Samfylkingin er í ríkisstjórn núna með mínum mönnum. Sjálfsagt hefur einhverntíma verið meira stuð á stjórnarheimilinu en akkúrat núna. Hér stefnir allt til fjandans segja þeir. Bankarnir vilja fá meira af peningum til að sólunda í vitleysis fjárfestingar á eigin vegum og annarra. Nú er það flókið því vondir útlendingar hafa misst trú á snillingunum úr norðri og vilja selja okkur peninga of dýru verði. Þetta er grafalvarlega staða hjá þjóð sem alin er upp við það að geta bara fengi aura hvenær sem er til hvers sem er. Sama gildir um bankana. Þeir verða að rifa seglin og hætta i bili að lána verbréfa tippurum peninga.

Þessi staða er á allra vörum. Efnahagsmálin eru málin. Hvað ætlar ríkisstjórnin að gera er spurt. Hún ætlar að gera sem minnst sýnist mér. Geir sjálfum sér líkur, rólegur og lætur lítið fyrir sér fara enda eðlilegt að hið ofur dynamíska hagkerfi okkar komi sér á réttan kjöl sjálft.

Á meðan á öllu þessu gengur er það eina sem samfylkingin hefur til málanna að leggja að við eigum að vera í ESB og notast við evruna. Nú í nokkur misseri hefur þvi verið haldið fram að við getum bara víst tekið upp evruna án þess að ganga ínn í ESB. Þessu hafa menn trúað án þess að hafa neitt sérstakt fyrir sér í því annað en að heyra Eirík Bergmann segja þetta. Kannski er langtíma hagsmunum okkar borgið innan ESB en er þetta það sem skiptir máli í dag?

Mér finnst samfylkingin koma sér undan því að vera með og taka ábyrgð með þessu. Við erum eini flokkurinn sem vill inn er sagt og tónninn allur á þann veg að ef við hefðum drifið okkur inn þá væri hér allt í gúddí. Kannski það.

þarna eru samræðupólitík samfylkingar rétt lýst. Þetta er þörf umræða og góð en gerir ekkert fyrir okkur eins og staðan er núna. Nú er samfylkingin komin í ríkisstjórn og þá dugir ekki að tuða lengur um hluti sem ekki eru á dagskrá núna og engin pólitískur meirihluti er fyrir.

Nú getur enginn skorast undan ábyrgð með ódýrum trixum sem dugðu svo vel í andstöðunni forðum.

Röggi.