það var skemmtilegt leikritið sem stjórnarþingmennirnir Skúli Helgason og Lilja Mósesdóttir settu upp í þinginu í gær. þar gerði Skúli sér upp áhyggjur vegna þess hvernig Arion banki höndlar með mál Samskipa og Lilja botnaði svo atriðið og tók undir.

það er kannski aukaatriði hér en þessir þingmenn tilheyra nefnilega stórnarliðinu sem gerði akkúrat ekki neitt annað en að hafa enga skoðun á þesum málum á meðan Arion banki var í eigu ríkissins. Nú er aftur á móti þægilegt að belgjast upp af áhyggjum.

Skúli hefur kannski ekki hugmynd um að Arion banki ræður litlu um það hvernig um Samskip er vélað heldur er það á höndum banka í Hollandi. Þessar eftirááhyggjur ná líklega ekki til þess hvernig Jón Ásgeir og fjölskylda er að sölsa undir sig skuldlaus fyrirtæki sín aftur.

Svona stjórnmál eru ónýt og ekkert annað en populismi. Skúli og hans fólk gat reynt að hafa áhrif í þesum efnum en þá hentaði best að hafa engar skoðanir og skipta sér ekki af.

Hvernig stendur á því?

Röggi

Sóley Tómasdóttir er ekki kona og reyndar enn síður karlmaður þegar hún er í prófkjöri eða að störfum í borgarstjórn. Þá er hún stjórnmálamaður eins og aðrir óháð kyni og störf hennar og framkoma lýtur sömu gagnrýni og annarra. Ekki virðist mega gagnrýna hana án þess að málsmetandi konur rjúki til og telji það beinast að kynferði hennar eða því að hún er feministi.

Á hún að vera undanþegin gagnrýni vegna þess að hún er kona? það er henni hvorki til gagns eða ógagns að vera kona í þessum störfum. Ég skil ekki hvað tilgangi þessi rembumálflutningur á að þjóna. Er þetta gagnlegt innlegg í jafnréttisbaráttuna sem sumir kalla reyndar kvenréttindabaráttu fyrir misskilning?

Sóley Tómasdóttir stendur alveg fyrir sínu sem stjórnmálamaður og þarf enga forgjöf vegna kynferðis og þeir karlar sem hafa skoðun á hennar störfum á þeim vetfangi eiga ekki að þurfa að gefa neinn afslátt þó þér séu af gagnstæðu kyni.

Röggi

Steingrímur J er í undarlegri stöðu. Hann druslast núna með stjórnarandstöðunni í björgunaraðgerðum á Icesave samningunum. Maðurinn sem reyndi að lauma hinum glæsta samningi fram hjá þingi og þjóð og hefur eytt mánuðum í að telja okkur trú um að ekki sé annað og betra í boði.

Á meðan á þessu atriði stendur er svo vinstri hönd hans Indriði H að reyna allt hvað af tekur að bjarga því litla sem eftir er af andliti fjármálaráðherra með skemmdarstarfsemi og þvælumálflutningi um gamla samninginn.

Getur verið að embættismenn ráðuneytissins voni að ekki náist betri samningur? Og getur verið að innst inni sé Steingrímur með sömu tilfinningar?

Röggi

Ég hef lengi verið upptekinn af því að styrkja og efla löggjafann og þingið. Stjórnmálamenn myndu alveg þola að hressa upp á ímynd sína og flokkarnir líka. Núna eru, reyndar hægt og rólega, að koma upp á yfirborðið allskonar að því er virðist undarlegir hlutir sem tengjast fjármunum og tengslum stjórnmálamanna úti í þjóðfélaginu.

Ég veit að sekt manna er ekki sönnuð þó blaðamenn þyrli upp fréttum, öðru nær, og reyndar er óþolandi að þurfa að sitja undir ásökunum í fjölmiðlum sér í lagi ef þær eru ekki úr sannfærandi upplýsingum unnar.

Núna eru fjölmiðlar og aðrir að elta menn uppi og mér sýnist hin meinta spilling ekki tengjast einum flokki endilega meira en öðrum. Við sitjum uppi með afleiðingar af gölluðu systemi en erum ekki að ræða úrbæturnar sem eru svo nauðsynlegar.

Ég fyrir mitt leyti skil ekki hvernig það má gerast að þingmenn þurfi ekki að gera grein fyrir tengslum og stöðu sinni þegar þeir sverja sinn embættiseið. Fólk sem velst til þess að sjá um löggjöf fyrir okkur getur verið svo bullandi vanhæft að engu tali tekur.

