Fimmtudagur 17.02.2011 - 14:56 - 8 ummæli

Hvað verður um þingforseta sem lýgur?

Ásta R. Jóhannesdóttir, forseti Alþingis, neitaði staðfastlega að tjá sig um mál Nímenninganna á meðan það væri fyrir dómstólum.  Þann 17. maí 2010, löngu eftir að ákæra var gefin út, hafði Ásta hins vegar sent Jóni Ólafssyni, prófessor á Bifröst, tölvupóst, í tilefni af ummælum hans í útvarpi um málið. Þar sagði hún meðal annars (allan póstinn má sjá hér):

Umfjöllun um málaferli gegn svokölluðum 9 menningum er á algjörum villigötum.
Staðreyndir eru þessar:

8. desember 2008 ræðst hópur fólks inn í Alþingishúsið bakdyrameginn, beitir þingverði ofbeldi til að komast upp á þingpalla, – yfirbugar þá og slasar starfsfólk þingsins.
Atburðir þessir koma greinilega fram á upptöku í öryggismyndavél.

Þótt starfsmenn Alþingis hafi (eins og fram kom í réttarhöldunum) valið úr öryggismyndavélunum þá kafla sem þeim fundust „áhugaverðastir“ fyrir sig, þá var þó alveg ljóst af þeim upptökum að þessi hópur fólks sem „ræðst“ inn í þinghúsið slasaði alls engan, enda var niðurstaða réttarins í samræmi við það.

Almenningur vissi að vísu lítið um hvað væri hæft í ásökunum um að Nímenningarnir hefðu slasað fólk fyrr en umrædd upptaka var sýnd í sjónvarpi.  En Ásta hafði auðvitað aðgang að upptökunni, enda vísar hún í hana þegar hún setur fram þessar röngu ásakanir í póstinum til Jóns.

Þar sem augljóst er af þessari upptöku að Ásta fer með rangt mál, eins og dómurinn staðfesti, og þar sem hún byggir staðhæfingar sínar einmitt á vísun í upptökuna, er erfitt að túlka þetta öðru vísi en svo að hún hafi vísvitandi sagt ósatt.  Það er að segja, að forseti Alþingis hafi logið blákalt.

Mörður Árnason fór fram á það á Alþingi í gær að Ásta forseti bæði Nímenningana strax afsökunar á því sem gerðist, en hún svaraði honum ekki, og fréttastofa RÚV náði ekki í hana.  Ragnar Aðalsteinsson, lögmaður nokkurra af Nímenningunum, hefur lagt til að fram fari óháð rannsókn á aðkomu þingsins að málinu.  Hvort tveggja ætti að vera sjálfsagt mál.

Fyrirgefningarbeiðni Ástu myndi vafalaust létta henni þessa þungu byrði nokkuð, og flestir myndu trúlega líta hana mildari augum ef hún iðraðist og hefði í sér manndóm til að sýna það.

En það er samt hæpið að Alþingi geti haldið nokkurri virðingu ef það lætur sitja áfram forseta sem orðið hefur uppvís að því að ljúga um jafnalvarlegt mál, að ljúga þungum sökum upp á saklaust fólk.

Flokkar: Óflokkað

«
»

Ummæli (8)

  • Helgi Jóhann Hauksson

    Ég hef farið fram á að skrifstofa Alþingis vísaði mér á reglur, reglugerðir eða lög sem heimiluðu þingvörðum í starfi að beita fólk valdi eða ofbeldi umfram hvern annan mann sem vildi ná fram vilja sínum.
    Í stysttu máli sýna svörin að ekkert er til í lögum eða reglum sem veitir þingvörðum heimild til að beita öðru fólki valdi eða ofbeldi fremur, og hafa ekki fermur en hver annar almenningur slíka heimild.

    Af þeirri ástæðu er alltaf einn lögreglumaður í þinghúsinu þegar þingfundir fara fram því hann einn má leggja hendur á fólk sem ætlar sér annað en þingið vill leyfa.

