Á meðan Sjálfstæðismenn ætla að reyna að horfa og hugsa inn á við í kjölfar náttúruhamfara okkar situr gamla Samfylkingin hnarreyst í fílabeinsturni sínum og plottar og planar. Allt snýst um að hanna atburðarás og niðurstöður. Klækjapólitíkin er þar fædd og uppalin og dafnar sem aldrei fyrr.

Nú er hreinlega leitun að Samfylkingarfólki sem skilur hvað Ingibjörg Sólrún er að fara. Mér fannst hún standa sig vel eftir bankahrunið. Fárveik kom hún heim og stóð sterk við hlið Geirs. Létthugsandi samflokksmenn hennar og ráðherrar vildu helst flýja af vettfangi en hún stóð fast á sínu og kom áætluninni sem nú er unnið eftir á koppinn nánast ein síns liðs, með okkur Sjálfstæðismönnum. Engir aðrir stjórnmálamenn hafa síðar komið með betri áætlanir. En nú er heldur betur tekið að halla undan fæti hjá Ingibjörgu.

Núna þegar eina baráttumál flokksins er í höfn situr ekkert eftir. Nýinnfluttur norskur seðlabankastjóri byrjar á því að tilkynna að gjaldeyrishöft verði hér áfram. Við þurftum ekkert að flytja þá visku inn frá Noregi. Framsóknarflokkurinn þumbast við að koma með hugmyndir sem vinstri flokkarnir nenna ekki einu sinni að sinna. Þeir eru bara á sjálfstýringunni sem Geir smíðaði með gjaldeyrissjóðnum. Þessi ríkisstjórn er bókstaflega ekki að gera neitt. Og ef Steingrími tekst ekki að eigna sér vaxtalækkunina sem áætlunin gerði ráð fyrir núna verður heldur fátt um fína drætti.

Þjóðin bíður furðu þolinmóð eins og fjölmiðlarnir sem eru greinilega stútfullir af fólki sem ekki getur gagnrýnt neitt nema það sem kemur frá hægri. Doðinn er alger og loftið úr mótmælum sem voru auðvitað ekkert annað en flokkspólitísk eins og hverjum manni ætti nú að vera fullljóst. Af hverju er fullkomnu aðgerðarleysinu ekki mótmælt? Hvar er Hörður?

Það verður spennandi að sjá hvort þetta splúnkunýja forystuplott plott gengur upp. Hvort grasrótin í Samfylkingunni ætlar að láta aðalinn komast upp með að þennan snúning. Hvar er lýðræðisástin og samræðupólitíkin? Hvenær ætla ráðherra flokksins að bretta upp ermarnar nú þegar Sjálfstæðisflokkurinn er ekki fyrir? Hvað stendur í veginum spyr ég?

Sennilegast er að sjónhverfingameistarar flokksins muni reyna að þreyja þorrann fram yfir kosningar með þvaðri um að vonda fólkið í Sjálfstæðisflokknum hafi skilið svo illa við að ekki sé hægt að gera neitt. Fyrr en eftir kosningar auðvitað…

Þá mun Samfylkingin bjóða okkur upp á sama fólkið og fyrr. Í nýjum hlutverkum að hluta og búið að velja sér erfðaprinsa og prinsessur eftir hentugleika sem allur miðast við að halda völdum hvort heldur sem er innan flokks eða í stjórnarráðinu.

Hvað sem tautar og raular.

Röggi.

