á Alþingi að taka það frumvarp, sem fyrir liggur (og afgreitt hefur verið úr nefnd ásamt breytingatillögum), og ræða það og afgreiða, hafna því eða samþykkja. Annað verður að bíða eða óska afbrigða vegna tafanna til að ljúka öðrum málum með sæmd.

Umboð þessa þings er senn á enda, sem betur fer. Mótmælum þessu framferði þingmanna sem eru flestir að missa umboð sitt sem fulltrúar þjóðarinnar á þingi.

Þjóðin mun brátt fá valdið í sínar hendur og kjósa nýtt þing.

Kæru landar, vöndum þá valið.

Stefán Ólafsson prófessor er eins og aðrir prófessorar er telja sig vita mikið og getað talað að einhverju viti þó oft sé um hálfsannleika að ræða. Það er oft svo margt skilið eftir, því miður.

Það sem vantar inn í pistil hans á Eyjunni í dag er umræða um svokallaðan vergan sparnað, þ.e. sparnað án lífeyrissparnaðar sem hlutfall af ráðstöfunartekjum heimila og þróun hans m.v. fjárfestingu t.d. í fasteignum bifreiðum og öðru lausafé eins og raftækjum ofl.

Á árunum 1999 til 2003 rannsakaði ég sparnað og fjárfestingu á Íslandi á árunum þar á undan fyrir fjármálastofnun á Íslandi og hefur Seðlabanki Íslands þessa skýrslu í bókasafni sínu þar sem fræðimenn geta nálgast hana, greint og lesið.

Árið 2003 birtist svo grein pistlahöfundar og MBA námsfélaga í Vísbendingu varðandi fyrirsjáanlega markaði og fjallaði hún einnig um sparnað og fjárfestingu, þ.e. vergan sparnað sem er sparnaður án lífeyrissjóða sem hlutfall af ráðstöfunartekjum. Var greinin byggð á sömu rannsóknum og skýrslan sem getið er hér að framan.

Sjá mátti að eyðslan (bruðl með sparnað, a.m.k. að stórum hluta) í raftæki og bifreiðar (ath. flotinn þarf samt ávallt að endurnýjast – en þurfum við 2 bíla á fjölskyldu?) hafði um 6 mánaða töf áður en sparnaðurinn hitti markaðinn í formi neyslu á Íslandi á árunum þar á undan, þ.e. fyrir 2001. Um 12 mánuði eða svo tók það almenning, sem hafði seðjað langanir sínar (hugsanlega af einhverri nauðsyn) í neyslu 6 mánuðina þar á undan, að fara í að fjárfesta í fasteignum eða viðhaldi á þeim. Svona er og var hegðunin, neyslan og eyðsla sparnaðar á Íslandi, a.m.k. árin fyrir hrun.

Lögmálin láta ekki að sér hæða í þessum efnum og við, við öll, vitum þetta mæta vel enda þátttakendur í þessu. Ekki hjálpaði uppá sparnaðinn og hagstjórnina þegar Framsókn sá til þess að auka á tekjumörk viðbótarlánanna á árunum 2001 til 2003 en það jók á verðbólguna. Ekki var það krónan sem stýrði því ferli heldur Framsóknarflokkurinn.

Svo komu 100% lánin og síðan fór Framsókn í yfir 100% veðsetningu yfir brunabótamati og síðan fór Jóhanna í að bæta í og skora á fólk að taka verðtryggð lán í meira mæli 2007 eða rétt fyrir hrun. Ekki má gleyma núverandi formanni Samfylkingarinnar sem gaf fyrir hrun út lögfræðiálit þess efnis að Íbúðarlánasjóður gæti aðstoðað SPRON og aðra sparisjóði að stækka efnahagsreikning sinn með ólögmætum lánum. Svo er það þetta lið með Stefán Ólafsson prófessor í broddi fylkingar fræðimannaelítunnar þeirra sem segja svo að þetta sé stjórnarskránni að kenna og krónunni.

Brennuvargarnir kenna eldspítunum og hálminum um eldinn.

