Kastljós fjallaði í kvöld um markaðsofbeldi Haga gagnvart öðrum á Íslandi eins og um glænýja stórfrétt væri að ræða. Og meira að segja Egill Helgason var með mætan mann í settinu um helgina sem fór yfir þessu sögu sem hefur varað í mörg ár en sumir ekki mátt heyrast minnst á, fyrr en nú.

Hvernig ætli standi nú á þessu? það er ekkert nýtt í þessu og þetta hefur blasað við lengi. það er heldur ekkert nýtt í því að þeir sem eiga þetta fyrirtæki hafa vaðið yfir allt og alla sem hafa haft eitthvað um þeirri einveldi að segja í fjölmiðlum sínum árum saman.

Fjölmiðlamenn eru duglegir að draga stjórnmálamenn og gerendur á fjármálamarkaði til ábyrgðar eftir hrunið mikla það vantar ekki en hver er ábygrgð fjölmiðla? Vissulega hafa sumir fjölmiðlar ekki getað fjallað um eigendur sína eins og þeir hefðu bæði þurft og átt að gera en það á ekki við um alla fjölmiðla. Ábyrgð fjölmiðla er mikil það held ég að enginn efi og þeir sem ekki spyrja sig alvarlegra spurninga um örlög fjölmiðlafrumvarpsins í ljósi sögunnar eru úti á þekju eða þá Samfylkingarmenn.

Vonandi er umfjöllun um ofbeldi þeirra sem eiga og reka Haga til marks um að hreðjatök þessa fólks fara dvínandi. Eitt virðist alveg ljóst og það er að fjölmiðlamenn með bein í nefi virðast ekki vaxa í hópum hér.

Núna þegar almenningsálitið hefur snúist gegn þessum aðilum þá fara sumir fjölmiðlar af stað en ekki fyrr. Það er umhugsunarefni mikið en gefur okkur hugmynd um hvað fær menn eins og Baugsfólkið til að tapa stórfé árum saman á rekstri fjölmiðla. Fyrir mér er þetta allt samhangandi og sú blessun sem eigendur Haga fengu þegar þeir völdu sér pólitíska vini tryggði þeim líka áframhaldandi yfirburðavöld á matarmarkaði og þar voru og eru meðölin ekki skárri en á fjármála.

En betra er þó seint en aldrei sagði einhver og ekki er vafi í mínum huga að þegar við loksins verðum laus undan eignarhaldi þessa fólks á nánast öllu hér nema skuldum sínum þá mun margt áhugavert koma upp úr dúrnum og fleiri en Sigmundur Ernir munu þá opna munninn lausir undan okinu.

Þessi saga er rétt að byrja…

Röggi

Ég hef lengi velt því mér fyrir af hverju ofnæmi vinstri manna fyrir öllu sem heitir iðnaður er svona almennt og sterkt. Núna sitjum við uppi með stjórnvöld sem gera hvað þau geta til að ekki verði til fleiri störf í iðnaði.

Álver eru niðadimmar kolanámur í augum vinstri manna en ekki vel borgandi vinnustaðir í iðnaði. Vatnsaflsvirkjanir eru af einhverjum ástæðum sérlega ógeðfelld aðferð til að beisla orku. Vinstri menn á Íslandi eru miklu hrifnari af þvi að ál sé framleitt þar sem notuð eru kol. Kyoto hvað…

Núna er fólkið sem kom í veg fyrir stækkun álversins í Straumsvík í ríkisstjórn. Í dag skilur eiginlega enginn hvers vegna þeirri stækkun var hafnað. Eins og staðan er núna sitjum við upp með ríkisstjórn sem gerir í því að vinna gegn hagsmunum dagsins að ég tali ekki um morgundagsins.

Annar flokkurinn liggur marflatur fyrir ESB og tekur alla afstöðu út frá hagsmunum þess apparats. Við vitum ekki enn hversu dýrkeypt það mun verða okkur en við vitum þó að það verður dýrt að treysta sér ekki til að verja hagsmuni okkar. Hjá þessum flokki eru flokkshagsmunir einu hagsmunirnir.

Hinn flokkurinn leggur nú nótt við nýtan dag í viðleitni sinni til að bregða fæti fyrir þá sem eru að reyna að búa til störf í iðnaði af vel þekktu og kunnu ofstæki undir forsæti umhverfisráðherra.

