Mistök eru stærsta hræðsla margra stjórnmálamanna. Eins máls stjórnmálamaðurinn í eins máls flokknum er engin undantekning. Árni Páll hefur oft fullyrt, þ.m.t. 12. Nóvember 2012 að engin leið væri að aflétta höftum nema með inngöngu í ESB. Af þeim ástæðum gerði Árni Páll ekkert sem máli skiptir til að aflétta höftum.

Staðreyndin er samt sú að enginn sem nær máli – hvort heldur er innanlands eða utan – hefur lengur trú á að höftum verði aflétt í fyrirsjáanlegri framtíð með þeim meðölum sem tiltæk eru.

Hver stýrir embætti fagurfræði og skipulags í Reykjavík?

Það er vel til fundið hjá Morgunblaðinu að skipta einum dálki aðra hverja viku milli frelsis og helsis þar sem Sigríður Andersen og Ögmundur Jónasson skiptast á að útlista skoðanir er varða framfarir og afturhald. Í pistli sínum í dag fjallar Ögmundur um sérhagsmuni, nánar tiltekið hagsmuni neytenda af verslunarfrelsi sem augljóslega er mikilvægasta hagsmunamál almennings fyrr og síðar.

Talsmenn helsis tortryggja frelsið á þeim forsendum að á því gætu einhverjir grætt. Rökvillan er hinsvegar sú að ef einhverjir gætu grætt á frelsinu, þá hljóta aðrir að græða á helsinu, nokkuð sem Ögmundur virðist ekki skilja. Ögmundur gerir engar tilraunir til að útskýra hvernig t.d. verslunareigendur myndu græða meira á að selja erlendann kjúkling eða ost í stað innlendrar framleiðslu. Engu skipti þó svo að stjórnendur Haga, Kaupáss, N1 (skv. upptalningu í pistlinum) virðast að öllu jöfnu leggja sig fram um að hampa innlendri vöru umfram erlenda.

Eins og fram hefur komið eiga sumir stjórnmálamenn erfitt með að fóta sig í prósentureikningi. Varlega áætlað er kjúklingur í dag um tvöfalt dýrari vegna tolla. Flestir landsmenn myndu hinsvegar gjarnan vilja kaupa slíka iðnaðarvöru á helmingi lægra verði, þ.e. aðrir en meðlimir í VG auðvitað.

Ef við gefum okkur að tiltekið magn af kjúklingi kosti kr. 1.000 án vsk. og inn í þeirri tölu sé ca. 20% smásöluálagning, liggur fyrir að hlutur verslunarinnar er kr. 200.

Ef sami kjúklingur kostaði helmingi minna eða kr. 500 væri samsvarandi framlegð til verslunarinnar kr. 100.

Öfugt við það sem verslunin berst fyrir þá er hærra vöruverð líklega betra fyrir verslunina heldur en lágt.

Margt skrítið í hænuhausnum hjá VG.

Egill Helgason hefur réttilega gagnrýnt RÚV eins og hér kemur fram. Gagnrýni Egils byggist á fagþekkingu að eigin mati en gagnrýni annara á vanþekkingu. Látum ver að að ræða um hógværð í málflutningi og sjálfsáliti nú eða svona klássísk álitaefni um hagsmunaárekstra þess að launþegi verji vinnuveitanda sinn.

Engu er líkara en að Egill hafi misst af kynningu skýrslunnar með því að fara í Þjóðmenningarhúsið í stað þess að mæta í Þjóðminjasafnið sem auðvitað er betur viðeigandi. Egill gerir skýrsluhöfundum upp illvilja gegn vinnuveitanda sínum og rökstyður það álti með því að nefndin hafi leigt fjölmiðlafulltrúa við kynninguna.

Tilgangur Menntamálaráðherra, sem berst fyrir að 1.500 milljónum af almannafé til stofnunarinnar er skýr, að ,,hvetja til óvinafögnuðar“ Erfitt er að skilja pólitíska leikjafræði í að efna til óvinafögnuðar gegn eigin stefnu!