Þetta var ekki heilbrigt ástand, var það? Viljum við aftur í þetta far? Hafa vinstri- og miðjuflokkar ekki haft ráð á ráðuneyti félagsmála og nú velferðar í áratugi? Hverjir hafa farið svona að ráðum sínum Stefán Ólafsson prófessor og sérfræðingur um fátækt á Íslandi?

Á þessum tíma endurfjármagnaði fólk sig, skuldsetti sig meira í boði Framsóknar, fór til útlanda og keypti sér nýjan bíl og húsvagn. Sumir fóru í að byggja sumarhús í miklum mæli. Er þetta búsældarleg þróun? Nei, það er það ekki.

Með þetta fór pistlahöfundur til ráðherra og benti á að það þyrfti að auka sparnaðarleiðir til að dreifa þessu ,,álagi“ á hagkerfið og ýta þannig undir sparnað t.a.m. með leiðum í gegnum skattkerfið. Þetta var árið 2001, 2003, 2004 og síðar með fundum innan ráðuneyta og hjá fræðimönnum innan Háskóla Íslands.

Ekkert gerðist.

Ekki fyrr en nú þegar Bjarni Benediktsson gekk af landsfundi með gríðarlega sterkt bakland og stefnu Sjálfstæðisflokksins sem gengur út á að aðstoða fólk út úr skuldavandanum með því að auka skattaívilnanir svo fólk geti lækkað skuldir sínar en það að lækka skuldir er sparnaður.

Þetta skilja bara ekki allir og eru ekki að eyða tíma sínum í annað en að hrópa, æmta og skræmta auk þess sem að fara með hálfsannleika inn í umræðuna nú rétt fyrir kosningar.

Hér þarf að eiga sér stað vitundarvakning varðandi sparnað rétt eins og í umræðu um notkun öryggisbelta, umferðarhraða og heilsusamlegs lífernis. Ég hef trú á að fólk vilji stjórnmálamenn sem ætla að hefja slíka herferð enda ekki vanþörf á.

Svona er þetta, svona var þetta og lái mér hver sem vill.

Hér þarf að jafna hagsveifluna, auka sparnað og efla atvinnulíf samhliða. Þá er það ekki krónan sem er vandinn heldur hvernig er á málum haldið. Hver veldur sem á heldur í þessu efni.

Þar sem ég þekki Stefán sem velviljaðan fræðimann í leit að sannleikanum setti ég inn linka svo hann og aðrir geti nálgast efnið sér til fróðleiks.

Vöndum umræðuna fyrir framtíðar kynslóðir þessa lands.

Njótið heil.

Phillips kúrfan - Samband verðbólgu og atvinnuleysis

Nýlega birtist grein eftir aðalhagfræðing Seðlabanka Íslands, Þórarinn G. Pétursson. Hér má sjá hvernig ritstjórn visir.is og Fréttablaðsins hafa greinilega ,,misst sig“ eftir að þessi grein var birt og þar sett fram gagnrýnislaus ,,fréttaskýring“, líklega af velþóknun við þá sem vilja eyðileggja krónuna sem gjaldmiðil og þvæla umræðuna um efnið enn frekar.

Þar segir hann m.a.:

Eins og rakið er hér að ofan fylgir því nokkur kostnaður að reka eigið myntkerfi í jafn litlum þjóðarbúskap og þeim íslenska. Þennan kostnað þarf að vega á móti mögulegum ábata eigin gjaldmiðils sem unnt er að nýta til að bregðast við sértækum íslenskum efnahagsskellum, en eins og rakið er í skýrslu Seðlabankans virðist íslensk hagsveifla lítt tengd hagsveiflu annarra þróaðra ríkja sem bendir til þess að sveigjanleg gengisstefna sé heppileg fyrir íslenskan þjóðarbúskap.

Það sem gleymist hér er sá ábati sem felst í því að halda vinnuhafli að vinnu í litlu hagkerfi svo halda megi uppi þekkingu og reynslu í atvinnugreinum lítillar þjóðar og efla nýjar útflutningsgreinar.