þannig er kerfið og svo erum við hissa á því að sumir svindli eða missi fótanna í lausbeisluðu lagaumhverfinu. Breytum kerfinu á þann veg að möguleikinn á feluleikjum og svindli hverfi. það er ekki flókið eins og okkur er oft sagt. það þarf bara vilja…

Stjórnmálaflokkar og einstakir þingmenn eiga ekki að komast upp með að gefa ekki upp hverjar eignir þeirra eru eða tengsl út í þjóðfélagið. Mér er alveg sama hvort þingmaðurinn heitir Ásbjörn Óttarsson eða Össur Skarphéðinnson. Engu skiptir fyrir mig hvort viðkomandi er Tryggvi Þór eða Árni Þór og mér finnst að minn flokkur eigi að fara fyrir í þessum efnum.

Ég vill að reglurnar séu skýrar og að við gerum kröfu um að almennt siðferði gildi líka um þá sem eru í trúnaðarstörfum fyrir okkur. Þetta verður að vera óháð persónum og flokkum.

þetta er auðvitað erfitt allt saman af því að við viljum helst halda með okkar fólki en hvenær eigum við að velja núllpunktinn ef ekki núna?

Röggi

það er hreinlega leitun að fólki utan fjölskyldu Jóhannesar í bónus sem skilur og er sátt við hvernig mál varðandi Haga eru að þróast. Allt er að ganga fjölskyldunni í hag og ef að líkum lætur mun Jóni Ásgeir takast að eignast skuldlaust fyrirtækið á betri kjörum en ef hann hefði samið beint við fyrri eigendur bankans. Enda er Jóhannes sáttur og þá þarf að ekki að segja meira…

Margir eru reiðir og sumir ropandi hneykslaðir og gapandi af undrun. Venjulegt fólk fattar hreinlega ekkert og skilur ekki hvernig umferðalögin í bönkunum virka mismunandi.

Ég sjálfur skil að erfitt getur verið að setja skýrar reglur sem virka algerlega eins fyrir alla. En að ekki sé hægt að setja neinar almennar reglur er mér fyrirmunað að skilja og allskyns samsæriskenningar fá líf í kollinum.

Mér sýnist meira að segja ráðherrar vera ýmist orðlausir eða reiðir. það ástand hefur verið hjá þeim mörgum alveg frá fyrsta starfsdegi og afraksturinn blasir við. Ef ég skil þetta rétt er búið að taka bankana af ríkinu og kröfuhafarnir hafa tekið þá yfir. Þetta var það sem að var stefnt og flestir telja eðlilegt og hreinlega gott mál.

Er tækifæri ríkisstjórnar Samfylkingar og VG til að hafa eitthvað um málefni eins og Haga að segja ekki runnið henni úr greipum? Er þetta ekki mál núverandi eigenda bankanna? Eigenda sem enginn veit fyrir víst hverjir eru? Nefnilega kröfuhafana andlitslausu….

Ákvarðanafælni og afdráttarleysi ríkisstjórnarinnar er orðin okkur stórskaðleg á flsetum sviðum og að líkindum er kostnaðurinn ekki að fullu fram kominn.

Reiði, hneykslan og gapandi undrun ráðherra gera bara ekki neitt í þeirri stöðu sem virðist komin upp því miður.

Röggi

Jóhann Hauksson blaðamaður á DV og stjórnmálaskýrandi með meiru komst að því fyrir nokkru að stjórnarandstaðan hafi tapað Icesave málinu á þingi. það er mögnuð upplifun og fréttaskýring hjá Jóhanni.

Ríkisstjórnin hefur í raun gefið allt frumkvæði frá sér í málinu og nú er það stjórnarandstaðan sem knýr málið áfram. Hlutir sem Steingrímur og Jóhanna hafa barið frá sér í heillt ár eru nú að verða eðlileg samningsmarkmið og heilbrigð skynsemi.

Nú berast fréttir af því sem ég var búinn að nefna fyrir nokkrum vikum að félagi Össur sé farinn að þefa af Framsókn. Samfylkingin er endanlega búin að fá nóg af VG enda er sá flokkur að stimpla sig út. Reynsla Framsóknar af því að vera stuðpúði milli þessara vinstri flokka hlýtur að vera þannig að sá möguleiki sé ekki fyrir hendi.

það er engin útgönguleið fyrir Samfylkinguna. Hún situr uppi með VG og aðgerðaleysisríkisstjórnina. Allar æfingar til þess að stytta sér leið og plotta sig frá klúðri þessarar ríkisstjórnar munu og eiga að mistakast.

