Hversu mikil þarf pólitísk örvæntingin að vera til þess að Jóhanna Sigurðardóttir taki þá ákvörðun að snúa baki við vikugömlum skoðunum sínum og leggjast á augabragði eins og maðurinn sagði gegn Atla nefndinni og allri hennar vinnu?

Hversu hryllilegt er ástandið innandyra í Samfylkingunni? Helmingurinn sem mætti til að hlýða á Ingibjörgu ræður í dag? Hvað gerir hinn helmingurinn á morgun? Nú þarf ekki lengur að „róa“ almenning eins og leiðtoginn sagði hnarreyst í ræðustólnum fyrir viku eða svo. Nú skiptir flokkurinn einn máli. Þar þarf að vera ró hvað sem hún kostar. Ráðherrastólarnir ofar öllu…

Og VG er í þeirri stöðu að geta eignað sér alveg skuldlaust uppgjörið við hrunið. Þrýstingurinn á Steingrím um að slíta þessu handónýta samstarfi hlýtur að vera óbærilegur. Staðan hefur algerlega snúist VG í vil með þessu pólitíska útspili Jóhönnu.

Vandinn er þó sá að Steingrímur hefur týnt öllum pólitískum metnaði og prinsippum öðrum en að hækka skatta og borga Icesave upp í topp. Hann mun án efa reyna allt til að fá Atla Gíslason til að fara heim aftur að mála svo troða megi þessari hneysu ofan í hólkvítt og sístækkandi kokið á VG.

Svar órólegu deildar VG er að slíta samstarfinu og neyða Samfylkingu í kosningar þrátt fyrir bestaflokksóttann. Samfylkingin er ekki í nokkurri stöðu til þessa að ganga til kosninga. Leiðtogi er þar ekki neinn sjáanlegur hvert sem augað eygir og eina baráttumálið ESB á sáralítinn hljómgrunn. VG getur ekki haldið þessu áfram án þess að eiga það á hættu að klofna í herðar niður og tækifærið dettur hér upp í hendurnar á þeim.

Stundin er runnin upp…

Röggi