Fyrir mér er vinstri stjórn afleit hugmynd yfirleitt en ég held að sú sem nú starfar sé jafnvel verri en almennt gerist um slíkar stjórnir. Þar er hver höndin upp í móti annarri og ekkert samkomulag um neitt og því hafa flokkarnir rokið til síðustu daga og vasast nú hver í sínu horni í einkaflippi þvers og kruss og smámál eins og stöðugleikasáttmáli nýundirritaður af skælbrosandi forsætisráðherra léttvægur fundinn.

Sem betur fer hafa vinstri stjórnir ekki verið langlífar og þessi stefnir í verða mjög skammlíf. Við verðum bara að vona að skaðinn sem tekst að vinna ýmist með algeru aðgerðaleysi eða aðgerðum verði ekki óbætanlegur því í dag veit ég hreinlega ekki hvort mér finnst verra, aðgerðaleysið eða þær aðgerðir sem gripið er til.

Röggi

….og auk þess legg ég aftur til að við hendum orðinu milljarður út úr Íslensku máli. þetta annars nokkuð þjála orð ruglar ruglaða þjóð meira en gott er og brenglar skilning manna á tölum og upphæðum.

Vissulega er upphæðin sem Jón Ásgeir og hans líkir eru að stela af okkur 1 000 milljarðar eða 1 000 000 000 000 00….. milljónir…..ég bara kann ekki að setja saman öll núllin aftan við svona tölu þegar við hættum að nota styttinguna sem við höfum notað fyrir 1 000 milljónir

Vita ekki örugglega allir að milljarður eru 1 000 milljónir?

Röggi

Fréttirnar af þingflokksfundi VG í gær og yfirlýsingar í kjölfarið minna mig á það þegar þjálfari fótboltaliðs fær traustyfirlýsingu stjórnar. Þá er stutt í brottreksturinn. Auðvitað vilja allir vera vinir á mannamótum og menn taka ekki á móti fornum vinum og samferðamönnum úr langferðum til að vega þá á staðnum og það jafnvel þó þeir hafi týnt lífsstefnunni í ferðinni.

En það er samt það sem er að gerast. Steingrímur hefur umpólast í þingmann Samfylkingar á meðan sannfærðir VG þurfa að hlusta á formann Framsóknarflokksins flyta ræðuna sem Steingrímur flutti sjálfur af innlifun og þrótti fyrir ári siðan. Við borgum ekki og burt með AGS og ESB og svo framvegis. það er búið að stela málsstaðnum fyrir framan nefið á VG.

Steingrímur er í gríðarlega erfiðri stöðu og situr pikkfastur í gildru sem Ögmundur og hans fólk neyddist til að egna enda mikilvægt fyrir flokkinn að ná að halda í sérkenni sín. Hann getur sig í raun hvergi hrært og allsendis óvíst að Ögmundur taki nokkurt tillit til áberandi löngunar Steingríms til að vera ráðherra. Ég get ekki séð hvernig VG ætlar sér að smyrja þessum ólíku skoðunum saman í einum flokki. Þó Ögmundi hafi ekki tekist að losna við óbragðið eftir að hafa kynngt sannfæringu sinni síðast er ekki hægt að útiloka að mönnum takist trixið öðru sinni þó ótemjan láti sýnu verr nú en þá.

Síendurteknar tilraunir Steingríms til að fá fé að láni framhjá AGS hljóta að fara mikið í taugarnar á Samfylkingu sem veit að með því fer allt ESB ferlið í uppnám og þar með eina mál flokksins.

Á meðan á þessu öllu stendur brennur Róm og þá sjaldan forystumenn stjórnarinnar mega vera að því líta upp frá innanflokksátökum og gagnkvæmri tortryggni þá er það til að spilla fyrir áframhaldandi uppbyggingu með skattaofbeldi á allt og alla.

Allt ber þetta að sama brunni og einungis spurning hvort en ekki hvenær. Standandi andspænis mjög erfiðum ákvörðunum og verkefnum verða menn að vera samhentir en það er þessi stjórn fráleitt. það er öllum ljóst þó ég geri mér grein fyrir þvi að hún muni hanga á stólunum á meðan einhvernveginn er sætt. Augljóst er þó að þolinmæði beggja er á þrotum og…..

….því kæmi mér ekki á óvart að klækjameistari Samfylkingar félagi Össur væri nú þegar farinn að þreifa á öðrum aðilum til að vera með eitthvert forskot þegar allt fer úr böndunum, það er hans stíll. Þar verður honum þó ekki kápan úr klæðinu því Samfylking er vinalaus flokkur sem hefur brennt allar brýr að baki sér með vinnubrögðum sínum.