Sjá má hér vel þekkta kenningu í hagfræði um þetta efni:

• Sögulegt samhengi milli verðlagsþróunar og atvinnustigs þjóða – Phillips kúrfan (á ensku)
• Hér má sjá tengingar í sama efni (á íslensku)

Aldrei hefur náðst að meta mikilvægi þess að hjálpa á fætur þeim greinum sem standa í útflutningi svo skapa megi tekjur og ljóst er að þó erlendir sérfræðingar fáist til rannsókna séu þeir ekki að gera sér grein fyrir því hvernig á að byggja eyju norður í ballarhafi og halda þar uppi atvinnustigi og heilum Seðlabanka þar sem forystumenn tala gegn eigin gjaldmiðli í sama mund sem prentaður er tíuþúsundkall.

Jafnframt þessu gleymist að Seðlabanki Íslands, með flesta núverandi snillinga þar um borð, sá ekki í gegnum ólögmæt lán sem þöndu m.a. efnahagsreikning SPRON 2005-2007 og fleiri fjármálafyrirtækja og myndaði þar með óeðlilega og falska eiginfjárstöðu og verð á markaði. Sá ábati, ef ábata ætti að kalla, var ekki aðeins enginn heldur stórtap í agnarsmáu hagkerfi okkar Íslendinga.

Á því töpuðu hluthafar gríðarlega vegna falskrar verðmyndunar á markaði hér innanlands, á því töpuðu einstaklingar sem tóku gengistryggð lán, á því töpuðu sérstaklega fólk sem tók verðtryggð lán sem hafa ekki verið leiðrétt vegna ,,ábatans“ af störfum Seðlabanka Íslands og Fjármálaeftirlitsins auk þess sem erlendir kröfuhafar töpuðu gríðarlega vegna rangrar uppgefinnar stöðu úr stórgreiðslukerfi Seðlabanka Íslands þegar matsfyrirtækin voru að meta land og þjóð fyrir erlenda markaði.

Ekki að undra að erlendir sérfræðingar sjá að framlegð á vinnustund hér á landi sé lítil miðað við erlendis því hér eru okkar sérfræðingar búnir að klúðra svo ótrúlega miklu á skömmum tíma. Svo kenna þeir blessaðri krónunni um vitleysuna í eigin ranni eins augljós og hún er.

Hér gleymist einnig sá kostnaður, t.d. ef tekin er upp evra, við að halda uppi stjórnsýslu af hálfu Seðlabankans innan evrópska seðlabankans og víða til að halda sjó við að stýra efnahag smáríkis. Einnig kostar það að taka upp hvaða aðra mynt sem er og það kostar unga fólkið okkar vinnu og reynslu að geta ekki unnið og aflað sér tekna í atvinnuleysis-menningarþjóðfélagi.

Að lokum segir svo aðalhagfræðingurinn:

Bætt hagstjórn mun gera okkur kleift að nýta betur kosti sveigjanlegs gengis eigin gjaldmiðils og draga úr kostnaði við að reka svo smátt myntkerfi. Það breytir þó ekki því að áfram mun fylgja því nokkur kostnaður og þótt vissulega muni koma tímabil þar sem sveigjanlegt gengi getur auðveldað aðlögun í kjölfar áfalls er ábatinn til lengri tíma ekki augljós. Spurningin um krónuna verður því áfram til staðar.

Hver heldur að það kosti ekki að reka eigið myntkerfi en ábatinn er að hér á landi er ekki 30 til 50% atvinnuleysi ungs fólks líkt og þar sem menn keyra niður vexti til að efla atvinnulífið sem virðist ekkert vera að ná sér í Evrópu um þessar mundir.

Nýlega eru afstaðnar kosningar á Ítalíu, þar sem Jón Gnarr þeirra Ítala vann stórsigur, benda til að þetta stóra iðnaðarríki ætli að trufla áform Evrópusambandsins við að auka ábata sinn í þessu atvinnuleysi sem nú ríkir innan vébanda þess. Ættu því hagfræðingar Seðlabanka Íslands ekki fremur að beina greinum sínum í farveg fjölmiðla innan Brussel en í Reykjavík?

Þetta gleymist því þeir eldast svo hratt þarna í Seðlabanka Íslands og virðast ganga um svörtuloft hoknir af reynslu síðustu ára.

