Átökin milli Evrópusambandsins og Grikklands velta upp áleitnum spurningum. Öllum er ljóst að Grikkir voru svínbeygðir til að sættast á hörðustu skilmála síðan 2010. Syriza fór í þennan leiðangur með það að leiðarljósi að ná pólitískri lausn það er að mannleg gildi, mannréttindi og virðing fyrir öðrum yrði ofaná. Þannig að Grikkir gætu staðið í skilum og byggt upp samfélagið samtímis. Þeir trúðu á sameiginlega evrópska menningu sem ætti að finnast í Evrópusambandinu. Í því fólust mistök þeirra.

Þess í stað var fullveldið afnumið í Grikklandi og fært undir stjórn teknókrata. Allar eigur gríska ríkisins voru fluttar í sjóð sem ákveður hvort og hvernig þær verða seldar. Stofnunin Hellenic Statistical Authority mun ákveða afgang af grískum fjárlögum-eftir beinum fyrirmælum Trjókunnar- en ekki ákveðið af þjóðkjörnum fulltrúum á þingi. Til að hámarka niðurlægingu Syriza þá munu fulltrúar Trjókunnar hittast í Aþenu til að ráða ráðum sínum. Tsipras forsætisráðherra Grikkja hafði lofað grísku þjóðinni að það myndi aldrei gerast aftur.

Ein megin hugsunin að baki Evrópusambandinu er sú trú að teknókrötum/bankamönnum sé mun betur treystandi fyrir fjármálum en stjórnmálamönnum. Hægt sé að setja reglur og ramma sem síðan er hægt að stjórna fólki með. Þessi trú varð ofaná í átökunum milli Evrópusambandsins og Grikkja. Trúin á sameiginleg viðmið og menningu varð undir. Það ætti því öllum að vera ljóst í dag að fjármagnsöflin stjórna Evrópusambandinu en ekki stjórnmálin.

Töluverð hætta er á því að Evrópusambandið í núverandi mynd líði undir lok. Vonandi mun fæðast nýtt lýðræðislegt Evrópusamband þar sem áhrif almennings verða í forgrunni. Girt verði fyrir stjórnun fjármálaaflanna á Evrópusambandinu úr reykfylltum bakherbergjum Seðlabanka og annarra peningastofnana, þ.e. Evrópusamband fyrir fólkið en ekki fyrir fjármagnið. Þá mun Evrópusambandið  hætta að rústa þjóðríkjum eftir pöntun.