Ein mestu efnahagsmistök sem gerð hafa verið á Íslandi, eru þau að víxitalan hafi ekki verið tekin úr sambandi alla vega tímabundið, strax eftir Hrun, því þá væru hér engin gjaldeyrishöft, og atvinnulífið komið á fulla ferð, og skuldavandi heimilanna væri ekki til staðar.
Þetta er það slæma sem ríkisstjórn Jóhönnu og Steingríms hefur gert:
1. Ríkisstjórnin hefur ekki náð niður atvinnuleysinu nema að nafninu til.
2. Hefur staðið í veginum fyrir því að fjárfestar komi inn í landið
3. Hefur almennt staðið í vegi fyrir atvinnuuppbyggingu sem henni er ekki pólitíkst séð hugnanleg.
4. Hefur marg oft brotið lög um opinbera stjórnsýslu
5. Hefur amk. 2 brotið stjórnarskrárákvæði (eitt af því var að ráða útlendan mann Seðlabankastjóra).
6. Hefur ekki viljað ná aðalfjárglæframönnunum sem settu Ísland á hausinn og fá þá dæmda. Þessir menn ganga enn frjálsir með alla mia. sem þeir stálu frá þjóðinni.
7. Að sækja um aðild að hinu vonlausa ESB
8. Er að semja nýja stjórnarskrá sem á að verða byggð á hugmyndafræði vinstriaflanna og sem kostar þjóðina 1,5 mia.kr.
9. Reyndi að þröngva drápsklyfjum upp á þjóðina með Icesave-samningunum.
10. Hefur fært Ísland of mikið til vinstri.
11. Almennt hafa kjör fólks hér á landi versnað = hefur jafnað niður á við
12. Of mikið er lagt áhersla á réttindi kvenna á kostnað réttinda karla.
13. Landsbyggðinni hefur hrakað í tíð núverandi stjórnar, t.d. er opinber þjónusta úti á landi lakari en fyrir hrun.
14. Skattar og gjöld hafa hækkað mikið í tíð núverandi ríkisstjórnar
15. Er í heilögu stríðið grunnatvinnuveg þjóðarinnar.
16. Þeir sem styðja ríkisstjórnina (ca. 30%) hafa það almennt betur nú (amk. líður þeim betur) en fyrir hrun.
17. Atvinnuuppbygging er of lítil í landinu
18. Póltísk áhætta fyrir fjárfesta er meiri núna en fyrir hrun.
Þeir sem styðja ríkisstjórnina (ca. 30%) hafa það almennt betur nú (amk. líður þeim betur) en fyrir hrun, á meðan hin 70% þjóðarinnar hefur það almennt verr.
Í innleggi kollega ykkar Lilju Mósesdóttur á Facebook fyrr í dag (Afskriftir í nafni mannúðar) segir m.a.:
„Í stað þess að gera fátækum evrulöndum í vanda kleift að auka útflutning og afskrifa ósjálfbærar skuldir hafa Þjóðverjar neytt þessi lönd til að auka skuldsetningu ríksjóðs og skera niður ríkisútgjöld til að endurfjármagna töpuð lán banka.Töpuð útlán bankakerfisins eru þannig gerð að skuld skattgreiðenda.‟
Þessi orð Lilju urðu mér tilefni til innleggs um málið frá hlið sem er jafn óvænt og umsögn mín er óvægin.
Virðingarfyllst,
Gunnar Tómasson, hagfræðingur
* * *
Umsögn.
Glæpir gegn mannkyni (e. crimes against humanity) eru af ýmsu tagi. Atburðir líðandi stundar í Sýrlandi eru dæmi um verklag níðinga á valdastóli þegar um völd og hagsmuni er að tefla.
Alþjóðdómstólar hafa verið settir á fót til að láta viðkomandi svara til saka en aðrir, og nýstárlegri, glæpir gegn mannkyni hafa enn ekki vakið alþjóðasamfélagið til meðvitundar um siðferðilega ábyrgð sína og skyldur þaraðlútandi.
