Aftur og aftur kemur fram að alvarleg hagstjórnarmistök Seðlabankans eiga ekki hvað sístan þátt í efnahagsbólunni 2004 – 2006 og í hruninu 2008.  Seðlabankinn var gersamlega ráðalaus haustið 2004 þegar íslensku bankarnir sprengdu efnahagslífið með því að dæla óheftum, hundruð milljarða ófjármögnuðum fasteignatryggðum lánum inn á lánamarkaðinn.

Milljörðum sem Seðlabankinn gerði bönkunum kleift að dæla inn á íslenska lánamarkaðinn á versta tíma í kjölfar þess að Seðlabankinn lækkaði bindiskyldu bankanna árið 2003. Þrátt fyrir að Seðlabankamönnum væri margoft bent á að nauðsynlegt væri að hækka bindiskyldu á ný og auka kröfur um lausafjárstöðu bankanna – þá slógu þeir höfðinu sífellt við steininn.

Vankaður Seðlabankinn virtist ekki skilja eðli óheftra, verðtryggðra lána bankanna heldur beitti aðferðum sem duga einungis á óverðtryggðar íslenskar krónur!  Seðlabankinn hækkaði stýrivexti trekk í trekk – sem hafði engin áhrif á vertryggð lán – einungis á óverðtryggða krónu. Afleiðingarnar á ónothæfan gjaldmiðil varð eftir bókinni – krónan styrktist langt umfram það sem eðilegt gat talist!

Þessa dagana fylgjumst við með því hvaða mistök Seðlabankinn gerði á árunum 2007 – 2009 genum „tísitið“ úr Landsdómi.

… ætli það sé rangur maður fyrir dómi vegna hrunsins?

Enn einu sinni er það staðfest að íslenska krónan er ónýt. Nú er ríkisstjórnin að keyra í gegnum þingið frumvarp sem herðir enn á gjaldeyrishöftunum en eins og alþjóð veit gengur krónan ekki án harðra gjaldeyrishafta.

Forsetaframboð hins ópólitíska Ólafs Ragnars Grímssonar 2012 er hápólitískt. Á meðan forsetaframboð hins hápólitíska Ólafs Ragnars Grímssonar árið  1996 var ópólitískt.

Hápólitískt framboð Ólafs Ragnars Grímssonar nú hefur þegar breytt stöðu forsetaembættisins. Ólafur Ragnar er strax búinn að fá ágjöf sem hefðí áður verið óhugsandi. Ágjöf sem líkur eru á að felli Ólaf Ragnar í forsetakosningunum þrátt fyrir það mikla forskot sem sitjandi og farsæll forseti ætti að hafa.

Því Ólafur Ragnar hefur verið farsæll forseti.

Stefán Jón Hafstein hefur tekið Ólaf Ragnar í gegn. Gagnrýni Stefáns Jóns á Ólaf Ragnar á rétt á sér. Vegna þess að framboð Ólafs Ragnars nú er hápólitískt.

Stefán Jón Hafstein verður að fylgja réttmætri gagnrýninni eftir. Stefán Jón á að bjóða sig fram til forseta.

Nú er kampavínsliðið í KSÍ búið að tryggja sér áframhaldandi veisluhöld um víða veröld með því að selja allan rétt á umfjöllun um íslenska knattspyrnu til útlendra peningamanna.

Útlendu peningamennirnir selja hæstbjóðanda og taka ekki tillit til aðgengis almennings að knattpyrnuefninu.

Það þýðir að börnin mín og margra annarra fara á mis við umfjöllun um sitt helsta áhugamál – knattspyrnu.

Er ekki kominn tími til að íþróttamálaráðherra grípi inn í þessa öfugþróun?

Margar konur eru óhæfar til að sitja í stjórnum íslenskra fyrirtækja. En málið er að margir karlar eru líka óhæfir að sitja í stjórnum íslenskra fyrirtækja. Því miður sitja margir slíkir óhæfir karlar í stjórnum íslenskra fyrirtækja en það er undantekning að óhæfar konur hafi náð svo langt að sitja í slíkum stjórnum.

Margir af bestu stjórnendum sem ég hef unnið undir eða með í mínum stjórnunarstörfum eru konur. Ég er ekki fjarri því að oft á tíðum hafi þær verið betri stjórnendur en karlpeningurinn. Að sjálfsögðu hef ég líka unnið með konum sem voru óhæfir stjórnendur. En miklu oftar hef ég unnið með körlum sem hafa  verið óhæfir stjórnendur!

Það eru því ENGIN rök fyrir því kynjaójafnvægi sem ríkir í stjórnum íslenskra fyrirtækja – bæði í almenna geiranum og innan hins opinbera.