Á meðal skýrsluhöfunda er Svanbjörn Thoroddsen frá KPMG sem m.a. kynnti talnefni skýrslunnar. Í skýrslunni kemur fram að stofnunin ranglega tilkynnti Kauphöllinni að kostnaður vegna dreifikerfis yrði ,,óverulegur“ þrátt fyrir að bókað væri á stjórnarfundi nr.91 að útgjöldin myndu aukast um 70m. Síðar er bókað á stjórnarfundi 101 að kostnaður myndi aukast um 100m. Rauntalan reyndist svo 300m. Ofangreindar staðreyndir eru ,,prívatskoðanir nefndarformannsins“ að mati Egils. Aðrir átta sig hinsvegar á að stjórn RÚV hafi einfaldlega ekki skilið samninginn sem hún þó staðfesti.

,,Skýrslan er hroðvirknisleg“ að mati Egils sem þó getur ekki tjaldað til neinu dæmi um hroðvirkni eða rangfærslu.

Einfaldur samanburður skýrslunnar við sambærilegar stofnanir, án þess að höfundar álykti nokkuð í því sambandi er að mati egils ,,svo bjagaður að hann stenst enga skoðun“ Líklega er Egill þar einfaldlega að viðurkenna að hann hafi ekki skoðað skýrsluna.

Tæknirisinn Apple kynnir um þessar mundir endurbætt AppleTV dreifikerfi sem það telur að tengist eitthvað framtíð sjónvarpsdreifingar. Á sama tíma má segja að skýrslan kynni fyrir íslendingum 4.000 milljóna loftnetsgreiðukerfi fortíðar.

Óðinn í Viðskiptablaðinu er skyldulesning alls hugsandi fólks á Íslandi. Í blaðinu í dag er tilvitnun í Egil Helgason sem hægt er að taka undir:

Aðalmálið hlýtur að vera að efla íslenska dagskrá í staðinn fyrir allan óhroðann sápujukkið,glæparuslið og raunveruleikaþáttaógeðið sem veltur yfir okkur. Hlutverk RÚV hlýtur að vera að flytja okkur íslenskt menningarlegt efni-helst eitthvað sem aðrir framleiða ekki. Þetta eru einu rökin fyrir tilvist stofnunarinnar.

Eina leiðréttingingn er að RÚV, eða arftaki þess í formi menningarsjóðs, þarf einmitt ekki að ,,flytja“ eitt né neitt því um það sjá nóg af aðilum hvort heldur er YouTube, Vimeo eða aðrir sambærilegir. Netið er sá dreifingarmiðill sem RÚV hefði átt að veðja á fyrir löngu í stað úreltrar örbylgjudreifingar sem augljóst er að forráðamenn stofnunarinnar skildu hvorki tæknilega né kostnaðarlega.

RÚV byggir á fornri hugmyndafræði um svokallaða línulega dagskrá. Öll uppbygging og starfsemi stofnunarinnar miðast við dagskrárgerð en ekki efnisframleiðslu samkvæmt nútímakröfum. Þannig eru t.d. allar fréttir unnar í fyrirsagnaformi fyrir útvarp og sjónvarp og yfirfærðar óbreyttar á netið. Netið hinsvegar hefur yfirburðarkosti þegar kemur að eiginlegri greiningu og ætti að vera útgangspunktur. Sjónvarpsfréttir ættu að vera afleidd vara en ekki öfugt. Til samanburðar þá kemst texti í einum sjónvarpsfréttatíma fyrir á hálfsíðu í dagblaði.

Áhugavert verður að fylgjast með viðbrögðum stjórnenda RÚV sem og menntamálaráðherra við skýrslu nefndar um starfssemi og rekstur rúv frá 2007. Illugi Gunnarsson þarf að ákveða hvort hann ætlar að fylgja stefnu landsfundar og þeim grunngildum sem hans flokkur stendur fyrir eða verja úrelta risaeðlu á þjóðminjasafninu.

Eitt sinn tilkynnti Sjálfstæðisflokkurinn að hann myndi sækja inn á miðju. Héldu þá flestir að sóknin yrði til hægri. Sú varð ekki raunin. Með því að tala upp vinstri gildi og blása út báknið jók flokkurinn fylgi vinstri flokkana eðli málsins samkvæmt. Ekki sér enn fyrir endan á fylgistapinu sér í lagi meðal ungs fólks.

Spennandi verður að sjá hvernig frelsishugmyndir í orði verði á borði fram að næstu kosningum og hvort viðsnúningur verði á fylgi flokksins á meðal yngri kjósenda.