Björgvin G upplýsir nú hvernig raunveruleg staða bankanna var þegar sú ákvörðun var tekin að taka Glitni yfir. Þetta er smart hjá honum og staðfestir enn einu sinni að seðlabankinn og ríkisstjórnin voru að gera góða hluti þessa örlagaríku daga. Kannski alger tilviljun að Björgvin kemur þessu frá sér um leið og Davíð er farinn úr bankanum…

Hvar er fólkið sem gékk undir Jón Ásgeir þessa daga og lengi á eftir í gagnrýni sinni á seðlabankann og ríkisstjórnina? Eins og það hefur reyndar gert áum saman með glæsilegum árangri. Það er fólkið sem vildi að Davíð fengi 500 milljarða að láni frá norrænum bönkum til að afhenda bankaeigendum svo þeir gætu fengið meira fé til að sigla með til fjarlægra skattaeyja sinna. Fólkið sem taldi að á þessum tímapunkti hefði verið albest að láta Glitni hafa rúmar 80 000 milljónir af framtíðarskattfé okkar til meðhöndlunar. Svona fór nú hatrið á Davíð og ástin á Jóni Ásgeir með marga. Og gerir enn….

Það er í raun geggjað að hugsa til þess að liðið sem átti og rak bankana skuli hafa komist upp með að kenna einhverjum öðrum um en sjálfum sér. það hefur þeim tekst að miklu leyti. Seðlabankastjórar fjúka og stjórnmálamenn týna líka töluna einn af öðrum. Einfaldir einstaklingar halda sig vera í rétti til að grýta hús allra nema þeirra sem stálu af þeim
kaupmættinum.

Ég er auðvitað ekki hagfræðingur né bankasérfræðingur hvað sem það nú er og get þess vegna ekki fullyrt að ekki hefði verið hægt að halda lífi í bönkunum í nokkrar vikur í viðbót. En ég get alls ekki varist þeirri hugusn að treysta því ekki að eigendur og stjórnendur gömlu bankanna hefðu farið vel og eðlilega með lánsfé frá seðlabankanum okkar.

Þeir virðast hafa talið að allt það fé sem kæmist í þeirra hendur væri til þess best fallið að enda í þeirra eigin fyrirtækjum. Kannski var þetta ein af ástæðunum fyrir því að seðlabankinn ákvað að láta til skarar skríða.

Eða jafnvel einhverjar enn betri sem fyrrverandi viðskiptaráðherra getur nú talað um. Nú eru það fleiri en bara Davíð sem hafa fengið málfrelsið. það er óneitanlega gaman að sjá Björgvin reyna að verja ákvarðanir seðlabankans og ríkisstjórnarinnar þó seint sé.

Hann hefði væntanlega verið bannfærður ævina á enda ef hann hefði opnað munninn áður en Davíð var burtrekinn. Betra er þó seint en aldrei.

Röggi.

það má nánast heyra saumnál detta þennan morgun á bloggi okkar eyjufólks. Fólk sem hefur hamast á Davíð, sumt árum saman, virðist ekki vera búið að melta það sem hann var að segja í gær. Ég held að margir trúi því sem hann sagði. Ekkert af þvi sem hann hafði fram að færa var hrakið af spyrlinum sem virtist þegar leið á viðtalið vera meira og minna grunlaus og úti á þekju. Er nema von?

Hann var knúinn af umræðu síðustu missera og ekki síst síðustu mánaða. Þeir sem hafa masterað áróðurinn gegn persónunni Davíð hafa verið þeir sem áttu mest undir því að athyglin beindist ekki að þeim sjálfum. Nefnilega eigendur bankanna og fjölmiðlanna með fulltingi Samfylkingarinnar. Mánuðum saman hefur fjömiðlum í eigu Jóns Ásgeirs verið beitt alveg grímulaust. Reynir Traustason er niðurgreiddur hvern einasta útgáfudag DV með lánsfé frá okkur sjálfum sem við þurfum svo væntanlega að borga.

Hvað sagði Davíð? Hann fullyrti að bankinn hefði gert rétt allan tímann og komið upplýsingum til stjórnvalda. Þetta hlýtur að verða kannað enda alveg örugglega hægur vandi sé til þess pólitískur vilji. Stjörnvöld hafi svo verið blekkt út í eitt af lýðnum sem átti bankana. Allt þetta verður að skoða af sanngirni og heiðarleika.

