Sæl Jóhanna.
Sá að þér finnst dapurlegt að verið sé að rétta yfir fólki sem hefur víst lítið til saka unnið annað en að taka þátt í tiltölulega friðsömum mótmælum í kjölfar hrunsins. Það er leiðinlegt að þú skulir vera svona döpur, en það er kannski huggun harmi gegn að það ættu að vera hæg heimatökin fyrir þig.
Ásta R. Jóhannesdóttir er nefnilega forseti Alþingis, hún sem hefur borið þá ákærðu röngum sökum, og neitað að leiðrétta rangfærslurnar af því að hún og Alþingi megi ekki tjá sig um málið meðan það er fyrir dómstólum (þótt hún hafi sem sagt þegar gert það). Ásta hefur heldur ekki viljað gera athugasemdir við þær kærur sem skrifstofustjóri Alþingis, undirmaður hennar, lagði fram, þar sem hann nefndi sérstaklega 100. grein hegningarlaga, sem fjallar um valdarán. Hvað þá að hún vilji fetta fingur út í að vinkona ykkar saksóknarinn pantaði kæru fyrir „húsbrot“ frá skrifstofustjóranum, sem segir sjálfur að slíkar pantanir séu með öllu ólöglegar.
Ef til vill er þér ekki kunnugt um að Ásta situr í sæti þingforseta í krafti þingflokks Samfylkingarinnar. Það mun vera sami flokkur og þú tilheyrir, og ég er svona að vona að þú hafir eitthvað að segja um hver skipar það sæti.
Saksóknarinn, Lára V. Júlíusdóttir, sem ákvað að ákæra fyrir valdaránstilraun, í trássi við niðurstöðu lögreglurannsóknar á málinu, ætti ekki að vera þér með öllu ókunnug heldur. Hún var aðstoðarmaður þinn 1987-88 þegar þú varst félagsmálaráðherra. Þú lést líka gera hana að formanni bankaráðs Seðlabankans í fyrra, manstu? Reyndar var það Alþingi sem kjöri hana til þess. Kannski fannst henni að hún launaði því greiðann með því að nota valdaránsákæruna gegn þessu liði sem var eitthvað að abbast upp á þingið.
Kannski manstu líka að Lára var í Stúdentaráði fyrir rúmum 30 árum þegar vinur þinn hann Össur fór á þingpalla og var með einhvern kjaft yfir þingmönnum, og tókst miklu betur upp en þessi liði sem nú er verið að rétta yfir, það náði bara að segja tíu orð, en Össur hélt langa ræðu. Enda var hann varinn af vöskum hópi samherja. Einhver fréttamaður spurði Láru í fyrra hvort hún hefði verið á pöllunum með Össuri. Hún kvaðst ekki muna það. Svona valkvætt minni er víst í tísku þessa dagana þarna niðri í Alþingi, því sumir af starfsmönnum þingsins mundu bara sumt og ekki annað þegar verið var að yfirheyra þá í réttarhöldunum í gær. Meira að segja myndavélarnar í þinghúsinu eru með svona slitrótt minni. Ku bara hafa geymt bestu bitana frá átökunum. Sumir starfsmenn þingsins sem yfirheyrðir voru í gær mundu líka eitthvað allt annað en það sem myndavélarnar þó mundu.
Langaði bara að benda á að þetta eru nánir vinir þínir, konurnar sem bera ábyrgð á þessum ofsóknum sem gerðu þig víst svo dapra í gær. Þær væru líklega ekki þar sem þær eru í dag nema af því þær eiga þig að.
Skil að þú sért döpur, En það er ráð, þegar maður hefur sjálfur kallað sorgina yfir sig, að drífa sig í tiltekt í eigin lífi. Þú gætir byrjað á að láta reka Ástu, svo hún geri ekki viðlíka skandala aftur. Og látið þau boð út ganga að það sé ekki svona, með þessum heiftúðugu ofsóknum Láru, sem maður þóknist þér.
Bara datt svona í hug að þetta gæti huggað þig svolítið í depurðinni.
Einar Steingrímsson
Það er líka ágætt að minna þessa íslendinga á 148.gr hegningarlaga : Ásta R. Jóhannesdóttir,Lára V. Júlíusdóttir,Guðlaugur Ágústsson, deildarstjóri þingvarða við Alþingi og aðrir starfsmenn Alþingis og Lögreglumenn með val gloppótt minni.