Í gegnum síðustu áratugina hefur byggst upp á Íslandi fyrsta flokks matar- og vínmenning.

Eldhús íslenskra veitingastaða, sem og þjónusta til borðs, hefur náð mjög langt og er að komast á kortið á heimsvísu þó lengi megi gott bæta. Þetta er allt í áttina og afar ánægjuleg þróun.

Það ryfjast upp sá tími þegar vinir mínir unnu í eldhúsinu hjá Bjarna í Brauðbæ, þ.e. á Óðinsvéum, þar sem nú er hinn heimsborgarlegi veitingastaður SNAPS. Þá var það skáld sem vaskaði upp, mikill vinur minn, og svo kokkarnir sem og vissulega þjónarnir sem reiddu fram dýrindis rétti. Allt var þetta hið skemmtilegasta fólk, fjörugt og gleðin leyndi sér ekki. Það var fjör þarna á bakvið í eldhúsinu.

Fór maður oft á tíðum á Óðinsvé í kaffi á námsárunum og naut þar einnig matar og drykkjar sem var fyrsta flokks. Man einstaklega vel eftir koníaksstofunni í kjallaranum. Þetta er og var í huga mínum allt listafólk sem þarna vann og einnig það fólk sem stundar þessa iðju í dag á veitingahúsum víða um land og um allan heim.

Nú er öldin önnur. Við höfum vaxið í þessum geira Íslendingar, náð lengra og getum nú boðið fyrsta flokks þjónustu og myndað þann anda sem til þarf svo fólk finni sig í stórborg í okkar litlu Reykjavík. Þetta hefur einnig smitast út til sveitarfélaga víða um land en sem dæmi má finna fjölmarga góða veitingastaði á Akureyri.

Nú um helgina er ætlun fjölskyldunnar að líta við hjá henni Hrefnu Rósu Sætran og honum Jonah Kim frá Bandaríkjunum og njóta veitinganna á Fiskmarkaðnum. Það verður spennandi.

Food & fun ber að þakka fjölmörgum en óhætt er að segja framtakið sé eitt af því markverðasta sem rekið hefur á fjörur íslenskra matgæðinga fyrr og síðar. Aðal styrktaraðili hátíðarinnar er Icelandair og hefur það fyrirtæki stuðlað að fjölmörgu áhugaverðu í lista- og menningalífi Íslendinga undanfarin ár. Því ber að fagna.

Hér má því sjá hve vel einkaframtakið getur staðið við bakið á lista- og menningalífi.

Njótið heil og fagnið framtakinu.

Verði ykkur að góðu.

Fengin af vef mbl.is (27.2.2013)

Nú hefur verið birt ein skoðanakönnun þess efnis að Framsóknarflokkurinn sækir á og getur myndað eina öflugustu vinstri stjórn síðari ára. Þarna kemur í ljós að vilji þjóðarinnar, sem veit örugglega ekki þegar spurt er hver niðurstaðan verður, er að kjósa mikið til vinstri og telur sig fá það sem auglýst er.

Naut í flagi

Margir hafa barist fyrir vinstristjórn og verið eins og naut í flagi þegar kemur að skattahækkunum. Nú hefur nýr bloggari komið fram hér á Eyjunni og telur allar skattalækkanir stórhættulegar. Það er ekki skrítið því sá hinn sami, hinn mætasti maður og mikill höfðingi skattasinna, kom þessum sköttum öllum á með aðstoð VG.

Rökin gegn skattalækkun er samanburður við aðrar þjóðir sem eru skattpíndar og sagt að ekki sé um annað að ræða en að skattpína Íslendinga eins, nákvæmlega eins. Það er talið hið besta mál og afar göfugt.

Ætli þetta sé vegna þess að þessir menn þekkja ekki atvinnulífið og þarfir fólksins í landinu? Er enginn lengur  innan vébanda ríkisstjórnarflokkana sem þekkir til atvinnulífs og launamála almennings?

Hvar eru kratarnir, eðalkratarnir?

