Í markaðshagkerfi verði hinir ríku valdamiklir en undir félagshyggju verði hinir valdamiklu ríkir.

… af hverju ekki?

Varlega áætlað kostar 70.000 milljónir að reka bankakerfið á Íslandi.

Samfélagsbankarnir eru núna þrír og flokkast rekstur þeirra sem glórulaus, óháð viðmiði:

1. Íbúðalánasjóður (er eins og sjálfsmorðssprengjubelti á skattgreiðendurm)
2. LÍN (nýjustu hugmyndir eru að skattgreiðendur gefi lántakendum 214.000 milljónir)
3. Byggðastofnun (sérhæfir sig í útlánum til fjárfestingaverkefna sem eru svo galin að engar líkur eru á endurgreiðslum)

Einhver fráleitasta hugmynd seinni tíma er að auka á ófarnaðinn með því að fjölga í hópnum og auka áhættu skattgreiðenda samhliða. Að venju bregðast vinstri menn ekki vondum málsstað og kallar Stefán Ólafsson hugmynd Frosta Sigurjónssonar í þessa veru ,,rödd skynseminnar“. Röksemdirnar eru að ekki sé rétti tíminn til að ná hámarks hagnaði með sölu og svo hin að best færi á að reksturinn miðaðist ekki við að ná hagnaði.

(Ranghugmyndir Frosta og Stefáns fara saman á fleiri sviðum, m.a. að viðskiptafrelsi hafi í för með sér minna úrval og hærra vöruverð en skiljast hinsvegar að í afstöðu um hvort miðstýrður áætlunarbúskapur í landbúnaði sé neytendastyrkur eða sóun).

Einn auðskiljanlegur mælikvarði á rekstur banka er arðsemi eigin fjár sem samkvæmt síðustu uppgjörum stóru bankanna er í kringum 6%.

Því myndi sama arðsemi felast í að leggja niður hefðbundna starfsemi bankanna og fjárfesta eigið fé þeirra í ríkisskuldabréfum.

Eftir stendur hin klassíska spurning hvort menn vilji eiga kökuna, borða hana eða hvorutveggja.

The financial crisis of 2007–08, also known as the global financial crisis and the 2008 financial crisis, is considered by many economists to have been the worst financial crisis since the Great Depression of the 1930s

Eitt af því merkilega við einstaklinginn Davíð Oddsson er sú upphafning sem hann nýtur á meðal vinstri manna. Svo hátt er álitið að reiknað hefur verið út að Davíð hafi orsakað kreppuna 2008 nánast einn síns liðs. Með sambærilegum reikniaðferðum fæst sú niðurstaða að Davíð hafi sett Seðlabanka Íslands í gjaldþrot, hið fyrsta sinnar tegundar í heiminum og tengist líklega því að bankinn hafi verið uppiskroppa með blekið í prentvélarnar. Einnig er nokkuð einstakt við umrætt gjaldþrot, að aldrei hefur verið skipaður skiptastjóri og engir kröfuhafar hafa gefið sig fram. Gjaldþrotið telst líka sérstakt með tilliti til þess að eigið fé bankans er 78 milljarðar eftir uppgjör búsins.

Ef fram fer sem horfir mun Seðlabankinn eiga jafnvirði 750 milljarða í erlendum gjaldeyri um næstu áramót. Tilgangur þeirra uppkaupa á gjaleyri er að halda niðri kaupmætti Íslendinga og fylla lundabúðir af lággjalda ferðamönnum. Varlega má áætla að vaxtabyrðin ef þeim sjóði verði í kringum 45 milljarðar á ári og mun það því taka núverandi stjórnendur bankans um 18 mánuði að klára allt eigið fé bankans.

Um slík framtíðarmál þarf auðvitað ekki að fjalla þegar hægt er að velta sér upp úr gjaldþroti sem aldrei var og víst er þetta allt flóknara en að reikna prósentustækkun einnar íbúðar.

McCarthyism is the practice of making accusations of subversion or treason without proper regard for evidence. It also means the practice of making unfair allegations or using unfair investigative techniques, especially in order to restrict dissent or political criticism.

Íslenskir vinstrimenn virðast hafa gengið í smiðju þeirra sem ofsóttu bandaríska vinstrimenn hvað mest. Fyrst hófst réttarfarsleg sturlun gegn bankamönnum, því næst reyndu vinstri menn að taka þjóðina í kennslustund gegn daðri við kapítalisma með þjóðaragjaldroti vegna Icesave. Að lokum ætlar allt að fara af hjörunum þegar í ljós kemur að einhverjir landsmenn eða foreldrar þeirra áttu bankareikninga í útlöndum.

Fyrsta spurning til forsetaframbjóðanda ætti ekki að vera hvort forfeður eða ættingjar eigi bankareikninga erlendis (sér í lagi ef þeir hinir sömu eru erlendir að uppruna) heldur hvort viðkomandi hafi haft til að bera dómgreind í stórum málum á borð við Icesave. Önnur viðeigandi spurning til væntanlegs þjóðarleiðtoga er hvort viðkomandi telji það koma til greina að afsala fullveldi þjóðarinnar, hvort heldur er til annarar þjóðar eða ríkjabandalags.