Röggi

Aldrei þessu vant horfði ég að hluta á silfur Egils í gær. Magnaður panell í upphafi og minn maður Tryggvi Þór frábær. Áhugaverðast var þó að fylgjast með félagsmálaráðherra sem reyndi án afláts að láta eins og Guðfríður Lílja væri ekki þarna og væri ekki að segja það sem hún var að segja.

Árni Páll er að verða sérfræðingur í að segja ekki neitt. Draumur hans um leiðtogasæti Samfykingar fjarlægist með hverju viðtalinu sem hann gengur glaðbeittur til og Dagur og Össur fagna óspart.

Í gær kepptist hann við að ræða stöðu stjórnarandstöðunnar. Fyrir okkur flest er staða ríkisstjórnarinnar verulegt áhyggjuefni þó mér finnst fremur undarlegt að einhverjir hafi búist við öðru en þeir fengu þegar merkt var við vinstri.

Ef ekki hefði verið fyrir öfluga stjórnarandstöðu bæði innan ríkisstjórnar og utan hefði félagsmálaráðherra tekist að samþykkja Icesave samninginn ólesinn og óbreyttan í sumar. Árni Páll er hins vegar upptekinn af þvi að menn sem ekki gerðu samninginn skuli ekki greiða honum atkvæði. Vissulega tókst stjórnaradstöðunni að lágmarka skaðann með ærinni fyrirhöfn en að ætlast til þess að hún beri ábyrgð á samningnum sjálfum er hreinlega barnalegt.

Ef maður hefði nú bara áhyggjurnar hans Árna Páls segi ég. Ég held að hann ætti að snúa sér að öðru en að benda á stjórnarandstöðuna og vinda sér að hinum erfiðu verkefnum sem fyrir liggja því ekki verður betur heyrt á honum en að lausnir séu í hendi.

þetta er maðurinn sem sagði í sigurvímu hér fyrr á árinu að allt yrði hér í blóma ef við bara sendum inn umsóknaraðild að ESB. Nú er það frá og við siglum á sjálfstýringu þaðan í gegnum IMF en ekkert bólar á bjargráðum og skjaldborgum sem lofað var.

Af því ætti hæstvirtur félagsmálaráðherra að hafa áhyggjur en ekki heilsufari stjórnarandstöðunnar.

Röggi

Er hægt að ætlast til þess að forsætisráðherra sé með ráðherra í ríkisstjórn sem ekki vill vinna í takt við það sem ákveðið hefur verið? Ég svara hér fyrir mig og segi nei. það er ekki nokkur leið og hvorki sanngjarnt eða eðlilegt. Þetta er grundvallaratriði sem við kunnum ekki að umgangast af því að við erum óvön því að menn standi og falli með prinsippum.

Hvað er eðlilegt við að Jón Bjarnason sitji í ríkisstjórn hafandi lýst því yfir að hann styðji ekki eitt helsta mál stjórnarinnar? Ístöðuleysi þess manns og prinsippleysi er sennilega heimsmet þó honum sé hampað sem sterkum einstaklingi sem gefur ekki sitt eftir. Hann tekur ráðherrastólinn fram yfir skoðanir sínar og það er engin reisn yfir slíku.

Allt ber þetta að sama brunni. Við verðum að aðskilja löggjafar og framkvæmdavald. Og þá dugir alls ekki að vera með æfingar í þinginu og reyna að búa til brunaveggi. það þarf að kjósa í tvennu lagi og koma framkvæmdavaldinu út úr þinginu. Hringlandahátturinn og vesenið sem við horfum upp á núna er fyrir neðan allar hellur.

Þingið er lamað og ónýtt vegna þess að framkvæmdavaldið virkar ekki. Af því fyrst og fremst að þetta er sama fólkið. Mér finnst þetta vera kennslubókardæmi um að þetta kerfi okkar er ekki nógu gott.

Ekkert er óeðlilegt í því að Jóhanna geti ekki verið með ráðherra sen ekki rær í sömu átt og ákveðið er að róa. Við fáum fréttir af svona löguðu daglega erlendis frá og ráðherrar fjúka af minna tilefni en því að geta ekki fylgt stefnu stjórnar sem þeir sitja í!

Ögmundur er kosinn til að fylgja sannfæringu sinni eftir og það má hann gera af festu og styrk. Og þá sem löggjafi en ekki framkvæmdavald. Ríkisstjórnir eru rekstraraðili fyrirtækis sem lýtur lögum sem þingmenn setja. Hér er þessu öllu blandað saman og útkoman fullkomið kaos þar sem menn móðgast fyrir misskilning og framkvæmdavaldið situr og vélar um löggjöf framhjá þinginu seint og snemma og heimtar trúnað í leiðinni bæði fyrir þjóð og þingi.