Orð Lilju Mósesdóttur hér að ofan—„Töpuð útlán bankakerfisins eru gerð að skuld skattgreiðenda.“—vísa til myndbirtingar eins slíks glæps gegn mannkyni.
Hér er djúpt tekið í árinni, en staðreyndin er sú þegar grannt er skoðað að útlán alþjóðapeningakerfisins eru búin til úr ENGU.
Alþjóðapeningakerfið er LOKAÐ KERFI þannig að eignir/útlán og skuldir/innstæður í efnahagsreikningi kerfisins eru alltaf í jafnvægi; hver lánveiting eykur jafnt eignir og skuldir lánastofnana innan kerfisins.
Fyrir 30 árum átti ég í skoðanaskiptum við þáverandi bankastjóra Landsbankans á síðum Morgunblaðsins og benti m.a. á þessa staðreynd.
Bankastjórinn svaraði því til að hér væri sagan einungis hálfsögð, og átti þar við þjónustu bankakerfisins við móttöku og útlán sparifjár.
Það má flækja einfalda hluti, en hvert sem hlutverk peninga kann að vera eftir að þeir hafa orðið til úr ENGU breytir ekki umræddri staðreynd.
Allt frá upphafi áttunda áratugar síðustu aldar hefur vaxtarhraði útlána alþjóðapeningakerfisins og vaxta verið langt umfram vaxtarhraða heimsframleiðslu á vörum og þjónustu.
Það hefur jafnlengi blasað við að svo gæti ekki orðið til eilífðar ÁN þess að eitthvað léti undan—að sívaxandi skuldir sem sprottnar eru af ENGU myndu sprengja skuldaþol framleiðslu sem byggir á vinnuafli, hugviti, tækni og náttúruauðlindum.
Þegar hið óumflýjanlega verður ekki umflúið lengur hafa stjórnvöld um tvennt að velja:
Að horfast í augu við nauðsyn breytinga á leikreglum alþjóðapeningakerfisins.
Að umbreyta óreiðuarfleifð peningakerfisins í skuld skattgreiðenda.
Fyrri valkosturinn er raunhæfur—sá síðari er glæpsamlegur.
Það má ætla að fall krónunnar hafi þrátt fyrir aukna verðbólgu, haft þá kosti í för með sér að atvinnuleysið varð mun minna en ella og sömuleiðis meiri kraftur í framleiðsluhluta hagkerfisins. Hvernig er hægt að þakka ríkisstjórninni fyrir jákvæð áhrif gengisfallsins á sama tíma og hennar langstærsta og mesta baráttumál er innganga í ESB og upptaka evru sem kæmi algjörlega í veg fyrir þessi jákvæðu áhrif þess að hafa okkar eigin mynt? Ef þú reynir leynt og ljóst að afnema eitthvað, þá geturðu ekki á sama tíma þakkað þér kostina sem fylgja því sem afnema skal!!!
Hitt er svo allt önnur umræða hvort og hvernig það að hafa sjálfstæða mynt, getur komið hagkerfinu í tómt klandur þegar óábyrgir aðilar fikta þar í, t.d. með því að skrúfa upp gengið til að búa til gerfi hagsæld!
Einar Steingrímsson
Ein mestu efnahagsmistök sem gerð hafa verið á Íslandi, eru þau að víxitalan hafi ekki verið tekin úr sambandi alla vega tímabundið, strax eftir Hrun, því þá væru hér engin gjaldeyrishöft, og atvinnulífið komið á fulla ferð, og skuldavandi heimilanna væri ekki til staðar.