Fái Samfylkingin og auðmenn endalaust að drepa málinu á dreif með einelti gegn Davíð er hreint ekki víst að það takist. Merkilegt hvað hagsmunir Baugs og miðla þeirra smellpassa alltaf við málflutning Samfylkingar þegar kemur að umfjöllun um seðlabankann.

Vonandi opnast augu fólks eftir þetta viðtal. Opnast fyrir því að hagsmunir þeirra sem gagnrýna seðlabankann eru kannski annarlegir. Eru eigendur gömlu bankanna trúverðugir í sinum málflutningi spyr ég? Er það fólkið sem viljum láta segja okkur hverjir eru sekir og hverjir ekki?

það er liðið sem keyrði okkur í kaf. Sveik og blekkti árum saman á meðan þjóðinni var haldið í því að hamast á einum af þeim sem reyndi að benda á skömmina. Liðið sem þvældi ýmist óhæfum stjórnmálamönnum eða hreinlega svikulum til og frá. Trúin á illsku Davíðs svo mikil að enginn tók mark á neinu sem þaðan kom.

Er ekki komið að þeim tímapunkti nú að við snúum okkur að því sem er og hefur verið raunverulegt vandamál. Sem er hegðun og framkoma eigenda banka og fjölmiðla hér síðustu árin. Svo geta þeir sem ekki eru alveg blindir velt því fyrir sér í rólegheitum hverjir veðjuðu á réttan hest í þessu og hverjir rangan.

Mig grunar sterklega að sumir hvíði nú meir en nokkru sinni fyrr þeirri naflaskoðun sem hlýtur að fara hér fram þegar eineltinu gegn Davíð lýkur.

Röggi.

Félagi Össur heldur áfram að vera skemmtilegur mjög. Og taktískur reynir hann líka að vera. Bæði hann og Jóhanna reyna nú að koma því á Sjálfstæðisflokkinn að ekki tekst að koma frumvarpinu um seðlabankann í gegnum viðskiptanefnd.

Á meðan Össur telur ekkert óeðlilegt við að Höskuldur stöðvi afgreiðslu málsins skammast hann í Sjálfstæðsiflokknum. Þarna er reynt við nýtt Evrópumet þvættingi. Þetta frumvarp er ráðherra frumvarp og komist það ekki í gegn þá hefur það bara ekkert með Sjálfstæðisflokkinn að gera. Nákvæmlega ekkert.

En félagi Össur sér ekkert betra í stöðunni en að ráðast á Sjálfstæðisflokkinn þegar hann í raun langar mest að kaghýða Höskuld. Svona getur þetta nú verið. Og bætir því svo við að hann viti til þess að margir Sjálfstæðismenn vilji breytingar á yfirstjórn bankans.

Hvernig er hægt að ætlast til þess að venjulegt fólk skilji svona málflutning? Væri ekki upplagt fyrir Samfylkinguna að fara að snúa sér að alvöru málum því af þeim er nóg. Málefnafátæktin er svo gríðarleg. Ekkert er í pípunum…

Nema lýðskrumið eitt.

Röggi.

Þeir verða varla margir dagarnir enn í lífi þessarar ríkisstjórnar sem nú situr. Þreytan nú þegar orðin yfirþyrmandi og samstarfið við Framsókn lamað. Þriggja flokka stjórnir hafa aldrei virkað og það breytist ekki þó einn flokkurinn vilji ekki hafa nein ráðuneyti.

Framsókn hefur lært það á undraskömmum tíma að Samfylkingu er ekki treystandi. Myndun þessarar stjórnar var auðvitað ekkert annað en fersk byrjun á kosningabaráttu flokks sem var kominn í gersamlega vonlausa stöðu.

Mig grunar að reynslulaus forysta Framsóknar hafi lengi vel trúað því að hún væri að fara í alvöru vinnu okkur öllum til heilla. Það hefur reynst misskilningur og nú situr flokkurinn pikkfastur í gildrunni og getur illa búið sér til vinningsstöðu.