Ef allt væri eðilegt væri réttkjörinn forsætisráðherra með fólk í kringum sig sem vill vinna saman að stefnu sem hefði hlotið brautargengi í kosningum. Löggjafinn er svo valinn til að setja leikreglur.

Hjá okkur er þetta ekki þannig. Hér er valið í ríkisstjórn eftir allskonar furðuleiðum innan flokka og þar geta klíkur þurft að fá sinn fulltrúa svo ekki springi allt í loft. Svo fara menn í það síðar að ganga úr skugga um hvort viðkomandi passi inn í starfið og stefnuna.

Þetta er ónýtt og mér finnst Jóhanna hafa gert það eina rétta í stöðunni og við eigum að læra af þessu. Framkvæmdavald og löggjafarvald eiga ekki samleið og því fyrr sem við sjáum það því betra.

Röggi

Ég get varla varist þeirri hugsun að það styttist í stórtíðindi hjá vinstri grænum. Óánægjan með framgöngu formannsins kraumar greinilega þó á yfirborðinu virðist allt slétt og fellt og óánægjuseggir barðir til hlýðni.

Nú hefur Ögmundur tekið af skarið og stillt sér upp sem valkosti til forystu undir gömlum formerkjum VG sem Steingrímur virðist hafa gleymt í látunum. Svandís Svavarsdóttir hefur ekki sést mánuðum saman en loks þegar hún birtist er það til að tefja fyrir uppbyggingu atvinnulífs nú á þessum krepputímum. Fáum dylst að þetta er fjármálaráðherra ekki til skemmtunar í miðju baslinu.

Stjórnarflokkarnir virðast algerlega sannfærðir um að engin leið sé fær önnur en að ganga að skilyrðum viðsemjenda okkar í Icesave deilunni undir hótunum ESB. Mikið vildi ég að þeim tækist að sannfæra mig og restina af þjóðinni en þar er langur vegur frá og Steingrimur virðist alls ekki hafa sannfært hjörð sína um annað en að gott sé að vera í ríkisstjórn og það sem dugi til þess sé eftirgjöf og aðeins meiri eftirgjöf hvort sem það er gagnvart viðsemjendum eða eigin prinsippum.

Allt bendir þá til þess að samninganefnd okkar geti ekki komið með neinn samning heim sem þessi kvalda þjóð mun samþykkja og þá er undir hælinn lagt að Steingrímur eigi pólitískan möguleika lengur. Hesturinn sem hann hefur veðjað öllu á er nefnilega ekki líklegur núna til þess að draga i mark.

Og mér finnst eins og sumir í VG séu að gera sig gildandi fyrir þann tímapunkt núna….

Röggi

Það eru ekki ný tíðindi að ég botni hvorki upp né niður í Ögmundi Jónassyni. Nú ber reyndar svo við að ég skil hann til hálfs. það er þegar hann færir að mínu viti mjög sannfærandi og aðdáunarverð rök fyrir þeirri ákvörðun sinni að víkja úr vinstri stjórn Jóhönnu áður en hún ákveður að fullkomna Icesave klúðrið án þess að gera tilraun til að verja hagsmuni okkar. Þetta skal gera án þess að alþingi komi þar að eins og reyndar var reynt í upphafi.

Ögmundur er eins og rómantískt barn þegar hann talar um að hann hafi haldið að þessi ríkisstjórn snérist um gagnsæi, virðingu fyrir lýðræði og að standa vörð um þingræðið. Nú hefur honum endanlega orðið ljóst eins og okkur mörgum öðrum að það er auðvitað ekki þannig. Þessi ríkisstjórn snýst um að vera áfram ríkisstjórn og að halda öðrum frá.Annað er minna áríðandi.

Þetta getur byltingarmaðurinn og hugsjónaljónið Ögmundur ekki búið við lengur. Öll hans prinsipp í stærstu málum sögu okkar lands eru þverbrotin í ríkisstjórninni sem hann kvaddi í dag. Allt er þetta virðingarvert og til eftirbreytni og hann maður að meiri svo langt sem það nær.

En það er svo það sem Ögmundur segir næst sem ég skil trauðla. Hann er enn stuðningsmaður þessarar ríkisstjórnar og mun hugsanlega greiða atkvæði með því sem nú verður til þess að hann víkur úr stjórn. Ragnar Reykás hefði ekki getað kokkað upp annan eins snúning og hringavitleysu.

