Í stjórnartíð VG hefur margt farið á versta veg í heilbrigðismálum. Loforð hafa ekki staðist, þrátt fyrir fögurð orð um uppbyggingu. Grunnþjónustan hrunið niður, í heilsugæslunni og á BMT LSH. Óafturkræfar skipulagsbreytingar í heilbrigðiskerfinu sem hefur fært okkur aftur um jafnvel öld. Við þessu hefur verið endurtekið varað, en stjórnvöld ófús að hlusta.
Fyrrverandi heilbrigðisráðherra, Svandís Svarsdóttir á þarna stærstan hlut að máli. Aðallega að vilja ekki hlusta á grasrótina og hundsað endurtekin varnaðarorð sem beint hefur verið til hennar. Hlustaði heldur ekki á þau orð frá sínu eigin ráði, Sóttvarnaráði Íslands, í heimsfaraldri Covid-19 og þar sem margt gat farið á betri veg en raun varð á.
Um alla þess hluti hef ég skrifað um áður, en fjölmiðlar feimnir að ræða. Kannski vegna eigin hagsmuna. Við sitjum á rústum kerfis sem fyrir nokkrum áratugum var með því framsæknasta sem þekkist í heiminum. Ábyrgðin er fyrst og fremst á VG og sem fyrir tvær síðustu alþingiskosningar lofaði að standa vörð um almannaheill. Slíka pólitíska hreyfingu, flokk, ættum við að forðast að fenginni reynslu.Þar sem jafnvel ber á hroka og valdbeitingu gagnvart lýðræðinu og stjórnskipun landsins í fleiri málaflokkum. Fyrst og fremst til að halda áframhaldandi völdum.