Heppni Samfylkingar ríður ekki við einteyming því Framsókn fór fram á að frumvarp um seðlabankann yrði vel og faglega unnið. Eins og allir vita snýst hamingja okkar nú um að koma Davíð út úr bankanum hvað sem það kostar og annað skiptir minna máli. Þetta er hiklaust túlkað á versta veg fyrir Framsókn og þeir sem ganga lengst tala um að flokkurinn sé að slá skjaldborg um Davíð. Klækjameistarar flokksins hefðu ekki smíðað betri atburðarás.

Uppgjöfin er alger og bjargráðin stóru hvergi sjáanleg og því kannski bara sniðugt að nota seðlabankatylliástæðuna aftur og vona að þjóðin gleypi hrátt eins og síðast. það væri magnað afrek hjá Samfylkingu að gefast upp á samstarfi við alla flokka landsins á nokkrum vikum.

Núna sitja menn sveittir við að finna trúverðuga leið út úr þessu ónýta samtarfi sem virðist ekki snúast um neitt nema seðlabankann. Á meðan Róm brennur og lausnir til handa heimilum og vinnstöðum sem okkur var lofað finnast ekki dunda vinstri flokkarnir sér við að kreista síðustu atkvæðin út úr andúðinni á Davíð.

það kann að vera skemmtileg vinna en skilar þjóðinni akkúrat engu núna. Þess vegna sitja færustu menn vinstri flokkanna nú næturlangt við og leita hentugra leiða til að hætta þessu samstarfi með sem minnstum tilkostnaði. Ég spái því að þeirri vinnu sé að ljúka…

Röggi.

það er kannski að æra óstöðugan að vera að skrifa einn ganginn enn um fréttastofu Óskars Hrafns á stöð 2. Læt sama slag standa. Fréttamat Óskars kom berlega í ljós í gærkvöldi. Þá var það það fyrsta og stærsta sem honum datt í hug að skipti þjóðina máli núna, fíkniefnakaup tónlistarmanns sem er hvorki ákærður né dæmdur. Ársgömul „fréttin“ tók öllum öðrum fram í gær.

Ætlast Ari Edwald til þess að þessi fréttastofa verði tekin alvarlega eða er hann bara að höfða til þeirra sem lesa DV og þess háttar fjölmiðla? Vissulega er hægt að ná upp einhverju áhorfi á svona gula fréttastofu en vægið verður ekkert. Eltingarleikir um allan bæ á eftir mönnum, bankandi upp á um miðja nótt þegar menn eru á leið í frí. Og nú þetta. Hvernig væri að fréttastjórinn setti skurk í að elta vinnuveitanda sinn uppi? það er maður sem þjóðin á brýnt erindi við.

Lengi hefur stöð 2 talið fréttastofuna vera sitt flaggskip og viljað byggja upp traust og trúverðugleika. Fréttastofu sem mark væri takandi á og gerði sig gildandi í þjóðfélagsumræðunni. Með ráðningu Óskars var eiginlega gefist upp á því og allt lagt upp úr mældu áhorfi sama hvernig það áhorf er fengið. Sorglegt hversu fátæklega við búum að fréttastjórum á þessu landi.

Nú er búið að færa drulluköku fréttamennsku eins og DV stundar í sjónvarpið og við getum átt von á því að fréttir af einkahögum og persónulegum vandræðum manna muni verða í öndvegi. Þetta gerir vissulega eitthvað fyrir gægjuþörf sumra en það gerir ekki mikið fyrir fréttastofu stöðvar 2.

Sem mun með sama áframhaldi síga neðar í lágkúruna en dæmi eru um áður. Var það þetta sem Ari Edwald var að sækjast eftir?

Röggi.

það er að sönnu vandlifað. Jóhanna Sigurðardóttir sýndist mér vera í talsverðum vandræðum með Helga Seljan fréttamann í sjónvarpinu mínu í kvöld. Hann var nefnilega að ræða við hana dóm héraðsdóms um að forsætisráðherra hafi brotið stjórnsýslulög.