Félagshyggjumenn hafa ekki farið dult með hrifningu sína af félagshyggjuleiðtoganum Hugo Chavez og stjórnarstefnu þeirri sem framfylgt er í fyrirmyndarríkinu Venezuela. Þannig hefur Ögmundur Jónasson skrfiað pistla undir fyrirsögninni,,Lýðræðissinnar fagna úrslitum í Venezuela“  og ,,Fróðlegur fundur um Venezuela“

Luis Salas – Umsækjandi

Eins og allir vita er vinstri mönnum afar hugleikið hugtakið ,,faglegar mannaráðningar“ þegar kemur að opinberum stöðuveitingum. Þannig útnefndi ,,lýðræðissinninn“ Hugo Chavez rútubílstjóran Maduro sem sinn arftaka. Sá hinn síðarnefndi valdi síðan Luis nokkurn Salas sem ráðherra efnahagsmála. Salas hefur skrifað merkar ritgerðir um verðbólgu (nú um 200% á mánuði) sem að mati ráðherrans er raunverulega ekki til. Hækkandi verðlag er einfaldlega samsæri kapítalista til að arðræna allan kaupmátt af almenningi. Hvernig seljendur vöru og þjónustu eiga að geta hagnast á því að engin geti keypt vörur eða þjónustu hefur líklega verið útskýrt á ,,stór-fróðlegum“ fundum sem Ögmundur og formaður BSRB hafa átt við fulltrúa stjórnvalda í Venezuela. Nýlega upplýst Bloomberg að landið hefur ekki gjaldeyri til að borga fyrir prentun nýrra peningaseðla til að bæta fyrir þá sem eru orðnir verðlausir.

Hæstvirtur Luis Salas – Ráðherra efnahagsmála

En eins og félagshyggjumenn réttilega benda á, þá eru peningar jú ekki allt því mikilvægt er að spyrja ,,hvers konar þjóðfélagsgerð vill fólk hafa?“ Sem dæmi má nefna að morð er framið á 21 mínútna fresti og er Venezuela með hæstu morðtíðni allra þjóða – 121 morð pr. 100.000 íbúa í höfuðborginni Caracas (áður en lögregla hætti að halda skrá yfir glæpatíðni) Fleiri hafa látið lífið í Caracas heldur en í Íraksstríðinu svo dæmi sé tekið.

Fyrir þá sem vilja djúpstæða greiningu á vandamálum Venezuela – landi sem á meiri olíu en Saudi Arabía en státar af meiri fátækt en Brasilía – er vert að benda á fréttastofu RÚV þar sem fram kemur að:

Ástæðan fyrir efnahagserfiðleikunum í Venesúela er fyrst og fremst rakin til verðlækkunar á eldsneyti síðustu misserin

Bréfritara varð það á að kaupa seðlaveski erlendis frá að upphæð $75 með heimsendingarkostnaði inniföldum, samtals kr. 9.150. Við heimkomu beið hinsvegar kr. 4.535 tjón af hendi íslenska ríkisins eða sem nemur um 50% af kaupverðinu.

Vítin eru auðvitað til að varast. Flestir reyna auðvitað að forðast slíkt tjón með því að láta senda vörur í ,,skattaskjól“ á hótelherbergi erlendis og hjálpa þannig stjórnvöldum við að útrýma verslun úr landinu.

Fyrir þá sem efast um að skattfé hins opinbera sé vel varið má benda á nýlegt dæmi þar sem ein ríkisstofnun veitir annari verðlaun sem svo aftur splæsir í heilsíðuauglýsingar af stolti.

Allir brosa í bíltúrnum í ÁTVR

Að þessu sinni eru það einokunarverslanir ríkisins með áfengi sem fá umhverfisverðlaun fyrir að neyða fólk í sérstaka bílferð eftir sopanum.

Einhverjir kunna að eiga erfitt með að skilja hvernig stofnun sem ekki flytur inn vörur, framleiðir ekkert og kyndir með heitu vatni eins og aðrir, hafi náð sérstökum ,,umhverfismarkmiðum í loftslagsmálum“.

Fyrir slíka efasemdarmenn má benda á ársskýrslu stofnunarinnar sem inniheldur greinargóða útskýringu á herlegheitunum, eða þannig…

Spennandi verður að sjá hvort að ÁTVR fái verðlaun fyrir farsælan samkeppnisrekstur frá Viðskiptaráðuneytinu enda viðskiptavinirnir svo ánægðir að þeir fara aldrei annað.

Ríkið ver miklum fjármunum í samkeppniseftirlit til að fyrirbyggja einokunarrekstur eins og það eitt stundar.

Í anda þess er kanski ekkert vitlausara að verja almannafé í samkeppnisauglýsingar gegn sjálfum sér.

Engin þörf á lýðheilsumarkmiðum eða áfengisauglýsingabanni í Leifsstöð.

Kjörþokki Pírata byggir á því að þeir eru svona ,,öðruvísi“ stjórnmálamenn en kjósendur eru búnir að fá upp í háls af stjórnmálamönnum sem segja ekki það sem þeir meina og meina ekki það sem þeir segja. Engum dettur í í hug að Píratar séu bara nýjar umbúðir á gamaldags vinstri stjórnmál. Þess í stað eru Píratar ný kynslóð stjórnmálamanna með nýja stjórnarskrá öfugt við gamla draslið með eignarrétt og höfundarrétt og svoleiðis bull, eða svo vitnað sé í Fréttatímann ,,skilin milli hægri og vinstri eru nánast ógreinileg”.

Eins og kunnugt er, þykir Pírötum höfundarréttur hið mesta böl sem í raun ætti að hugnast öðrum vinstri mönnum vel því sá réttur er auðvitað eitt form af eignarrétti sem er jú eitur í beinum vinstri manna:

5.1 Takmörkun á frelsi fólks til að safna og miðla upplýsingum er óásættanleg

Núverandi hugmyndum um höfundarrétt væri ekki hægt að framfylgja á internetinu nema með því að vega gróflega að réttindum borgaranna. Það er ólíðandi að fjárhagslegir eiginhagsmunir trompi borgararéttindi og frjáls samskipti,

Píratar álykta að: Frjáls dreifing (skuli vera) á efni sem er ekki í fjárhagsskyni.