Frammistaða fréttastofu RÚV í lekamáli innanríkisráðuneytisins hefur vakið áleitnar spurningar um hvað fréttastjóranum, Óðni Jónssyni, gangi til. Í fréttum RÚV hefur verið talað við fjórar manneskjur vegna þessa máls, Hönnu Birnu sjálfa, Bjarna Ben, Sigurð Líndal og Stefaníu Óskarsdóttur.
Sigurður var kynntur sem lagaprófessor. Hann hélt því fram að „Ekki sé ástæða til að ráðherra víki úr embætti á meðan rannsók fer fram“ samkvæmt frásögn RÚV. Merkilegt nokk virðist hér bara vera um einkaskoðanir Sigurðar að ræða, eða kannski bara lauslegar hugleiðingar hans, sem ekki voru ætlaðar til birtingar, og vandséð að þessar skoðanir hans eigi eitthvert erindi við landsmenn fremur en skoðanir annarra óbreyttra borgara. Það kemur að minnsta kosti verulega á óvart að Sigurður nefndi engin lagaleg rök máli sínu til stuðnings. Og hann minntist ekki einu orði á þau vanhæfisákvæði stjórnsýslulaga sem maður skyldi ætla að lögfræðingur liti fyrst til þegar mál af þessu tagi ber á góma.
Stefanía lýsti lika þeirri skoðun sinni að Hanna Birna þurfi ekki að víkja á meðan lögreglurannsókn á kærunni gegn henni fer fram. Þessi afstaða byggir augljóslega á engu öðru en einkaáliti Stefaníu sjálfrar, enda dettur engri heilvita manneskju í hug að til sé einhvers konar stjórnamálafræði sem útskýri af hverju það sé í lagi að yfirmaður sitji sem fastast þegar undirmenn hans eiga að rannsaka mögulegt glæpsamlegt athæfi yfirmannsins.
Í viðbót við þessar skoðanir Stefaníu um mál (fyrrverandi?) flokkssystur sinnar hrutu af vörum hennar tvenn ódauðleg ummæli, sem vafalítið verða skráð á gullspjöld í sögu íslenskrar stjórnmálafræði. Annars vegar sagði Stefanía, samkvæmt frétt RÚV:
Á meðan rannsókn málsins stendur yfir sé spurningum ósvarað.
Þetta eru mikil tíðindi, því hingað til hefur flest hugsandi fólk gengið út frá því að rannsóknir væru bara gerðar í málum eftir að búið væri að svara öllum spurningum.
Auk þess sagðist Stefanía, samkvæmt fréttinni,
ekki sjá ástæðu til að ráðherra víki á meðan á rannsókninni stendur, ekki síst ef hún dregst á langinn.
Stefanía telur sem sagt að ef rannsóknin taki langan tíma þurfi ráðherra ekki að víkja, en svo virðist sem hún telji þá að ef rannsóknin gangi hratt fyrir sig væri eðlilegt að Hanna Birna viki á meðan. Hér er því um einhvers konar tímavél að ræða (og gott hefði verið að Stefanía útskýrði þessi djúpu stjórnmálafræði): Til að ákveða hvort ráðherra ætti að víkja núna þurfum við bara að vita hvort rannsóknin muni taka langan tíma.
Hitt er svo aftur áleitin spurning hvort Óðinn Jónsson, fréttastjóri RÚV, er að draga stuðningsmenn Hönnu Birnu (og hana sjálfa) sundur og saman í háði, með því að láta þetta fólk segja botnlausa þvælu í útvarpi og sjónvarpi, eða hvort hann fattar ekki djókinn og er að leggja sig allan fram um að vernda Hönnu Birnu með því að leiða fram hvern stuðningsmann hennar á fætur öðrum, en halda burtu öllum sem gætu hugsanlega haft einhver rök eða lögfræðilega þekkingu fram að færa.
Einar Steingrímsson
Ósköp ertu pirraður.
Það eru fleiri, Valdi.
Þetta lekamál allt saman og meðfylgjandi leðjuslagur, sýnir svo ekki verður um villst að við höfum nákvæmlega engin efni á að hlægja að stjórnarfari í Norður-Kóreu, Kína eða Miðbaugs-Gíneu.
Ekki má gleyma aðalatriðinu í þessu máli sem er að hún Hanna okkar hefur engu svarað hvort hún viti hver samdi minnisblaðið og lak því til morgunblaðsins. Hún hefur ekki einu sinni sagt ,,ég bara veit ekkert um það“.