Það er óneitanlega vel til fundið að ræða framtíð einnar þeirrar stofnunar sem ungt fólk hefur sannanlega sagt skilið við á Þjóðminjasafninu.

Í Morgunblaðinu var nýlega frétt um að Ragnheiður Ríkarðsdóttir væri farin að huga að endurkjöri og vilji því færa íbúum i sínu heimakjördæmi ,,Laxnessetur“ á kostnað annara skattgreiðenda. Slíkar stofnanagjafir falla nefnilega ekki undir máltækið ,,æ sér gjöf til gjalda“ af því að það eru jú einfaldlega aðrir sem gjalda en njóta. Til að fyrirbyggja allan misskilning, þá er ekki um að ræða samkeppni við það Laxnessetur sem fyrir er, heldur er einvörðungu um að ræða nýja krúttlega ríkisstofnun sem áður var á forræði sveitarfélagsins. Auðvitað þarf að byggja nýtt og sómasamlegt hús utan um setrið sem aftur er utan um húsið sem fyrir er. Einungis sjö starfsmenn eru nú á launaskrá sem vinna hörðum höndum við að halda setrinu opnu í 18 klukkustundir til að taka á móti 125 gestum í hverri viku að meðaltali.

Í nýjustu landsfundarályktum VG kemur m.a. fram að þjóðin ætti:

..að hverfa frá notkun á jarðefnaeldsneyti..

Komið verði á reglubundu millilandaflugi inn á Norður- og Austurland

…leggst gegn hugmyndum um vinnslu jarðefnaeldsneytis á íslensku yfirráðasvæði, þar með talið fyrirhugaðri olíuvinnslu á Drekasvæðinu

..ályktar að stofnaður verði auðlindasjóður að norskri fyrirmynd..

Fyrir þá sem ekki skilja samhengið á milli þess að reka hér norskan olíusjóð og vinna enga olíu þarf að leiðrétta að hin eiginlega auð-lind í hugum vinstri manna er auðvitað sjálfsaflafé skattgreiðenda. Löngu er tímabært að bæta tekjutjón ríkisins sem felst í að fólk haldi eftir helmingnum af tekjum sínum um hver mánaðarmót.

Útskýringar á flugi án jarðefnaeldsneytis bíða betri tíma.

Hinn geðþekki ekki-þingmaður VG, Björn Valur gerði nýverið grín að all sérstæðum prósentuútreikningi Eyglóar Harðar sem taldi að ef 10 aðilar sem komað að byggingu einnar og sömu byggingar, lækkuðu byggingakostnað um 1% myndi byggingakostnaður lækka um 10%.

Stærðfræði virðist hinsvegar vera afar fjarlæg fræðigrein á landsfundi VG þar sem formaður flokksins áréttar að ,,við eigum ekki að græða á nýtingu norðursins“ og sér í lagi ekki með nýtingu jarðefnaeldsneytis, já og alls ekki með því að leita olíu sem hennar eigin ríkisstjórn gaf út leitarleyfi á, það var bara smá grín á sínum tíma.

Eins og áður hefur verið bent á hér þá notar Ísland olíu mest allra þjóða miðað við höfðatölu, á eftir Singapore.  Án jarðefnaeldsneytis væru hér eingöngu ferðamenn sem syntu til landsins, útgerð væri stunduð á róðrarbátum, landbúnaður og samgöngur væru á hestum, allir vegir ómalbikaðir og engin væri steypan.

Það liggur því í hlutarins eðli að VG er flokkur sem vill að Ísland steypi sér í sjálfsþurftarbúskap og hætti notkun á öllum vélknúnum farartækjum, hvort heldur er innanlands eða milli landa. Framfarir eru nefnilega þeim ókosti gæddar að á þeim getur einhver grætt og verst er auðvitað ef allir græða. Hugmyndafræði vinstri manna hvílir nefnilega á jöfnunni um að eins manns gróði hljóti alltaf að vera annars manns tap. Því er úr vöndu að ráða þegar hagvaxtaraldan lyftir öllum bátum eins og nú er og fórnarlömb hagvaxtar finnast hvergi nema þá í náttúrunni sem þó hefur aldrei vegnað betur hér á landi.

Flokksmenn VG hljóta að geta gengið á undan með gott fordæmi og hætt notkun jarðefnaeldsneytis eða hvað?