    Það er því von að upptökum hafi verið eytt – og á þeim upptökum sem þó eru til sést að það eru alltaf þingverðir sem leggja hendur á gestina og beita gestina ofbeldi en ekki öfugt.
    – Til þess hafa þingverðir enga lagaheimild fremur en gestirnir. Báðir töldu hinn vera að brjóta lög (og stjórnarskrá) um rétt fólks til að fara á áhorfendapalla Alþingis. EN hvorugir máttu beita fólk valdi eða ofbeldi hvorki þingverðirnir eða gestir þingsins.
    Þeir sem beittu meira ofbeldi eru því augljóslega sekari en þeir sem beittu minna eða engu ofbeldi. – Af upptökum virðist augljóst aðþað voru þingverðirnir sem lögðu með ólöglegum hætti hendur á gestina.

  • Svartálfur

    úúfffffff

    Hvar skal byrja. Ég horfði á ruglið í Ragnari Aðalsteinssyni í gær og mér verður flökurt af hræsninni. Umræddir níumenningar fóru ekki í þinghúsið til að hlýða á umræður heldur til að koma sjónarmiðum sínum á framfæri á þingpöllum. Og til þess er ekki ætlast. Þau lenda í átökum við starfsmenn þingsins og síðan við lögreglu. Ég held að lögreglumenn og þingverðir hafi verið í fullum rétti að vísa þeim frá.

    Hinsvegar er ég sammála sýknudóminum og varð þess fullviss að svo færi þegar ákæruvaldið telfdi fram „sönnunargögnum“ sem hafði verið hagrætt og minnislausum þingverði. Þá var málið dautt og ljóst að sýknudómur var eina sem raunhæft var í stöðunni.

    Ég get einnig tekið undir að ákæruvaldið hafi farið fram með of miklum þunga og meiri en tilefni voru til. Einnig fannst mér Héraðsdómur sýna stífni þar sem hann leitaðist ekki við að nota rúmbesta sal til málsins á sínum tíma. Það var óþarfa hroki.

    Nokkrir nímenninganna voru dæmdir fyrir að streitast gegn lögreglunni, fengu væga dóma og mega vel við una. Mér finnst þetta sanngjarng og réttur dómur og vona að ákæruvaldið hafi þroska til að láta staðar numið.

    Mér finnast nímenningarnir ekki vera nein fórnarlömb. Þetta eru rómantískar sálir sem finnst þeir vera „aktívistar“ sem geta breytt heiminum en þau verða þá að vera tilbúin að taka afleiðingunum ef þau ganga of langt.

  • Alþingi er auðvitað löngu rúið öllu trausti þannig að þessi fáránlega framganga þessa óhæfa þingforseta breytir litlu.

    En auðvitað myndi þingforsetinn segja af sér í alvöruríki.

    En yrði ella knúinn til þess.

    En ekki í þessu gervi-lýðveldi hinna óhæfu og spilltu.

  • „Rómantískar sálir..“ Það var og. Það er augljóst hvar Svartálfur myndi skipa sér sveit, þar sem fólk berst gegn ofríki og kúgun. Honum yrði ennfremur ekki skotakuld úr því að réttlæta blóðsúthellingar á frelsistorgum heimsins, því þar væru aðeins „rómantískar sálir“ sem uppskera eins og til var sáð og þyrftu þess vegna að taka afleiðingum gerða sinna. Sálir svartálfanna sveima víða þessa daganna.

  • Augljóslega gríðarlegt óréttlæti falið í því að fá skilorð fyrir að bíta löggur.

    Það er árás á grundvallarmannréttindi okkar! Réttarríkið er að hruni komið!

  • ragnheiður gyða jónsdóttir

    „civil disobedience becomes a sacred duty when the state has become lawless or corrupt. and a citizen who barters with such a state shares in its corruption and lawlessness.“
    mahatma gandhi. naut ekki þeirrar guðdómlegu náðar að geta tekið afstöðu samkvæmt meginlínum íslenskra stjórnmálaflokka.