Almenn hegningarlög
1940 nr. 19 12. febrúar
148. gr. Hver, sem með rangri kæru, röngum framburði, rangfærslu eða undanskoti gagna, öflun falsgagna eða á annan hátt leitast við að koma því til leiðar, að saklaus maður verði sakaður um eða dæmdur fyrir refsiverðan verknað, skal sæta …1) fangelsi allt að 10 árum. Við ákvörðun refsingar skal hafa hliðsjón af því, hversu þung hegning er lögð við broti því, sem sagt er eða gefið til kynna, að viðkomandi hafi drýgt. …2) Hafi brot haft eða verið ætlað að hafa í för með sér velferðarmissi fyrir nokkurn mann, þá skal refsað með fangelsi ekki skemur en 2 ár og allt að 16 árum.
Takk fyrir ábendinguna, Bjarni!
Amen
2xamen.
Mig langar til að bena á 148 gr hegningarlaga og vil hvetja til þess að forseti alþingis og skrifstofu stjóri verði kærð með vísan til þessarar greinar.
148 gr. Hver, sem með rangri kæru, röngum framburði, rangfærslu eða undanskoti gagna, öflun falsgagna eða á annan hátt leitast við að koma því til leiðar, að saklaus maður verði sakaður um eða dæmdur fyrir refsiverðan verknað, skal sæta …1) fangelsi allt að 10 árum. Við ákvörðun refsingar skal hafa hliðsjón af því, hversu þung hegning er lögð við broti því, sem sagt er eða gefið til kynna, að viðkomandi hafi drýgt. …2) Hafi brot haft eða verið ætlað að hafa í för með sér velferðarmissi fyrir nokkurn mann, þá skal refsað með fangelsi ekki skemur en 2 ár og allt að 16 árum.
Ákveða má í dómi, eftir beiðni þess, sem fyrir óréttinum hefur orðið, að niðurstaða dóms og það af forsendum hans, sem dómur telur hæfilegt, skuli birt að opinberri tilhlutan í einu eða fleirum opinberum blöðum eða ritum.
Af hverju komu lögmenn ákærðu ekki með nefndan tölvupóst upp í þinghaldinu í dag?
Veit það einhver?
Er ekki alveg í lagi með þig?
Í síðasta pistli er gefið í skyn að íslenska réttarríkið sé ekki upp á marga fiska. Nú hvetur þú til þess að forsætisráðherra beiti pólitískum þrýstingi til að hafa áhrif á störf ákæruvaldsins.
Það er einmitt mikilvægt í réttarríki að ákæruvald og dómstólar starfi eftir hlutlægum reglum en þegnarnir eigi ekki allt sitt undir því hvaða pólitísku öfl eru við völd á hverjum tíma. En það finnst þér líklega ekki sjálfsagt svo það er hætt við að það sé eins og að berja hausinum við stein að rökræða við þig.
Nei, Eyjólfur, ég lagði nú ekki til í þessum pistli „að forsætisráðherra beiti pólitískum þrýstingi til að hafa áhrif á störf ákæruvaldsins.“ Heldur var ég að benda henni á að hún gæti sýnt hug sinn til framkomu þeirra sem ábyrgð bera á málinu með skilvirkum hætti. Í hvorugri tillögu minni er lagt til að forsætisráðherra reyni að hafa áhrif á störf ákæruvaldsins.
Jón Steinar Gunnlaugsson var 2004 skipaður dómari við Hæstarétt Íslands.
Tveimur árum áður hafði þessi sami Jón Steinar verið dæmdur við réttinn.
http://www.mbl.is/mm/gagnasafn/grein.html?grein_id=658565
Eru það meðmæli með íslensku réttarkerfi að sakamenn séu gerði að dómurum við Hæstarétt ?
VARLA !!
Sigmundur: Á eftir John Kaczynski ert þú uppáhalds stærðfræðingurinn minn.
Einar: Lestu pistilinn aftur, ég get bara með engu móti skilið eftirfarandi:
„Langaði bara að benda á að þetta eru nánir vinir þínir, konurnar sem bera ábyrgð á þessum ofsóknum sem gerðu þig víst svo dapra í gær. Þær væru líklega ekki þar sem þær eru í dag nema af því þær eiga þig að.