Núna er stjórnarandstaðan að reyna að koma til hjálpar alveg eins og þegar fyrirvararnir voru settir. Farlama ríkisstjórnin er algerlega ófær um að leiða nokkur mál til lykta. Og nú þegar flóttatilraunir Samfylkingar eru að koma upp á yfirborðið hljóta dagar hennar að verða fáir eftir.

Þangað til verðum við að vona að stjórnarandstaðan hafi heilsu til að vinna störfin og koma með gagnlegar tillögur. Kannski sér Jóhann Hauksson þetta allt saman sem enn einn ósigur stjórnarandstöðunnar.

Mér þætti gaman að sjá þennan eftirsótta fréttaskýranda segja mér í hverju sigur stjórnarinnar sé fólginn í atburðum síðustu mánaða ef hann sér ósigra í málflutningi stjórnandstöðunnar.

Röggi

Nú er komin upp merkileg staða í samningamálum varðandi Icesave. Viðsemjendur okkar vilja það mest að hér skapist pólitíks samstaða um niðurstöðuna. það er eðlileg krafa í ljósi þeirra samskipta sem þeir hafa átt við þessa ríkisstjórn.

Ríkisstjórnin sagði já og aman við afarkostunum og hélt heim á leið sannfærð og hóf að telja okkur trú um að ekki yrði betur gert. Því trúa fáir hvort heldur sem þeir sitja á þingi eður ei. Samt er haldið áfram að selja okkur sannleika Hollendinga og Breta og í tvígang hefur stjórnin hrökklast til baka.

Og nú er svo komið að viðsemjendur okkar gera þá kröfu að á bak við umboð samningamanna sé stuðningur. það er fullkomlega eðlilegt og ég var að vona að ríkisstjórnin færi í að vinna að því að byggja upp samstöðu en ekki að reyna að galdra fram stuðning við samning sem við viljum ekki. Við erum í þessu tilfelli allir aðrir en ríkisstjórnin……

Kannski eru viðsemjendur okkar búnir að sjá að ekki þýðir endalaust að berja höfði við stein. Í því er von fyrir okkur ef vel verður á spilum haldið. Eitt og annað bendir þó til þess að ríkisstjórnin sé ekki alveg búin að missa trú á gamla samningnum og sé alveg til í að reyna einu sinni enn.

Þá er okkar helsta von orðin sú að Hollendingum og Bretum takist að koma vitinu fyrir okkar fólk. Að þeim takist að telja Steingrími og Jóhönnu trú um að þjóðin muni ekki samþykkja þetta svona heldur þurfi að finna samstöðu um aðra og nýja niðurstöðu.

það skyldi þó ekki vera….

Röggi

Ég deili áhyggjum Ólafs Arnarsonar af Þórólfi Matthíassyni sem mér skilst að kenni hagfræði. Þórólfur hefur verið eins og blaðafulltrúi ríkisstjórnar Samfylkingar og VG og fagnað öllu sem sú stjórn gerir í blindni hins sannfærða stjórnmálamanns.

Þórólfur hélt því fram að eina leiðin til að loka fjárlagagatinu stóra væri að hækka neysluskatta. Sú hugsun er í besta falli brosleg. Og núna æðir hann í erlenda fjölmiðla og reynir að vinna málsstað viðsemjenda okkar fylgis.

Skilin milli hagfræði og stjórnmála verða eiginlega engin þegar þórólfur Matthíasson talar.

Röggi

það er að jafnaði verra að hafa engin prinsipp. Hér fyrr á öldum var hægt að komast upp með glæpinn enda ekkert utanumhald með því hvað menn sögðu frá einum degi til annars. Flestir vita að Ólafur Ragnar Grímsson hefur eiginlega bara eitt prinsipp, eða tvö….

..og að hann er á kafi í pólitík á Bessastöðum. Núna virðast æ fleiri kannast við að misbeiting hans á málsskotsrétti forseta frá 2004 er og var hræódýrt hneyksli en beitt pólitískt bragð auk þess sem beitingin hentaði mönnum sem áður og fyrr og enn í dag eru miklir vinir forsetans.

Karl Th Birgisson fer nú mikinn og kvartar undan hegðun forsetans og ég er sammála hverju orði sem hann segir um það atriði. það sem Karli og félögum svíður þó er auðvitað bara að Ólafur Ragnar skuli ekki vera þeim sammála. Ef forsetinn væri að breiða út fagnaðareindið heyrðist hvorki hósti né stuna frá Karli Th og félögum.