Ekta kratakjet, öflugir mjaltaþjónar og tilberar

Við vitum flest að íslenskur landbúnaður hefur átt undir högg að sækja í tíð núverandi ríkisstjórnar. Þar hefur flest verið veðsett og skattlagt sem hægt var að veðsetja og skattleggja t.a.m. í kúabúskap sem og vissulega í öðrum búskap. Veðsetning síðustu ára hefur t.d. komið til vegna kaupa á svokölluðum mjaltaþjónum.

Öll arðsemin fer svo í að borga lánin og greiða skatta. Þetta á við fleiri greinar en landbúnað á Íslandi.

Hjá ríkisstjórninni hefur einnig verið fjárfest í mjaltaþjónum. Þessir þjónar hafa t.a.m. samið ítarlega löggjöf vegna mjalta svo mjólka megi eins mikið og hægt er af skattborgurum þessa lands. Þetta er gert til að hafa uppí launakjör þeirra sem ráðnir hafa verið hjá ríkinu til mjaltanna og skerðir þetta framferði kjör allra á Íslandi. Er engin önnur leið í boði?

Hver fitnar svo við þetta allt saman?

Það gerir auðvitað púkinn á fjósbitanum en enginn virðist skilja hver sýgur kýrnar að næturlagi.

En hvers vegna ætli að þetta sé?

Ætli það sé eitthvað gallað við kjetið sem er í boði fyrir næstu kosningar?

Var eitthvað rangt við það sem auglýst var fyrir síðustu kosningar?

Það er þekkt að í Hafnarfirði megi finna ekta kratakjet en því miður virðist Samfylkingin hafa náð, ásamt VG, að grilla allt það kjet fyrir sig og ekkert er því orðið eftir handa íslenskri þjóð.

Aðeins er eftir eitthvað óætt og óframbærilegt kjet sem nú er ráðandi í ríkisstjórn Íslands.

Ríkisstjórnarflokkarnir hafa því glaðir gatað ríkissjóð á daginn og grillað kratakjet á kvöldin.

Nýlegar fréttir

Um þessar mundir hefur Matvælastofnun komist að því að ekkert kratakjet er í bollunum sem í boði eru í mötuneyti Utanríkisráðuneytisins þrátt fyrir að annað hafi verið látið í veðri vaka.

Niðurstaða nákvæmra rannsókna benda því til þess að þeir sem voru að semja fyrir hönd íslenska ríkisins höfðu bara fengið eitthvað óæti áður en þeir fóru á fundi samninganefndar Evrópusambandsins í Brussel. Ekki að undra framgang þessa máls sem átti að ganga hratt í gegn. Þarna má vænta að kjósendur hafi misskilið hvað átt hafi verið við.

Við vitum öll hve heilsusamlegt líferni skiptir miklu máli og hversu mikilvægt það er hvað við látum ofan í okkur Íslendingar.

Þetta var þá lygi allt saman með það sem auglýst var fyrir síðustu kosningar.

En hvað þá með næstu kosningar?

Kosningarnar framundan

Skoðanakannanir hafa bent til þess að ný vinstri stjórn geti orðið enn verri en sú sem nú ríkir. Var þá á ástandið bætandi?

Við getur bæst aðild Framsóknarflokksins að þessari ríkisstjórn. Þá fyrst getum við séð fram á að gæðakokkarnir á þeim bænum fari að elda einhvern nýjan og ómengaðan óþvera fyrir almenning á Íslandi eins og 100% lán, loforð um vímuefnalaust Ísland árið 2000 og nú svo 100% lækkun lána og svikið kratakjet.

Pistlahöfundur skorar á Íslendinga að kanna betur hvað þeir láta ofaní sig í næstu kosningum því það tekur ein 4 ár að melta þá niðurstöðu samhliða mikilli og viðvarandi hægðartregðu varðandi allt atvinnu- og viðskiptalíf á Íslandi.

Sem dæmi má nefna er hvorki kratakjet lengur í ríkisstjórn Íslands eða á Alþingi.

Ef fram heldur sem horfir verður ekki séð að kratakjet komi til að verða á boðstólnum á Íslandi nema þá og því aðeins að Samfylkingin fái annað tækifæri til að endurnýja sig öllu betur.

Kjósum því XD í komandi kosningum – Veljum íslenskt, eitthvað gott og ekta  !