Haustið 2012 héldu frekikallarnir því fram að rammatillaga Svandísar umhverfisráðherra og Oddnýjar iðnaðarráðherra fyrir þingið hefði verið búin til með baktjaldamakki og að á henni væru skítug pólitísk fingraför. Það ætti að láta fagmennina ráða.

Ferillinn þá var þannig (hófst áður en rammalögin sjálf voru sett) að hópur sem í voru formenn faghópa og formaður verkefnisstjórnar gekk frá tillögudrögum til ráðherra. Þau drög fóru svo í almennt umsagnarferli, og að því loknu gekk umhverfisráðherra (Svandís) frá rammatillögunni til þingsins í samráði við iðnaðarráðherrann (Katrínu Júl., seinna Oddnýju). Breytingarnar frá tillögu formannahópsins voru þær – sem frægt er orðið – að sex (eða fimm) kostir/svæði í tveimur landshlutum voru nú í biðflokki en áður í orkunýtingarflokki. Forsendurnar voru upplýsingarskortur, annarsvegar um laxagengd, hinsvegar um þjóðgarðsmörk.

Þetta var í samræmi við lögin sem mæla fyrir um að ráðherrar taki mark á umsagnarferlinu við mótun lokatillögunnar. Að öllu öðru leyti fylgdu ráðherrarnir niðurstöðum formannahópsins. En gleymum því snöggvast – Svandís og Oddný voru jú ráðherrarnir sem sjá um pólitíkina. Formenn faghópa og verkefnisstjórnar — þeir eru þá væntanlega fagmennirnir sem á að taka mark á.

Norðlingaalda hvað sem það kostar 

Ein tillaga formannahópsins um svæði/kost í verndarflokk – ekki í bið heldur í vernd – vakti sérstaka athygli: Norðlingaölduveita. Vegna þess að þarmeð héldu menn að væri búið í eitt skipti fyrir öll að bjarga Þjórsárverum. Og þessi tillaga var ein af þeim rúmlega sextíu sem fór óbreytt í þingmálið.

Hljóta þá ekki stuðningsmenn hinna faglegu vinnubragða að hafa sætt sig við þetta?

Bjarni Benediktsson á flokksráðsfundi í Valhöll 17. mars 2012, eftir tillögudrög formannahópsins, löngu fyrir tillögu ráðherra, og vísaði sérstaklega til Þjórsárvera (nánar hér):

… öfgamenn í umhverfismálum eru hreinlega að taka orkumál á Íslandi – og þar með verðmætasköpun til langrar framtíðar – í gíslingu. Um það getur aldrei tekist nein sátt!

Og Jón Gunnarsson sá sérstaka ástæðu til að mótmæla tillögunni um Norðlingaölduveitu í verndarflokk þótt hún væri komin frá fagmönnunum. Hann vissi betur en þeir að þessi framkvæmd skemmir alls ekki Þjórsárver og svo sé búið „að finna lausn á því að halda vatnsmagni á fossakerfi svæðisins frá vori fram á haust, eða þegar fólk getur verið þar á ferð til að njóta náttúrunnar“ (viðtal í Mogga, hér). Þessir formenn í faghópunum voru víst bara að rugla því það var löngu búið að

… mæta öllum helstu viðmiðunum sem voru um Norðlingaölduveitu með góðum árangri og friða Þjórsá gagnvart þessum framkvæmdum.

Ergó: Bjarni og Jón telja fagmennina fína þegar niðurstaða fagmannanna er í flútti við skoðanir  Jóns og Bjarna. Fagmenn sem halda einhverju því fram sem ekki er í samræmi við fyrirætlanir Bjarna og Jóns, þeir fagmenn eru hinsvegar barasta:

öfgamenn í umhverfismálum

Það kemur þessvegna ekki á óvart að nú eigi að láta þingið afgreiða virkjanatillögu þvert á alla fagmennsku í verkefnisstjórninni og í lögum nr. 48/21011.