Jóhanna var þurr í munni og vandræðaleg þegar hún reyndi að sannfæra fréttamanninn um að málsbætur hennar væru bara svo góðar að niðurstaða dómsins skiptu í raun ekki máli. Lögfræði er að vísu skrýtin skepna stundum en ekki fengi Jóhanna meistararéttindi út á þessa röksemdafærslu.

Hún taldi málið snúast um eitthvað allt annað en það snýst um. Jóhanna hafði sem betur fer fullt leyfi til að losa sig við manninn sem hún losaði sig við og skipa sinn trúnaðarmann í staðinn, það er óumdeilt og eðlilegt. Og dómurinn hafði í engu áhuga á því hvort kröfur mannsins við brottvikninguna voru réttlátar eður ei. Jóhanna braut stjórnsýslulög vegna þeirrar aðferðar sem hún notaði. Þannig liggur í þessu máli. Allar málalengingar og útúrsnúningar þrautreynds stjórnmálamannsins Jóhönnu munu ekki breyta þeirri staðreynd.

Hún unir dómnum og áfrýjar ekki. Hvað þýðir það? Segist ósammála dómnum en gerir ekkert með það. Hvurslags málatilbúnaður er þetta hjá ráðherranum? Hún hefur sjálf sagt að svona dómar myndu víða knýja menn til afsagnar. Konan hefur sjálf staglast á því að hún hafi sérstakan áhuga á löggjöf um ráðherraábyrgð.

Í því ljósi eru svör forsætisráherra nú hreinlega út í hött og engu máli skiptir þó hún reyni að draga aðra með sér til ábyrgðar. Ábyrgðin er hennar eingöngu og nú verður gaman að fylgjast hvernig hún mun axla hana og hvernig hún skilur hugtakið ráðherraábyrgð.

Ef hún gerir ekkert annað en að snúa út úr fyrir fréttamanni er ég ansi hræddur um að hún ætti hið minnsta ekki að vera flutningsmaður frumvarps um ráðherraábyrgð.

Kannski eru stjórnsýslulögin bara til óþurftar. Er ekki bara miklu betra að ráðherrar hverju sinni meti það sjálfir hvort um eðlilega stjórnsýslu er að ræða? Jóhanna hefur gert sjálfa sig vanhæfa í umræðu um bætt siðferði stjórnmálamanna. Tónninn verður holur hér eftir…

Röggi.

Ég er bara þannig gerður að þola illa ofbeldi jafnvel þó það klæðist góðum málsstað blönduðum saman við pólitík. Ekki veit ég hvaðan fólkið sem nú hamast fyrir utan seðlabankann fékk umboð til þess að ákveða hver fer þar inn eða út. Forsprakkinn birtist svo eins og barn í kúrekaleik og segist ætla að koma í veg fyrir að seðlabankastjóri komist til vinnu. Hreinlega hlægilegur skilningur á lýðræðishugtakinu.

Það er í þessu andrúmslofti sem Davíð vill ekki hætta, held ég. Eftir margra ára einelti af hendi viðskiptamanna, fjölmiðla og pólitískra andstæðinga þar sem honum var kennt um allt og ekkert, hefur hann líklega orðið ónæmur fyrir gagnrýni sem sett er fram í pólitiskum tilgangi fyrst og síðast.

Kannski getur hann heldur ekki sætt sig við að Samfylkingin og viðskiptamógúlarnir skuli komast upp með að kenna honum um ófarir okkar. Ég hef mikla samúð með þeim tilfinningum enda sjá þeir sem vilja og geta að Davíð tók stöðu réttu megin við víglínuna.