Þetta er það slæma sem ríkisstjórn Jóhönnu og Steingríms hefur gert:
1. Ríkisstjórnin hefur ekki náð niður atvinnuleysinu nema að nafninu til.
2. Hefur staðið í veginum fyrir því að fjárfestar komi inn í landið
3. Hefur almennt staðið í vegi fyrir atvinnuuppbyggingu sem henni er ekki pólitíkst séð hugnanleg.
4. Hefur marg oft brotið lög um opinbera stjórnsýslu
5. Hefur amk. 2 brotið stjórnarskrárákvæði (eitt af því var að ráða útlendan mann Seðlabankastjóra).
6. Hefur ekki viljað ná aðalfjárglæframönnunum sem settu Ísland á hausinn og fá þá dæmda. Þessir menn ganga enn frjálsir með alla mia. sem þeir stálu frá þjóðinni.
7. Að sækja um aðild að hinu vonlausa ESB
8. Er að semja nýja stjórnarskrá sem á að verða byggð á hugmyndafræði vinstriaflanna og sem kostar þjóðina 1,5 mia.kr.
9. Reyndi að þröngva drápsklyfjum upp á þjóðina með Icesave-samningunum.
10. Hefur fært Ísland of mikið til vinstri.
11. Almennt hafa kjör fólks hér á landi versnað = hefur jafnað niður á við
12. Of mikið er lagt áhersla á réttindi kvenna á kostnað réttinda karla.
13. Landsbyggðinni hefur hrakað í tíð núverandi stjórnar, t.d. er opinber þjónusta úti á landi lakari en fyrir hrun.
14. Skattar og gjöld hafa hækkað mikið í tíð núverandi ríkisstjórnar
15. Er í heilögu stríðið grunnatvinnuveg þjóðarinnar.
16. Þeir sem styðja ríkisstjórnina (ca. 30%) hafa það almennt betur nú (amk. líður þeim betur) en fyrir hrun.
17. Atvinnuuppbygging er of lítil í landinu
18. Póltísk áhætta fyrir fjárfesta er meiri núna en fyrir hrun.
Liður nr. 16 á að hljóma svona;
Þeir sem styðja ríkisstjórnina (ca. 30%) hafa það almennt betur nú (amk. líður þeim betur) en fyrir hrun, á meðan hin 70% þjóðarinnar hefur það almennt verr.
Steingrímur og Jóhanna eru risaeðlur á þingi sem hafa setið þar inni í um 30
ár hvort.
Þetta fólk getur aldrei átt þátt í i að taka upp ný vinnubrögð og hugsa út fyrir kassan sem þau eru alin upp í.
Þau eru hluti af vandamálinu, ekki lausninni.
Það eina sem þau hafa endurreist frá hruni er Sjálfstæðisflokkurinn.
Allt annað er langur listi klúðurs og vanhæfni þar sem bókstaflega ALLT verður að dufti í höndunum á þeim.
Seim óld sjitt:
http://www.dv.is/leidari/2012/7/9/veit-folk-thetta/
Meira af seim óld sjitt:
http://www.dv.is/leidari/2012/7/6/godaerid-heldur-afram/
Skjaldborgarstjórnin á fullu að skíta:
http://www.dv.is/blogg/iris-erlingsdottir/2012/6/28/islenska-raeningjabaelid/
Allt er þá ferfalt er, því þá sjá menn að þetta helvíti gengur ekki lengur.
Því kemurhér pínulítið meira af seim óld sjitt alls hins samtryggða fjórflokks:
http://www.pressan.is/pressupennar/Lesa_Vilhjalm_Birgisson/eins-og-krabbameinsaexli-sem-staekkar-og-staekkar
Gunnar Tómasson: Bréf til Alþingismanna
13. júní 2012 | Gunnar Tómasson
Ágætu alþingismenn.
Í innleggi kollega ykkar Lilju Mósesdóttur á Facebook fyrr í dag (Afskriftir í nafni mannúðar) segir m.a.:
„Í stað þess að gera fátækum evrulöndum í vanda kleift að auka útflutning og afskrifa ósjálfbærar skuldir hafa Þjóðverjar neytt þessi lönd til að auka skuldsetningu ríksjóðs og skera niður ríkisútgjöld til að endurfjármagna töpuð lán banka.Töpuð útlán bankakerfisins eru þannig gerð að skuld skattgreiðenda.‟
Þessi orð Lilju urðu mér tilefni til innleggs um málið frá hlið sem er jafn óvænt og umsögn mín er óvægin.
