Er úti er svalt og svell um allt
á svellið set ég Maldon-salt.
Er mat ég bý til fyrir börn
ég brúka kryddið Hálkuvörn.

Þessi skemmtilega vísa er eftir Huga Ólafsson – stal henni af fésbókinni og varð að koma henni á framfæri!

Ég ætla ekki að setja út á dómarana í leik Króata og Íslendinga. Þessi pistill fjallar ekki um þá. Þeir voru góðir  – en gerðu einnig ein og ein mistök. Eins og leikmenn. Það er nefnilega ekki hægt að fara í gegnum handboltaleik án þess að gera einhver mistök. Hvort sem um er að ræða leikmenn eða dómara.

En alveg er það ömurlegt hvernig íslenskir íþróttafréttamenn þora ekki lengur að ræða dómgæslu. Allra síst á stórmótum í handbolta. Við höfum séð dómaraskandala dauðans á undanförnum árum – en það er greinilega tabú að ræða slíkt.

Dómararnir eru hluti leiksins. Það á að ræða þá sem slíka. Þeir geta verið úrvals góðir eins og leikmenn liða. Þeir geta gert sín fatal mistök eins og leikmenn. En það virðist vera dagskipun hjá íþróttafréttamönnum að þegar dómarar eru lélegir – að ég tali ekki um að þegar þeir gera mistök sem kosta lið sigur – þá má ekki hafa orð á því.

Það fer ferlega í pirrurnar á mér. Því ég vil fá að gagnrýna dómara þegar þeir eiga það skilið – jafnvel hrópa á þá úr sófanum – og svo þegar leikurinn er búinn – fá að ræða frammistöðu þeirra eins og annarra þátttakenda. Svo er leikurinn búinn. Og málið dautt. Bara beðið eftir næsta leik.

Iðnaðarsalt. Brjóstastækkanir. Verðirnir hafa brugðist.

Quis custodiet ipsos custodes?

Greinilegt að það geta það engir nema við sjálf!

Það er rétt hjá Talsmanni neytenda að eftirlitsaðiljar sem standa sig ekki eru verri en engir.

Það þarf að tryggja okkur lagalega tryggar leiðir til að geta gætt varðanna!

Fumvarp Ögmundar Jónassonar um skotvopn er feilskot. Ef frumvarpið verður að lögum leggjast niður þrjár viðurkenndar  íþróttagreinar.

Afmælisbarn dagsins Þórhildur Friðriksdóttir er bara frábær!

Ég er búinn að fara aftur yfir málin. Mér finnst ég ógisslega hæfur. Í hvað sem er. Eins og síðast. Enda hvernig ætti ég svona ógisslega hæfur að geta haft rangt fyrir mér síðast?

Jón Gnarr hefur sannað að embættismannakerfið í Reykjavík er öflugt og fullkomlega sjálfbært.

Hefur enginn annar en ég tekið eftir því hvað þægileg þögnin á Alþingi er? Þjóðin þarf á löngum jóla og sumarfríum Alþingis að halda ekki síður en alþingismennirnir sjálfir!

Framsóknarkortin í Reykjavík bjarga miklu fyrir barnafjölskyldur þessa dagana og eru lykilatriði fyrir barnastarf  íþóttafélaganna í borginni. Þá munar um Framsóknarkortin í tónlistarstarfi og ýmsu tómstundastarfi barna og unglinga.

Vandamálið er að fjárhæð Framsóknarkortsins hefur ekkert hækkað undanfarin ár. Fjárhæðin er sú sama – 25 þúsund krónur – en áætlanir voru um að fjárhæðin yrði orðin 40 þúsund krónur fyrir löngu síðan.

Þeim áformum var frestað á sínum tíma vegna slæms efnahagsástands.

Framsóknarkortin voru reyndar nefnd Frístundakort á sínum tíma – af pólitískum ástæðum – en voru hreinræktuð Framsóknarkort þar sem þau voru á sínum tíma eitt af stóru baráttumálum Framsóknarflokksins í borgarstjórn.

En nú er enginn Framsóknarflokkur í borgarstjórn. Hins vegar lifa Framsóknarkortin áfram – þótt undir öðru nafni sé!

Það vekur athygli að flokksstjórn Samfylkingarinnar ætlar að ræða sérstaklega efnahags- og atvinnumál á flokksráðsfundi sínum í lok mánaðarins.  Loksins.  Ætli það sé vegna þess að Steingrímur J. sé meira og minna kominn með þessa málaflokka á sína könnu?