Skil að þú sért döpur, En það er ráð, þegar maður hefur sjálfur kallað sorgina yfir sig, að drífa sig í tiltekt í eigin lífi. Þú gætir byrjað á að láta reka Ástu, svo hún geri ekki viðlíka skandala aftur. Og látið þau boð út ganga að það sé ekki svona, með þessum heiftúðugu ofsóknum Láru, sem maður þóknist þér.“
öðruvísi en að það ætti að setja Láru og Ástu Ragnheiði af makki þær ekki „rétt“ en að minnsta kosti að sjá til þess að þær verði hér eftir hafðar í skammakróki norrænu velferðarstjórnarinnar.
Það er annað mál sem við ættum öll að kynna okkur og það er ráðning
tengdasonar biskupsins í embætti sóknarprests í London fyrir nokkrum árum.
Fyrir þetta var biskupsembættið dæmt fyrir brot á jafnréttislögum. Síðar var
embættið dæmt til greiðslu skaðabóta í sama máli.
Morgunblaðið fjallaði ítarlega um þetta mál á sínum tíma. Það var reyndar
áður en Davíð Oddsson gerðist ritstjóri.
Fyrir dómi hélt biskupinn því fram að hann hafi ekki vitað að tengdasonurinn
hefði ætlað að sækja um embættið.
Þetta er athyglisvert í ljósi þess að sama dag og staðan var fyrst auglýst, barst
biskupsstofunni umsókn frá áðurnefndum tengdasyni sem þá var búsettur í London.
http://timarit.is/view_page_init.jsp?issId=258896&pageId=3619579&lang=is&q=tengdasonur+biskupsins
Þrátt fyrir að tengdasonurinn hafi sótt um starfið skipaði Karl Sigurbjörnsson dómnefndina.
Ísland er YNDISLEGT land !!!!
Er hún hætt að vera „agndofa“?
Hún má vera döpur yfir því Íslandi sem hún er að búa börnum okkar og barnabörnum. Land, sem, hafi einhverntíman verið ástæða að kalla bananalýðveldi, þá er það af hennar völdum.
Mín vegna má hún vera „döpur“ líf hennar á enda, efast samt sannarlega um að ekki sé um hreina „krókudíladepurð“ að ræða.
Mikið rosalega er ég sammála þessari færslu og flestum svörunum hér. Svona á að tækla máli. Þetta er reyndar nákvæmlega sama og ég hef verið að hugsa um þetta mál. Þarna situr forsætisráðherrann eins og hún hafi hvergi nærri komið og er svo Döpur, hversu langt er hægt að ganga í lýðskrumi?
Þetta er óneitanlega einkennilegur pistill hjá Einari, hvað svo sem hann meinti.
Þetta er þó allavega hrein snilld ef satt er: „Einhver fréttamaður spurði Láru í fyrra hvort hún hefði verið á pöllunum með Össuri. Hún kvaðst ekki muna það.“
Minnisleysið er víst eitthvað gegnumgangandi í þessum réttarhöldum. Lögreglumaður segist ekki muna hvort hann hafi borið mann útúr þinghúsinu eins og sýnt er í fréttum að gert er, saksóknari man ekki hvort hún heimsótti þingpalla og dómara gengur illa að muna hvern sakborninga hann er að tala við. Þar sem hægt væri að hressa uppá minnið með gögnum tekur hirðuleysi við því öllum gögnum sem eitthvað gagn geta gert hefur verið týnt. Hættið nú þessari gerræðislegu vitleysu áður en íslenskt réttarkerfi verður aðhlátursefni um allan hinn siðmenntaða heim
Landsbankinn hlítur að senda Jóhönnu rauðvín svo hún geti skálað við vinkonur sínar þingforsetann og saksóknarann þegar þær hafa fengið níumenningana dæmda saklausa í lífstíðar fangelsi .
Kannski Valtýr ríkissaksóknari fagni með þeim og segir þeim sögur af því hvernig hann fór að þegar hann fékk fjölda manns dæmda saklausa í Guðmundar og Geirfinns málinu.