… og þetta segi ég og stend við þótt ég hafi oftar en einu sinni verið haldið utan stjórna – og starfa – vegna þess að ég var ekki kona! Vegna kynjaskekkju þar sem hlutfall kvenna var óásættanlegt.

Guðni Ágústsson var hafður að háði og spotti fyrir að halda því fram í janúar 2008 að efnahagsleg óveðurský væru að hrannast upp, bankarnir stefndu í vandræði og að stjórnvöld yrðu að taka í taumanna.

Vitnaleiðslur í Landsdómsmálinu sýna að Guðni á skilda afsökunarbeiðni frá afar mörgum!

Einkavinavæðing í OR varð fyrri meirihluta Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks að falli á sínum tíma. En sú einkavinavæðing er líklega ekki sú bezta. Bezta einkavinavæðingin var líklega nýlega að fara fram í kyrrþey!

Bezti og Samfó – „flokkar gagnsæjis 🙂 “  voru nefnilega að brjóta eigin góðu prinsipp með samningum í reykfylltum bakherbergjum þar sem afar dýrmætir eignarhlutar Orkuveitunnar í Kína voru „seldir“ án auglýsinga.

Bezti sérvaldi fékk að kaupa!

Stöðvum Landsdóm strax!!!  Setjum hann ekki á aftur fyrr en tryggt er að frá Landsdómi sé útvarpað og sjónvarpað. Það er ólíðandi að láta afar mistæka blaðamenn – sem eiga ekki hvað sístan þátt í hruninu – túlka það sem fram fer án þessa að almenningur geti tekið hlutlæga afstöðu til þess sem fram fer.

19. aldar Landsdómsforseti verður að halda inn í 21. öldina ekki síðar en strax!

Það getur ALDREI orðið þokkaleg sátt um þinghald Landsdóms – hvað þá væntanlega niðurstöðu dómsins – öðruvísi en almenningur í landinu geti milliliðalaust fylgst með því sem fram fer.

19.aldar lögfræðingarnir úr HÍ – sem allir voru meitlaðir í aldagamla embættismannalögfræði í náminu sínu – og skilja ekki nýja Ísland – verða að dusta rykið af sjálfum sér og átta sig á því að þeir eru ekki lengur „yfirstétt“ eins og forðum – heldur lögfræðimenntaðir þjónar almennings.

Réttarhald lokað fyrir alla nema þessa 45 sem mæta með svefnpokann sinn í röðina daginn fyrir réttarhald er ekki opið lýðræðislegt réttarhald. Sérstaklega ekki þar sem svefnpokaliðið er að stórum hlut sjálfhverft fjölmiðlalið – sem er sjálfhverfasta stétt á Íslandi á eftir 19. aldar lögmönnunum.

Stétt sem þykist ganga erinda almennings – en hugsar fyrst og fremst um einhverskonar „skúbb“ og skeytir engum um það sem á ensku er kallað „collateral damage“. Ekki frekar en lögfræðingarnir sem hugsa einungis um að „vinna málið“ óháð  „collateral damage“.

Jóhanna Sigurðardóttir og Steingrímur J. Sigfússon eru ein höfuðorsök þess að það „Nýja Ísland! sem þjóðin sóttist eftir í kjölfar hrunsins 2008 hefur ekki orðið. Þeirra ´“Nýja Ísland“ er ekki það sem þjóðin sóttist eftir. Enda parið skilgetið pólitískt afkvæmi  „Gamla Íslands“. Hluti hinnar valdsæknu ´68 kynslóðar!

Fyrrum Framsóknarmaðurinn Ólafur Ragnar Grímsson er ekki síður skilgetið pólitískt afkvæmi „Gamla Íslands“. Eins og helstu hvatamenn þess að Ólafur Ragnar bjóði sig fram á ný – þeir gömlu félagar Ólafs Ragnars úr Sambandi ungra Framsóknarmanna upp úr 1970 – Guðni Ágústsson og Baldur Óskarsson. Hluti hinnar valdsæknu ´68 kynslóðar!

Gamla pólitíska valdsækna ’68 kynslóðin úr „Gamla Íslandi“ er að verja stöðu sína. Þetta gamla fólk er ekki að hugsa um hag unga fólksins. Það vill ekki það „Nýja Ísland“ sem yngri kynslóðir og miðaldra Íslendingar vilja. Það vill bara halda halda í þau völd sem þau hafa. Ekki hugsjónir ´68 kynslóðarinnar.

Við þurfum nýtt Ísland. Gamla valdsækna ´68 kynslóðin er ekki rétta fólkið að leiða þjóðina inn í nýtt og betra Ísland. Því ´68 kynslóðin er stærsti þröskuldur hins „Nýja Íslands“.