það sem skiptir þó mestu í núinu er að seðlabankastjóri getur ekki staðið í deilum við ríkisstjórn hver sem hún er og hversu mjög sem hún reynist bæði ósanngjörn og vanhæf. Núna er skynsamlegt fyrir Davíð að taka afstöðu með seðlabankanum sem stofnun. Átök verður að heyja utan bankans.

Hann er vandrataður vegurinn sem á að varða sjálfstæði bankans. Þreklitlir stjórnmálamenn og smáir geta ekki staðið uppréttir ef fjölmiðlar ákveða að taka menn niður eins og kjölturakkinn á DV orðaði það. Ég efast um að hægt sé tryggja sjálfstæði þessa banka í því umhverfi sem hér er nú. Stjórnmálamenn í dag virðast stjórnast algerlega af því sem til vinsælda virðist fallið og ég er varla einn um að hafa áhyggjur af tilhneiginu vinstri flokkanna til þess að vasast í bönkunum núna.

Trúverðugleiki bankans og starfsfriður er það sem skiptir mestu núna. Skítalyktina af eineltinu gegn Davíð leggur hátt til himins en það er morgundagsins að draga menn til ábyrgðar í því efni

Sagan mun fara fögrum orðum um Davíð enda yfirburðamaður þó ekki sé hann gallalaus umfram aðra menn. Staðfesta var alltaf hans styrkur en í þessu stríði er enginn sigurvegari. Andstæðingar Daviðs hafa fyrir löngu sýnt og sannað að þeir kunna hvorki að velja sér andstæðinga né skjólstæðinga.

Röggi.

það fór þó aldrei svo að félagi Össur rumskaði ekki. Hann hefur verið upptekinn við oliuborun og mjúk mál allt frá þvi að kreppan skall á. Allir draumar hans um leiðtogastöðu flokksins nú fyrir bí enda ekkert gaman lengur. Hann er oft klókur hann Össur en kann ekki vel að dylja það þegar honum lýst ekki á blikuna.

Samfylkingin er auðvitað algerlega að fara á límingum vegna þess að enginn vill fylgja flokknum blint í faðm ESB. Skoðanakannanir sýna mjög minnkandi fylgi við það bandalag og ef það gengur eftir er orðið ansi þungt loftið í flokknum.

Þetta veit kammerat Össur og nú skal reynt að koma ESB á dagskrá enda getur flokkurinn ekki skipt um þann hest í miðri á þó margur klárinn hafi snarsnúist á vaðinu hjá þeim flokki. Össur veit að sókn er besta vörnin og ræðst á Sjálfstæðisflokkinn.

Sem hann telur ekki stjórntækan vegna illdeilna innanborðs um ESB. Hann þekkir auðvitað óstjórntæka flokka þegar hann sér þá en að Sjálfstæðisflokkurinn sé óstjórntækur vegna þess að þar eru skiptar skoðanir um ESB er hlægileg niðurstaða.

Samfylkingin er að sjálfsögðu stjórntæk einkum og sér í lagi vegna þess að hún er tilbúin í hvað sem er til að geta setið í stjórn. Ef sá flokkur réði myndum við flytja alla okkar starfsemi til Brussel. Allt starf flokksins og markaðssetning hefur miðast við eitt og aðeins eitt. Inngönguna í ESB.

Bakbeinið og séreinkennið í starfi og stefnu VG hefur á hinn bóginn verið einörð andstaða við þessa sömu inngöngu. Að vísu hefur mjög eindregin andstaða þess flokks við IMF tekið á sig nýjar og frumlegar myndir eftir að ylvogir ráðherrastólarnir fengust svo ekki er alveg víst að andstaðan við ESB haldi ef stólarnir reynast góðir. Sennilega misskilningur allt saman.

Þessir tveir flokkar eru þá það sem félagi Össur myndi kalla, stjórntækir. Líklega vegna hæfileika þeirra til að hafa bara þá skoðun sem dugar til að komast í stjórn.

það er einhver hroka tónn í því að halda því fram að flokkur sem ekki hefur nákvæmlega sömu afstöðu og hentar Samfylkingunni sé óstjórntækur af þeim ástæðum.