  • SVAR: Þingforseti sem lýgur situr áfram sem þingforseti. Því honum/hennni þykir vænna um að vera þingforseti en að segja satt. Sama gildir um þá sem kjósa þingforseta; þeim þykkir vænna um að vera þingmenn en að segja satt. Þeim er líka sama hvort þingforsetinn sem þeir kusu segi satt eða ekki því það klagar ekki – að þeirra mati – upp á þá vegna þess að þeir eru stikkfrí og hafa leyfi til að ljúga sig út úr öllu því sem þeir koma sér í eða taka til máls um.

  • Eva Dögg

    Svartálfur !
    Það er greinilegt að þú hefur þínar uppl. einungis upp úr vissum fjölmiðlum!
    Lögreglumaðurinn sem var á vakt þennan dag og tók á móti þessum hóp , tók á móti hópnum með piparúða og vondu orðbragði, kallar alls kyns slæm uppnefni yfir hópin sem stór hluti fólksins átti ekki skilið því það hafði ekki gert neitt rangt. Bara gengið inn. (þetta var áður en einhverri hurð var haldið opinni, eða þingvörður slasast. Það var lögreglan og starfsmenn Alþingis sem æstu þetta fólk upp með þessum móttökum, og orðbragði. Þegar 2 einstaklingar voru búnir að fara upp á þingpalla, mjög æst og reið, kalla yfir ríkisstjórnina að þau væru vanhæf var ætlun þessara einstaklinga að labba út. En nei, þá var búið að læsa dyrum Alþingis, þannig að fólkið var allt fast í stiganum. Þingverðir drógu fyrsta einstaklingin út, hentu honum í þvöguna í stiganum.. en seinni einstaklingin handjárnuðu þeir og höfðu efst á stigapallinum. Ef að sá einstaklingur sagði eitthvað þá kom þessi lögreglumaður sem tók á móti fólkinu í byrjun, og sparkaði í einstaklingin þar sem hann lá , handjárnaður fyrir aftan bak !!!!
    En viti menn, inn á milli þessara óheftu lögreglumanna voru nokkrir sem voru nógu þroskaðir til að sjá að þetta gengi ekki svona. Þess vegna spurðu þeir fólkið sem var í troðning í stiganum, hvort við ættum ekki að kalla þetta gott og allir skyldu labba út saman, og engin eftirköst yrðu. Jú, þetta var samþykkt og gengu allir út. Nema hvað að þegar út er komið, er stokkið á nokkra einstaklinga og þeir handteknir. Þar mun einn hafa „bitið“ lögreglumann…en hver bregst ekki þannig við þegar stokkið er óvænt á mann, en að verja sig á einhvern hátt ??!!?? Stór hluti þessa fólks fór svo á fund lögreglustjóra og yfirlögregluþjóns, þar sem fólkinu var lofað að engin eftirköst yrðu af þessu máli, og að kennitölur fólksins sem höfðu verið teknar niður yrði eytt. En hvaða hvaða…ári síðar kemur bréf !! Alþingi og Frú Ásta Ragnheiður eru að kæra þetta fólk !!! Nema að þau kæra aðeins 9 !!! Og árás á Alþingi !! Hvað er að gerast á þessu landi ??!!??? Margir af þeim sem voru á Alþingi þennan umrædda dag, en voru ekki ákærð gáfu sig fram..en nei, þau voru ekki ákærð! Hvað var það ??? Dómurinn vakti upp blendnar tilfinningar.. gott að stór hluti var sýknaður, en þau hefðu öll átt að vera sýknuð !!! Þetta er fólk sem þorði að standa upp úr sófanum og framkvæma í stað þess að sitja á kaffistofum landsins og kvarta og kveina !! Þetta er fólkið sem kom öllu af stað !!! LIFI BYLTINGIN

Rita ummæli

Kæfuvörn:   Hver er summan af fjórum og þremur? Svar:

Höfundur

Einar Steingrímsson
Nánar um höfund ...
RSS straumur: RSS straumur