Það er ekki traustvekjandi þegar formaður fjárlaganefndar kallar hlutabréfaútgáfu til starfsmanna ríkisbankans “siðlausa”.
Eitthvað virðast samskiptaleiðir á milli yfirstjórnar bankans og endanlegra eigenda vera stirðar – svona “blautum tuskum” á ekki að kasta opinberlega.
Þá munu margir fjárfestar hugsa sig tvisvar um áður en þeir ákveða að kaupa hlut í svona stofnun. Það er áhættusamt að vera minnihlutaeigandi í fyrirtæki þar sem stjórnin virðist ekki njóta fulls trausts meirihlutans?
Hins vegar sýnir þessi uppákoma hver hefur yfirhöndina í bankanum. Hér er verið að uppfylla samning sem ríkið gerði við kröfuhafa bankans. Og þó að ríkið eigi 98% af hlutafé bankans er ríkið hvorki stærsti né rétthæsti eigandi að efnahag bankans – það eru kröfuhafar í krafti gríðalegra stórra skuldabréfa sem Seðlabankinn segir að ógni gjaldeyrisstöðuleika landsins.
Seðlabankinn hefur ítrekað minnt ríkisbankann á mikilvægi þess að semja um lengingu á bréfunum en kröfuhafar eru eflaust tregir í taumi nema bankinn og ríkið sýni lit og uppfylli gamlan samning um hlutabréf til starfsmanna sem verðlaun fyrir að ná skilyrta bréfinu upp í topp.
Það má því segja að í leik kröfuhafa og nýrrar ríkisstjórnar hafi kröfuhafar skorað fyrsta markið. Það verður “spennandi” að fylgjast með framhaldinu.