Sjálfstæðisflokkurinn hefur nefnilega stefnu í málinu og ekkert í þeirri stefnu gerir hann óstjórntækan. Ekki frekar en VG sem hefur mjög ákveðna skoðun á ESB.

Taugaveiklun Samfylkingar er öllum ljós. Birtingarmyndin eru ræður eins og sú sem Össur flutti í dag þar sem virðingarleysi fyrir skoðunum annarra er undirtónninn. Sjálfstæðismenn létu það viðgangast í stjórn með Samfylkingu að ráðherrar röfluðu um hluti sem samið var um að ekki væru á stefnuskrá.

Þannig fólk er samkvæmt mínum skilningi varla stjórntækt. það að hafa ekki sömu skoðanir og aðrir flokkar er nú bara það sem skilur flokka að. Og að halda sig við það sem ákveðið hefur verið af stofnunum flokks er alveg fullkomlega eðlilegt.

Félagi Össur er skemmtilegur maður frá náttúrunnar hendi. Það er árátta hans til að stunda klækjastjórnmál sem hafa komið honum í þá stöðu að njóta ekki allra þeirra kosta sem hann er búinn.

Sem er synd því á góðum degi er hann vel stjórntækur.

Röggi.

Sem betur fer er nýju ríkisstjórninni ekki ætlaður langur líftími. Flumbrugangur og tilviljanakennd ummæli og aðgerðir eru nánast daglegt brauð.

Stóryrt stjórnarandstaðan innblásin af mótmælum situr nú í stjórn til hálfs og rúmlega það og vinnur verkin sem aðrir voru búnir að skipuleggja og ákveða. Steingrímur mun ekki i annan tíma hafa þurft að kokgleypa gífuryrði sín eins og núna og boðar svo fagnaðarerindið af miklum móð. Reykás lifir. Kolbrúnu þurfti að snupra fyrir hádegi fyrsta vinnudags og síðan hefur ekki til hennar spurst sem betur fer.

Steingrímur hefur sig allan við að lágmarka skaðann af ummælum Jóhönnu sem með blaðri sínu tókst að losa sig við formenn bankaráða tveggja banka. Hann hefur beðið þá að hætta við að hætta svo hann geti rekið þá í apríl. Þetta er akkúrat það sem við þurfum núna.

Vanhæf Samfylkingin reynir allt hvað af tekur að láta lítið fyrir sér fara. Össur kemur ekki nálægt neinu sem ekki er líklegt til að verða vinsælt. Aumingja Jóhanna situr upp með stjórnina og er greinilega ráðvillt en hún hefði þó mátt vita að svigrúmið sem stjórnarandstaðan og mótmælendur sáu í hverju horni er ekki til staðar.

Hvaða umboð hefur þessi minnihlutastjórn til 80 daga til að fara um og reka mann og annan? Ég hélt að þetta fólk hefði sest í stjórn til að redda atvinnulífi og heimilum. Umboðið yrði svo sótt í kosningum.

Framsóknarflokkurinn nagar sig upp að öxlum af eftirsjá enda augljóst að þar á bæ erum menn að jafnaði óánægðir með allt sem frá flokkunum tveimur kemur. Verður gaman að fylgjast með þegar Framsókn fer að sverja krógann af sér fyrir kosningar.

Við vinnum okkur ekki út úr vandanum með töfrabrögðum. Tími töfrabragðana er vonandi liðinn. Það voru nefnilega töfrabrögð sem komu okkur á kaldan klaka. Ekki dugir að halda blaðamannafundi vikulega til að kynna áform fyrri ríkisstjórnar.

Ég vill vita hvenær von er á bjargráðunum sem lofað var. Aðgerðir í stað aðgerðaleysis. Ákvarðanir en ekki ákvarðanafælni. Ykkar timi er kominn. Ekki er eftir neinu að bíða.

Röggi.