Virðingarfyllst,
Gunnar Tómasson, hagfræðingur
* * *
Umsögn.
Glæpir gegn mannkyni (e. crimes against humanity) eru af ýmsu tagi. Atburðir líðandi stundar í Sýrlandi eru dæmi um verklag níðinga á valdastóli þegar um völd og hagsmuni er að tefla.
Alþjóðdómstólar hafa verið settir á fót til að láta viðkomandi svara til saka en aðrir, og nýstárlegri, glæpir gegn mannkyni hafa enn ekki vakið alþjóðasamfélagið til meðvitundar um siðferðilega ábyrgð sína og skyldur þaraðlútandi.
Orð Lilju Mósesdóttur hér að ofan—„Töpuð útlán bankakerfisins eru gerð að skuld skattgreiðenda.“—vísa til myndbirtingar eins slíks glæps gegn mannkyni.
Hér er djúpt tekið í árinni, en staðreyndin er sú þegar grannt er skoðað að útlán alþjóðapeningakerfisins eru búin til úr ENGU.
Alþjóðapeningakerfið er LOKAÐ KERFI þannig að eignir/útlán og skuldir/innstæður í efnahagsreikningi kerfisins eru alltaf í jafnvægi; hver lánveiting eykur jafnt eignir og skuldir lánastofnana innan kerfisins.
Fyrir 30 árum átti ég í skoðanaskiptum við þáverandi bankastjóra Landsbankans á síðum Morgunblaðsins og benti m.a. á þessa staðreynd.
Bankastjórinn svaraði því til að hér væri sagan einungis hálfsögð, og átti þar við þjónustu bankakerfisins við móttöku og útlán sparifjár.
Það má flækja einfalda hluti, en hvert sem hlutverk peninga kann að vera eftir að þeir hafa orðið til úr ENGU breytir ekki umræddri staðreynd.
Allt frá upphafi áttunda áratugar síðustu aldar hefur vaxtarhraði útlána alþjóðapeningakerfisins og vaxta verið langt umfram vaxtarhraða heimsframleiðslu á vörum og þjónustu.
Það hefur jafnlengi blasað við að svo gæti ekki orðið til eilífðar ÁN þess að eitthvað léti undan—að sívaxandi skuldir sem sprottnar eru af ENGU myndu sprengja skuldaþol framleiðslu sem byggir á vinnuafli, hugviti, tækni og náttúruauðlindum.
Þegar hið óumflýjanlega verður ekki umflúið lengur hafa stjórnvöld um tvennt að velja:
Að horfast í augu við nauðsyn breytinga á leikreglum alþjóðapeningakerfisins.
Að umbreyta óreiðuarfleifð peningakerfisins í skuld skattgreiðenda.
Fyrri valkosturinn er raunhæfur—sá síðari er glæpsamlegur.
Það má ætla að fall krónunnar hafi þrátt fyrir aukna verðbólgu, haft þá kosti í för með sér að atvinnuleysið varð mun minna en ella og sömuleiðis meiri kraftur í framleiðsluhluta hagkerfisins. Hvernig er hægt að þakka ríkisstjórninni fyrir jákvæð áhrif gengisfallsins á sama tíma og hennar langstærsta og mesta baráttumál er innganga í ESB og upptaka evru sem kæmi algjörlega í veg fyrir þessi jákvæðu áhrif þess að hafa okkar eigin mynt? Ef þú reynir leynt og ljóst að afnema eitthvað, þá geturðu ekki á sama tíma þakkað þér kostina sem fylgja því sem afnema skal!!!
Hitt er svo allt önnur umræða hvort og hvernig það að hafa sjálfstæða mynt, getur komið hagkerfinu í tómt klandur þegar óábyrgir aðilar fikta þar í, t.d. með því að skrúfa upp gengið til að búa til gerfi hagsæld!