Það er stutt til kosninga og frekar óraunverulegt að ganga til þeirra við þessar aðstæður hjá þjóðinni. Betra hefði verið að kjósa í haust og nýta tímann til aðgerða til að bæta aðstæður atvinnulífs og heimila frekar en standa í kosningabaráttu þegar við megum engan tíma missa.

En ekki meira um það. Mig langar til að minna frambjóðendur til Alþingis á stöðu sveitarfélaganna og framtíðarsýn. Margir frambjóðendur eru sem betur fer mjög vel að sér um sveitarstjórnarmál. Dæmi um það er glæsilegur framboðslisti Sjálfstæðisflokksins í Norðvesturkjördæmi þar sem sveitarstjórnarmenn eru í efstu sætum.

Hver er sýn frambjóðenda á sameiningu sveitarfélaga? Þau eru 78 í dag en voru um 220 árið 1990. Mikið hefur verið sameinað en samt eru enn til sveitarfélög með um 50 íbúa og allt upp í 115 þús. íbúa. Ef frambjóðandi vill sameina frekar – með hvaða hætti?

Í dag eru sveitarstjórnarlög þannig að lágmarksíbúafjöldi er 50 íbúar. Vilja frambjóðendur breyta þessu eins og núverandi ráðherra sveitarstjórnarmála sem talar um 1000 íbúa lágmark?

Ég minni á að stefna Sambands íslenskra sveitarfélaga er sú að ekki beri að lögþvinga sameiningu. Um leið er hvatt til frjálsra sameininga í þeim tilgangi að auka hagræðingu og efla sveitarfélögin sem stjórnsýslustig sem geti bætt við sig frekari verkefnum á borð við málefni fatlaðra og aldraðra sem nú er verið að ræða um flutning á til sveitarfélaga. Það hefur sýnt sig að verkefni sem kalla má nærþjónustu eiga betur heima hjá sveitarfélögum en ríkinu.

Það er mikilvægt að frambjóðendur hafi sýn á málefni sveitarfélaga og byggðanna í landinu og segi frá þeirri sýn á fundum sínum með kjósendum.