Miðað við einkunina sem hann gefur vinnubrögðum Jóhönnu og Samfylkingu er þetta allt með algerum ólíkindum og mig grunar að margt sé hér ósagt og ekki til lykta leitt og það er alveg víst…

…að margir í VG sjá nú raunverulegan möguleika á að einhver annar en hinn leiðitami Steingrímur J leiði flokkinn og haldi í heiðri gildum sem flokkurinn hefur haft svo mikið fyrir að koma sér upp.

Röggi

það er ekki auðvelt að vera í ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur. það var að sjálfsögðu vitað fyrirfram að verkefnin sem þurfti að ganga í yrðu hvorki auðveld né til vinsælda fallin. Flest þeirra hafa reyndar setið á hakanum og þau sem ráðist hefur verið í þannig unnin að samstarfið þolir ekki vinnubrögðin til lengdar ef samstarf skyldi kalla.

þetta hefur verið augljóst lengi og afsögn Ögmundar í dag er bara rökrétt framhald af því Samfylking getur ekki endalaust troðið skoðunum sínum og fyrirætlunum í kok VG án þess að eitthvað bresti. Vel má vera að ríkisstjórnin lifi þessa tilteknu orrahríð af það líf verður hvorki langt héðan ef né hamingjuríkt.

Samfylkingin er pikkföst og getur ekki fært sig til í einstefnu sinni í fang ESB og er á sjálfstýringu AGS og hlýðir í einu og öllu og ekki er pláss fyrir neinar efasemdir af hálfu samstarfsflokksins, stjórnarandstöðu né þjóðarinnar. Þetta þolir VG eðlilega ekki til lengdar og það jafnvel þó Steingrími líki vel stóllinn.

Þjóðin er að verða ESB mjög afhuga á meðan á þessu pólitíska ofbeldi í garð VG stendur og mér sýnist Samfylking vera að einangrast og að tapa lykilstöðu sinni. VG gefst upp á samstarfinu fyrr en seinna og þá er ekki í nein hús að vernda hjá Samfylkingu enda hefur flokkurinn sýnt að klækjapólitíkin skilar svo afskaplega litlu til lengri tíma.

Vinstra vorið er nú orðið að nöpru hausti og stutt í fyrsta snjóinn……

Röggi

Núna þegar vinstri stjórnin er að ná að ljúka því að klúðra Icesave endanlega og forsætisráðherra hótar Steingrími ráðherrastólsmissi ef hann ekki lætur að fullu að stjórn svo gefast megi upp fyrir fáránlegum kröfum viðsemjenda okkar án viðnáms þá eru ráðherrarnir sumir að hamast við að berjast gegn atvinnuppbyggingu innanlands.

Viljayfirlýsingar ekki endurnýjaðar og margra ára ákvarðanir afturkallaðar með ófyrirsjáanlegum afleiðingum. Ekkert af þessu kemur á óvart. Vinstri menn hafa alla tíð verið á móti stóriðju og virkjunum. Hér eru menn því sjálfum sér líkir.

Nú er að koma í ljós fyrir hvað þetta fólk stendur. Reyndar hefur það komið flatt upp á marga að sjá að VG stendur fyrst og fremst fyrir vilja til að halda ráðherrastólum þegar um Icesave og ESB er að ræða en í öðrum málaflokkum er flokkurinn að enn við sama heygarðshornið.

Stefið er kunnugt og mun verða augljósara með hverjum deginum þegar ráðherraranir fara að snúa sér að því að vinna vinnuna sína. Skattahækkanir og lántökur og svo lagst gegn atvinnuuppbyggingu ef hún heitir stóriðja eða útheimtir virkjanir.

Við höfum ekki efni á svona ríkisstjórn núna. Fanatíkin sem oft hefur einkennt þá sem eru á sjálfstýringunni í andstöðunni við allt sem heitir iðnaður er bara hlægileg núna ef ekki hreinlega skaðlegt.

Á hverju eigum við að lifa hér og hvernig snúum við blaðinu við? það er auðvitað góðra gjalda vert að ráðherrar þvælist á kvikmyndahátíðir og hlaupi til útlanda með umsókn um aðild að ESB en það leysir ekki vandann. Núna þurfum við að nýta auðlindir okkar og landsins gæði og byggja upp sjálf.

Þetta skilja bara ekki allir og brátt mun þjóðin læra að skilja að þessi stjórn sem nú situr er ekki á vetur setjandi í góðæri og hvað þá í hallærinu sem við nú sitjum í.

Röggi