Er svona framkoma í lagi? Það finnst mér ekki en ég er hræddur um að hún muni komast upp með það.
Það er eðlilegt að Sigurður vísi ekki í nein lög, því það eru engin lög sem styðja þessa kröfu að hún víki.
Vanhæfisákvæði stjórnsýslulaga eiga ekkert við í þessu tilfelli þar sem hún er ekki sjálf að rannsaka málið, og hefur alls enga aðkomu að rannsókninni.
Ef það væri hægt að ganga að því sem vísu að dómsmálaráðherra segði af sér í hvert sinn sem einhver kærði hann, að þá myndi rigna inn kærum alla daga til þess eins að gera ráðherran óvirkan.
Þetta er ekki raunhæf krafa.
Rannsóknin verður bara að fá að hafa sinn gang, í þessu máli rétt eins og öðrum.
Sigurður: Það er í besta falli vafamál (ef það er ekki á hreinu) að lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu verði vanhæfur til að rannsaka málið á grundvelli vanhæfisákvæðanna. Það myndi þýða að það er ekki hægt að láta lögregluna rannsaka málið meðan Hanna Birna situr.
Það er því sjálfsagt rétt að hún sé ekki vanhæf í skilningi laganna, en ef sá sem á að rannsaka málið er sjálfkrafa vanhæfur hlýtur ráðherra að þurfa að víkja.
Eða hvað?
Hitt er svo annað mál að í engu siðuðu ríki dytti fólki í hug að ráðherra gæti setið sem yfirmaður lögreglu sem á að rannsaka ráðherrann vegna gruns um glæpi. En það er auðvitað siðferðisspursmál, og ekki í tísku á Íslandi …
Auk þess er hér ekki um að ræða kæru einhvers kverúlants sem er að reyna að trufla starf ráðuneytisins. Það er ríkissaksóknari sem ákvað að það þyrfti að gera lögreglurannsókn, eftir að hafa sjálfur rannsakað málið í tvo mánuði.
Einar,
Það eru engin lög sem gera Hönnu vanhæfa til að sitja sem ráðherra þótt þessi rannsókn sé í gangi.
Vanhæfisákvæði stjórnsýslulaga eiga ekki við, það getur þú alveg séð sjálfur ef þú lest þau, hún er ekki á neinn hátt með aðkomu að þessari rannsókn.
Hvað er siðferðilega rétt/rangt er alltaf hægt að ræða.
Viljum við að hver sem er geti vikið ráðherra úr embætti með því einu að kæra hann/hana fyrir hvað sem er, hvenær sem er vitandi að kæran ein og sér veldur því að ráðherra þurfi að segja af sér?
Það getur aldrei gengið upp.
Ríkissaksóknari lagði ekki fram kæruna Einar, það var einmitt „einhver kverúlant“ eins og þú kallar það, einstaklingur úti í bæ.
Sigurður: Það er kannski tilgangslítið að endurtaka það sem ég sagði í fyrra svari mínu til þín, en ég geri það samt, þar sem þú virðist ekki hafa lesið það:
Vanhæfisákvæðin gætu gert þá sem eiga að gera rannsóknina vanhæfa, og það er ekki hægt að skipta þeim út vegna vanhæfis; vanhæfið verður svo lengi sem ráðherra situr. Þess vegna ætti ráðherra að víkja, til að koma í veg fyrir annars óhjákvæmilegt vanhæfi.
Og, það er talsverður munur á því að einhver kæri til lögreglu, sem rannsakar mál ef hún telur tilefni til, og hinu að ríkissaksóknari leggi fyrir lögreglu að gera slíka rannsókn EFTIR að hann hefur sjálfur rannsakað málið.
Ef þú kærir ráðherra fyrir eitthvað sem enginn fótur er fyrir þá myndi lögregla skoða kæruna, og það tæki hana skamman tíma að lýsa yfir að ekki væri ástæða til að halda rannsókn áfram. Enginn myndi við slíkar aðstæður krefjast að ráðherra viki.
Menn geta svo sem velt þessu fyrir sér út og suður, en málið er að almenningur í þessu landi er ekki fífl, og þessi tvö sem leitað var til eru einfaldlega ekki marktækir álitsgjafar, vegna þess að þau eiga sitt undir því að vera í náðinni hjá sjálfstæðisflokknum.
Hvernig er það annars ef einhver annar en opinber starfsmaður hefur lekið þessum „upplýsingum“
Er sá ekki bara hetja fyrir að upplýsa almenning
Rógur eru ekki upplýsingar, Grímur sæll.
Heldur rógur.