Ólafi Ragnari er að takast að breyta embætti forsetans til frambúðar og ég held að menn honum handgengnir til margra ára hljóti að eiga að finna til ábyrgðar í þeirri sögu.

Ég reikna með því að Karl Th væri málsskotsréttinum algerlaga andsnúinn ef Davíð Oddsson sæti á Bessastöðum. Hann hafði engar athugasemdir við hann 2004 en er ekki sáttur 2010. Þó er um forsetann hans að ræða, forsetann sem tók svo góða ákvörðun 2004 en veður upp á dekk núna á sömu skítugu skónum.

Málsmetandi menn af vinstri vængnum hafa gefið hraustlega undir fótinn með að forsetinn geti vissulega þurft að taka afstöðu í pólitík og að embættið megi gjarna þróast og taka til fleiri þátta.

Nú er það gleymt og gleðin horfin. Ólafur Ragnar, forsetinn hans Karls Th er orðinn stjórnlaus. Vegferðin þessi hófst með synjun fjölmiðlalaganna og þeim stuðningi sem Ólafur Ragnr fékk til þess frá mönnum eins og Karli Th.

Þá datt vinstri mönnum auðvitað alls ekki í hug að karlinn gleymdi því í hvaða liði hann á að vera. Þess vegna hafa menn tekið upp nýtt prinsipp sem hentar aðstæðum nú þegar Ólafur Ragnar talar út og suður gegn stefnu ríkisstjórnarinnar erlendis.

Ólafur Ragnar á auðvitað ekki að vera í þessu hlutverki. Hann var ekki kosinn til þess hvorki nú síðast né þar áður þó hann hafi áður talað gegn stefnu ríkisstjórnar með velþóknun manna eins og Karls Th. En það var reyndar ekki vinstri stjórnin….

Byltingin étur hér börnin sín sem kunna því illa eðlilega.

Röggi

Handbolti er stórmál fyrir þessa þjóð hvort sem mér líkar það betur eða verr og ég fylgist með og hef gaman að. Núna er EM í gangi og væntingar stórar sem eðlilegt er. Við erum með fantagott lið sem hefur sýnt og sannað getu sína.

Liðið okkar hefur nú í tvígang misst niður sigur á lokamínutum gegn mótherjum sem við „eigum“ að vinna á eðlilegum degi. Þar kemur að mínu viti margt til.

Við höfum að vissu leyti horft framhjá eða yfir bæði Serba og Austurríkismenn. Menn hafa talað um Dani og hversu mörg stig við tækjum með okkur í milliriðil. Þannig tal getur verið hættulegt.

Guðmundur þjálfari er auðvitað frábær fagmaður en hann er ekki gallalaus og mér finnst gallar hans skipta máli hér. Í dag virðist hann hreinlega vera farinn á taugum og gamall draugur endurvakinn. Hann hreyfir liðið ekki neitt….

Guðmundur skiptir of lítið inn á. Hann velur Loga Geirsson í liðið þó öllum virðist ljóst að hann getur ekki kastað handbolta enda ekki gert það mánuðum saman. Ásgeir Hallgrímsson spilar ekkert jafnvel þó Ólafur Stefánsson líti út fyrir að þurfa hvíld á báðum endum vallarins. Aron Pálmarsson er til skrauts að ég tali nú ekki um nýliðann frábæra Ólaf sem getur ekki undir neinum kringumstæðum gert sér vonir um að fá að klæða sig þó Logi geti ekki spilað. Get haldið áfram….

Guðmundur þarf að sína meiri kjark og áræði enda eru þeir leikmenn sem í liðinu eru engir aukvisar sem eyðileggja neitt þó þeir fái að leysa burðarása af hvort sem þeir eru þreyttir eða með allt niður um sig. Þrautreyndir menn og góðir eru ekki undanskildir þegar kemur að þreytu eða álagi.

Við getum reynt að finna skýringar í lélegum dómurum eða bara einhverju öðru en staðreyndin er sú að sökin liggur hjá okkur einum. Nú má ekki leggjast í væl og ódýrar skýringar. það er besta leiðin til að gera endanlega í buxurnar.

Ég hef fulla trú á mínum mönnum og að við getum snúið blaðinu við. En þá þurfa menn að lyfta hökunni og Guðmundur að safna kjarki til að stjórna liðinu eins og hann gerði með góðum árangri í Peking.

Röggi